Τα πιο αξέχαστα Χριστούγεννα της ζωής μου στην επιβλητικά όμορφη Μόσχα!

Η επιλογή της Ρωσίας από τον Νικόλα, την Ελμίνα και εμένα για τις φετινές διακοπές των Χριστουγέννων πάρθηκε σχεδόν αυτόματα, μόλις αποφασίσαμε πως θέλουμε να πάμε σε έναν προορισμό που δεν έχει πάει κανείς από τους τρεις μας, να δούμε κάτι εντελώς καινούργιο, να ζήσουμε αυτές γιορτές -κυριολεκτικά- σαν σε παραμύθι. Μόλις συνειδητοποιήσαμε πως έχουμε ακριβώς την ίδια επιθυμία, η επιλογή της Ρωσίας-και συγκεκριμένα της Μόσχας και της Αγίας Πετρούπολης– ήταν μονόδρομος.
Ένας μονόδρομος που θα ξεδίπλωνε γλυκά και απολαυστικά σε γενναιόδωρες δόσεις την πλούσια ιστορία του, την μοναδική στον κόσμο κουλτούρα του, τον αδιαμφισβήτητο πολιτισμό του και τα μεγαλειώδη αξιοθέατα του μπροστά στα διψασμένα και έκπληκτα μάτια μας.
Ακόμη δεν είχαμε ιδέα το πόσο -μα πόσο- συγκλονιστική είναι η Μόσχα αλλά και η Αγία Πετρούπολη που ολοκλήρωσε τις ονειρεμένες αυτές διακοπές μας.

Δέχθηκα εκατοντάδες -μπορεί και χιλιάδες- μηνύματα σας, που μου εκφράζατε τον ενθουσιασμό σας για τα Insta stories μου, που μου κάνατε ερωτήσεις για το ταξίδι μου και για την οργάνωση του, που μου τονίζατε με κάθε τρόπο πόσο σας άρεσαν οι επιλογές μου, και πως ταξιδέψατε μέσα από αυτές. Κάποια από αυτά τα μηνύματα σας τα μοιράστηκα στα stories μου, ήταν αδύνατο να το κάνω με όλα.

Όμως καθένα από αυτά είχαν μία κοινή επιθυμία. Να γράψω αναλυτικά τα πάντα για αυτό το ταξίδι στο Fay’s Control. Θα προσπαθήσω. Θα προσπαθήσω να βρω τις κατάλληλες λέξεις για κάθε εικόνα, για κάθε ιστορία, για κάθε γεύση.

Θα προσπαθήσω γιατί θα αποτελέσει το καλύτερο “ποδαρικό” στο Fay’s Control για το 2020 περιγράφοντας αυτή την εμπειρία, με την ευχή, αυτή η χρονιά να είναι γεμάτη υπέροχα, μαγικά ταξίδια, που θα μας χαρίσουν και άλλες, ακόμη πιο πολλές εικόνες, ακόμη πιο πολλές προσλαμβάνουσες, ερεθίσματα και εμπειρίες.

Αυτό είναι το πρώτο post του Fay’s Control για αυτή τη χρονιά, που ελπίζω με όλη μου την καρδιά να μας προσφέρει την ευκαιρία να μοιραστούμε τις ομορφότερες διαδρομές, τα πιο συναρπαστικά ανεξερεύνητα ταξίδια! Αυτή είναι η δική μου ευχή για τη νέα χρονιά.

Follow me…

Λοιπόν, όπως κι αν έχεις φανταστεί -ή ονειρευτεί- την Μόσχα, όσα κι αν έχεις διαβάσει ή ακούσει για αυτή, όταν φτάσει η ώρα να βρεθείς στην αγκαλιά της, αντιλαμβάνεσαι πως τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν ήταν αρκετά δυνατό ώστε να αποτυπώσει την παραμυθένια ομορφιά της. Όπου κι αν έχεις ταξιδέψει στον κόσμο, δεν έχεις συναντήσει πουθενά αυτή την αυθεντικά μοναδική ομορφιά.
Στην Κόκκινη Πλατεία, στην πιο όμορφη πλατεία του κόσμου -που στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε κόκκινη ούτε καν πλατεία- σε πιάνει μανία και τραβάς ασταμάτητα φωτογραφίες προσπαθώντας να απαθανατίσεις την ομορφιά, να πιάσεις την στιγμή, να την εγκλωβίσεις στον φακό σου, ώστε να την κουβαλάς συνέχεια μαζί σου. Μετά από λίγο καταλαβαίνεις πως είναι μάταιο, και απλά παραδίνεσαι στο παραμύθι της…

