Είναι το πρώτο Πάσχα της ζωής μου που παραμένω στην πόλη, και η αλήθεια είναι πως το φέρνω βαρέως. Στην πραγματικότητα είναι το δεύτερο στην σειρά που παραμένω στην πόλη, αλλά το περσινό δεν το θεωρώ καν Πάσχα, δεν πήγαμε καν στην εκκλησία, βρισκόμασταν σε ολικό lockdown και το μόνο που θύμιζε Πάσχα ήταν το βάψιμο των αυγών και το Αναστάσιμο δείπνο.
Δεν σκέφτηκα ούτε για μία στιγμή να βρω τρόπο και κάποια πιστευτή δικαιολογία για να “δραπετεύσω” και να πάω στις Σπέτσες, δεν θα μαγάριζα με δόλιους τρόπους το “my happy place”, δεν θα έκανα ποτέ αυτά που κοροϊδεύω. Μου αρκεί πως η Ελμίνα διαθέτει Δελτίο Αθλήτριας και μπορεί να ταξιδέψει και να πάει για πέντε ημέρες στο Δρεπάνι για να κάνει σκι, εγώ θα περιμένω καρτερικά πότε θα μου επιτραπεί να ταξιδέψω και να με υποδεχθεί το αγαπημένο μου νησί αντί για θεόκλειστο και φοβισμένο, ορθάνοιχτο και ευτυχισμένο. Μεγάλη Δευτέρα και το παίρνω απόφαση πως αυτό μπορεί να είναι ένα εντελώς διαφορετικό Πάσχα, αλλά δεν σημαίνει πως πρέπει να είναι απαραίτητα μουντό. Είμαστε όλοι καλά, παραμένουμε υγιείς, στο στενό οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον κανείς μας δεν έχει προσβληθεί από covid, καλωσορίζω την Μεγάλη Εβδομάδα κλείνοντας τα ραντεβού μας για να εμβολιαστούμε, κλείνω τα μάτια και προσεύχομαι αυτό να είναι το τελευταίο Πάσχα υπό τον φόβο και την απειλή να μην μπορούμε να κάνουμε όλα όσα θέλουμε και ονειρευόμαστε.
Follow me….
Θέλω να ανοίξω την Μεγάλη Εβδομάδα όσο πιο αισιόδοξα μπορώ, αφού κλείνω τα ραντεβού μου για να εμβολιαστώ, πηγαίνω στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή που έχουμε τα πρώτα μας ραντεβού με την Ιλεάνα Ισμυρίδη -το partneraki μου- και την αρχιτεκτονική μας ομάδα, για να ξεκινήσουμε τις εργασίες του Καλοκαιρινού The Pop Up Project, που θα πραγματοποιηθεί στις 11 & 12 Ιουνίου στον κήπο του Μουσείου. Ο οργασμός των εργασιών που γίνονται για την επέκταση του κήπου βρίσκονται στην κορύφωση τους, και εγώ είμαι απίστευτα συγκινημένη και οπωσδήποτε ενθουσιασμένη που αυτό το στολίδι στην καρδιά της Κηφισιάς, αυτός ο απίστευτης κομψότητας κήπος που μεγαλώνει για να υποδεχθεί με ασφάλεια ακόμη περισσότερους φίλους, στην ουσία θα εγκαινιαστεί με το καλοκαιρινό μας The Pop Up Project που συμπίπτει με την τελευταία ημέρα της σχολικής χρονιάς. “Let’s Μeet Αgain!” λέμε με την Ιλεάνα καθώς φυτεύουμε, για το καλό ? από μία αγκαλιά λουλούδια, και αφού κοιταζόμαστε όπως κάθε φορά που σκεφτόμαστε κάτι από κοινού, αποφασίζουμε με ένα βλέμμα ικανοποίησης πως ναι, δεν υπάρχει κανένας καλύτερος τίτλος για αυτό το συγκεκριμένο Pop Up Project, που το περιμένουμε όλοι όσο κανένα προηγούμενο, από το “Let’s Μeet Αgain!”
