Αγία Πετρούπολη: Μαγικά Χριστούγεννα στη “Βενετία του Βορρά”!
Όταν σχεδιάζαμε αυτό το ταξίδι στη Ρωσία και κάναμε τις ιδανικές νοητές διαδρομές στο μυαλό μας, μία εκ των κορυφαίων, ήταν αυτή ανήμερα το πρωί των Χριστουγέννων από την Μόσχα στην Αγία Πετρούπολη με το τρένο. Η πραγματικότητα δεν σε απογοητεύει, απεναντίας. Αν φτιάχνεις και εσύ λοιπόν στο μυαλό σου μία παραμυθένια διαδρομή, διασχίζοντας με το πολυτελές τρένο τα απέραντα τοπία της Βορειοδυτικής ρωσικής επαρχίας με τα παραδοσιακά χιονισμένα χωριά της όπως το Βόλοτσεκ, το Τορζόκ και το Μπολογκόε, σαν άλλη ηρωίδα του Λέοντος Τολστόι, πίνοντας ακριβή σαμπάνια και τσιμπολογώντας σπάνιο χαβιάρι, είσαι σε καλό δρόμο. Στα συν, το τρένο πραγματικά υψηλής ταχύτητας Sapsan, το οποίο κάνει την εν λόγω διαδρομή μέσα σε τέσσερις μόλις -απολαυστικές- ώρες.
Το ταξίδι αξίζει κάθε λεπτό της παραμυθένιας αυτής διαδρομής, με τους επιβάτες να γνωρίζουν πολύ καλά τα “dos & don’ts” του savoir vivre του ταξιδιού με τρένο (όπως το να μην μιλάμε δυνατά και ενοχλούμε τους υπόλοιπους επιβάτες του βαγονιού), αλλά και για όποιον έχει ξεχάσει κάποιες από τις συμβουλές καλών τρόπων, οι φωτεινές ενδείξεις του τρένου τις υπενθυμίζουν ευγενικά καθ’ όλη την διάρκεια του ταξιδιού.
Οk, ακριβή σαμπάνια και σπάνιο χαβιάρι δεν έχει το μπαρ του τρένου, αλλά μια χαρά Christmas lunch κάναμε με Prosecco σε πλαστικό ποτήρι και μπρικ σε βαζάκι. Μην σου πω τα ομορφότερα Χριστούγεννα της ζωής μου!
Follow me…
Από τον σταθμό του τρένου στην Αγία Πετρούπολη πάμε κατευθείαν στο παλαιότερο Θέατρο της Μόσχας, στο Alexandrinsky, για να παρακολουθήσουμε τον “Καρυοθραύστη”. Αν είναι να ζήσεις το Χριστουγεννιάτικο παραμύθι, κάντο όπως πρέπει. Τα εισιτήρια τα έχουμε εξασφαλίσει εδώ και αρκετό καιρό, -το να παρακολουθήσεις το Nutcracker στο Alexandrinksy στις 25 Δεκεμβρίου έχει τον ίδιο βαθμό δυσκολίας με το να παρακολουθήσεις τη πρωτοχρονιάτικη συναυλία της Βιέννης που μεταδίδεται ζωντανά σε πάνω από 90 χώρες και αποτελεί παγκόσμια το μεγαλύτερο, μη αθλητικό, τηλεοπτικό γεγονός της χρονιάς- ενώ γνωρίζαμε εκ των προτέρων πως το δείπνο που -παραδοσιακά- προηγείται του Μπαλέτου δεν θα το προλαβαίναμε, οπότε ήμασταν προετοιμασμένοι για αυτή την τόσο διαφορετική και τόσο ξεχωριστή ημέρα Χριστουγέννων.
Το μόνο που είχαμε ρωτήσει την Ελμίνα ήταν αν προτιμούσε να δούμε τη “Λίμνη των Κύκνων” ή τον “Καρυοθραύστη”, και η εύλογη απάντηση της για το κορυφαίο Χριστουγεννιάτικο έργο του Pyotr Ilyich Tchaikovsky μας έφερε σε αυτό το ιστορικό θέατρο, το οποίο αποτελεί και την πρώτη μας γνωριμία με τη συναρπαστική αυτή πόλη, την “Βενετία του Βορρά” , για πολλούς την ομορφότερη πόλη του κόσμου όλου.