Είναι η πρώτη μας εικόνα στην πρώτη μας επίσκεψη στην Μόσχα. Η Κόκκινη Πλατεία που τόσα και τόσα έχεις διαβάσει και ακούσει, τόσες φορές την έχεις δει μέσα από κάποια ταινία, από την παγκόσμια ειδησεογραφία ή από περιγραφές φίλων, και που όμως μόνο όταν την δεις με τα δικά σου μάτια θα καταλάβεις πως ναι, όλα όσα ήξερες για αυτήν, είναι όλα αλήθεια.

Η Κόκκινη Πλατεία, αποτελεί ιστορικό σημείο, τόπος συνάντησης, πολιτιστικό και οπωσδήποτε εμπορικό κέντρο, που από όποιο σημείο κι αν την κοιτάζεις, η ματιά σου μαγνητίζεται από τον Καθεδρικό του Αγίου Βασιλείου. Σηκώνεις τα μάτια σου και δεν ξέρεις που να πρώτο κοιτάξεις, ποιο από τα αξιοθέατα της να πρώτο θαυμάσεις.  Από το Μαυσωλείο του Λένιν, το Κρεμλίνο και τον πολυφωτογραφημένο Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βασιλείου που μοιάζει με παλάτι βγαλμένο από παραμύθι, έως το Ιστορικό Μουσείο, και φυσικά το Gum, μία πραγματική Μέκκα του shopping, που η εντυπωσιακή του πρόσοψη ξεπερνά τα 250 μέτρα, ενώ η μεγαλοπρέπεια του δεν θυμίζει τίποτα παρόμοιο. Θέλεις να τα επισκεφτείς όλα τώρα. Θα το κάνεις, το ξέρεις, απλά ανυπομονείς.

Οι εντυπωσιακές βιτρίνες του Gum δεσπόζουν σε όλο το μήκος της Κόκκινης Πλατείας.

Όσα μπορεί να ονειρευτεί ο πιο σοβαρός και απαιτητικός πελάτης, μπορεί να το βρει εδώ. Ποιο Παρίσι και ποιο Λονδίνο και ποια Νέα Υόρκη…

Αν δεν έχεις επιλέξει να επισκεφτείς μία πόλη που την γνωρίζεις τόσο καλά όσο την δεξιά σου παλάμη -όπως το Λονδίνο– ή έστω όσο την αριστερή -όπως τη Νέα Υόρκη ή το Παρίσι– πρέπει να έρθεις πραγματικά οργανωμένος. Να απευθυνθείς σε ένα πρακτορείο που θα οργανώσει στην εντέλεια το ταξίδι σου, τις ξεναγήσεις στα καλύτερα αξιοθέατα, τις επισκέψεις στα πιο σημαντικά Μουσεία. Εμείς αυτό κάναμε, ενώ τα μπαλέτα που θα παρακολουθούσαμε καθώς και τα εστιατόρια που θέλαμε να δειπνήσουμε τα επιλέξαμε πολύ προσεκτικά, μετά από έρευνα (ιδίως του Νικόλα) και φυσικά τις κρατήσεις μας τις κάναμε πολλές ημέρες πριν.

Για να ανακαλύψεις πραγματικά μία πόλη, έναν νέο προορισμό πρέπει να ψάξεις καταρχήν για την ουσία της. Την οποία θα μπορέσεις να βρεις μέσα από τα αξιοθέατα της, τα Μουσεία και τα πάρκα της. Όταν περπατήσεις τους δρόμους της. Όταν επισκεφτείς τις εκκλησίες της, όταν προσπαθήσεις να ανακαλύψεις όσο πιο πολλά μυστικά της. Να δοκιμάσεις τις γεύσεις που έχει να σου προσφέρει, μέσα από τα εστιατόρια που θα προτιμήσεις. Να μάθεις για τον πολιτισμό και για την κουλτούρα της, να ακούσεις τις ιστορίες που έχει να σου πει. Τέλος, ναι, είναι και το shopping. Μην αναλωθείς και περιοριστείς όμως μόνο σε αυτό. Εκεί περιορίζονται μόνο οι αδαείς τουρίστες και εσύ δεν είσαι ένας από αυτούς.