“Let’s Μeet Αgain”!!!! λέμε με μία φωνή με την Ιλεάνα, βάζοντας ένα χεράκι στις εργασίες για την επέκταση του κήπου του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή, που στις 11 & 12 Ιουνίου, θα υποδεχθεί το The Pop Up Project!
Λίγο πριν το τέλος των πρώτων back to back ραντεβού που έχουμε με συνεργάτες και σχεδιαστές στο Μουσείο, καταφτάνει και η Αρετή Ντάρμα, δημιουργός της εταιρείας Δημοσίων Σχέσεων AD Communications και PR & Communication Director για τη Louis Vuitton, για να φέρει καφέ στο χέρι και να με πάρει να πάμε στο επόμενο μας ραντεβού, στο κομψό ιατρείο της Αντωνίας Λαζαράκη, στο νούμερο 7 της Ηρώδου Αττικού, στην καρδιά της Κηφισιάς.
Μετά από 13 χρόνια συνεχούς προσφοράς στην Καλαμάτα, το ιατρείο της Γυναικολόγου- Μαιευτήρα Αντωνίας Λαζαράκη μεταφέρθηκε σε νέο σύγχρονο , άρτια εξοπλισμένο χώρο, όπου με ασφάλεια , τηρώντας τις απαραίτητες προφυλάξεις για τον Covid -19, συνεχίζει να ενημερώνει, προφυλάσσει και προτείνει αποτελεσματικές – σύμφωνα με τα νεότερα διεθνή δεδομένα – θεραπείες, σε προβλήματα σωματικά, κοινωνικά και ψυχολογικά που σχετίζονται με τη γυναικεία φύση μας.
“Βρίσκεται δίπλα μας σε πολλές σημαντικές στιγμές της ζωής μας όπως
την ευαίσθητη ηλικία της εφηβείας, όπου συντελούνται οι αλλαγές του φύλου και η νεαρή γυναίκα χρειάζεται σωστή καθοδήγηση για μια υπεύθυνη και ασφαλή σεξουαλική ζωή.
Τη γέννηση ενός υγιούς βρέφους, από τη στιγμή της σύλληψης, την εξέλιξη της εγκυμοσύνης με όποιες δυσκολίες ενδεχομένως προκύψουν, ως τη στιγμή που η μητέρα θα βιώσει το θαύμα της ζωής αγκαλιάζοντας το παιδάκι της.
Την εμμηνόπαυση, περίοδος όπου η ώριμη γυναίκα χρειάζεται ιδιαίτερη στήριξη, λόγω των ορμονικών μεταβολών που επηρεάζουν πολυοργανικά το σώμα της, τη θηλυκότητα της και την αυτοπεποίθηση της.” μου λέει η Αρετή Ντάρμα για την Αντωνία και εγώ δεσμεύομαι πως θα την γνωρίσω ακόμα καλύτερα στο κοινό του Fay’s Control
Η Αντωνία Λαζαράκη είναι «Μαιευτήρας – Χειρουργός Γυναικολόγος» με εξειδίκευση στην δυσπλασία τραχήλου, τον γυναικολογικό και μαιευτικό υπέρηχο, την ενδοσκοπική χειρουργική και την αισθητική γυναικολογία. Απόφοιτος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με βαθμό Λίαν Καλώς.
Θήτευσε ως αγροτικός ιατρός στα Λεύκτρα Θηβών και το Κ.Υ. Διστόμου.
Ειδικεύτηκε στο Γ.Ν.Μελισσίων «Αμαλία Φλέμινγκ» το χρόνο της γενικής χειρουργικής όπου συμμετείχε σε πληθώρα λαπαροσκοπικών επεμβάσεων, στο Κωνσταντοπούλειο Γ.Ν. Ν. Ιωνίας «Αγ. Όλγα» και το Γ.Ν. Νίκαιας Πειραιά « Αγ. Παντελεήμονα» τους χρόνους της μαιευτικής και στο αντικαρκινικό νοσοκομείο «Αγ. Σάββα» όπου έλαβε μέρος σε ογκολογικές γυναικολογικές επεμβάσεις, ογκολογικά συμβούλια και παράλληλα ήταν βοηθός χειρουργός και στην κλινική μαστού. Παράλληλα εργάστηκε ως ελεγκτής ιατρός του Δημοσίου και ως σύμβουλος ιατρός στα κέντρα αισθητικής LIPOGEN.
