Κατά το έθιμο, τα κόκκινα αυγά βάφονται την Μ. Πέμπτη, το δε χρώμα έχει συμβολικό χαρακτήρα. Εκτός της Μ. Τρίτης και την Μ. Πέμπτη ζυμώνουμε και ψήνουμε λαμπροκουλούρες, τσουρέκια και πασχαλιάτικα κουλουράκια.
Το βάψιμο των αυγών γίνεται σε όλα τα σπίτια, εκτός εκείνων που έχουν πένθος.
Τον παλιό καιρό οι Σπετσιώτισσες νοικοκυρές, μάζευαν αυγά όλη την Σαρακοστή από τις κότες τους τα τοποθετούσαν σ’ ένα πανέρι με άχυρα ή πίτουρο για να διατηρούνται φρέσκα και να τα βάψουν την Μ. Πέμπτη.
Λίγο πριν το μεσημέρι, ή και νωρίς το απόγευμα της Μ. Πέμπτης, πολλά παιδιά πήγαιναν στα σπίτια για να πούνε τα Κάλαντα για την Σταύρωση του Χριστού.
«Σήμερις μαύρος ουρανός, σήμερις μαύρη μέρα.
Σήμερις όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται….»
Όταν τελείωναν, οι νοικοκυρές τα φίλευαν κουλούρια, αυγά κόκκινα, χρήματα.
Μετά την λήξη της ακολουθίας των Παθών, σε κάθε εκκλησία αρχίζουν οι προετοιμασίες για το στόλισμα του Επιταφίου. Τα παλιά χρόνια γινόταν την Μ. Παρασκευή, το πρωί, την ώρα που διαβάζονταν «οι Ώρες». Μετά τον πόλεμο του 1940, καθιερώθηκε να γίνεται το βράδυ της Μ. Πέμπτης. Ο στολισμός γίνεται από γυναίκες και νέες κοπέλες της ενορίας, με άνθη της άνοιξης, όπως βιολέτες, μενεξέδες, τριαντάφυλλα, λεμονανθούς.
Όλα τα λουλούδια πλέκονται σε στεφάνια και γιρλάντες και ο Επιτάφιος γίνεται όλος μια κορόνα από άνθη.
Στις ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ 1960, ο Γ. Βουτσίνος στο βιβλίο του “Με τα μάτια ενός παιδιού Οι Σπέτσες 1957-1967 που έζησα”, περιγράφει:
“Σ’ όλη τη γειτονιά μας, δεν υπάρχει βιολέτα ούτε για δείγμα. Όλες θα χρησιμοποιηθούν για το στολισμό του Επιτάφιου του Αγ. Αντωνίου.
Όλες οι γυναίκες της γειτονιάς, έβαλαν στοίχημα ότι ο Επιτάφιος μας, θα είναι φέτος ο καλλίτερος στο νησί. Έχουν αποφασίσει η εργασία του στολισμού να γίνει από τρεις ομάδες.
Η πρώτη θα μαδήσει τις βιολέτες απ’ τα κλωναράκια τους, η δεύτερη θα περνάει τις βιολέτες σε μακιρά κλωστή και θα τις φτιάχνει γιρλάντες, τέλος η Τρίτη ομάδα θα παίρνει τις γιρλάντες και θα στολίζει μ’ αυτές το κουβούκλιο του επιταφίου σε ωραίους συνδυασμούς.
Ολονυχτία δούλεψαν σχεδόν όλες. Το αποτέλεσμα όμως ήταν εξαιρετικό. Μια πραγματικά καλλιτεχνική δημιουργία. Ένα δύσκολο κι ευωδιαστό συνάμα κέντημα…”
Αναδημοσίευση από το Private Group στο Faycebook “Σπέτσες, μία φορά και έναν καιρό”, ενώ οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες Μεγάλη Πέμπτη από περασμένα Πάσχα της Ελμίνας, στις Σπέτσες πάντα.
