Νέα από τα Ατελιέ Ελλήνων εικαστικών, με ξεναγό την Γκαλερί Ζουμπουλάκη, ενώ μέσα από τις διηγήσεις τους αντιλαμβανόμαστε πως ο “εγκλεισμός” στα εργαστήρια τους αλλά και η μοναξιά, άλλοτε οικειοθελής άλλοτε όχι, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους. Η Αλεξάνδρα Αθανασιάδη, η Βανέσσα Αναστασοπούλου, ο Αχιλλέας Παπακώστας, η Μαρία Φιλοπούλου και ο Κώστας Χριστόπουλος μας εξηγούν πως βιώνουν αυτό το τόσο διαφορετικό Πάσχα.
Αλεξάνδρα Αθανασιάδη
Η μοναξιά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Υπάρχουν μέρες ή και εβδομάδες που δεν φεύγω μακριά από το εργαστήριο. Η καραντίνα είναι άσκηση συμβίωσης του καθενός με τον εαυτό του. Εγώ λόγω δουλειάς το έχω συνηθίσει. Σε άλλες εποχές είναι εύκολο και σε άλλες δύσκολο. Είναι όμως γνώριμο.Το γεγονός ότι η απομόνωση δεν είναι από επιλογή, την κάνει επώδυνη. Μας θυμίζει ότι είμαστε θνητοί. Ενδεχομένως να κάνουμε απολογισμούς που μέσα στους τέσσερις τοίχους, χωρίς τη δυνατότητα απόδρασης, να επιφέρουν σοβαρές αλλαγές θεώρησης. Ελπίζω το αποτέλεσμα της ενδοσκόπησης να είναι θετικό για τους περισσότερους. Αισθάνομαι τυχερή που έχω τον χώρο που εργάζομαι. Εδώ και ένα χρόνο περίπου πειραματίζομαι με τη δημιουργία ενός αρχέτυπου τοπίου σε εσωτερικό χώρο. Αφαιρετικά μου δίνει την αίσθηση που αντλώ από τη θάλασσα και τη φύση.
Εύχομαι σε όλους να βρούνε τρόπους να αποδράσουν στη φαντασία τους και να παραμείνουν ψυχικά και σωματικά υγιείς.
Βανέσσα Αναστασοπούλου
Οι καθημερινές πρακτικές λίγο έχουν αλλάξει. Δεν είναι καινούργια συνθήκη η απομόνωση και η ησυχία, απαραίτητη μάλλον θα έλεγα. Άλλοτε συνοδεύεται από ευγνωμοσύνη και μεγάλη ευχαρίστηση, τελευταία εναλλάσσεται με ερωτηματικά, αγωνία, φόβο για τους δικούς σου, τους συνανθρώπους σου, την επόμενη μέρα, τη μετά εποχή, τις ελευθερίες μας. Βάλσαμο η αγάπη, το χιούμορ, η τέχνη και οι σοκολάτες. Αναζητώντας, αλλά και συχνά χάνοντας την πίστη, ελπίζω πως αυτή η κρίση θα μας ωθήσει ατομικά και συλλογικά προς ένα καλύτερο αύριο. Λέτε τελικά να πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι μας;
Αχιλλέας Παπακώστας
Εγκλεισμός. Σκληρή λέξη, ας μην τρομάζουμε όμως. Για τόσο κόσμο, αιώνες τώρα, μια ιδιαίτερη επιλογή με προορισμό μια δημιουργική πράξη. Τώρα μια διαφορετική ευκαιρία για όλους!
Μαρία Φιλοπούλου
Βιώνουμε μια εξωπραγματική κατάσταση.
Προσπαθώ, όπως πάντα, να σκέφτομαι θετικά.
Το να ζωγραφίζω το νερό με βοηθάει, λειτουργεί για μένα σαν αντίδοτο, σε όλο αυτό που περνάμε.
Στη φύση συναντώ την ευτυχία, την ηρεμία και την ελευθερία. Αυτή την αίσθηση θέλω να μεταφέρω στα έργα μου.
“Η θάλασσα ξεπλένει τα δεινά των ανθρώπων”
Ευριπίδης (“Ιφιγένεια εν Ταύροις”)
Κώστας Χριστόπουλος
Ημέρες μάλλον ησυχίας, περισυλλογής, συγκέντρωσης, ανασυγκρότησης και έρευνας, κλεισίματος μεγάλων παλαιών εκκρεμοτήτων και επώασης καινούργιων πραγμάτων. Αλλά και διαρκούς επιφυλακής για την επόμενη μέρα. Ημέρες μετάβασης.