It’s good to know: Κατά τα τέλη του 17ου αιώνα, ο Μέγας Πέτρος προσκάλεσε ξένους καθηγητές Μπαλέτου να διδάξουν στη Ρωσία. Από τότε, η τέχνη αυτή άνθισε στη χώρα, η οποία παρήγαγε αστέρες όπως η Anna Pavlova και ο Nureyev.
Η πρώτη Όπερα ερμηνεύτηκε στη Ρωσία το 1731, ενώ η πρώτη γράφτηκε στη Ρωσία το 1755. Ο 19ος αιώνας φανέρωσε κορυφαίους της όπερας όπως οι Mikhail Glinka και Pyotr Tchaikovsky.
Οι ομιλούντες Ρωσικά καθώς και οι λάτρεις του θεάτρου θα θεωρήσουν τις Θεατρικές παραστάσεις μία αντάξια εμπειρία. Η Ρωσία είναι η πατρίδα του Stanislavsky, που πρωτοπόρησε στην μεθοδολογία της ερμηνείας, καθώς και θεατρικών συγγραφέων όπως ο Chekhov.
Όσον αφορά την Κλασική Μουσική, στους κορυφαίους συνθέτες της Ρωσίας περιλαμβάνονται οι Prokofiev, Stravinsky και Dmitri Shostakovich. Η “Έβδομη Συμφωνία” του τελευταίου ερμηνεύτηκε το 1942 κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της πόλης, με τα μεγάφωνα γυρισμένα αψήφιστα προς τις γραμμές των Ναζί.
Μπορείς να διακρίνεις απ’ έξω κιόλας πως πρόκειται για ένα μαγαζί που απευθύνεται σε ένα πολύ εκλεκτό κοινό, παρόλα αυτά με το που μπαίνεις μέσα σου κόβεται -στην κυριολεξία- η ανάσα!
Όπως κι αν προσπαθήσω να σου περιγράψω αυτό το μαγικό μέρος στην αγκαλιά της Αγίας Πετρούπολης, νομίζω πως θα αδικήσω τόσο τις αριστοκρατικές καταβολές του όσο και την μαγεία που κουβαλά…
Σε κάθε περίπτωση, ζούμε αυτό το βράδυ των Χριστουγέννων όπως το ζητάει το παραμύθι αυτής της πόλης. Ακούμε κλασική μουσική, πίνουμε βότκα, δοκιμάζουμε blinis με μαύρο και κόκκινο χαβιάρι, ζητάμε carpaccio φρέσκων ψαριών για πρώτο πιάτο και ζαρκάδι για κυρίως.
Βγαίνουμε στη Λεωφόρο Νέβσκι, στην Πλατεία Καλών Τεχνών, στις προκυμαίες των καναλιών και των ποταμών, στη διάρκεια της διαδρομής προς το ξενοδοχείο με το ταξί έχω στην αγκαλιά μου την κοιμισμένη Ελμίνα, όσο με τον Νικόλα κάνουμε την πρώτη γνωριμία μας με την πόλη, την οποία ίδρυσε ο Μέγας Πέτρος πριν από τρεις αιώνες για να δώσει στην αυτοκρατορία του μια έξοδο προς τη Θάλασσα του Βορρά.
Αύριο θα ξημερώσει -έστω και αργά- μία ακόμα υπέροχη ημέρα… ??
