ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

Βρίσκοντας τη Μύκονο των ονείρων μου μακριά από τις τουριστικές ορδές και την εύκολη πολυτέλεια!

“… Βρέθηκα στη Μύκονο για ένα τριήμερο στα μέσα Ιουνίου και διαπίστωσα ίσως για πρώτη φορά όλα όσα τόσα χρόνια ανέφεραν διηγήσεις με μυθικές διαστάσεις από θρυλικές υπογραφές. Όσα διάβαζα στα χρονογραφήματα του Sir Taki Theodoracopoulos, της Ελένης Βλάχου και του Ζάχου Χατζηφωτίου, με πρωταγωνιστές τον Αριστοτέλη Ωνάση, την πριγκίπισσα Σοράγια, την Άννα Βέλτσου, τον Δημήτρη Καρέλλα, τη Βερούσκα και τον Yves Saint Laurent, τον Βασίλη Γουλανδρή και τον Τάκη Χορν. Όσα συνέβαιναν με φόντο ένα ολόλευκο, μονίμως ασβεστωμένο, πεντακάθαρο νησί, το οποίο -υπό την επήρεια της μοναδικής ενέργειας της Δήλου- ζούσε εντελώς απελευθερωμένο, επιβάλλοντας τους δικούς του όρους στον παγκόσμιο καθωσπρεπισμό της εποχής…” είναι ο πρόλογος του οκτασέλιδου αφιερώματος που έγραψα για τη Μύκονο, στο Down-Town που κυκλοφορεί σήμερα με “Τα Νέα”, με αφορμή και έμπνευση την επίσκεψη μου, στο The WILD hotel by Interni στον Καλαφάτη.

“Στην άλλη Μύκονο, στη σωστή. Εδώ που το μόνο που χρειάζεσαι είναι ένα λευκό φουστάνι, και μοναδικό φίλτρο, τον ήλιο των Κυκλάδων στεφάνι στα μαλλιά…” γράφω στο Instagram μου…

Μακριά από τις τουριστικές ορδές, τα νεοκοσμικά ήθη και την εύκολη πολυτέλεια, σε ένα τοπίο αδρό ανάμεσα σε θάλασσα και ουρανό, το The WILD hotel by Interni στον Καλαφάτη, στη Μύκονο στο οποίο βρήκα τον απόλυτο προορισμό για να προτείνω σε όσους αναζητούν το γνήσιο ελληνικό καλοκαίρι.

Follow me…

“Είδα αυτό που έβλεπα μόνο μέσα από ασπρόμαυρες Polaroid, πως πρόκειται για έναν μικρό κυκλαδίτικο παράδεισο, που όμοιο του είναι σχεδόν αδύνατον να ανακαλύψουν αλλού οι jet setters και οι γαλαζοαίματοι του πλανήτη, όσο κι αν ταξιδεύουν στους εξωτικούς ωκεανούς μπας και συναντήσουν τη μοναδικότητα του μποέμ του χαρακτήρα, που ξεχωρίζει στην απεραντοσύνη του βαθύ μπλε φόντου του Αιγαίου….” συνεχίζω την αφήγηση μου για την επίσκεψη μου, αλλά δεν αναγνωρίζω πλέον αν γράφω για τη Μύκονο ή για το The Wild. Το συγκεκριμένο Σαββατοκύριακο, με έναν περίεργο, σχεδόν μεταφυσικό τρόπο, το νησί και το ξενοδοχείο ταυτίστηκαν στο μυαλό και στις αναμνήσεις μου, με κοινό παρονομαστή την υψηλή αισθητική, την γαλήνη, την ελευθερία, την πρωτόγνωρη ιδιωτικότητα, τη βαθιά χαλάρωση, και εν τέλει, την ευδαιμονία.

