Είναι από αυτά τα ταξίδια που έγιναν πλέον “ετήσια” και “καθιερωμένα”. Πρώτη φορά ταξιδέψαμε στην Άλμπα προς τιμή της λευκής τρούφας, πέρυσι τον Νοέμβριο. Η συγκομιδή της τόσο σπάνιας, πανάκριβης και αρωματικής λευκής τρούφας που διαδραματίζεται κάθε Νοέμβριο -και μάλιστα το συγκεκριμένο τριήμερο- στην πλούσια αυτή επαρχία έξω από το Μιλάνο, σε συνδυασμό με την εκεί παρουσία μερικών εκ των κορυφαίων chef του κόσμου που κατέχουν ήδη στην συλλογή τους Michelin stars, και best of τον τριάστερο Enrico Crippa, όπου το να απολαύσεις τις δημιουργίες του με πρωταγωνίστρια την τρούφα αποτελεί εμπειρία ζωής, κάνουν την Alba κάθε τέτοια εποχή, το επίκεντρο του κόσμου.
Πέρυσι το ίδιο Σαββατοκύριακο, μετά από προτροπή των φίλων μας από την Ελβετία, Alessio & Jen Larosa, αλλά και των κολλητών μας, Γιάννη & Σαλώμης Φλουτάκου, κάναμε το παρθενικό μας ταξίδι στον εκλεκτό κόσμο της πιο σπάνιας τρούφας στον κόσμο, και στο hobby της παγκόσμιας αριστοκρατίας, στο truffle hunting.
Οι δραματικές εξελίξεις στο γειτονικό Παρίσι όμως και η τρομοκρατική επίθεση που δέχθηκε ακριβώς την ημέρα της άφιξης μας στην Άλμπα, δεν μου επέτρεψε να σας περιγράψω και να μοιραστώ μαζί σας την συγκλονιστική αυτή εμπειρία. Η επικαιρότητα των ημερών το απαγόρευε ρητά.
Φέτος, προσθέτοντας στην συντροφιά μας και τον Χρίστο Φίλιο και την Μαρίλυ Καλαβρού, ταξιδέψαμε τα τρία ζευγάρια από την Αθήνα, για να συναντήσουμε τον Alessio και την Jen στο Μιλάνο, να δειπνήσουμε ένα βράδυ στο βραβευμένο με Αστέρι Michelin, Alice , να κάνουμε τις βόλτες μας στην αγαπημένη γειτονιά της Duomo, και να κατευθυνθούμε οδικώς στην Άλμπα, με τα μαγικά αρώματα της Λευκής Τρούφας και την γεύση του πορφυρού Barolo…
Follow me…
Λοιπόν, οι φίλες μου, μου ζήτησαν να σας μεταφέρω κάτι: Στον παγκόσμιο χάρτη, οι ταλαντούχοι άνθρωποι, οι εμπνευσμένοι, αυτοί που έχουν πάρει πολλές διακρίσεις για την δουλειά τους και η πορεία τους έχει βραβευθεί, είναι νορμάλ άνθρωποι. Πολύ. Και όχι μόνο νορμάλ αλλά και ιδιαίτερα ευγενείς. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για τους chef. Όσα Αστέρια Michelin κι αν έχουν κατακτήσει. Είναι ντροπαλοί. Σεμνοί. Χαμηλών τόνων. Έρχονται στο τραπέζι σου -χωρίς φυσικά να χρειαστεί να το ζητήσεις- όχι για να εισπράξουν τα “συγχαρητήρια” μας αλλά για να συζητήσουν μαζί μας όλη την φιλοσοφία του μενού τους. Να σε ξεναγήσουν προσωπικά σε κάθε συστατικό μίας δημιουργίας τους, να σε ρωτήσουν την ειλικρινή σου γνώμη και να ζητήσουν την κάθε άποψη σου για το κάθε πιάτο τους. Με ευγένεια και ήθος. Χωρίς βεντετισμούς επειδή έτυχε να γίνουν αναγνωρίσιμοι μέσα από ένα τηλεοπτικό show. Αυτά μου ζήτησαν να σας μεταφέρω οι φίλες μου, μαζί με μερικές πικρές εμπειρίες που είχαν από την γνωριμία τους με κάποιους δικούς μας εγχώριους “σεφ”, τις οποίες δεν υπάρχει λόγος να τις καταγράψω εδώ, η ιστορία θα δείξει την συνέπεια στην επιτυχία ή στο τσάμπα στο σταριλίκι…
Συνεχίζεται…στην Άλμπα…
Arrivederci… xxx