Από το προ-επαναστατικό μεγαλείο του Ερμιτάζ και του Θεάτρου Mariinskiy έως τα πανταχού παρόντα ενθύμια της Σοβιετικής περιόδου της χώρας, η Αγία Πετρούπολη είναι μία πόλη όπου εποχές και αρχιτεκτονικά στιλ, συγκρούονται. Ευλογημένη με έναν από τους πιο μαγευτικούς ορίζοντες του κόσμου, η πόλη υπήρξε έμπνευση για πολλούς από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Ρωσίας, από τον Γκόγκολ ως τον Ντοστογιέφσκι. Γνωστή σε όλη τη χώρα ως “Η Βενετία του Βορρά”, η δεύτερη πόλη της Ρωσίας είναι ένας τόπος θαυμάτων και αινιγμάτων, με “Λευκές Νύχτες” και μεγάλους, παγωμένους χειμώνες.
Ξημερώνει αργά. Ξημερώνει στις 10 το πρωί, έστω κι αν η πόλη είναι ξύπνια πολλές ώρες νωρίτερα. Μετά από την χθεσινή εντυπωσιακή πρώτη γεύση της πανέμορφης αυτής πόλης μέσα από το θέατρο Alexandrinsky και το δείπνο μας στο Peter Eliseev, σήμερα η ουσιαστική γνωριμία μας με την πόλη του Αγίου Πέτρου γίνεται με την ξενάγηση μας στα σημαντικότερα αξιοθέατά της. Μεταξύ άλλων βλέπουμε τις κεντρικές λεωφόρους, τις κεντρικές πλατείες, την λεωφόρο Νέβσκι, τα παλάτια και τις κατοικίες των πλουσίων και των αριστοκρατών της Τσαρικής Ρωσίας όπως το Μαρμάρινο παλάτι, τα παλάτια των Στρόγκανοβ, των Γιουσούποβ και των Σερεμέτιεβ. Βλέπουμε το Ναυαρχείο, την πανεπιστημιούπολη, το νησί Βασίλιεβσκι με το «Βέλος» του μπροστά από τον ποταμό Νέβα και την πανέμορφη θέα του συμπλέγματος των κτηρίων του μουσείου Ερμιτάζ. Βλέπουμε το Χειμερινό Ανάκτορο και την Πλατεία των Ανακτόρων, τα θέατρα Μαριίνσκι (πρώην Κίροφ), προσπερνάμε το Αλεξανδρίνσκι που είχαμε την τύχη να επισκεφτούμε χθες αλλά και το Μιχάηλοβσκι, το Πεδίο Άρεως, τον Καλοκαιρινό Κήπο, τον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας Καζάνσκαγια, τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ισαακίου, την πλατεία της Συγκλήτου με το Μπρούντζινο Καβαλάρη (άγαλμα αφιερωμένο στον Μέγα Πέτρο από την Αικατερίνη Β΄).
Επισκεπτόμαστε το Φρούριο των Πέτρου και Παύλου – πρώτο κτίσμα της πόλης και το Ναό των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, στον οποίο βρίσκονται οι τάφοι της δεύτερης τσαρικής δυναστείας της Ρωσίας – της δυναστείας των Ρομάνοβ, αλλά και τον Καθεδρικό Ναό της πόλης – τον ναό της Παναγίας Καζάνσκαγια.
Η Παναγία Καζάνσκαγια (τού Καζάν) ή αλλιώς Θεοτόκος του Καζάν είναι μία ιερή εικόνα που κατέχει περίοπτη θέση στην Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, και όχι μόνο. Η Παναγία Καζάνσκαγια είναι πολιούχος τού Καζάν και εθεωρείτο και προστάτιδα όλης της Ρωσίας -και της Ρωσικής οικογένειας- για αιώνες. Η ιερή εικόνα ανακαλύφθηκε στις 8 Ιουλίου 1579 από ένα μικρό κορίτσι με το όνομα Ματρόνα. Σύμφωνα με την παράδοση, η τοποθεσία τού Ιερού Κειμήλιου αποκαλύφθηκε στο κορίτσι από την ίδια την Θεοτόκο. Στο σημείο αυτό χτίστηκε ο Ιερός Ναός της Θεοτόκου του Καζάν όπου φυλασσόταν η εικόνα έως και το 1904 την χρονιά όπου εκλάπη. Σήμερα ο Ναός φιλοξενεί και πάλι, μετά από πολλά χρόνια απουσίας, ένα από τα πιστά αντίγραφα της θαυματουργής εικόνα της Παναγίας Καζάνσκαγια του 18ου αιώνα.
