Για Wellington στην “Μ. Βρετανία”!

Φαντάζομαι πως το έχετε καταλάβει -πια- από όσες βραδιές περιγράφω σε αυτές εδώ τις σελίδες, πως σε όλα τα αγαπημένα μου εστιατόρια, το φαγητό αυτό καθεαυτό, δεν είναι το πρωτεύον που έχει σημασία. Είναι ο συνδυασμός πολλών πραγμάτων που όταν συμβαίνει να συνυπάρχουν, τότε ορίζουν την μαγεία της βραδιάς, και το συγκεκριμένο εστιατόριο γίνεται αυτόματα “αγαπημένο”.
Είναι η ατμόσφαιρα. Η απροσδιόριστα sexy και διακριτικά πολυτελής ατμόσφαιρα του. Είναι η πολυτέλεια που δεν πρέπει ποτέ να είναι εξεζητημένη. Είναι τα καλωσορίσματα του προσωπικού, είναι η ισορροπία στον τρόπο που έχουν στηθεί τα πιάτα, τα καλογυαλισμένα μαχαιροπίρουνα, οι ανταύγειες του φωτισμού, όπως τονίζουν τα πρόσωπα που αγαπάς. Είναι ο τρόπος που τοποθετεί ο μετρ την πετσέτα στα γόνατα σου, τα αρώματα του, που δεν θέλω να είναι οτιδήποτε άλλο, από αυτά της φρεσκάδας. Είναι η αριστοκρατική απόσταση που πρέπει να υπάρχει από το ένα τραπέζι στο άλλο, ο τρόπος που σερβίρει ο sommelier το κρασί όταν αυτό αφήνεται ολοκληρωτικά στην αγκαλιά του κρυστάλλου. Είναι οι “καλοί τρόποι” του ίδιου του χώρου, όπως συνηθίζω να λέω, είναι η αισθητική του. Είναι το λευκό τραπεζομάντηλο.
Συνήθως, όταν υπάρχουν όλα τα παραπάνω σε ένα εστιατόριο, το φαγητό είναι εξίσου εξαιρετικό, αλλά όσο κι αν προσπαθώ να θυμηθώ, αδυνατώ να βρω μία βραδιά που επέλεξα που θα δειπνήσουμε, με πρώτο κριτήριο το φαγητό.
Ε, λοιπόν, την Παρασκευή που μας πέρασε, όταν επισκεφθήκαμε το GB Roof Garden, το κάναμε αποκλειστικά για το ιδιαίτερο menu του, με την επιβλητική ονομασία “The Grand Wellington”, εμπνευσμένο φυσικά από τη θρυλική συνταγή του φιλέτου που φωλιάζει στην ροδοκοκκινισμένη σφολιάτα του, σε τρεις άκρως δημιουργικές παραλλαγές. Φυσικά, το εστιατόριο στο Roof Garden του αριστοκρατικού αυτού ξενοδοχείου προσφέρει στους επισκέπτες του όλα τα παραπάνω και πολλά παραπάνω, αλλά η αλήθεια είναι πως αυτή την φορά, μιλάμε για το πιο αγαπημένο μου πιάτο, στην μικρή και εκλεκτή λίστα των πιο αγαπημένων μου πιάτων. “Ό,τι υπέροχο κι αν έχει εμπνευστεί ο Δημήτρης Μπούτσαλης, εγώ Beef Tenderloin in puff pastry θα πάρω” υποστήριζα στον Νικόλα καθώς ανεβαίναμε με το ασανσέρ στον τελευταίο όροφο της Μ. Βρετανίας, όπου ο chef de cuisine του εμβληματικού ξενοδοχείου θα παρουσιάζει το Grand Wellington menu, έως τις 24 Μαρτίου.

Μα όπως συμβαίνει πάντα, μεγάλη μπουκιά φάε μεγάλη κουβέντα μην πεις, γιατί αμέσως μόλις κάτσαμε στο καθιερωμένο τραπέζι μας, αυτό που βρίσκεται ακριβώς ανάμεσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και στην Ακρόπολη, και ήρθε να μας υποδεχθεί -όπως κάνει πάντα- ο Executive Chef του ξενοδοχείου, Αστέριος Κουστούδης για να μας παρουσιάσει το εμπνευσμένο αυτό μενού με τις τρεις δημιουργικές παραλλαγές του Wellington, άλλαξαν τα πάντα.

Λοιπόν, καθώς απολαμβάνετε το απεριτίφ σας, θα έχετε την δυνατότητα να επιλέξετε ανάμεσα στην κλασική εκδοχή του φιλέτου Wellington με tenderloin, “deluxe” μανιταριών, σάλτσα με κρασί Βουργουνδίας και τρούφα, στο Wellington με Αιγαιοπελαγίτικο λαβράκι με γαρίδες και όστρακα, σάλτσα beurre blanc με εσπεριδοειδή και σαφράν, και στο Wellington Surf & Turf, με φιλέτο από μοσχαράκι γάλακτος με αστακό, φουά γκρα, “deluxe” μανιταριών και Béarnaise sauce.
Όπως σας είπα, εγώ πήγα “ταγμένη” φανατικά για το tenderloin, αλλά ο Αστέριος, που έχει μία καταλυτική επίδραση πάνω μου, με έπεισε για το Seafood in Herb Scented Pastry, και εγώ έκτοτε ακόμη αυτό ονειρεύομαι… Έχετε δοκιμάσει ποτέ Wellington με Ψάρι? Κάντε το, σας παρακαλώ…
Τις τρεις εξαιρετικές εκδοχές του διάσημου Wellington, θα τις συνοδέψετε με τις επιλογές από κρασί του έμπειρου Ευάγγελου Ψοφίδη που θα σας προσφέρει ένα δημιουργικό pairing, ενώ εμείς ως first course επιλέξαμε μία ολόδροση σαλάτα από Αφυδατωμένο πατζάρι με κατσικίσιο τυρί, λεμόνι verbena και dressing από χαμομήλι, καθώς και Ψητά χτένια και κυδώνια στον ατμό, από το ειδικό Dine Athens Menu.

Για πρώτη φορά θα μου επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω φωτογραφίες του Wellington που μου παραχώρησε το ξενοδοχείο Μ.Βρετανία, και όχι δικές μου, μιας και ο υπέροχος φωτισμός για να δειπνήσεις μεν, μη αρκετός για να φωτογραφήσεις τις τρεις εκδοχές του θρυλικού αυτού πιάτου δε, δεν με άφησε να το απαθανατίσω όπως του αξίζει.

Λοιπόν, μιας που ξέρω πως θα αναρωτηθείτε, να σας αναφέρω την τιμή του Wellington που κυμαίνεται από 36 έως 39 ευρώ.

Να πάτε, και να μου στείλετε και εντυπώσεις! xxx