Νομίζω πως ό,τι απολαμβάνω περισσότερο κατά την διάρκεια της παραμονής μου στο νησί, είναι να την ανοίγω και να την κλείνω με την παρουσία, τη θετική ενέργεια και τα γέλια των φιλενάδων μου. Τι αξία έχει ο κάθε παράδεισος αν δεν τον μοιράζεσαι με αυτούς που αγαπάς; Και αυτές τις πολύτιμες σαν θησαυρό ημέρες της άφιξης μου στις Σπέτσες -μετά από έναν τόσο μεγάλο και δύσκολο χειμώνα- τις μοιράζομαι με την Αντωνία Καρρά.
Την Αντωνία, που αν και γνωριστήκαμε σχετικά πρόσφατα –το 2013 μας ενημέρωσε το Fay’s Control, όταν ανατρέξαμε με γέλια και στοιχήματα στο search του, κατά τη διάρκεια μίας φανταστικής beach day στην Ξυλοκέριζα, για να θυμηθούμε ποια ήταν η πρώτη μας συνάντηση- έχουμε και οι δύο την ίδια αίσθηση, πως γνωριζόμαστε από πάντα.
Στην παραλία Ξυλοκέριζα, στις Σπέτσες, με double heart necklace στον λαιμό και τους ολόλευκους κρίκους της Antonia Karra στα αυτιά. Ψάχνουμε στο search του fayscontrol.gr πόσα χρόνια είμαστε φίλες…
Δεν είναι έτσι. Η αλήθεια είναι πως μας γνώρισε η Μυρτώ -το Μυρτούλι- Δανελιάν, πριν οκτώ χρόνια, και θυμάμαι πρωτοσυναντηθήκαμε στην “Παλιά Αγορά”, στη Φιλοθέη.
Η Αντωνία, πολύ -σχεδόν απροσδόκητα- όμορφη, με έναν ακαταμάχητο συνδυασμό coolness και κομψότητας, με χιούμορ που σε αιφνιδιάζει και πηγαία ευγένεια, είχε αραδιάσει στο τραπέζι μπροστά της δεκάδες μασουράκια με απίθανες ολομέταξες κλωστές και κάτι πολύχρωμα σβουράκια, και δούλευε τα πορτοκαλί της και τα κίτρινα και τα γαλάζια της πλεκτά βραχιολάκια, που έκτοτε τα έχουμε δει σε μυριάδες αντιγραφές, σε κάθε πιθανή εκτέλεση τους.
Anyways, με την Αντωνία έκτοτε αγαπιόμαστε, γελάμε, συνεργαζόμαστε, τρολάρουμε (big time) η μία την άλλη, έστω κι αν μένουμε η μία στην Αθήνα και η άλλη στην Θεσσαλονίκη, είμαστε σαν να μένουμε μεσοτοιχία.
Αυτές τις ημέρες είναι στο νησί με τον Θράσο της και με τον Στράτο της, τον άντρα της και τον γιο της, που είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος από την Ελμίνα, και που πλέον κάνουν οικειοθελώς παρέα, εκτός από την “αναγκαστική” που έκαναν όσο ήταν μικρά και “ανέχονταν” ο ένας τον άλλον λόγω της ιδιότητας, του “γιου της Αντωνίας” και της “κόρης της Φαίης”.
Ανάμεσα στα πολλά που μοιραζόμαστε αυτές τις ημέρες, ήταν και το πρωινό μας πριν την παραλία, στο Sea+Sun. Ok, τόσα και τόσα έχω γράψει τα τελευταία καλοκαίρια για τη μία από τις πιο αγαπημένες μου boutique στις Σπέτσες και μία από τις ομορφότερες της Ντάπιας, που όπως επιμένω, παραπέμπει σε αντίστοιχες boutique της Νότιας Γαλλίας και της Νότιας Ιταλίας, που τα περισσότερα από όσα φοράω κατά την εδώ παραμονή μου, είναι επιλεγμένα από τις συλλογές της Αγγελικής, της εμπνεύστριας και ιδιοκτήτριας αυτού του μαγικού χώρου.
Με την Αντωνία και την Αγγελική στο Sea+Sun, στη Ντάπια
Αυτό που μου αρέσει στο Sea+Sun, πέρα από τις καθιερωμένες resort συλλογές του, είναι πως η Αγγελική, έχει την σπάνια ικανότητα να εντοπίζει και να ξεχωρίζει ιδιαίτερες, unique δημιουργίες, όπως αυτές που μας ενθουσίαζαν κάποτε (πριν την έλευση των Off White και των Dior) μόνο στη Μύκονο, όπως αυτές τις τσάντες από την Κολομβία, εξολοκλήρου στο χέρι, που χρειάζονται τέσσερις ημέρες δουλειάς από δύο άτομα για την κατασκευή ενός μόλις καλαθιού.
“Τις φτιάχνουν ιθαγενείς από το Waguu της Κολομβίας από cotton threads και palms”, μας ενημερώνει η Αγγελική, όσο εμείς με την Αντωνία επιλέγουμε τις δικές μας.
Όπως είναι φυσικό, και τα κοσμήματα της Antonia Karra, τα best of κομμάτια της φετινής συλλογής της, εδώ θα τα βρεις, γεγονός που εξηγεί γιατί οι περισσότερες από εμάς που παραθερίζουμε στο νησί ή από τις blue-blooded που το επισκέπτονται τακτικά, φοράμε φανατικά τα anklets με τα φλουριά να χορεύουν στους αστραγάλους, τους μεγάλους κρίκους με τις λευκές πέτρες στα αυτιά, μαζί με ένα μπουκέτο βοκαμβίλια και τα μακριά κολιέ με τις διπλές καρδιές στον λαιμό.
Χθες, επέλεξα ένα ολόλευκο φόρεμα με κεντημένες ολόχρυσες κλωστούλες, και baby pink, Mediterranean blue και emerald στολίδια, που λάμπουν στην κίνηση, σαν χορεύτριες πυγολαμπίδες.
Ανυπομονώ να το φορέσω, στο Παλιό Λιμάνι, φωτισμένο κάτω από το φως του ολόγιομου φεγγαριού.
Αν διέκρινα καλά, χθες βράδυ το φορούσε στου Ορλώφ η Olympia…
