Εσάς ποιος σας έκανε ποδαρικό?
Εμένα η Αντουανέτα Κουτσουράδη. Και όταν την πρώτη μέρα της χρονιάς σου κάνει ποδαρικό η πιο αγαπημένη σου florist στον κόσμο όλο, ε, δεν μπορεί, θα είναι μία πανέμορφη χρονιά. Γεμάτη σπάνια αρώματα και υπέροχα χρώματα, όπως οι μαγικές συνθέσεις της…
Χθες το πρωί και μετά από το τρελό ξενύχτι του Ρεβεγιόν, η πρώτη που μου χτύπησε το κουδούνι ήταν η αεικίνητη Αντουανέτα με το συνεργείο της, για να φτιάξουμε το Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι…
Όπως κάθε πρώτη του χρόνου -όταν δεν ταξιδεύουμε- υποδεχόμαστε στο σπίτι μας όλη μας την οικογένεια για το πρώτο γεύμα, και θέλω τα πάντα να είναι τόσο όμορφα όσο εύχομαι να είναι και ολόκληρη η χρονιά. Από το μεγάλο ολόλευκο τραπέζι που προμηθεύομαι από την Rtdeco και την αγαπημένη μου Μυρτώ Πεζούλα -όχι, δεν έχω μονίμως στημένη τραπεζαρία για 16 άτομα, η καθημερινή μας τραπεζαρία είναι στημένη για οκτώ- έως τις περίτεχνες συνθέσεις της Antoinetta Koutsouradi που δεν επαναπαύεται και δεν επαναλαμβάνεται ποτέ, και που οι εμπνεύσεις της αν και ευφάνταστες, παραμένουν πάντα κομψές χωρίς περιττές φλυαρίες. I really love her…
Οι ευχές μας ακούγονται μαζί με τα γέλια μας πάνω από τα τσουγκρίσματα των κρυστάλλινων ποτηριών, οι jazz μελωδίες χορεύουν στους ρυθμούς των δεκάδων λαμπιονιών που στολίζουν το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο και τις γιρλάντες στην κουπαστή της σκάλας. Τα κεριά μου σκορπίζουν τις δικές τους νότες από ακριβό λιβάνι, δροσερό πορτοκάλι και εξωτική ορχιδέα που συναγωνίζονται τα αρώματα των στολισμένων με ζάχαρη άχνη γλυκών στις γυάλες.
Τα παιδιά τραγουδούν τα κάλαντα, οι παππούδες αγέρωχοι, ξεχειλίζουν περηφάνια, αγάπη και τρυφερότητα και τους δίνουν αγκαλιές και χαρτζιλίκι, ο Νικόλας κόβει το Virginia Ham και συνοδεύει την κάθε φέτα του με γενναιόδωρα κομμάτια δροσερού ανανά, ακολουθώ εγώ με το καραμελωμένο ρύζι μου, όλο φρούτα και ξηρούς καρπούς. Και μετά, ακολουθεί η χαρά της Βασιλόπιτας, ποιος θα έχει την τύχη να βρει το πολύτιμο Φλουρί, η χαρά ολοκληρώνεται με την ολόφρεσκη Mont Blanc που στολίζει με τα ολόχρυσα κάστανα της και τις αφράτες μαρέγκες της και την βελούδινη σαντιγί τον μεγάλο ασημένιο δίσκο.
Το Tartare de Boef, η Σούπα Γαλοπούλα, το Ham, τα φρούτα και η ζάχαρη…
Ψάχνοντας στην Βασιλόπιτα για το Φλουρί…
Η Mont Blanc…
To επόμενο πρωί της Πρωτοχρονιάς, σήμερα το πρωί, με κάποια άδεια μπουκάλια να σου υπενθυμίζουν την γιορτή…
Και αργά το βράδυ, όταν όλοι έχουν χορτάσει από αγκαλιές και από αγάπη και από γέλια πια, όταν το τζάκι έχει χορτάσει από τα ξύλα που καίνε ασταμάτητα, και όταν η Δάφνη, το σκυλί μας, βολεύεται στην καθιερωμένη θέση της στον καναπέ, που για λίγο είχε παραχωρήσει στα παιδιά, καθώς σβήνω ένα ένα τα κεριά και πετάω και το τελευταίο άδειο μπουκάλι σαμπάνιας στον κάδο, κλείνω τα μάτια και ξέρω πως αυτή θα είναι μία υπέροχη χρονιά…Ναι, θα είναι.
Καλή Χρονιά,
με αγάπη,
Φαίη xxx
