ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

Υποστήριξη των Παιδιών από τους Γονείς στις Δύσκολες Αλλαγές!

Τζίνα Θανοπούλου

Μία από τις καλύτερες αρθρογράφους και συνεργάτιδες του Fay’s Control, η Τζίνα Θανοπούλου, Συμβουλευτική Ψυχολόγος με Μετεκπαίδευση με Ed.M., M.A.,  στο Harvard University, στο χώρο της Συμβουλευτικής Ψυχολογίας σε Παιδιά, Εφήβους, Γονείς, Ζευγάρια και ειδίκευση στις Μαθησιακές Δυσκολίες καθώς και στις Διατροφικές διαταραχές Εφήβων & Ενηλίκων, Υποψήφια στα 2α διεθνή βραβεία GIWA AWARDS, γράφει για τις σελίδες μας άλλο ένα άρθρο της σχετικά με την Υποστήριξη των Παιδιών από τους Γονείς στις Δύσκολες Αλλαγές.
Η Τζίνα Θανοπούλου,  εξειδικεύτηκε στο Harvard University, Graduate School of Education (HGSE) στη Συμβουλευτική Παιδιών, Εφήβων σε «Ρίσκο» (Risk & Prevention Psychology), καθώς & στη Συμβουλευτική Οικογένειας & Ζευγαριών, όπως επίσης στην Γυναικεία Ψυχολογία. Επίσης, έχει εξειδικευτεί στο Harvard Μedical School στη «Θετική ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ» & «Mindfulness» ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ με τον Dr. Jon Kabbat – ZINN & στη Συναισθηματική ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ, E.Q. Παιδιών, Έφηβων και Ενηλίκων με τον Dr. Daniel Goleman. Έχει εξειδίκευση σε Γυναικεία Θέματα, Εικόνας Σώματος Αυτοπεποίθησης και Διατροφικές Διαταραχές. Επίσης, ασχολείται και με τον Επαγγελματικό Προσανατολισμό και την διαδικασία της Αυτο-ανακάλυψης.

Από την Τζίνα Θανοπούλου

Προσαρμογή χαρακτηρίζεται η διαδικασία όπου κάποιος προσπαθεί να προσαρμόσει την συμπεριφορά του ώστε να αναπτύξει την καλύτερη δυνατή σχέση με το καινούργιο περιβάλλον, συνθήκες, ανθρώπους, κλπ.
Η προσαρμογή είναι συνδεδεμένη με την Αλλαγή. Τα σημαντικότερα γεγονότα της ζωής του ανθρώπου έρχονται με αλλαγές. Η αλλαγή, θετική ή αρνητική, είναι συνυφασμένη με τη ζωή και είναι δεδομένη.
Ιδιαίτερα τα παιδιά λόγω ηλικίας και θέσης θα βιώσουν τις περισσότερες αλλαγές. Άρα αυτό που πρέπει να τα διδάξουν οι γονείς νωρίς, είναι η προσαρμογή στις αλλαγές.
Όσο νωρίτερα, σωστά και ευέλικτα, βοηθούν οι γονείς τα παιδιά να δεχτούν την αλλαγή ευκολότερα μπορούν αυτά να προσαρμοσθούν στη καινούργια πραγματικότητα και να πάρουν μαθήματα ζωής. Οι σημαντικές κοινωνικές/οικονομικές αλλαγές, αλλάζουν τις συνθήκες διαβίωσης, πολλές φορές συνεπάγονται αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος ή σπιτιού.
Επειδή οι πληροφορίες από τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο είναι έντονες, πρέπει να ξεκινήσουμε με ήρεμο τρόπο (αφού έχουμε κάνει προσωπική δουλειά με τον εαυτό μας) να συζητήσουμε με τα παιδιά, να τους δώσουμε το μήνυμα ότι είμαστε στη διάθεση τους, να λύσουμε τις απορίες, να τα ακούσουμε και να τα καθησυχάσουμε .

Όσο νωρίτερα και εύστοχα βρούμε την κατάλληλη προσέγγιση και τα κατάλληλα λόγια να πλησιάσουμε το παιδί μας -μόνο εμείς γνωρίζουμε το ταπεραμέντο του-ανάλογα με την ηλικία, την προσωπικότητα και τις εμπειρίες του, μπορούμε να το πλησιάσουμε, να του λύσουμε τις απορίες, να το εμπνεύσουμε ότι είμαστε δίπλα του ό,τι και αν γίνει και να το καθησυχάσουμε με ασφάλεια και σιγουριά.
Υπάρχουν εσωστρεφή παιδιά που βάζουν τα συναισθήματα μέσα τους και δεν εκφράζονται και παιδιά πιο εκφραστικά που συνήθως αντιδρούν σε τέτοια γεγονότα ή πληροφόρηση με άγχος και απορίες
Και τα δύο είδη έχουν την ανάγκη να νιώσουν από τους γονείς μέσω σωστών απαντήσεων και καθησυχασμού (χωρίς αυτοί να είναι ψεύτικοι) ασφάλεια και σταθερότητα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι και ιδιαίτερα τα παιδιά τείνουν να αντιδρούν με ανασφάλεια, αβεβαιότητα, άγχος και αγωνία στις κοινωνικοοικονομικές αλλαγές επειδή διακυβεύεται το αίσθημα της ασφάλειας τους για το παρόν και το μέλλον. Από τη φύση τους θέλουν ασφάλεια, σταθερότητα, ρουτίνα.
Όμως οι γονείς πρέπει να δεχθούν ότι η αλλαγή όσο δύσκολη κι αν είναι, είναι αναπόφευκτη. Αφού οι ίδιοι δουλέψουν τα δικά τους συναισθήματα, ανασφάλειας, αβεβαιότητας, λύσουν τις απορίες τους και καθησυχαστούν, τότε είναι έτοιμοι να μπουν σε συζήτηση με τα παιδιά.