Ό,τι βλέπεις είναι όμορφο – τέλειο στην απλότητά του, αποπνέει πολυτέλεια χωρίς καμία επιτήδευση – σε απόλυτο δέσιμο με το άγριο τοπίο της Μυκόνου. Είναι οι φυσικές υφές και τα αδρά υλικά, οι οργανικές φόρμες, το εκλεκτικό design που σε περιβάλλει, το άρωμα από τα νυχτολούλουδα, το χρώμα από τις βουκαμβίλιες και τα στάχυα που δένει με τον σοβά και την ντόπια πέτρα. Οι ήχοι των πουλιών, του αέρα, ….της θάλασσας. “Καλωσήρθες στο The WILD!” με υποδέχονται με μία ζεστή αγκαλιά ο Αλέξανδρος και ο Φίλιππος Βαρβέρης.

“Τα εξελιγμένα smartphones, με τα εντυπωσιακά φίλτρα στα ακριβά apps των bloggers, δεν κατάφεραν ποτέ να αποτυπώσουν τον ασύγκριτο και ασυγκράτητο μινιμαλισμό των Κυκλάδων, με την αισθητική να ισορροπεί ανάμεσα στην αριστοκρατική ματιά του φακού του Smim Aarons και στα έντονα χρώματα του Πελεκάνου στα αραδιασμένα έξω από το μαγαζί του Καίσαρη τελάτα της Καρολίνας….” συνεχίζω…

Προστατευμένο σε μια άκρη του νησιού, σκαρφαλωμένο πάνω από την παραλία του Καλαφάτη σαν σε φυσικό αμφιθέατρο, το The WILD Hotel by Interni αγναντεύει τον τόπο που κάποτε κατοικούσαν οι πιο τολμηροί και άφοβοι ψαράδες της Μυκόνου, “οι άγριοι” – “the wild ones” όπως τους αποκαλούσαν οι ντόπιοι.

Μικρό, με μόνο 40 δωμάτια, με τη δική του παραλία, αυθεντικό στην πολυτέλεια του και με έναν προσωπικό χαρακτήρα που απορρέει από την καλαισθησία των ιδιοκτητών του, προσφέρει αυτή ακριβώς την ιδιωτικότητα που αναζητάς στις διακοπές.

Αν πας, (να πας, φέτος είναι το καλοκαίρι που θέλεις να βρεθείς σε αυτή ακριβώς τη Μύκονο και στην αισθητική υπεροχή που με τόσο σεβασμό έχει δημιουργήσει το The Wild για τους ένοικους του) να μείνεις στο δωμάτιο 103. Εγώ σε αυτό έμεινα και έχω την αίσθηση πως είναι το πιο όμορφο και από τα 40 πανέμορφα δωμάτια. Από την άλλη, το συγκεκριμένο Σαββατοκύριακο, που βρεθήκαμε μία παρέα δέκα εκλεκτών δημοσιογράφων καλεσμένοι του Αλέξανδρου και του Φίλιππου Βαρβέρη, όλοι το ίδιο νόμιζαν για το δωμάτιο τους. Το ένα έχει να διηγηθεί μία πιο ενδιαφέρουσα ιστορία από το άλλο…

Εδώ η πολυτέλεια σμίγει αριστοτεχνικά με την απλότητα, η αυθεντικότητα με το design, το στυλ με την ουσία, το απόσταγμα της παράδοσης με την κοσμοπολίτικη αύρα του νησιού.

Διαφορετικά κομμάτια σε ένα παζλ, στοιχεία που συνθέτουν μια ολιστική εμπειρία: βουλιάζεις στην άμμο και βουτάς στα γαλάζια νερά, ξαπλώνεις νωχελικά στις σεζλόνγκ της πισίνας ξεκουράζοντας το
πνεύμα με τη θέα στο γαλάζιο, γεύεσαι πίτες χειροποίητες και ψάρι ολόφρεσκο που πιάστηκε στα δίχτυα το χάραμα, χαλαρώνεις στη βεράντα της σουίτας σου με τα πόδια στο νερό και βλέπεις τον ήλιο να δύει. Θερινή ραστώνη.