Το σημερινό βράδυ αποτελεί άλλο ένα όνειρο, το οποίο χάρη σε αυτό εδώ το ταξίδι βγαίνει αληθινό.
Σήμερα έχουμε κάνει κράτηση στο Belmond Grand Hotel Europe, για να μυηθούμε στην ιεροτελεστία του Caviar tasting.
Ναι, η πολυτελής αγκαλιά του κορυφαίου αυτού ξενοδοχείου προσφέρει ένα glamorous gastronomic journey, στο περίφημο Caviar Bar του, κορυφαίο του είδους στην Αγία Πετρούπολη.
I think I’m in heaven…
Δεν είναι θέμα πολυτέλειας, come on, δεν τρώμε κάθε βράδυ χαβιάρι! Τουλάχιστον όχι εγώ… Είναι μέρος της παράδοσης τους το caviar tasting, ξέρουν πως να το σερβίρουν, ξέρουν πως να το μετατρέψουν σε experience. Μην ξεχνάς πως κάποτε το έτρωγαν οι χωρικοί στην Ρωσία! Όπως δεν είναι το ίδιο να φας fondue και raclette οπουδήποτε αλλού εκτός της Ελβετίας, έτσι και ένα δείπνο σαν και αυτό, έχει άλλη δυναμική να το απολαύσεις εδώ. Το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να διεισδύσεις σε όλα τα “μυστικά” της μαγείας αυτού του τόπου, και το caviar tasting είναι ένα από αυτά. Όπως η επίσκεψη στο Ερμιτάζ ή το να παρακολουθήσεις Μπαλέτο σε ένα κορυφαίο θέατρο.
Το Caviar Bar του Belmond είναι ένα από τα καλύτερα της πόλης. Η ατμόσφαιρα είναι -εννοείται- εκλεπτυσμένη, ο κόσμος στα διπλανά τραπέζια όμορφος. Τι λέω? Πανέμορφος! Βλέπεις ζευγάρια σαραντάρηδων υπέροχα ντυμένα και καλοζωισμένα να δοκιμάζουν μικρές μπουκιές σπάνιου χαβιαριού πίνοντας δροσερή Dom Perignon. Βλέπεις και μεγαλύτερες παρέες που φορούν τα blue jean τους, γούνινες μπότες και πουλόβερ Moncler από κασμίρι, να κάνουν τις δικές τους exclusive δοκιμές σε γαστρονομικές δημιουργίες από χαβιάρι, πίνοντας παγωμένα σφηνάκια βότκας. Ο Νικόλας αναλαμβάνει την δική μας παραγγελία.
Η τρίτη ημέρα της διαμονής μας στην “Βενετία του Βορρά” είναι αφιερωμένη σε μία ξεχωριστή επίσκεψη στα περίχωρα της Αγίας Πετρούπολη και τους χώρους των θερινών κατοικιών της τσαρικής οικογένειας, το Πούσκιν ή αλλιώς Τσάρσκογιε Σελό, όπου μαγευόμαστε από το Παλάτι της Αικατερίνης – ένα από τα μεγαλύτερα και ίσως το πιο εντυπωσιακό και με τη μεγαλύτερη πρόσοψη παλατιού απ’ όσα βρίσκονται στα περίχωρα της Αγίας Πετρούπολης.
Τα εκπληκτικά παλάτια και οι κήποι του, δημιουργήθηκαν από την Αικατερίνη Ι, σύζυγο του Μέγα Πέτρου, ως εξοχικό ησυχαστήριο. Όμως, η Τσαρίνα Ελισάβετ ξεκίνησε εντατικές εργασίες στο χώρο, εμπλουτίζοντας το πολυτελές Παλάτι. Το αυτοκρατορικό Παλάτι δημιουργήθηκε αρχικά από τον Rastrelli, αλλά αργότερα επανασχεδιάστηκε από τον Σκωτσέζο αρχιτέκτονα Charles Cameron, κατ’εντολή της Αικατερίνης της Μεγάλης. Οι διαμορφωμένοι κήποι που δημιουργήθηκαν στα τέλη του 18ου αιώνα ήταν μοναδικοί στη Ρωσία.
