Να, μέχρι και τώρα που αρχίζω να γράφω και διαβάζω συγχρόνως τον τίτλο μου, νομίζω πως είμαστε οκτώ κορίτσια που δεν κάνουμε τίποτα άλλο όλη την ημέρα από το να κόβουμε βόλτες στους εορταστικά διακοσμημένους διαδρόμους του Golden Hall, και υπό τους ήχους του Frank Sinatra σε άκρως festive mood να ψωνίζουμε από τα υπέροχα καταστήματα του σαν να μην υπάρχει αύριο, για να καταλήξουμε σε ένα από τα κομψά εστιατόρια του top floor για να γευματίσουμε κάτι ελαφρύ, με την συνοδεία ενός ποτηριού με πορφυρό κρασί. Σε λίγο, θα το πιστέψω κιόλας… 🙂
Μπορεί το σκηνικό να είναι όντως αυτό, το γιορτινό σαν παραμύθι Golden Hall, όμως οι πρωταγωνίστριες, οι κολλητές μου και εγώ, ουδεμία σχέση έχουμε με την αργόσχολη εικόνα που παρουσιάζει ο συγκεκριμένος τίτλος, που μόνη μου εφηύβρα.
Η κάθε μία από τις πιο αγαπημένες μου φίλες είναι πολυάσχολη, επιτυχημένη η κάθε μία στον τομέα της, πιεσμένη στο πρόγραμμα της αλλά γεμάτη και χαρούμενη, και πάνω από όλα, δεν ξεχνάει ποτέ την …πριγκίπισσα που κρύβει μέσα της. Η κάθε μία έχουμε από ένα έως τρία παιδιά, ατζέντες ξεχειλισμένες από ραντεβού, excel που τονίζουν τις συναντήσεις, alarms που χτυπάνε κάθε λίγο και λιγάκι σε διαφορετικούς ήχους για να υπενθυμίσουν ό,τι δεν πρέπει να ξεχαστεί, αλλά τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι ικανό να σταθεί εμπόδιο στις προγραμματισμένες συναντήσεις μας.
Άλλες σύντομες και αγχωμένες για έναν βιαστικό καφέ μεταξύ μπαλέτου, τένις και κολυμβητηρίου, άλλες χαλαρές και απολαυστικές, όπως η σημερινή. Ναι, αυτές οι χαλαρές και απολαυστικές, διαδραματίζονται πάντα -μα πάντα- στο Golden Hall. Και όχι τυχαία. Πόσω μάλλον αυτή την εποχή του χρόνου, που είναι πιο όμορφο από ποτέ.
To ραντεβού μου με τις φίλες μου είναι στις 14.00′ στο “Πρυτανείο” για φαγητό. Η ώρα είναι ακόμη 13.00′ έχω αρκετή ώρα μπροστά μου για να κάνω όλες τις αγορές που χρειάζομαι… Και όχι, δεν έφτασα μία ώρα νωρίτερα στο Golden Hall επειδή δεν είχα τι άλλο να κάνω, είμαι εδώ ήδη μία ώρα μιας και εδώ έκανα όχι ένα, ούτε δύο, αλλά τρία back to back επαγγελματικά ραντεβού….My office is better than yours! LOL!
Η Ελμίνα είναι στο σχολείο, οι συναντήσεις μου πήγαν περήφημα, έως τις 6 το απόγευμα που έχω να πάω στο opening της έκθεσης “Women in Design+Creation” που διοργανώνουμε με την Ιλεάνα αλλά και το Parent’s Night Out αργότερα το βράδυ με τους γονείς των συμμαθητών μας, έχω αρκετή ώρα να επιλέξω όλα όσα θέλω για εμένα, τις φίλες μου και τα καλέσματα των ημερών. Και είναι πολλά… Let the magic begin!
Στάση πρώτη, στο Attica!!!!