“… Οφείλω να παραδεχθώ ότι από την πρώτη φορά που επισκέφθηκα τη Μύκονο άνευ γονέων, κάπου στα 17 μου, έως εκείνο το τριήμερο, εγώ τον παράδεισο μου δεν τον είχα τοποθετημένο εκεί. Έστω κι αν το τέλος των 80s και η αρχή της δεκαετίας του ’90 με βρήκαν αν ζω στο νησί μερικά από τα ομορφότερα ηλιοβασιλέματα της ζωής μου, χορεύοντας με φλούο μαγιό που είχε σχεδιάσει η Στεφανί του Μονακό και φαγωμένα από τον ήλιο παρεό, αγορασμένα από τη Φτελιά ή από το Αγράρι, που μύριζαν μονίμως Anaïs – Anaïs  και θαλασσινό αλάτι. Εκεί, μπροστά από ένα μεγάλο τιρκουάζ παράθυρο με θέα τη μαβιά Μικρή Βενετία, στο Caprice, χορεύοντας το “I’m so excited” και πίνοντας επίσης τιρκουάζ σφηνάκια, τα οποία εναλλάσσονταν με cocktails που άφηναν στα χείλη γεύση πεπόνι ή καρπούζι, και που σκοπό είχαν να κρατήσουν το μεγάλο αυτό πάρτι έως την επόμενη δεκαετία…” συνεχίζουν να ξετυλίγονται οι αναμνήσεις, καθώς θα δάχτυλα μου γλιστρούν στο πληκτρολόγιο έχοντας για θέα τον μπλε ορίζοντα του Καλαφάτη.

Η θέση του και η φιλοσοφία του The WILD Hotel by Interni προσκαλούν να βιώσεις την αυθεντική Μύκονο εκείνη που κινδυνεύει να χαθεί από την ανάπτυξή της. Σαγηνευτική στην άγρια ομορφιά της, ανέγγιχτη από τον τουρισμό, άσπιλη, υπέροχη. Αυτή που ερωτεύονται οι bon viveurs και οι
καλλιτέχνες, τα ελεύθερα πνεύματα και οι εκλεκτικοί ταξιδιώτες, οι αυθεντικοί ευζωιστές που αναζητούν την ευχαρίστηση στην απλότητα, την πολυτέλεια χωρίς επιτήδευση, την σπανιότητα, την εμπειρία…

“… Το μοναδικό παζλ που αριστοτεχνικά έφτιαχνε η ελίτ των διανοούμενων και των gay, των mega celebrities, των γυμνιστών και των πολιτικών αρχηγών, των συγγραφέων και των drag queens, των εστέτ, των Greek tycoons και των γαλαζοαίματων, του κοσμοπολιτισμού και του διονυσιασμού…” συνεχίζω το αφιέρωμα μου….

Αποτέλεσμα της δημιουργικής συνεργασίας ανάμεσα στον Αλέξανδρο και Φίλιππο Βαρβέρη (Interni) και τις Σοφία Απέργη, Ματίνα Καραβά (Airtec) το The WILD Hotel by Interni σε κερδίζει αμέσως με την αισθητική του.


Σχεδιασμένο στα πρότυπα της κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής και φτιαγμένο με τοπικά υλικά σμιλεμένα από δεξιοτέχνες τεχνίτες το ξενοδοχείο εναρμονίζεται αβίαστα με το περιβάλλον αντλώντας από τη δύναμη του τοπίου.

Οι οργανικές φόρμες και οι καθαρές γραμμές στο σχεδιασμό του αναδεικνύουν τα υλικά – φυσικά, ακατέργαστα, πολύτιμα και ζεστά, – τα design έπιπλα που δένουν με χειροποίητα φωτιστικά, artisanal αντικείμενα και αντίκες, τα υφάσματα από βαμβάκι, λινό και μαλακό δέρμα στις σουίτες, τα χειροποίητα πατώματα. Με προσανατολισμό τη θάλασσα εστιάζει στη θέα.