Περιφερόμαστε στο Grotto που αποτελείται από 250.000 κοχύλια, στη Μεγάλη Αίθουσα με τα περίτεχνα σκαλίσματα και τη τεράστια νωπογραφία στην οροφή, στη Γκαλερί Cameron με τις προτομές των φιλοσόφων και των στοχαστών, στη Μεγάλη Σκάλα που βρίσκεται στο κέντρο του Παλατιού, σχεδιασμένη από τον Ippolito Monighetti, όλη από μάρμαρο, στη Πράσινη Τραπεζαρία με τους διακοσμημένους τοίχους από stucco, στο Ζωγραφισμένο Μπλε Σαλόνι, ονομαστό για την ασυνήθιστη ταπετσαρία του, μπλε μοτίβα λουλουδιών ζωγραφισμένα σε μετάξι, στην Τραπεζαρία του Ιππότη, με το μονίμως στρωμένο τραπέζι, σε αυτό το εκλεπτυσμένο χρυσόλευκο δωμάτιο, σχεδιασμένο από τον Rastrelli, όπου εδώ δειπνούσαν ευγενείς-υποψήφιοι για την Ελισάβετ, αλλά και στο Μικρό Enfilade, που καυχάται για την μεγάλη συλλογή από έπιπλα εποχής.
Εδώ βρίσκεται και το περίφημο «Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο», γνωστό σαν το «όγδοο θαύμα του κόσμου». Η κεχριμπαρένια διακόσμηση του έχει εξ’ ολοκλήρου ανακατασκευαστεί και εντυπωσιάσει τους πάντες -η τύχη της αυθεντικής αγνοείται από το 1945.
It’s good to know: Το Tsarskoe Selo είναι τμήμα της κοντινής πόλης Pushkin. Αυτή η πόλη που αρχικά ονομαζόταν Tsarskoe Selo (Τσαρικό Χωριό) μετονομάστηκε το 1937 προς τιμήν του εθνικού ποιητή της Ρωσίας, που πήγε εδώ σχολείο μεταξύ 1811-17. Έχοντας ιδρυθεί τον 19ο αιώνα, η πόλη καυχάται για το πρώτο ηλεκτρικό σύστημα της Ευρώπης, που καλύπτει όλη την πόλη και ανεπτυγμένα συστήματα αποχέτευσης και ύδρευσης.
Το πάρκο του Τσάρσκογιε Σελό, ένα συγκρότημα από παλάτια, κήπους, τεχνητές και φυσικές λίμνες με νησάκια, ήταν το αγαπημένο μέρος ξεκούρασης των Ρώσων Τσάρων.
Παρόλο που έχουμε δει τόσα πολλά, η μέρα είναι ακόμη στην αρχή της, και βρίσκουμε την καλύτερη ευκαιρία να συνεχίζουμε την επίσκεψή μας στο νησί Κότλιν, και την Κρονστάνδη – μια πόλη με εξαιρετική ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά, που κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων αιώνων έχει διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο στην ιστορία της Ρωσίας.
Μοναδική και η αξία της Κρονστάνδης, που ως ναυτικό φυλάκιο χτίστηκε για να προστατεύσει τη νέα πρωτεύουσα – την Αγία Πετρούπολη. Η ιστορία της πόλης είναι στενά συνδεδεμένη με τον Μέγα Πέτρο, τη δημιουργία και την ενίσχυση του Πολεμικού Ναυτικού της Ρωσίας, τις μεγάλες εφευρέσεις και ανακαλύψεις των Ρώσων επιστημόνων και τα ηρωικά γεγονότα του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου 1941-1945.