Εξειδικεύτηκε στον γυναικολογικό και μαιευτικό υπέρηχο στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Λάρισας 2008 και είναι κάτοχος αδείας εκτελέσεως υπερηχογραφημάτων από το ΚΕΣΥ.
Είναι πιστοποιημένο μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Κολποσκόπησης και Παθολογίας Τραχήλου και Εφαρμογών LASER
Εκπαιδεύτηκε στη λαπαροσκοπική και υστεροσκοπική χειρουργική στην Αcet και συμμετέχοντας σε σεμινάρια και μαθήματα του A.WATTIER.
To 2017 ξεκίνησε να ενδιαφέρεται για την αισθητική γυναικολογία. Εκπαιδεύτηκε από τον Α.Badder στο Dubai και είναι μέλος της ESAG.
Από το 2007 εργάζεται ως ιδιώτης ιατρός στην Καλαμάτα και από 2016 ίδρυσε υποκατάστημα και στη Σπάρτη.
Το 2020 δημιουργησε στην Κηφισιά το Lazaraki Antonia female fife. Σύγχρονο, άρτια εξοπλισμένο κέντρο ,με στόχο την ολοκληρωμένη προσέγγιση των αναγκών της σύγχρονης γυναίκας.
Χειρουργεί και τελεί φυσιολογικούς τοκετούς στο ΙΑΣΩ Αθηνών, καθώς και στο CITYHOSPITAL Καλαμάτας.
Συμμετέχει σε συνέδρια και σεμινάρια τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό και ενημερώνεται συνεχώς για τις εξελίξεις στην ειδικότητα της.
Κι όμως, δεν βρισκόμαστε με την Αρετή Ντάρμα σε γυμναστήριο, αλλά σε αίθουσα στο ιατρείο της Αντωνίας Λαζαράκη για yoga και για ασκήσεις Ανώδυνου Τοκετού!
Πηγαίνω στο Golden Hall για να αγοράσω όλα τα δώρα που θέλω να προσφέρω τις Άγιες Ημέρες του Πάσχα, και φυσικά… Λαμπάδες!
Το shopping των Ημερών στο Golden Hall!
Την Μεγάλη Τρίτη αποφασίζω να κατέβω στην Αθήνα, μετά από πολύ πολύ καιρό. Τα καταστήματα είναι ανοιχτά, κάνω τις βόλτες που είχα στερηθεί τόσους μήνες και επισκέπτομαι τα μαγαζιά που μου είχαν λείψει. Η αλήθεια είναι πως το Κολωνάκι δεν ασκεί καμία γοητεία πάνω μου πλέον, έστω κι αν έχω ζήσει την μισή ζωή μου σε αυτό. Το βρίσκω μουντό, χωρίς ίχνος της λάμψης του παρελθόντος, τα καταστήματα του είναι ανοίκιαστα, σουβλατζίδικα και φούρνοι, οι βιτρίνες του άδειες και σκοτεινές προς αναζήτηση νέου ενοικιαστή. Σε όλα τα παραπάνω, η πανδημία και οι περιορισμοί που αυτή επιβάλει, στερεί από τα όποια στέκια της, την ζωή και την χαρά. Την οποία βρίσκω στο ηλιόλουστο atelier της Sun of a Beach στο top floor του Lemos Center στην Καρνεάδου.
Έχω ραντεβού με την Μελίνα Πίσπα, να με ξεναγήσει από κοντά σε όλες τις συλλογές της Sun of a Beach, ένα ραντεβού που συνηθίζουμε κάθε αρχή καλοκαιριού. Αφού πίνουμε παγωμένο espresso, και βρίσκω το κέφι μου μέσα από τα υπέροχα χρώματα και την άκρως καλοκαιρινή διάθεση των συλλογών, καταλήγω στο Patmos Lolita Vest, που ξέρω πως δεν θα βγάλω από πάνω μου όλο το καλοκαίρι και στην αγαπημένη μου oversized beach bag που θα συντροφεύσει τις καλύτερες beach days των διακοπών μου!
