Ανάμεσα στα σπάνια μετάξια και στους πολύτιμους ταφτάδες των συλλογών του Χάρη Τσιμόγιαννη!
Κάποια πράγματα παραμένουν στωικά και αγέρωχα ολόιδια παρά την κάθε δοκιμασία, παρά τις δυσκολίες που μπορεί να παρουσιαστούν, από μία μικρή καθημερινή αναποδιά έως μία κοσμογονία. Όπως μία πανδημία.
Πόσω μάλλον κάποιοι άνθρωποι. Από αυτούς τους υπέροχα κομψούς και χαρισματικούς, όλο ακτινοβολία ανθρώπους, οι οποίοι έχουν την παιδεία και την ευγένεια να αντιδρούν ψύχραιμα σε όποια κατάσταση, όχι απαραίτητα με χαμόγελο, αλλά οπωσδήποτε με μία ολοδικιά τους αξιοπρέπεια, που δεν σου επιτρέπει κανένα περιθώριο να την διαταράξες με περιττό, άνευ ουσίας θόρυβο, έτσι απλά για τη φασαρία. Δεν σου επιτρέπει κανένα περιθώριο να γρατσουνίσεις το κουκούλι της υψηλής αισθητικής που με τόση χάρη και μοναδικότητα υφαίνουν γύρω τους.
Τους λατρεύω αυτούς τους ανθρώπους, κάποιοι εκ των οποίων έχω την μεγάλη τύχη να είναι φίλοι μου. Ένας από αυτός, είναι ο Χάρης Τσινόγιαννης. Οπωσδήποτε ένας από αυτούς είναι ο Χάρης. Ο Χάρης που όπως μου υπενθύμισε χθες σε μία μεταμεσονύκτια τηλεφωνική μας συνομιλία (ναι υπάρχουν άνθρωποι που δεν αρκούνται να ανταλλάσσουν μηνύματα αλλά ακόμη συνομιλούν) “σαν χθες θυμάμαι το πρώτο βράδυ που σε γνώρισα, στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ’90, στο ξεκίνημα σου στον “Ελεύθερο Τύπο”, σε ένα dinner οι τρεις μας με τη Νίνα Βλάχου. Από το πρώτο εκείνο κιόλας βράδυ ήξερα πως μείνουμε για πάντα φίλοι…”
Στο 14ο νούμερο της Κολοκοτρώνη στη Κηφισιά, που βρίσκεται το New Image
Ο Χάρης Τσιμόγιαννης που τότε ακριβώς, στο ξεκίνημα των ’90s, ήταν που μύησε με μοναδικό ταλέντο τις Ελληνίδες στην haute couture των κορυφαίων ξένων designers.
Η πρώτη επαφή του Χάρη Τσιμόγιαννη µε τον χώρο της µόδας έγινε στα τέλη του 1989, όταν έφερε στην Ελλάδα τα super high-end brands Missoni και Basile. Ακολούθησε η αποκλειστική αντιπροσώπευση του οίκου Valentino και το 1993 η monomarque Boutique Valentino. Την ίδια περίοδο ανοίγει µια boutique µε τους οίκους Ungaro, Montana, Missoni και τον Yves Saint Laurent, που έναν χρόνο αργότερα ξεχώρισε και έγινε monomarque Boutique Rive Gaushe. Όνειρό του ήταν να δημιουργηθεί στην Ελλάδα µια ευρωπαϊκή ατµόσφαιρα, της οποίας πρώτη διδάξασα υπήρξε η Έρη Κάκκαβα, που έφερε τη γαλλική µόδα από το Παρίσι µε τις boutique Jade, Courreges και Guy Laroche.
Ο Χάρης που σε κάθε μεγάλη στιγμή της ζωής μου, με κάποιον περίεργο, σχεδόν μεταφυσικό τρόπο, είναι πάντα εκεί. Ήταν εκεί, αυτόπτης μάρτυς των στιγμών μας, όταν ο Νικόλας ζήτησε το χέρι μου από τον πατέρα μου, ένα ζεστό βράδυ του Αυγούστου σε μαγική βεράντα, στο Παλιό Λιμάνι, των Σπετσών. Αυτός παρήγγειλε τη συγκλονιστική δημιουργία στο χρώμα της βοκαμβίλιας, που φόρεσε η μητέρα μου στον γάμο μου. Ήταν εκεί στο baby shower της κόρης μου, ήταν αυτός που μου χάρισε μία σπάνια πίπα από χρυσό, διαμάντια και τυρκουάζ, από την πολύτιμη συλλογή του, όταν προσπαθούσα ακόμα να ελαττώσω το κάπνισμα.