Επισκεπτόμαστε τον Ναυτικό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου – τον τελευταίο και μεγαλύτερο Καθεδρικό Ναυτικό Ναό που κτίστηκε στην Ρωσική Αυτοκρατορία. Ο ναός είναι χτισμένος σε «νεο-βυζαντινό» ρυθμό, ο οποίος είχε επηρεαστεί από την αρχιτεκτονική του 6ου – 8ου αιώνα και είχε ως καλλιτεχνικό και ιδεολογικό πρότυπο το Ναό της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης.
Αν δεν έχεις και πολλές διαθέσιμες ημέρες στην Αγία Πετρούπολη, μην μπεις στον κόπο να έρθεις εδώ. Είναι σαν να έρθει ο τουρίστας στην Αθήνα και να τον στείλεις να πάει να επισκεφθεί την Ελευσίνα! Σημαντικός -σημαντικότατος- τόπος για την ιστορία μας η Ελευσίνα, αλλά αν ο δόλιος δεν έχει πολλές ημέρες στην διάθεση του, δεν είναι να καλύτερα να πάει να κάνει τις βόλτες του στο Μοναστηράκι και στη Πλάκα? Όπως σου εξήγησα και στα Instagram Stories μου όσο βρισκόμουν εκεί, ο πιο σημαντικός λόγος για να έρθεις έως εδώ είναι στην περίπτωση που είσαι σε μία παρέα και βρεθεί κάποιος “εξυπνάκιας” και ρωτήσει “Έχει επισκεφθεί κανείς σας την Κρονστάνδη?”. Ε, αν έχεις έρθει θα μπορείς να σηκώσεις μπλαζέ το βλέμμα, να τον κοιτάξεις στα μάτια, και να του απαντήσεις… “Ναι, εγώ!”. Whatever… Άντε, και για να έχεις έτοιμη την απάντηση στο στόμα αν σου πέσει αντίστοιχη ερώτηση στο Trivial Pursuit…
Μετά από όλα αυτά τα συναρπαστικά αξιοθέατα αλλά και το ταξίδι μας έως την Κρονστάνδη, πάμε για ένα καυτό, απολαυστικό αλλά συνάμα γρήγορο μπάνιο στο ξενοδοχείο μας, γιατί μας περιμένει το τραπέζι μας στο γνωστό (κοίτα που αποκτήσαμε και γνωστά) και αγαπημένο (πόσω μάλλον αγαπημένα) στέκι πλέον, το Peter Eliseev!
“Τραπέζι μας” που λέει ο λόγος δηλαδή, γιατί σήμερα είναι διαθέσιμη για εμάς η private Τραπεζαρία! Το Private Dinning Room για οκτώ άτομα, έστω κι αν εμείς είμαστε μόλις τρεις!
Ναι ok, δεν γίναμε τόσο …popular στην Αγία Πετρούπολη που να ανοίγουν διάπλατα τα πιο εστέτ Private Dinning Room για να δειπνήσουμε όπως μας αρμόζει! Απλά προχθές, φεύγοντας από το Peter Eliseev ήμασταν τόσο ενθουσιασμένοι που κάναμε κράτηση και για σήμερα, μόνο που ζητήσαμε ένα συγκεκριμένο τραπέζι δίπλα στο εντυπωσιακό παράθυρο. Ήρθαμε λίγη ώρα νωρίτερα, το τραπέζι δεν ήταν ακόμη διαθέσιμο, τους εξηγήσαμε πως φυσικά δεν μας πειράζει και πως μπορούμε να κάτσουμε σε οποιοδήποτε άλλο τραπέζι, όμως το άψογο προσωπικό είχε έτοιμη την απάντηση για να μην “ταλαιπωρηθούμε”, και μας άνοιξε διάπλατα το Private Dinning Room! Το παραμύθι της Αγίας Πετρούπολης δεν είχε σε καμία σελίδα του ούτε έναν “κακό”, ούτε μία “αγωνία”, ούτε μια “αμηχανία”, έτσι για την ιστορία! Είχε μόνο καλές νεράιδες, υπέροχα παλάτια, συγκλονιστικές μπαλαρίνες και βασιλικά γεύματα! Πως να μην γίνει το αγαπημένο μου;
Η αλήθεια είναι πως σήμερα, σε αυτή την υπέροχα στρωμένη τραπεζαρία για οκτώ, φέραμε στο μυαλό και στην συζήτηση μας πολλές φορές τους φίλους μας, που και τι δεν θα δίναμε να τους είχαμε μαζί μας! Αυτή η τραπεζαρία είναι φτιαγμένη για την συγκεκριμένη παρέα!