Μεγάλη Τετάρτη ξεκινάω όλες τις προετοιμασίες του σπιτιού που θα κορυφωθούν αύριο με τα Κουλουράκια της Λαμπρής και το βάψιμο των Αυγών. Σήμερα επισκέπτομαι το Flower Shop της Αντουανέτας Κουτσουράδη, επιλέγω τα λουλούδια για το σπίτι, επιλέγω το Στεφάνι για την Πρωτομαγιά, που φέτος συμπίπτει με το Πάσχα, ανυπομονώ να επιστρέψω σπίτι και να το πλημμυρίσω με τα ολόφρεσκα αρώματα των υπέροχων λουλουδιών του αγρού και της Πασχαλιάς…
Κρεμάμε με τον Νικόλα μαζί στη πόρτα του καινούργιου μας σπιτιού το Στεφάνι του Μάη, του πρώτου μας Μάη σε αυτό το σπίτι… ?
Ξυπνάω το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης με μία πελώρια λαχτάρα για να κάνω όλα όσα με έμαθε η μητέρα μου και εγώ με την σειρά μου την κόρη μου για “το νοικοκυριό” της σημερινής Ημέρας. Φέτος δεν έχω μαζί μου την Ελμίνα, η οποία εκμεταλλεύτηκε το κλείσιμο του Σχολείου για να πάει στο Δρεπάνι για σκι, αλλά μιας που η ευκαιρία που έχει για να κάνει προπόνηση, μόνο χαρά με γεμίζει, χαμογελάω, σηκώνω τα μανίκια και κατεβαίνω στην κουζίνα, να την πλημμυρίσω με τα αρώματα από τα παραδοσιακά μου Κουλουράκια της Λαμπρής και με τα χρώματα από το βάψιμο των Αυγών μου. “Και του χρόνου στο νησί”, εύχομαι από μέσα μου….
Εκτός όλου του “νοικοκυριού” της Μεγάλης Πέμπτης, προλαβαίνω και κάνω ένα ραντεβού για βελονισμό στο Ινστιτούτο Ιατρικού Βελονισμού, το οποίο θα με βοηθήσει να μειώσω το άγχος και να συνεχίσω το πρόγραμμα της διατροφής μου, παρά τους πειρασμούς των Ημερών…
“Καλημέρα, Χρόνια Πολλά! Έχει φανταστική ημέρα, σας περιμένουμε στον κήπο για πρωινό!” είναι το μήνυμα της Μαρίλυς που μας ξυπνάει το πρωί, και ο ενθουσιασμός της δεν μας αφήνει πολλά περιθώρια για να αρνηθούμε. Και γιατί να αρνηθούμε; Πρόκειται για τους κολλητούς μας, και αν υπάρχει ένα καλό στο γεγονός πως όλοι φέτος θα παραμείνουμε στην πόλη για να κάνουμε Πάσχα, αυτό είναι πως μπορούμε να μοιραστούμε όμορφες στιγμές με όσους αγαπάμε.