Πρωινός καφές με τον φίλο μου, μετά από καιρό…
Είναι εκεί σε κάθε χορό, σε κάθε γλέντι, σε κάθε χαρά, σε κάθε ανάμνηση. Σε μυστικά δείπνα με τον Oscar de la Renta, σε prive γλέντια στην Ύδρα, σε απόκρημνα βράχια στον Πόρο όταν δώσαμε τα χέρια να υπογράψω την βιογραφία του, σε απόκρημνο τραπεζάκι πάνω στη θάλασσα πλημμυρισμένοι από ιστορίες γύρω από την Τέχνη….
«Κίνητρο για µένα ήταν να επιλέγω κοµµάτια από τις εκάστοτε collections που να συµβαδίζουν µε τα δεδοµένα του τρόπου ζωής στη χώρα µας. Αντιλαµβανόµουν έγκαιρα τις αλλαγές στις τάσεις και δεν φοβόµουν να ρισκάρω στις επιλογές µου, πιστεύοντας ότι ο ρόλος όσων ασχολούµαστε µε τη µόδα είναι αυτός ακριβώς: Να µη φοβόµαστε το καινούργιο και να µπορούµε να ξεχωρίζουµε, για παράδειγµα, το προκλητικό ρούχο από το θηλυκό. Αυτή ήταν και η σπουδαιότερη συµβουλή που µου έδωσε ο YSL. Να ακολουθώ άφοβα την κάθε εποχή και να µη φοβάµαι στις επιλογές µου οποιαδήποτε µεγάλη αλλαγή. Παράδειγµα ο ίδιος, που επηρεασµένος από τον Μάη του ’68 στη Γαλλία δηµιούργησε τις συλλογές millitaire και safari, εµπνευσµένες από όλα όσα συνέβαιναν τότε». Οι σχεδιαστές που τον καθόρισαν ήταν ο Valentinο, ο Yves Saint Laurent και ο Oscar de la Renta, µε τους οποίους είχε προσωπική σχέση και οι άκρως ενδιαφέρουσες συζητήσεις µαζί τους ήταν για τον Χάρη «ένα είδος διατριβής» εξιστορούσε τον Αύγουστο που μας πέρασε στην Αναστασία Παρετζόγλου, για το Fortune Greece, και εμείς διαβάζαμε παρέα, σε διπλανές ξαπλώστρες στον μόλο του Spetses Hotel.
Και πάνω από όλα, είναι από αυτούς τους φίλους που έστω κι αν ένα lockdown σε ανάγκασε να στερηθείς για κάποιο χρονικό διάστημα την φυσική του παρουσία, αυτό το ζεστό συναίσθημα της ανακουφιστικής οικειότητας και της βαθιάς φιλίας βρίσκεται πάντα εκεί, για να σου υπενθυμίσει το χιλιοειπωμένο μα τόσο αληθινό κλισέ, πως καμία απόσταση δεν είναι ικανή να μειώσει την αληθινή αγάπη μεταξύ πραγματικών φίλων.