Το πρώτο που σε εντυπωσιάζει στην Μόσχα -τουλάχιστον την εποχή που την επισκεφθήκαμε εμείς- είναι ο στολισμός και ο εορταστικός φωτισμός της. Κάτι αντίστοιχο δεν έχεις δει πουθενά αλλού στον κόσμο. Όχι, όχι, μην αρχίσεις να σκέφτεσαι τώρα διάφορους άλλους εντυπωσιακούς προορισμούς. Αυτός ο στολισμός, πίστεψε με, δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο όλο. Αυτόματα κάνεις συνειρμούς με την Βασ. Σοφίας και σκέφτεσαι όλο τον ντόρο που γίνεται στην Ελλάδα για τον στολισμό της, και σου έρχεται να γελάσεις. Και μετά να κλάψεις. Λοιπόν ναι, ο στολισμός αυτής της πόλης τα Χριστούγεννα είναι συναρπαστικός, είναι όλα τα παραμύθια του Άντερσεν μαζί, είναι όλα τα Χριστούγεννα της Τσαρικής οικογένειας, είναι όλα όσα θέλεις να ζήσεις αυτή την μαγική εποχή του χρόνου.

Αυτό που πραγματικά εντυπωσιάζει είναι η καθαριότητα της πόλης και των δρόμων. Προσπάθησε να διακρίνεις στις φωτογραφίες μου αυτό που σου λέω και θα καταλάβεις. Οι πιο κεντρικές λεωφόροι της είναι πιο καθαρές από μία τυπική βεράντα ενός σπιτιού στην Αθήνα, if you know what I mean.

Καταλαβαίνεις με μιας πως πρόκειται για μία σοβαρή χώρα. Για μία υπέροχη πόλη, έτοιμη να υποδεχθεί και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη. Τα εντυπωσιακά πεζοδρόμια της έχουν πλάτος όσο αυτό της Λ. Κηφισίας και σε καλούν να τα περπατήσεις.

Στην Μόσχα περπατάς πολύ και αν θέλεις να το κάνεις όπως οι Ρώσοι, περπατάς γρήγορα. Από την άλλη, δεν θέλεις να περπατήσεις και πάρα πολύ γιατί έτσι θα χάσεις το Μετρό και τους ομορφότερους σταθμούς του, σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αφήνουμε από την πρώτη κιόλας ημέρα τις υπέργειες ομορφιές της πόλης για να χρησιμοποιήσουμε το περίφημο και οπωσδήποτε το ομορφότερο μετρό του κόσμου.

Μπαίνουμε στον έναν σταθμό και βγαίνουμε στον άλλο, όπως θα μπαινοβγαίναμε στα ομορφότερα Μουσεία της πόλης.

Επισκεπτόμαστε μερικούς από τους πιο ενδιαφέροντες ιστορικούς σταθμούς του διάσημου Μοσχοβίτικου μετρό, αληθινά έργα τέχνης.

Κάποιοι σταθμοί με τις τοιχογραφίες, τα αγάλματα, τα βιτρό, τα μωσαϊκά και τα ψηφιδωτά τους μοιάζουν με υπόγεια μουσεία και εντυπωσιάζουν όλους τους επισκέπτες. Ο συνολικός αριθμός των σταθμών πλέον ξεπερνά τους 240, ενώ πάνω από 9 εκατομμύρια επιβάτες την ημέρα χρησιμοποιούν το μετρό.

Σε όποια στάση -τυχαία ή όχι και τόσο- κατεβούμε, χρειαζόμαστε χρόνο. Τόσο όσο θα χρειαζόμασταν σε ένα πραγματικά υπέροχο Μουσείο. Θυμάστε που σας είπα παραπάνω πως στους δρόμους περπατάμε γρήγορα; Ε λοιπόν εδώ θα βήματα μας δεν είναι βιαστικά.

Εδώ οι περισσότεροι σταθμοί έχουν συναρπαστική αρχιτεκτονική και υπέροχη διακόσμηση. Μαρμάρινα αγάλματα, βιτρό και ψηφιδωτά, πολυέλαιοι που τραβούν και μαγνητίζουν την προσοχή μας…

Ένας μοναδικός συνδυασμός από μπαρόκ, κλασικισμό αλλά και σοβιετικό ρεαλισμό.