Και κάποτε ξημερώνει η τελευταία μας ημέρα στην Αγία Πετρούπολη. Και μαζί με την ημέρα ξυπνάει και η χαρμολύπη. Λύπη που θα αφήσουμε πίσω μας ένα από τα ομορφότερα ταξίδια που μοιραστήκαμε ποτέ οι τρεις μας, χαρά γιατί τα καλύτερα τα αφήσαμε για την σημερινή τελευταία ημέρα. Οι τελευταίες εικόνες και η τελευταία γεύση αυτού του ταξιδιού, που θα μας μείνουν χαραγμένα στο μυαλό για πολύ πολύ καιρό.
Καταρχήν, επισκεπτόμαστε το μοναδικό σε ομορφιά Ναό του «Σωτήρα στο Χυμένο Αίμα» – της Αναστάσεως του Χριστού, ο οποίος θεμελιώθηκε κατ’ εντολή του Αυτοκράτορα Αλέξανδρου Γ΄ στο σημείο όπου είχε τραυματιστεί θανάσιμα ο πατέρας του, Αλέξανδρος Β΄.
Ο ναός χτίστηκε ως ένα μνημείο αφιερωμένο στον Τσάρο-Μάρτυρα με κεφάλαια (χρηματικά) που είχαν συγκεντρωθεί απ’ όλη τη Ρωσία. Η αρχιτεκτονική του ξεχωρίζει από την υπόλοιπη της Αγίας Πετρούπολης, καθώς ο Ναός είναι κτισμένος σε «Ρωσικό Στυλ».
Εξωτερικά ο ναός θυμίζει το Ναό του Αγίου Βασιλείου (της Αγίας Σκέπης της Παναγίας) της Μόσχας, ενώ το εσωτερικό του αποτελεί πραγματικό μουσείο ψηφιδωτών που καλύπτει μια έκταση επτά χιλιάδων εξήντα πέντε τετραγωνικών μέτρων. Το μωσαϊκό δημιουργήθηκε στο εργαστήριο του Β.Α. Φρολόβ βάση σχεδίων άλλων 30 γνωστών Ρώσων καλλιτεχνών και είναι ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη.
Τέλος, κατευθυνόμαστε, στο πετράδι του Στέμματος, φυσικά, στο Ερμιτάζ! Ένας από τους σημαντικότερους λόγους να θέλει κάποιος να επισκεφθεί την Αγία Πετρούπολη!
Τρίτο σε μέγεθος μουσείο στον κόσμο και πρώτο σε συλλογές, οι οποίες αριθμούν περισσότερα από τρία εκατομμύρια εκθέματα που χρονολογούνται αρχίζοντας από την προϊστορική εποχή ως τις ημέρες μας.
Το μουσείο ιδρύθηκε από την Μεγάλη Αικατερίνη, αρχικά στεγάζονταν στις αίθουσες του Χειμερινού Ανακτόρου και σήμερα αποτελείται από το ίδιο το ανάκτορο, το Παλιό, το Μικρό, το Νέο Ερμιτάζ και το ομώνυμο θέατρο. Στη διαδρομή που ακολουθούμε στο κεντρικό σύμπλεγμα των κτηρίων του μουσείου, ανάμεσα από τις πανέμορφες αίθουσες των ανακτόρων με τη μοναδική διακόσμηση, μεταξύ άλλων, μπορεί να δει κανείς τις αίθουσες των θρόνων, τις αίθουσες των τελετών, το πασίγνωστο ρολόι «παγώνι», φανταστικά ψηφιδωτά, έργα γνωστών καλλιτεχνών όπως του Ντα Βίντσι, Τιτσιάνο, Ραφαήλ, Ρέμπραντ, Ελ Γκρέκο, Βελάθκεθ και Ντε Γκόια.
