Άλλοι κάνουν στα stories τους personal blogging, ας κάνουμε εμείς εδώ στο blog, public stories…
Follow me…
Ώρα 18.00′ και ο Οίκος Louis Vuitton κάνει κλειστό champagne cocktail για λίγους και εκλεκτούς φίλους, με σκοπό να παρουσιάσει την ακόμη πιο εκλεκτή ανδρική συλλογή “Caravan”. Η Συλλογή κάνει τον γύρω του κόσμου, σε όλες τις boutique Louis Vuitton, ταξιδεύει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, και η Αρετή Ντάρμα, Διευθύντρια Επικοινωνίας του Οίκου μαζί με τον οικοδεσπότη, Κάρολο Γιαγτζόγλου, μας ξεναγούν στις πιο popular δημιουργίες της Collection…
Ελένη Αγιοστρατίτη, Αρετή Ντάρμα, Φαίη Μπέη
Ωραία και ιδιαίτερη -και πως αλλιώς?- η Συλλογή Caravan, όμως τα αγόρια της παρέας έχουν στρέψει όλη τους την προσοχή στην iconic Horizon 70 Damier, ενώ εγώ σε ένα ζευγάρι πέδιλα so Berkemann but still… Louis Vuitton!!!! Και μου αρέσουν. Όχι, δεν μου αρέσουν, έχω ξετρελαθεί μαζί τους… Μα τι έχω πάθει? Εγώ δεν έλεγα πως ΠΟ-ΤΕ δεν πρόκειται να φορέσω τόσο χοντρά και άκομψα πέδιλα “ποτέ, ποτέ, ποτέ!!!”, και σε καμία περίπτωση οτιδήποτε φωνάζει πάνω του την μάρκα του? Πόσο μάλλον επαναλαμβανόμενα LV??? Ποτέ μην λες ποτέ Φαιάκι….
Boys…
It’s A Man’s World…
Ανεβάζω στα stories μου το εξής Poll και μέσα σε τέσσερα λεπτά ακριβώς, το 73% μου είπατε να τα πάρω…
Τα πήρα…
Areti Darmas on her special personal stories….
…Interviewing Costas Voyatzis -aka Yatzer-
PS. Αν θέλετε να σας συστήσω ένα άρωμα για αυτή τη σεζόν, σας παρουσιάζω το cirtusy, floral & musky…Le Jour Se Lève!
Ώρα 19.00′ και πάμε στο απέναντι Zonars για ένα ακόμη ποτό. Ο διαιτολόγος μου με αφήνει σήμερα να πιω δύο ποτήρια, στο δείπνο μετά θα την βγάλω με Coca light, no prob…
Μάντεψε που είμαι…
Αντικρίζω το πορτραίτο της Marilyn στον τοίχο μέσα από το έργο από τις Συλλογές του Ευάγγελου Πιστιόλη και του Νίκου Ξανθούλη, της σηκώνω το ποτήρι της σαμπάνιας μου και της δείχνω υπερήφανη το Kimono μου, άλλο ένα υπογεγραμμένο έργο τέχνης από την Herse, που υπερήφανο και αυτό με τη σειρά του φέρει ένα Unique Authenticity Number…
Cheers Marilyn!
Silky kisses….
Απόβραδο Δευτέρας…
20.00′ και βρέχει. Βρέχει πολύ, όχι αστεία, αλλά αποφασίζουμε να κάνουμε την διαδρομή από το Zonars στο νούμερο 10 της οδού Σκούφου και στο Spit Jack, με τα πόδια. Φοράω mules από μεταξωτό γκρο. Δεν με πειράζει…
Προσπερνάμε το Pink Flamingo…
Στον αριθμό 6 της Σκούφου, προσπερνάμε το Soushi mou, προσπερνάμε τις πιο όμορφες παρέες που συχνάζουν στα στενά του κέντρου της Αθήνας, κοντοστέκομαι στο Pink Flamingo, ακριβώς μετά, μούσκεμα από την βροχή αλλά ξεκαρδισμένοι στα γέλια, φτάνουμε στο απόλυτο talk of the town, στο Spit Jack.
Λοιπόν, όσα έχετε ακούσει για αυτό, ισχύουν όλα…
“Πόσο μου θυμίζει Λονδίνο…” μου λέει ο Νικόλας. Εγώ πάλι ταξιδεύω νοερά σε ένα εστιατόριο του Soho στη ΝΥ, που όσο κι αν προσπαθώ δεν θυμάμαι με τίποτα το όνομα του…
“So Fay…” γράφω λεζάντα στα stories μου…
Κοτόπουλο, Πορτσέτα και πάπια που θα σιγοψήνονται σε rotisserie, που συνοδεύονται από σπιτικές σάλτσες, side dishes όπως πατάτες baby, πουρέ και ψητό καλαμπόκι, και όλα αυτά διαδραματίζονται σε ένα μικρό, συγκλονιστικό χώρο με λιγοστά τραπέζια, μια μαρμάρινη μπάρα μπροστά ακριβώς από την ροτισερί και πολύ όμορφο κόσμο…
Τσιμπολογάω μικρές μπουκίτσες από κοτόπουλο και πάπια που λιώουν στο στόμα μου, ενώ αποφεύγω εντελώς τις σάλτες και τα side dishes για τα οποία η υπόλοιπη παρέα παραμιλάει…
Ο Νικόλας Κατσαρός και ο Χρίστος Φίλιος στον επίγειο παράδεισο τους, βασιλιάδες σε μυστικό βασίλειο…
Και εμείς, βασίλισσες τους…
Δευτέρα βράδυ… 🙂