Το Μετρό λειτούργησε για πρώτη φορά τον Μάιο του 1935 και αν πρέπει οπωσδήποτε να επιλέξω έναν από τους πιο όμορφους σταθμούς του, αυτή μάλλον θα είναι η στάση Komsomolskaya, με τις τοιχογραφίες του Pavel Morin και τους επιβλητικούς πολυελαίους.

Ο Νικόλας με βλέπει τόσο ενθουσιασμένη με το συγκεκριμένο Μετρό που ακόμη δεν το πιστεύει και έχει να το λέει για την άνεση μου να μπαίνω και να βγαίνω και να το χρησιμοποιώ με τόση προθυμία και άνεση.

Για το πρώτο βράδυ στην παραμυθένια αυτή πόλη, ο Νικόλας έχει κάνει κράτηση για να δειπνήσουμε στο πιο αντιπροσωπευτικό στέκι της Ρώσικης αυτοκρατορίας, στο αριστοκρατικό Cafe Pushkin!

Πρόκειται για τον πραγματικό ορισμό της χλιδής. Όχι της ξεδιάντροπης, όχι της προκλητικής χλιδής και σε καμία περίπτωση της νεόκοπης. Πρόκειται για μία συναρπαστική έπαυλη σε στιλ μπαρόκ των αρχών του 19ου αιώνα. Θέλεις να πάρεις μία πρώτη γεύση? Κοίτα! Όχι κοίτα….

Το Cafe Pushkin έχει αρκετές διαφορετικές αίθουσες για να υποδεχθεί την ελίτ των πελατών του.

H αίθουσα “Φαρμακείο” είναι διακοσμημένη με ζυγαριές ακριβείας, ενώ στην αίθουσα “Βιβλιοθήκη” υπάρχουν μπάλες αντίκες της υδρογείου, τηλεσκόπια, ξυλογραφίες και μία εντυπωσιακή συλλογή βιβλίων.

Με το που μπαίνεις στο Cafe Pushkin, καταρχήν σε τυλίγει μία γλυκιά ζεστασιά που απλώνεται στον χώρο σαν απαλή βελούδινη εσάρπα. Αμέσως μετά, σε κατακλύζουν οι μαγικές νότες της άρπας, του βιολιού και του πιάνου, που σε υποδέχονται στην είσοδο, όσο ο κομψός μετρ με δύο σερβιτόρους με αψεγάδιαστες στολές σε συνοδεύουν στο τραπέζι σου.

Όλα αυτά, αφού πρώτα έχεις αφήσει στην αγκαλιά ενός τρίτου σερβιτόρου το παλτό σου. Γενικά, σε κανέναν σοβαρό εσωτερικό χώρο -όπως Μουσείο ή εστιατόριο– τόσο στην Μόσχα όσο στην Αγία Πετρούπολη δεν μπορείς να μπεις με το παλτό σου. Απαγορεύεται ρητά.

Εικόνες, σαν βγαλμένες από παραμύθι αγαπημένο…

Μαύρο χαβιάρι σε blinis, κόκκινο χαβιάρι σε τηγανίτες, ρώσικα dumplings με σολομό, Beef Stroganoff, όλα συνοδεύονται από παγωμένα σφηνάκια εκλεκτής βότκας, ενώ η λίστα κρασιών φιλοξενεί μερικές από τις πιο σπάνιες ετικέτες του γαλλικού -και όχι μόνο- αμπελώνα.

Σας έδειξα τα πάντα στα Insta Stories μου, σας έδειξα την κάθε κίνηση του χεριού του μετρ, τα δάχτυλα του πιανίστα όπως γλιστρούσαν στο πιάνο, τις απαλές κινήσεις του sommelier καθώς σέρβιρε το πορφυρό κρασί, την ζεστή σοκολάτα καθώς έτρεχε ηδονικά στην λευκή κρέμα του παγωτού.

