«Το να ταξιδεύεις είναι να ζεις» είναι ένα από τα πιο γνωστά αποφθέγματα του Δανού συγγραφέα Hans Christian Andersen, και στην πρώτη μου (αλήθεια, γιατί άργησα τόσο?) επίσκεψη στην Κοπεγχάγη, αφήνομαι να με παρασύρουν όλα τα κλισέ μίας πόλης, που μου προσφέρει τόσο γενναιόδωρα την δική της, εντελώς διαφορετική, ταξιδιωτική ιστορία. Ρουφάμε κάθε σελίδα που μοιάζει βγαλμένη από το πιο ντιζαϊνάτο σύγχρονο παραμύθι, και ντυμένοι με τα πιο ζεστά μας και έναν μάλλινο μπερέ, περπατάμε αγκαλιά έως τον βράχο δίπλα στο ποτάμι Langelinie για να βρούμε τη «Μικρή Γοργόνα», στο παλάτι Amalienborg -μέχρι και ο 18χρονος διάδοχος του θρόνου της Δανίας Christian Valdemar Henri John, βγήκε ακριβώς τη στιγμή που βρισκόμουν εκεί για να μου χαρίσει άλλο ένα υπέροχο story-, διασχίζουμε εν πλω τα κανάλια του Νyhavn, διασχίζουμε τα πολύχρωμα σπίτια του 17ου αιώνα αλλά και τις κομψές οικίες σε λευκό και γκρι, που κυριαρχούν στις αριστοκρατικές γειτονιές γύρω από το παλάτι, φτάνουμε στο μποεμ Nørrebro, που ψηφίστηκε «The coolest neighbourhood in the world», σεργιανίζουμε από νωρίς το πρωί έως πολύ αργά το βράδυ μία από τις πιο επιδραστικές πλέον πόλεις του κόσμου, στον χώρο του design, της γαστρονομίας, της μόδας, ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά κέντρα της Βόρειας Ευρώπης, την Μέκκα του σκανδιναβικού chic και μία από τις πιο Instagramικές πόλεις της Ευρώπης, αν όχι ολόκληρης της Γης. Και όταν έχω χορτάσει από όλες τις πολύχρωμες εικόνες, τις μοναδικές στον κόσμο γεύσεις, και τα salty αρώματα από κάθε γωνία που εμπνεύστηκε και έγραψε τα ομορφότερα παραμύθια του ο πασίγνωστος Δανός συγγραφέας, επιλέγουμε ένα από τα διάσημα ανά τον κόσμο καφέ της, βγάζω το κινητό μου, ανεβάζω άλλη μία εικόνα στο Instagram, και αντί για caption δεσμεύομαι με την πεποίθηση «Το ξέρω πως θα’ρθω ξανά…»
Follow me…
Για το πρώτο βράδυ κιόλας της άφιξης μας έχουμε κλείσει τραπέζι στο Michelin starred εστιατόριο Marchal, το οποίο βρίσκεται μέσα στο αριστοκρατικό Hotel d’Angleterre. Η Κοπενχάγη θεωρείται ορθώς Γαστρονομική Μητρόπολη και εδώ είναι συγκεντρωμένα τα πιο κορυφαία εστιατόρια του κόσμου, μεταξύ των οποίων το Noma, η γαστρονομική Μέκκα του Chef Rene Redzepi και το Geranium, των Rasmus Kofoed και Søren Ledet, το πρώτο εστιατόριο που κέρδισε τρία Michelin stars το 2016, και πρέπει να μπεις πολλούς μήνες πριν σε λίστα αναμονής και αν είσαι τυχερός να βρεις μία θέση στο περιβόλι του παραδείσου. Εμείς κάναμε κράτηση στο Marchal έπειτα από υπόδειξη φίλων μας που δείπνησαν εδώ την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και οφείλω να ομολογήσω πως ναι, το κόστος του degustation menu που επιλέξαμε ήταν όντως αρκετά υψηλό, όμως το δείπνο ήταν από αυτά που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, σε όσα βραβευμένα ανά τον κόσμο εστιατόρια κι αν έχουμε την τύχη να επισκεφθούμε, η εμπειρία είναι μοναδική, τα πιάτα iconic, η ατμόσφαιρα και το service ασύλληπτης αισθητικής.