Ναι, καλά το καταλάβατε…Βρίσκομαι στον Ναό του απόλυτου Ελληνικού κοσμήματος…
Η οικογένεια Λαλαούνη μου στέλνει πολλά πολλά χρόνια τώρα κάθε τέτοιες ημέρες το Γούρι της Χρονιάς για το Σπίτι μου. Κάτι σαν παράδοση πια. Αυτό δεν πάει να πει πως δεν μπορώ να έρθω να χαζέψω -έστω- τις υπέροχες Συλλογές τους και αν -λέω αν- πιστέψω πως το αξίζω, να κάνω εγώ, ένα δώρο από εμένα σε εμένα, έτσι για το καλό…Και η αλήθεια είναι πως ξέρω καλά τι θέλω…
Όμως δεν ήρθα για να αγοράσω τις Συλλογές του Οίκου Ilias Lalaounis, ήρθα να δω από κοντά τα φετινά Γούρια και να επιλέξω τι θα πάρω και σε ποιον…
Το Τυχερό Γούρι του Ilias Lalaounis για το 2017 είναι εμπνευσμένο από τηγανόσχημο σκεύος που βρέθηκε στην περιοχή του Μαραθώνα. Οι διαδοχικές ομόκεντρες ακτινωτές ζώνες του περιβάλλουν το κέντρο του αγγείου όπου κυριαρχεί ένας φωτεινός ήλιος…
Μου αρέσει να τα συνδυάζω πολλά πολλά μαζί…
Βγαίνονας από την boutique Ilias Lalaounis συναντάω φίλους. Και κάποιους συνεργάτες. Μέχρι και την μαμά μου. Γενικά, συναντάω πολλούς γνωστούς, μου θυμίζει ό,τι συνέβαινε κάποτε στην πλατεία Κολωνακίου. Πολλά χρόνια πριν…
Υπάρχουν κάποιες συνήθειες που μετράνε χρόνια. Όπως οι επισκέψεις μου στο κατάστημα της Waks για να προμηθευτώ τα κεριά μου. Δεν χρειάζεται να έχω ξεμείνει από κεριά, πάντα υπάρχει χώρος στο σπίτι και για άλλα. Ιδίως για αυτά τα υψηλής ποιότητας κεριά και αρωματικά χώρου…
Φέτος τα Χριστούγεννα έχω πάθει εμμονή με το άρωμα cinnamon orange! Θέλω όλο μου το σπίτι να μυρίζει cinnamon orange της Waks. Και τα σπίτια των φίλων μου…
Believe in the Magic of Christmas!!!!
Δηλαδή αν εσάς έπεφτε το μάτι σας σε αυτό το υπέροχο σκηνικό, δεν θα μπαίνατε μέσα; Πόσω μάλλον αν πρόκειται για την boutique του Pentheroudakis!!!!
Μέχρι που η προσοχή μου πέφτει εδώ…
Υπέροχα;
Ένα “Μάτι” τόσο μίνιμαλ και τόσο κομψό στην απλότητα του… Η Αλεξία συνεχίζει την υπέροχη ξενάγηση της και εγώ γρήγορα διαπιστώνω -για άλλη μία φορά- πως οι τιμές του Πενθερουδάκη είναι πάρα -μα πάρα- πολύ καλές, και η επιλογή ενός δώρου από εδώ πάντα με βγάζει ασπροπρόσωπη. Να σημειώσω πως οι τιμές είναι τόσο καλές που σε πολλές περιπτώσεις είναι πιο οικονομικές και από ένα κόσμημα δίχως υπογραφή και δίχως…καράτια… Δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε το κατάστημα να το διαπιστώσετε και μόνοι σας…
Let me put it this way…Δεν υπάρχουν Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά δίχως τα Γούρια και τα Μάτια και τις Ευχές της Λιάνας Βουράκη. Θα ήταν σαν Χριστούγεννα χωρίς μελομακάρονα. Θα ήταν σαν Χριστουγεννιάτικο Δέντρο χωρίς στολίδια. Θα ήταν σαν Ελλάδα χωρίς Μπλε. Και η Λιάνα Βουράκη είναι το πιο αγαπημένο μπλε μου…