Αύριο ξημερώνει η παραμονή των Χριστουγέννων και εγώ κλείνω τα μάτια και εύχομαι σιωπηλά κάθε παραμονή Χριστουγέννων να είναι σαν και αυτή. Ο Νικόλας με μία μοναδικά δική του ικανότητα ακούει την ευχή μου, με παίρνει αγκαλιά και χαμογελά. “Κάθε Χριστούγεννα εδώ!” μου λέει στο αυτί, καθώς βγαίνουμε από το Cafe Pushkin…   

Γενικά πριν το ταξίδι μας ήμασταν προετοιμασμένοι για…πολύ κρύο! Για να αντικρίσουμε την χιονισμένη Μόσχα, για βαθμούς αρκετά κάτω από το μηδέν, για λευκά και παγωμένα Χριστούγεννα. Μάλιστα, όταν λέγαμε τον Χριστουγεννιάτικο προορισμό μας, οι περισσότεροι αντιδρούσαν με την κλισέ ατάκα “Την άνοιξη να πάτε, τώρα θα παγώσετε από το κρύο”. Αν και η πρόθεση μας ήταν ακριβώς αυτή, να επισκεφτούμε δηλαδή την Ρωσία στην καρδιά του χειμώνα και να την γνωρίσουμε στο φυσικό της περιβάλλον με τις φυσικές της θερμοκρασίες, τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε. Ναι, είχε κρύο αλλά απόλυτα φυσιολογικό, σαν αυτό περίπου που έχει αυτές τις ημέρες στην Αθήνα, ενώ για χιόνι ούτε δείγμα. Εδώ χρειάστηκε να επιστρατεύσουν τεχνητό χιόνι, μπας και βγει σωστά η Πρωτοχρονιά!

Ήταν οι τέλειες θερμοκρασίες για τις βόλτες μας, ενώ μία χάρη για κάποιο χιόνι, μας την έκανε ο καιρός την ημέρα που επισκεφτήκαμε τα θερινά Ανάκτορα της Αικατερίνης, έξω από την Αγία Πετρούπολη. Προς το παρόν, ξημερώνει η παραμονή των Χριστουγέννων, και εμείς με λεπτά πουλόβερ και χοντρά παλτό -τα οποία εννοείται θα αφήνουμε πάντα στην γκαρνταρόμπα- κατευθυνόμαστε στην Κόκκινη Πλατεία, για να επισκεφθούμε (καταρχήν) το Κρατικό Ιστορικό Μουσείο , το μεγαλύτερο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στη Ρωσία.

Λοιπόν, μαθαίνουμε πως το μουσείο ιδρύθηκε το 1875 με την συμμετοχή του αυτοκράτορα Αλέξανδρου Β’. Η υπέροχη αρχιτεκτονική και η διακόσμηση των αιθουσών του μουσείου μεταφέρουν τους επισκέπτες στην μοναδική ατμόσφαιρα κάθε εποχής, ενώ εξωτερικά το κτίριο του μουσείου είναι διακοσμημένο σε «ψευδρωσικό» στυλ και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της ρωσικής αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα, από το 1990 το κεντρικό κτήριο του Ιστορικού μουσείου έχει συμπεριληφθεί στην λίστα Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Κάθε αίθουσα του μουσείου είναι ένα μικρό αριστούργημα που δημιουργήθηκε με τη συμμετοχή εξαιρετικών καλλιτεχνών όπως ο Αϊβαζόβσκι, ο Βασνετσόβ, o Σεμιράντσκι και ο Σερόβ, ενώ συνολικά οι συλλογές του αριθμούν πάνω από 5 εκατομμύρια αντικείμενα.

Πλήθος εκθεμάτων της μόνιμης έκθεσης περιγράφουν με τον πλέον παραστατικό τρόπο την ιστορική εξέλιξη της ευρύτερης περιοχής της Ρωσίας από την Παλαιολιθική περίοδο έως τον 20 Αιώνα. Μερικά από τα σημαντικότερα εκθέματα του μουσείου σχετίζονται με ευρήματα προϊστορικών πολιτισμών που αναπτύχθηκαν στη Ρωσία, καθώς και ανεκτίμητα έργα τέχνης και άλλα αντικείμενα που έχουν σχέση με τις μεγάλες τσαρικές δυναστείες της Ρωσίας.

