Πόσο κοινή είναι η κοινή λογική? Πώς διαμορφώνεται, ποια είναι τα όριά της και γιατί είναι κοινή μόνο μεταξύ ατόμων με παρόμοιο υπόβαθρο και αντιλήψεις?
Η δουλειά της Ράνιας Ράγκου -αγαπημένης μου συμμαθήτριας στο Pierce, και τώρα τα παιδιά μας, επίσης συμμαθητές- περιλαμβάνει έργα ζωγραφικής, σχέδια και κατασκευές που ξεκινούν έναν προκλητικό διάλογο γύρω από την αντικειμενική φύση της κοινής λογικής.
Απομονώνοντας στιγμές της αρχαίας και σύγχρονης ανθρώπινης σοφίας στην τέχνη, την φιλοσοφία, την επιστήμη ή την φαντασία, η Ράγκου συγχωνεύει τα αρχέτυπα που ενυπάρχουν εκεί σε μία νέα υβριδική μονάδα που ενσωματώνει όλες τις στιγμές σε ένα επίπεδο χρόνο, θολώνοντας έτσι τις γραμμές μεταξύ πραγματικού και απατηλού.
Με αυτή τη διαδικασία, η Ράγκου εξερευνά μέσα από μία κλειδαρότρυπα τις ρίζες της διαφορετικότητάς μας και την επακόλουθη μορφοποίηση της κοινής λογικής. Κινείται βουστροφηδόν ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν αναδεικνύοντας την υποκειμενική της διάσταση.
Αυτη η ατομικότητα δε, στον τροπο αντίληψης της λογικής – και της συνεπακόλουθης ατομικής δράσης – ενώ εδράζεται σε κοινές ιστορικές αναφορές και πολιτισμικά αρχέτυπα, στον κοινό τόπο και τα σύμβολά του, μεταλλάσσεται με την εξέλιξη του ατόμου στο κοινωνικό και οικονομικό γιγνεσθαι και τελικά ισορροπεί πάνω και γύρω απο τα προσωπικά βιώματα και την αντίληψη του ατομικού συμφέροντος απέναντι στα διλήμματα που εκάστοτε καλείται το άτομο να αντιμετωπίσει.
Έτσι, εαν εξαιρέσουμε μια οικουμενική λογική της επιβίωσης που οδηγεί ενστικτωδώς σε αυτονόητες έλλογες αντιδράσεις, οπως “δεν πηδάω από την ταράτσα ή δεν κολυμπάω με καρχαρίες”, η κοινωνική λογική της συμβίωσης κινείται απο υποκειμενικούς μοχλούς.
Αυτη η κοινή λογική της καθημερινότητας έχει υποστεί την μετάλαξη της κοινωνικής εξέλιξης και εχει συντονιστεί στο συμφέρον, όπως αυτό εκφράζεται μέσα από κάθε ομάδα. Ό,τι είναι μαζικό είναι λογικό.
Αλλά αυτό δεν αποδεικνύει την αντικειμενικότητα της λογικής, αναδεικνύει την υποκειμενικότητα της.
Αναδεικνύει γιατί είναι κοινή μόνο μεταξύ ατόμων με παρόμοιο υπόβαθρο και αντιλήψεις…
βου·στρο·φη·δον
μέθοδος γραφής κατά την οποία οι γραμμές εναλλάσσονται από τα αριστερά προς τα δεξιά και από τα δεξιά προς τα αριστερά [1775–85; < Ελληνικά βουστροφηδόν, κ. κίνηση του βοδιού κατά το όργωμα, βούς + στροφή + -δον>]
Exhibition Opening
Friday, April 3rd 2015,
19:00 – 22:00
Exhibition Duration
3.04.2015 – 6.05.2015
a.antonopoulou.art
20 Aristofanous St. GR-105 54
Athens
tel: +30210 3214994
fax: +30210 3214263
email : info@aaart.gr
Visiting Hours
Wednesday-Friday 14:00-20:00 and Saturday 12:00-16:00
Καλή επιτυχία φιλενάδα! xxx