Η ημέρα -παρά τα όσα θέλει ο μύθος της Μεγάλης Παρασκευής να είναι πάντα μουντή, είναι όντως υπέροχη, οι φίλοι μας μας περιμένουν με πρωινό στον υπέρκομψο κήπο του σπιτιού τους στην Κηφισιά, το πρωινό αντικαθίσταται με μία homemade Spaghetti Al Olio, που συνοδεύουμε με αγαπημένο παγωμένο λευκό κρασί, και αποχωρούμε πλέον το απόγευμα, για να πάμε στην εκκλησία. Στο προαύλιο της δηλαδή, ό,τι επιτρέπεται…
Παραδοσιακά, κάθε Μεγάλη Παρασκευή μαζευόμαστε στις βεράντες του Ποσειδωνίου και περιμένουμε τους Επιτάφιους του νησιού που συναντιούνται στην πλατεία της Μπουμπουλίνας. Μετά, πάμε στο “Νερό της Αγάπης” ή στον “Ταρσανά” για ένα ελαφρύ νηστίσιμο δείπνο. Φέτος όμως δεν ισχύουν οι περισσότερες από τις “παραδόσεις” μας, τις συνήθειες και τα “αγαπημένα” μας, οπότε αρκούμαστε να πάμε στην Αγία Φιλοθέη με τα πόδια, συνδυάζοντας το προσκύνημα στον Επιτάφιο με την άσκηση…
Μεγάλο Σάββατο είμαστε καλεσμένοι στην φίλη μας την Ιωάννα Σακελλαρίου, η οποία μένει δίπλα μας, της οποίας η κόρη είναι φίλη με την Ελμίνα, όλα τα κομμάτια του παζλ ταιριάζουν μοναδικά, σχεδόν μαγικά, για να περάσουμε την πρώτη μας Ανάσταση στην πόλη, με τις καλύτερες προδιαγραφές. Η Ιωάννα είναι μία από τις bubble friends μου, που περάσαμε μαζί τις δύσκολες και αργόσυρτες ημέρες των lockdown. Το social bubble μας αφορούσε αποκλειστικά τρία φιλικά ζευγάρια και τρεις φίλες μου που παίζαμε τα βράδια μπιρίμπα, η Ιωάννα λοιπόν είναι ένα από τα πολύτιμα bubbles μου. Εκτός αυτού, είναι μία από τις καλύτερες οικοδέσποινες της Αθήνας, όταν σε υποδέχεται σπίτι της τα πάντα σε περιμένουν στην εντέλεια -παραπάνω από την εντέλεια-. Η βεράντα της, πλαισιωμένη από κομψές σόμπες, έχει παραμείνει από τα Χριστούγεννα πνιγμένη στα γκι και στα πεύκα, που κρέμονται από το ταβάνι, δημιουργώντας ένα μαγικό σκηνικό που φιλοξένησε αμέτρητες βραδιές που δειπνήσαμε -αποκλειστικά- στην βεράντα για λόγους ασφάλειας, και αποτελεί και το σημερινό σκηνικό για το Δείπνο της Ανάστασης.
Ιωάννα & Φαίη
Με τον Νικόλα και την Ελμίνα, η οποία επέστρεψε χθες από το Δρεπάνι για να περάσουμε την Ανάσταση μαζί
Friends like family…
Details…
To Αναστάσιμο Δείπνο είναι δια χειρός Μυρσίνης Λαμπράκη!
Με την Sugar!
Και επιτέλους ξημερώνει η Κυριακή του Πάσχα που έχουμε κανονίσει ό,τι καλύτερο θα μπορούσαμε να κάνουμε μέσα στην Αττική και πάμε στην Βουλιαγμένη και στο αγαπημένο μας Margi για μία τριήμερη απόδραση, που θα εγκαινιάσει με τον ομορφότερο τρόπο την καλοκαιρινή περίοδο αλλά και την επανεκκίνηση της εστίασης.
Είμαι συγκινημένη. Αυτή την μικρή βαλίτσα “για τριήμερες αποδράσεις” μου την έκαναν δώρο οι κολλητές μου Σαλώμη και Τίνα τον Οκτώβριο στα γενέθλια μου, και από τότε δεν είχα την ευκαιρία να την χρησιμοποιήσω ούτε μία φορά… Μαζί με αυτήν, μου έφτιαξαν και ένα personalized name tag με την ένδειξη “Travel, Love, Taste, Enjoy, Everything Under Fay’s Control”, ως άλλη υπογραφή, ως ένδειξη αγάπης και νιασίματος. Δεν πήγαν να μου πάρουν απλά ένα δώρο…
Με το που πατάω το πόδι μου στο Margi νοιώθω ως δια μαγείας, σαν να μην πέρασε μία μέρα. Σαν να μην πέρασε μία μέρα από την τελευταία φορά της κανονικότητας μας, σαν να μην ζήσαμε ποτέ τους περιοριστικούς μήνες που προηγήθηκαν. Πόσο περίεργο…. Ίσως βοηθάει ο καιρός, αυτός ο θαυμάσιος, μοναδικός καιρός της Βουλιαγμένης. Ίσως πάλι, τα ηλιοκαμένα πρόσωπα από τα φλογερά φιλιά της ζεστής Ημέρας της Ανάστασης. Το πέπλο της αισιοδοξίας που έχει αγκαλιάσει την Αθηναϊκή Ριβιέρα.