Όπου κι αν γυρίσεις την ματιά σου βλέπεις όλα όσα έως τώρα έβλεπες μέσα από βιβλία, όσα φανταζόσουν και ονειρευόσουν πως θα δεις μέσα από αφηγήσεις!
Την ημέρα που θα προγραμματίσεις να έρθεις στο Ερμιτάζ μην βάλεις κάτι άλλο. Θα χρειαστείς αρκετές ώρες εδώ, θα διασχίσεις αρκετά χιλιόμετρα μέσα στο Μουσείο, οπότε η καλύτερη συμβουλή που έχω να σου δώσω, είναι να έχεις φροντίσει να έχεις κάνει κράτηση σε ένα εξαιρετικό εστιατόριο για το δείπνο που θα ακολουθήσει της εδώ ξενάγησης σου, να ολοκληρώσεις την σημαντική αυτή ημέρα, με κάτι εξίσου ξεχωριστό.
Αν με ρωτήσεις, έχω να σου αραδιάσω πρόχειρα μερικά πραγματικά “σνομπ” εστιατόρια για τους εστέτ αυτού του κόσμου. “Σνομπ” με την καλή έννοια, κάποια εστιατόρια με πραγματικά εκλεπτυσμένους τρόπους, που απευθύνονται στην αριστοκρατική πελατεία τους, με το διεθνές πρωτόκολλο καλών τρόπων. Ε, νομίζω πως στην κορυφή αυτής της λίστας, βρίσκεται το Palkin.
Follow me…
Restaurant “Palkin” is one of the oldest dining establishments in St. Petersburg and one of the few that has retained its original name and location. Its roots go back to the St. Petersburg restaurateurs, the Palkin family, the first mention of whom dates back to 1785. Initially, the popularity of the family’s taverns, and then later the “Palkin” restaurants was extraordinary. The most fashionable – restaurant “K.P. Palkin” – was situated on the corner of the Nevsky and the Vladimirsky Prospekts, house number 47.
The building was purchased by Konstantin Palkin in 1871, after he inherited the business of his father, Pavel Palkin. A professor of architecture, the great A.K. Keizer himself, was invited to attend to the renovation of the house, and on September 8, 1874, came the grand opening of a restaurant with 25 dining halls, a billiard room, private cabinets, and a majestic staircase that was adorned with exotic plants and a gorgeous, sparkling fountain.
Στην reception του Palkin μας υποδέχεται η Αντζελίνα, η ίδια concierge που είχε απαντήσει θετικά στο request του Νικόλα για την σημερινή μας κράτηση. Της δίνουμε τα παλτό μας, μας ξεναγεί στο εξαιρετικό μπαρ και στην μοναδική κάβα, έως να φτάσουμε τελικά στην αίθουσα του εστιατορίου, όπου μας παραδίδει στον μετρ, ο οποίος μας καλωσορίζει και με την συνοδεία δύο ατσαλάκωτων γκαρσονιών, μας οδηγεί στο τραπέζι μας, το οποίο φωτίζεται διακριτικά από ένα κηροπήγιο και από την εντυπωσιακή λεωφόρο Nevsky, που απλώνεται πολύχρωμη έξω από το παράθυρο μας.
Αυθόρμητα μπαίνω στη σελίδα του Palkin Restaurant στο Instagram να πάρω μία εικόνα για το πως συστήνεται στο αχόρταγο για τέτοια ατμόσφαιρα απαιτητικό κοινό του “Aristocratic Russian Cuisine, Vast wine Collection, High-Profile Service” είναι η ταυτότητα του…
Ας είναι αυτή η χρονιά γεμάτη υπέροχα ταξίδια και όμορφες στιγμές σε ανεξερεύνητες διαδρομές… Ας έχουμε μία καλή χρονιά με όμορφες εικόνες και μοναδικές εμπειρίες σε τόπους παλιούς και αγαπημένους και σε άλλους νέους και συναρπαστικούς.