“Εγώ θα κανονίσω τα δωμάτια μας στο Plaza Athénée και εσύ να με πας στα prive σαλόνια του Ungaro!” συμφωνούμε για το πρώτο μας ταξίδι στο Παρίσι, μόλις μας επιτραπεί
Έτσι, όταν βρέθηκα προχθές το μεσημέρι στον κομψόκοσμο του, στο 14ο νούμερο της Κολοκοτρώνη στη Κηφισιά, που βρίσκεται το New Image, για να πιούμε καφέ και να μοιραστούμε όλα όσα, όσα χρόνια κι αν γνωριζόμαστε δεν θα στερέψουν ποτέ, πέρα από την χαρά που ένοιωσα βλέποντας ξανά το όμορφο πρόσωπο του, και φυσικά την υπέροχη συλλογή του, περισσότερο από ποτέ, ένοιωσα την γαλήνη που σου προσφέρει απλόχερα η ίδια πάντα γνώση. Πως ναι, παρά τα όσα περάσαμε και ακόμα περνάμε, υπάρχουν αυτοί οι υπέροχα κομψοί και χαρισματικοί, όλο ακτινοβολία άνθρωποι, οι οποίοι έχουν την παιδεία και την ευγένεια να αντιδρούν ψύχραιμα σε όποια κατάσταση, όχι απαραίτητα με χαμόγελο, αλλά οπωσδήποτε με μία ολοδικιά τους αξιοπρέπεια, που δεν σου επιτρέπει κανένα περιθώριο να την διαταράξες με περιττό, άνευ ουσίας θόρυβο, έτσι απλά, για τη φασαρία. Και ένας από αυτούς, είναι ο φίλος μου ο Χάρης.
Ευγενής και χαµηλών τόνων, αποφάσισε από νωρίς τα shows του να έχουν µόνο φιλανθρωπικό χαρακτήρα και όλα τα έσοδα να διατίθενται αποκλειστικά για τη στήριξη ευπαθών κοινωνικά οµάδων. «Η συµµετοχή, έστω και στο ελάχιστο, στο µεγαλειώδες έργο του Ιδρύµατος του Συλλόγου «ΕΛΠΙΔΑ», µε σκοπό τη στήριξη των παιδιών που πάσχουν από καρκίνο και των οικογενειών τους, ή στη σπουδαία προσφορά του Πανελλήνιου Αθλητικού Σωµατείου Γυναικών «ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ», που προωθεί τις αρχές και αξίες του «ευ αγωνίζεσθαι» και του Παραολυµπιακού κινήµατος για την ανάδειξη της προσπάθειας του αθλητή και όχι της αναπηρίας, θα έπρεπε να είναι επιλογή όλων µας».
Follow me…
Μπορεί ένα ρούχο να είναι έτσι και αλλιώς πανέμορφο, αλλά μόνο το μάτι του Χάρη Τσιμόγιαννη μπορεί να πιάσει στην στιγμή το ποιο είναι αποκλειστικά για εσένα…
Και έστω και αν εσύ δεν είχες δώσει καμία ιδιαίτερη σημασία στο συγκεκριμένο ρούχο, ο Χάρης έχει πάντα, μα πάντα δίκιο….
«Τα brands που κύριος στόχος τους ήταν το glamour βραδινό ρούχο δεν έχουν πλέον θέση στην Covid εποχή. Αλλάζουν τα δεδοµένα και η αλλαγή βρίσκεται σε εξέλιξη. Το ρούχο σήµερα πρέπει να έχει εξαιρετική ποιότητα, άψογη ραφή, να είναι εύκολο, να µπορεί δηλαδή να φορεθεί από το πρωί µέχρι το βράδυ, να είναι διαχρονικό, να έχει ταυτότητα, να είναι value for money και, τέλος, να τονίζει τη θηλυκότητα, κάτι που αποτελεί καθοριστικό στοιχείο των επιλογών µου. Κατά τη γνώµη µου, ο ελβετικός οίκος Akris συγκεντρώνει όλα τα παραπάνω στοιχεία, και αυτό αποδεικνύεται από τις µεγάλες πωλήσεις που πραγµατοποιεί επί σειρά ετών ανά τον κόσµο. Θεωρώ ότι αποτελεί παράδειγµα προς µίµηση». Σήµερα, από την boutique New Image στην Κηφισιά, η µεγαλύτερη πρόκληση για τον Χάρη είναι να ακολουθήσει τις επιταγές της εποχής. «Ενώ έγινα γνωστός για τις επιλογές µου στις βραδινές δηµιουργίες, στόχος µου πλέον είναι να γίνει το ίδιο µε το ρούχο που χρειάζονται οι γυναίκες τώρα» λέει ο Χάρης
Summer cocktail…
Έλα να πεις και εσύ καφέ με τον φίλο μου, και άφησε τον να σε ξεναγήσει στις υπέροχες συλλογές του…
Σ’αγαπώ πολύ Χαρούλη μου και ανυπομονώ για το επόμενο μας δείπνο… xxx