40 σε αριθμό τα δωμάτια και οι σουίτες – ορισμένα με τη δική τους μικρή πισίνα, αλλά δίχωρα με living room και κομψές τραπεζαρίες – μοιράζονται σε διαφορετικά επίπεδα προσφέροντας έναν διαφορετικό τρόπο να βιώσεις το The WILD Hotel by Interni.

Κοινός παρανομαστής η, χωρίς επιτήδευση, κομψή αισθητική τους, τα προσεκτικά επιλεγμένα design έπιπλα και διακοσμητικά στοιχεία δεμένα αριστοτεχνικά με τέτοιο τρόπο που να δημιουργούν μια φυσική ροή στο μάτι και αίσθηση άνεσης.

Τα φυσικά υλικά και η γήινη παλέτα σε συνδυασμό με τη θέα στη θάλασσα που εισβάλει από τα ανοίγματα των χώρων ηρεμούν τις αισθήσεις. Οι μικρές λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά – από τα συλλεκτικά έπιπλα και τα vintage στοιχεία που δένουν με το σύγχρονο design, τα πλεκτά καλάθια, τα φορητά ηχεία για να ακούς τις μουσικές σου, τα λινά και τα βαμβακερά υφάσματα, τους ευρείς καναπέδες και τις σεζλόνγκ στις βεράντες.

Απλή και ανεπιτήδευτη η Taverna είναι παραδοσιακή στην ψυχή της και σύγχρονη στο πνεύμα της. Υιοθετώντας την φιλοσοφία του “slow food” εστιάζει στη νοστιμιά του ελληνικού φαγητού, στα τοπικά προϊόντα, στη φρεσκάδα και την άριστη ποιότητα των υλικών μαγειρεμένα αργά με παραδοσιακές τεχνικές.

Η chef Μάρω Διακάτου, ανέλαβε φέτος να την απογειώσει γευστικά, μια εξαιρετική μαγείρισσα που γνωρίζει σε βάθος την ελληνική γαστρονομία, εμμένει στους μικρούς παραγωγούς και τους θησαυρούς που έχει να δώσει ο κάθε τόπος.

Η chef Μάρω Διακάτου

Κάθε μέρα ανοίγει φύλλο για τις χειροποίητες πίτες που δεν πιστεύεις τη γεύση τους, τα λαχανικά συλλέγονται από τα κτήματα του νησιού, τα μυκονιάτικα τυριά, τα ζουμερά κρέατα και τα ολόφρεσκα ψάρια και θαλασσινά βρίσκουν τη θέση τους σε πιάτα που τα χαρακτηρίζει η απλότητα, η παράδοση και η νοστιμιά. Η κουζίνα στην Taverna γεννά συναισθήματα και ξυπνά μνήμες.

Tο πρώτο ξενοδοχείο του ομίλου Interni δε θα μπορούσε παρά να εκφράζει τη φιλοσοφία και την αισθητική της οικογένειας Βαρβέρη, γνώστες της Μυκόνου και λάτρεις του καλού, εκλεκτικού γούστου.

Οι επιχειρηματίες του Interni και του Moda Bagno, του φημισμένου Interni Restaurant της Μυκόνου και των εστιατορίων The Grand by Interni (Grand Hyatt Athens) και TwentyOne (Twentyone/Yes! Hotels) ονειρεύονταν το WILD πριν ακόμη υλοποιηθεί. Ερωτεύτηκαν τη τοποθεσία με την πρώτη ματιά και βρήκαν στην αρχιτέκτονα Σοφία Απέργη την Interior Designer Ματίνα Καραβά (Airtec) τους ιδανικούς partners επιχειρηματικά και σχεδιαστικά για να δημιουργήσουν από κοινού ένα ξενοδοχείο destination.