Θα μάθουν να χρησιμοποιούν την αλλαγή σαν ευκαιρία :
1. Να κτίσουν δυνατότερη προσωπική και διαπροσωπική ταυτότητα (EQ and IQ) . Αναπτύσσουν την συναισθηματική νοημοσύνη και γίνονται πιο ώριμα άτομα.
2. Να αναπτύξουν εσωτερική δύναμη και αυτοέλεγχο
3. Να καλλιεργήσουν αυτοπεποίθηση και πίστη στο εαυτό και τις ικανότητες τους
4. Να υιοθετήσουν την έννοια της αυτοπειθαρχίας και της ανεξαρτησίας

Οι γονείς πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό και αντιδρά στην αλλαγή με διαφορετικό τρόπο ανάλογα:
• με το ταπεραμέντο, την ιδιοσυγκρασία, το χαρακτήρα του
• τη ηλικία, την εξελικτική του φάση,
• καθώς και τις συνθήκες προσωπικής του ζωής (συνθήκες που βιώνει η οικογένεια)& τις συνθήκες της κοινωνίας που ζει (συνθήκες που βιώνει η χώρα).πχ. γεγονότα έντονης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, όπως αυτά που βιώνει η Ελλάδα, μπορούν να επηρεάσουν έντονα τον ψυχισμό των παιδιών.

Γενικά στην περίοδο των μεγάλων αλλαγών, όπως στην περίπτωση των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών, οι γονείς πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να αποδεχθούν, ανάλογα με το ταπεραμέντο κάθε παιδιού,  διάφορες συμπεριφορές και συναισθήματα όπως: λύπη, αντικοινωνική συμπεριφορά, διάσπαση προσοχής, υπερ-κινητικότητα, κρίσεις πανικού, ψυχοσωματικά προβλήματα, καθώς και μερικές ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές (OCD), διατροφικές διαταραχές, φοβίες, ξαφνικές, έντονη  νευρικότητα, ακόμα και έντονη λύπη.

Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι τα παιδιά είναι «Καθρέπτες» τους, αναπαράγουν αυτό που βλέπουν. Άρα η συμπεριφορά των γονέων, όχι μόνο τα λόγια τους, αλλά ιδιαίτερα οι πράξεις τους παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία προσαρμογής των παιδιών.


Για αυτό θα αναφέρουμε μερικά κλειδιά προσαρμοστικότητας των παιδιών στις αλλαγές:
• Αναγνώριση του πόσο σημαντικό είναι να μιλάμε στα παιδιά για τα γεγονότα αλλαγών με απλά και κατανοητά λόγια
• Εκτίμηση ψυχολογικής προετοιμασίας του παιδιού.
• Αποφυγή υποτίμησης του τι νιώθει το παιδί.
• Δημιουργία περιβάλλοντος επικοινωνίας
• Επιβεβαίωση ότι ο γονιός θα είναι πάντα δίπλα του
• Καθησυχασμός του γονιού στο παιδί με ρεαλιστικό τρόπο.
• Περιορισμός στην ανεξέλικτη έκθεση του παιδιού στα ΜΜΕ
• Διατήρηση οικογενειακής ρουτίνας σαν πηγή ασφάλεια και σταθερότητας για το παιδί.
• Επιβράβευση κάθε συμπεριφοράς του παιδιού που κατορθώνει την αλλαγή, όσο και αυτονόητη και μικρή & να είναι, είναι σημαντική και θεμιτή,

Ένα κατακλείδι οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να δεχθούν τις αλλαγές μεγάλες ή μικρές με τα εξής κλειδιά:
1. Οι αλλαγές είναι αναπόφευκτες και φέρνουν μαθήματα
2. Πρακτική Προετοιμασία του παιδιού και Διαβεβαίωση του παιδιού ότι οι γονείς είναι διαθέσιμοι
3. Δουλειά αυτογνωσίας του γονιού με τον εαυτό του με βοήθεια ψυχολόγου
4. Παρατήρηση του παιδιού, διακριτική, όχι καταπιεστική
5. Ειλικρίνεια του γονέα ως προς τις αλλαγές χωρίς δραματοποίηση
6. Αναγνώριση της αγωνίας που βιώνει το παιδί, χωρίς κριτική.
7. Διατήρηση ορίων και ρουτίνας της οικογένειας
8. Έμπνευση του γονιού στο παιδί ότι είναι δίπλα του
9. Προσπάθεια γονέα να ιεραρχήσει τις αλλαγές που θα βιώσει το παιδί
10. Επικοινωνία γονέα με το προσωπικό του σχολείου για τις αλλαγές που βιώνει το παιδί,
11. Διαρκής Ενημέρωση γονέα σε θέματα ψυχολογικής εξέλιξης και επικοινωνίας του παιδιού
12. Χρόνος για προσαρμογή
13. Διατήρηση της σπουδαιότητας και αξίας του παιχνιδιού
14. Ανάπτυξη αυτονομίας και Αυτοπεποίθησης

Τζίνα Γ. Θανοπούλου, ED.M., MA HARVARD UNIVERSITY , ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΠΑΙΔΙΩΝ, ΕΦΗΒΩΝ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΨΥΧΟ- εκπαίδευτικη ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ.

Tel: +30-210-6744907
Mob: +30-6945-541188
error: Content is protected !!