Σήμερα η Λιάνα δεν είναι εδώ, είναι στο Bazaar του Συλλόγου Ελπίδα, αλλά το “άρωμα” της βρίσκεται παντού. Στις επιλογές της, στην κομψότητα των κοσμημάτων της, στο τυρκουάζ της…
Φοράω το εκπληκτικό βραχιόλι που αναγράφει τον αριθμό “2017” στα Λατινικά και ψάχνω τα δωράκια που θα πάρω να προσφέρω στις κολλητούλες μου, που θα συναντήσω σε λίγη ώρα…
Κουβαλάω όλα όσα ψώνισα και πάνω από όλα τα δωράκια για τις φίλες μου. Η ώρα είναι 14.00′ με παίρνουν τηλέφωνο, έχουν φτάσει ήδη στο “Πρυτανείο”, άνοιξαν κρασί και με περιμένουν…. Τις αγαπώ πολύ και ανυπομονώ να τις συναντήσω…
Τους προσφέρω τα Γούρια τους από την Liana Vourakis και ενθουσιάζονται…
Μπορούμε να μιλήσουμε για τα πάντα: για τα παιδιά μας, για τους γάμους μας, για συνταγές μαγειρικής. Για projects που τρέχουμε και για άλλα που ονειρευόμαστε. Για τυχερές συγκυρίες και για άτυχες στιγμές. Για γκάφες μας! Αλλά και για επιτεύγματα μας. Για good hair days και για bad hair days. Για δίαιτες. Για κάποιον λόγο, πάντα μιλάμε για δίαιτες εν ώρα lunch! Για κάποια καινούργια γεύση παγωτού της Kayak -σαν αυτή της Βέλγικης Σοκολάτας με Μαυροδάφνη!- που προσπαθεί να τελειοποιήσει η Σαλώμη, για κάποιο δικαστικό θρίλερ που έχει αναλάβει το γραφείο “Calavros & Partners Law Office” που απασχολεί την επικαιρότητα και “τρέχει” η Μαρίλυ, για ένα καινούργιο brand που έφερε για το Type Center η Ιωάννα και ο τρόπος που θα προωθηθεί, για ένα ευφάνταστο menu της εταιρίας catering sushi “Nori” της Τίνας για αυτά τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, για το “Festive Jelly Jam” της Ευούλας και του “Blond (con)fusion” όλο φτιαγμένο από βρώσιμο ασήμι, ροζέ σαμπάνια, ροδοπέταλα, ιβίσκο, chili και πιπέρι, για το επόμενο project της “thePRoject” που προσπαθούμε να τελειοποιήσουμε η Ιλεάνα και εγώ, φυσικά για το The Pop Up Project “Twinkle”, για όλα όσα ονειρεύται το Σιάκι καθώς ξετυλίγει τα μαγικά της ταλέντα…
Τις αγαπώ πολύ, θεωρώ πως είναι οι πιο όμορφες στον κόσμο, καμία άλλη δεν είναι καλύτερη τους, με καμία άλλη δεν μπορώ να γελάσω τόσο πολύ -μέχρι δακρύων-, ούτε φυσικά να εμπιστευτώ τόσο πολύ. Είναι όλες τους εντελώς -μα εντελώς- ακομπλεξάριστες, το καλύτερο μας είναι να γελάμε με εμάς τις ίδιες. Την ίδια στιγμή, η μία ισιώνει την στραβοτιμονιά της άλλης. Της πιάνει το χέρι για να αποφύγει την λακούβα, μην βραχεί…
Όσο πιεσμένο κι αν είναι το πρόγραμμα μας, να υποδεχόμαστε κάθε μήνα όλες μαζί εδώ…
Η ώρα έχει πάει κιόλας 17.00′, στις 18.00′ πρέπει να είμαι στα εγκαίνια της έκθεσης, έχω κιόλας αργήσει. Είναι μαγικό πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος όταν είμαι μαζί τους… Το καλό είναι πως θα είναι όλες τους στα εγκαίνια μαζί μου. Πάντα είναι…
Είναι μαγικό το ότι είμαι ήδη επτά ώρες στο Golden Hall και η μία ήταν καλύτερη από την άλλη! Πάντα είναι…
Love you girls!!! xxx