“Το τριήμερο που βρέθηκα στη Μύκονο και στο The Wild διαπίστωσα ίσως για πρώτη φορά όλα όσα τόσα χρόνια ανέφεραν διηγήσεις με μυθικές διαστάσεις από θρυλικές υπογραφές. Όχι, δεν είδα την Ελένη Βλάχου και τη παρέα της να πίνουν το ποτό τους στο Pierro’s, ούτε τη Σοράγια να βγαίνει από το συγκλονιστικό μαγαζί του Ilias Lalaounis φορώντας άλλο ένα υπέροχο μεταξωτό τουρμπάνι και τεράστια μαύρα γυαλιά. Όμως, έτσι όπως την αντίκρισα ολόλευκη και καθαρή, αρχοντική και μποέμ στην αριστοκρατική μοναξιά της, μπόρεσα να φανταστώ να επιστρέφει ξανά όλη η παλιά φουρνιά της. Περπάτησα τα άδεια σοκάκια στο Ματογιάννι και συνάντησα ξανά φίλους και γνωστούς, απολαύσαμε -έτσι αυθόρμητα- άλλο ένα μοναδικό ηλιοβασίλεμα στο 180 Sunset Bar, και μετά πήγαμε στο Cine Manto να δούμε τις Μικρές Κυρίες κάτω από τον έναστρο ουρανό. Βγαίνοντας, ακούσαμε ωραίες μουσικές περνώντας από το Lotus και έτσι απλά κάτσαμε για φαγητό, για να συνεχίσουμε στα Άστρα, όπου λόγω των μέτρων ασφαλείας επιτρέπεται πλέον η είσοδος μόνο αν έχεις κλείσει τραπέζι. Εκεί, συνάντησα πανέμορφο κόσμο, χαλαρό, υπέροχα ντυμένο, να γελάει και να απολαμβάνει ξανά, έπειτα από πολύ καιρό, το από πάντα ομορφότερο bar του κόσμου, με τα χιλιάδες αστέρια στον ουρανό, που σχεδίασε ο Minas όταμ πήγαινα ακόμα σχολείο. Απόλαυσα ξανά ηλιοβασιλέματα και ανατολές, έκανα βουτιές από τα βράχια του Καλαφάτη, έφαγα ζεστή τυρόπιτα από τον φούρνο, δεν έζησα την αγωνία να προλάβω εμ έγχος τα reservations που είχα κάνει εβδομάδες πριν, μπας και βρω το σωστό τραπέζι για να φάω σούσι. Και λίγο πριν πάρω το πλοίο της επιστροφής -ναι, ταξίδεψα ξανά με πλοίο- έκλεισα τα μάτια, πήρα μία βαθιά ανάσα να μου μείνει το μοναδικό αυτό άρωμα της Μυκόνου, και έφυγα με την ανακούφιση πως αυτό το τόσο διαφορετικό καλοκαίρι μπορεί να σταθεί η καλύτερη αφορμή, για να επιστρέψει το νησί στις παλιές του μποέμικες διαθέσεις….”

… Και πως αν σεργιάνιζε τώρα η Ελένη Βλάχου και η παρέα της στο νησί, αν παραθέριζε εδώ η Σοράγια και η Βέλτσου, ο Χορν και ο Saint Laurent αυτό το καλοκαίρι, τότε σίγουρα, το παραδεισένιο καταφύγιο τους θα το έβρισκαν στην απόκοσμη ομορφιά, στους artisanal χώρους και στη primitive αισθητική του The Wild.  Ω ναι, είμαι απόλυτα βέβαιη για αυτό.

Φωτογραφίες: Γιώργος Κορδάκης, Βαγγέλης Πατεράκης, Christopher Kennedy, Fay’s Control

error: Content is protected !!