Στο μουσείο, μεταξύ άλλων, μπορεί να δει κανείς μνημεία της εποχής της Αρχαίας Ρωσίας, του Πριγκιπάτου της Μόσχας, σπάνια χειρόγραφα και επιστολές σε φλοιό σημύδας, πολλά ιστορικά κειμήλια και κοσμήματα, σύμβολα εξουσίας, ενδυμασίες και προσωπικά αντικείμενα των Ρώσων ηγεμόνων, κληρικών και των Μογγόλων Xάνων, όπλα του ρωσικού στρατού, πορτραίτα των πριγκίπων, των τσάρων και τόσους άλλους θησαυρούς που είναι αδύνατον να απαριθμηθούν εδώ.

Λίγες ώρες αργότερα, και ενθουσιασμένοι με όλα όσα είδαμε στο Ιστορικό Μουσείο, κατευθυνόμαστε στο Gum για ένα απολαυστικό καφέ πριν προχωρήσουμε στα εντυπωσιακά καταστήματα του.

Στο Bosco Cafe φυσικά!

Άλλο πιάνο εδώ, άλλες κλασικές μελωδίες του Tchaikovski, να απλώνονται στον αριστοκρατικό αυτό χώρο που βρήκε την δική του κομψή γωνιά στην Κόκκινη Πλατεία. Πανέμορφες Ρωσίδες που μόλις έχουν ολοκληρώσει τα ψώνια τους στην διπλανή boutique της Chanel, φίλες που πίνουν το τσάι τους σε υπέροχα φλιτζάνια από ρώσικη πορσελάνη, οικογένειες που γευματίζουν δίπλα στο πιάνο, fashion bloggers από κάθε γωνιά του πλανήτη που εδώ βρήκαν τον Ινσταγκραμικό παράδεισο τους -κάθε γωνιά και μία σωστά φωτισμένη blogger να απαθανατίζεται μπροστά στις ομορφιές της πόλης- και παρέες που συνοδεύουν την παγωμένη τους σαμπάνια με εκλεκτό μαύρο χαβιάρι σερβιρισμένο σε μεγάλα ασημένια μπολ, δίπλα σε βελούδινες μπάλες βουτύρου και σε αρωματισμένες με περγαμόντο λινές πετσέτες.

Εμείς επιλέγουμε μία Pavlova με άγρια φρούτα του δάσους για να συνοδεύσουμε τον καφέ μας.

…Ενώ η Ελμίνα προτιμάει μία ολόφρεσκη waffle από τον πωλητή στην υπαίθρια αγορά της Κόκκινης Πλατείας!

Και μετά από όλα αυτά τα αξιοθέατα της μοναδικής αυτής πόλης, μετά την επίσκεψή μας στο πάρκο Ζαριάντιε το οποίο αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της εξέλιξης της σύγχρονης Μόσχας, μετά την επίσκεψη μας στην εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας και του Οσίου Μαξίμ, το αρχοντικό της «παλιάς Αγγλικής αυλής», το αρχοντικό των Ρομάνοβ, αλλά και την πανοραμική «κρεμαστή γέφυρα» από όπου απολαύσαμε την θέα του Κρεμλίνου και του ναού του Αγίου Βασίλειου, μετά την περιήγηση μας στα σημαντικότερα αξιοθέατα της «Μόσχας με τους Χρυσούς Τρούλους» για να δούμε τις κεντρικές λεωφόρους με τα ιστορικά κτίρια διαφόρων εποχών, τους επιβλητικούς πύργους της εποχής του Στάλιν (λεγόμενες Επτά Αδελφές) τις όμορφες πλατείες, τα πράσινα βουλεβάρτα και πάρκα, το αρχοντικό του Πασκόβ, το Μανέζ και τη Δούμα, το δημαρχείο της Μόσχας, το άγαλμα του πρίγκιπα Γιούρι Ντολγκορούκι (ιδρυτή της πόλης), την πλατεία Πούσκινσκαγια με το άγαλμα του Πούσκιν, την πλατεία Λουμπγιάνσκαγια με το κτίριο της Κρατικής Ασφάλειας (πρώην KGB) και την πλατεία Σλαβιάνσκαγια με το άγαλμα αφιερωμένο στους Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο, το άγαλμα του Πρίγκιπα Βλαντίμιρ – του Βαπτιστή των Ρώσων, το Ολυμπιακό στάδιο Λουζνική και το μοναστήρι Νοβοντέβιτσι μπροστά από την «Λίμνη των Κύκνων», φτάνει η ώρα για shopping!!