Follow me…
“Δίπλα μου ακούω τον χαρακτηριστικό ήχο των μαχαιροπίρουνων, γύρω μου απλώνεται μία πολύ χαμηλή μουσική που θυμίζει μακρινό καλοκαίρι, με πλημμυρίζει μία μεθυστική βαβούρα, πίσω από την φωτισμένη πισίνα βλέπω παρέες και ζευγάρια να δίνουν τις παραγγελίες τους. Βλέπω χαρά, σηκώνουν τα ποτήρια, ακούω ευχές, ακούω γέλια να μπερδεύονται με σχέδια, ακούω κρύσταλλα να τσουγκρίζουν πάνω από όνειρα. Μάγουλα κόκκινα από τα φιλιά του ήλιου ή μήπως από τον ενθουσιασμό? Σερβιτόροι πάνε και έρχονται με τον ρυθμό κομψής χορογραφίας, το σέικερ ετοιμάζει κι άλλα μαγικά φίλτρα με γεύσεις εξωτικές. Μου φαίνονται όλα σαν ψέμα, μα είναι πέρα για πέρα αλήθεια. Βράδυ Κυριακής του Πάσχα του ‘21, μετά από τόσο, μα τόσο καιρό….” γράφω στο Instagram κάτω από την φωτογραφία που δείχνει χαρά, που δείχνει επιτέλους καλοκαίρι.
Σήμερα Κυριακή του Πάσχα δεν έχει ανοίξει ακόμα επισήμως η εστίαση, αλλά στο εστιατόριο και στο μπαρ του Malabar, δειπνούν οι εκλεκτοί πελάτες του ξενοδοχείου, σαν πρόβα τζενεράλε για την αυριανή έναρξη μίας κάποιας κανονικότητας.
Εμείς με τον Νικόλα αν και έχουμε φροντίσει από το πρωί και έχουμε κάνει κράτηση ένα τραπέζι για φαγητό δίπλα στη πισίνα, το μεσημεριανό παραδοσιακό πλούσιο γιορτινό Αρνί, δεν μας αφήνει πολλά περιθώρια για άλλο ένα γεύμα μέσα στην ίδια ημέρα, οπότε προτιμάμε να απολαύσουμε τα cocktail μας, στα αναπαυτικά πουφ που βλέπουν τον έναστρο ουρανό της Αθηναϊκής Ριβιέρας. Νομίζω πως είμαι ευτυχισμένη. Μπορεί και να είμαι….
Cheers!
Το επόμενο sunset όμως, αυτό της Δευτέρας του Πάσχα, μας βρίσκει όλη την παρέα και τα παιδιά μας, να δίνει το ραντεβού της στο εστιατόριο που θα εγκαινιάσει μία λίγο πιο αισιόδοξη περίοδο, αυτή με ανοιχτή την εστίαση.
Με την Λίλιαν και την Ιωάννα ??
“Μπορεί να μην ήταν απλά «ένας εφιάλτης που πάει πέρασε», είναι όμως οπωσδήποτε ένα καλοκαίρι που «να’το έφτασε»!” είναι το caption αυτής της φωτογραφίας…
Τα παιδιά μας στο διπλανό τραπέζι γιορτάζουν τις δικές τους στιγμές….
This room view….
Με την Ουρανία, η οποία με υποδέχεται στο Blue Pine με χαμόγελα και ευχές!
“Στο τόσο διαφορετικό αλλά όχι απαραίτητα κακό Πάσχα” τσουγκρίζουμε με τον Νικόλα το αγαπημένο μας Dry Martini στον κήπο του Blue Pine, χθες βράδυ, με την επιστροφή μας από την Βουλιαγμένη….
Looking back at a different -but still beautifull- Easter Week!??
Και του χρόνου στο νησί μας!!!!