Ή τουλάχιστον για window shopping μιας που όπως τόνισα και νωρίτερα, τα πάντα είναι σοβαρά ακριβά, ενώ τόσο το Gum όσο το Tsum, τα δύο μεγάλα Εμπορικά Κέντρα της Μόσχας, κάνουν τα Harrods και τα Harvey Nichols και τα Selfridges του κόσμου, να μοιάζουν φτωχοί συγγενείς.

Κάθε σημείο της Μόσχας και ένα υπερπολυτελές κατάστημα, κάθε γωνία και ένα Hermes, και ένα Tiffany’s, και ένα Cartier, και ένα Graff, και μία Chanel. “Λες να κουράζονται να αλλάξουν γωνία για να αποκτήσουν μία Dior;” αναρωτιέται ο Νικόλας….

Άλλη μία αξέχαστη ημέρα αφιερωμένη στο Κρεμλίνο και στις ανεξερεύνητες ομορφιές της Μόσχας!

Μπαίνουμε στο χώρο του Κρεμλίνου. Στη διάρκεια της περιήγησης βλέπουμε το «Τσάρο-Κανόνι», την «Τσαρίνα-Καμπάνα», το πρώην Μέγαρο Συνεδριάσεων του Κ.Κ.Σ.Ε., τα κτίρια των υπηρεσιών του Προέδρου της Ρωσίας, το Προεδρικό μέγαρο, το Κωδωνοστάσιο του Ιβάν, την Πλατεία των Ναών του Κρεμλίνου με τις γραφικές εκκλησίες και τους ναούς-μουσεία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, του Ευαγγελισμού, της Κατάθεσης της Τιμίας Εσθήτος της Παναγίας και το «Παλάτι Του Πατριάρχη».

 

Βράδυ παραμονής Χριστουγέννων, τελευταίο βράδυ πριν αναχωρήσουμε για την Αγία Πετρούπολη, και ρίχνουμε την αυλαία του ταξιδιού μας στη Μόσχα παρακολουθώντας ένα κορυφαίο ρεσιτάλ a cappella Ρώσικης θρησκευτικής μουσικής, από τους Zlatoust στην θρυλική Glazunov Gallery.

Ο Glazunov ήταν ένας από τους δύο κορυφαίους καλλιτέχνες του καθεστώτος της Ρωσίας, μαζί με τον Tsurab Tsereteli, δημιουργό του τεράστιου μνημείου του Μεγάλου Πέτρου στο κέντρο της Μόσχας, και αν σας ενδιαφέρει να μάθετε περισσότερα για αυτόν αλλά και για την Γκαλερί που ζούμε αυτές τις απόλυτης κατάνυξης στιγμές της παραμονής των Χριστουγέννων, μπείτε εδώ.

Λοιπόν, μεταξύ μας τώρα. Φίλοι που έχουν έρθει στη Μόσχα, μου πρότειναν να κάνω οπωσδήποτε ρεβεγιόν Χριστουγέννων στο εστιατόριο O2 Lounge, στον τελευταίο όροφο του Ritz. Εννοείται πως αμέσως φροντίσαμε να κάνουμε την απαραίτητη κράτηση, και εννοείται πως δεν το μετανιώσαμε στιγμή. Όμως, το μοντέρνο περιβάλλον του famous αυτού εστιατορίου, του θρυλικού ξενοδοχείου δεν αντέχει σε καμία περίπτωση καμία σύγκριση με το αριστοκρατικό cafe Pushkin ή με το λατρεμένο Palkin της Πετρούπολης που θα σας ξεναγήσω σε επόμενο post. Καλό για να περάσεις μία βραδιά Χριστουγεννιάτικης χλιδής, αλλά σε εμένα προσωπικά, πέρασε και δεν ακούμπησε ιδιαίτερα…

 

Ελπίζω αυτό το “οδοιπορικό” στην Χριστουγεννιάτικη Μόσχα να αποτελέσει το πιο όμορφο, ενδιαφέρον και τυχερό “ποδαρικό”, ως το πρώτο post της χρονιάς του Fay’s Control. 

Αύριο θα πάρουμε το τρένο να πάμε στην Αγία Πετρούπολη, stay tuned πάντα στο Fay’s Control! xxx