Αν δεν έχεις ξαναπάει στην Κοπενχάγη, το πρώτο που σου κάνει εντύπωση είναι πως παρά το γεγονός πως πρόκειται για έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς που συγκεντρώνει την πιο ψαγμένη νεολαία και τους πιο «cool» τουρίστες από όλον τον κόσμο, στην πόλη κυριαρχεί μία εκκωφαντική ησυχία. Πολύ γρήγορα διαπιστώνουμε πως οφείλεται στα σχεδόν αποκλειστικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους δρόμους, καθώς και στα άπειρα ποδήλατα. Δεν νομίζω να έχω δει πουθενά στον κόσμο τόσα ποδήλατα μαζεμένα, τα οποία οι Δανέζοι χρησιμοποιούν βρέξει-χιονίσει, με παγωνιά, πρωί και βράδυ. Η ησυχία λοιπόν αυτής της πόλης σε βάζει αμέσως στο «τριπάκι» της, από το οποίο με δυσκολία θα βγεις.
H Κοπεγχάγη είναι γνωστή στους ντόπιους ως København…
Τα καλύτερα παραμύθια του κόσμου τα έχει γράψει Δανός συγγραφέας, ενώ η μαγεία καλά κρατεί μέσα από την παλαιότερη μοναρχία στον κόσμο και τα παλάτια της που είναι διάσπαρτα μέσα στη πόλη. Ε, θα πας και θα τα τιμήσεις. Τουλάχιστον στο Amalienborg, που είναι η κατοικία της βασιλικής οικογένειας.
Life is ghort, go to Copenhagen!
Η βιώσιμη ανάπτυξη χαρακτηρίζει την «πράσινη» πόλη. Με στόχο να γίνει η πρώτη πρωτεύουσα ουδέτερη σε CO2 παγκοσμίως έως το 2025 η Κοπενχάγη είναι συνώνυμη με το ποδήλατο. Οι ντόπιοι είναι αφοσιωμένοι στην ανακύκλωση και το νερό βρύσης της πόλης είναι ένα από τα πιο environmentally friendly του κόσμου. Αυτό που σε εντυπωσιάζει είναι πως παρά τις χαμηλές θερμοκρασίες της Σκανδιναβικής πόλης, όλα διαδραματίζονται outdoors. Όλα τα instagrammable καφέ έχουν τραπεζάκια έξω στα πεζοδρόμια τους με διπλωμένες χοντρές κουβέρτες στις καρέκλες, και πάντα, πρωί-βράδυ πάνω τους θα δεις αναμμένα κεράκια, σε κάθε γειτονιά θα δεις υπαίθριες αγορές με λουλούδια, λαϊκές αγορές, και φυσικά ναι, ανεξαρτήτου θερμοκρασίας, όλοι κυκλοφορούν με τα ποδήλατα τους.
Nørrebro is «The coolest neighbourhood in the world»
Το Norrebrø δεν είναι τυχαία γνωστό ως η απόλυτα hipster περιοχή του κόσμου. Εν τω μεταξύ, ψηφίστηκε κιόλας από τους αναγνώστες του Time Out ως η πιο cool γειτονιά του κόσμου. Παραδοσιακές καφετέριες, σύγχρονη και παραδοσιακή τέχνη, vintage καταστήματα με κρυμμένους «θησαυρούς» και εστιατόρια γεμάτα beautiful people, ενώ δίπλα σου χαζεύεις τις καλύτερες street fashion εμφανίσεις που έχεις δει ποτέ -τύφλα να έχει το Λονδίνο και το Παρίσι-, και που θέλεις να τις φωτογραφίσεις. Μπαίνουμε σε κάθε ένα από τα vintage καταστήματα, σταματάμε σε ένα από τα εκατοντάδες καφέ να ρουφήξουμε ήλιο, μπαίνουμε σε gallery και σε μία συγκλονιστικά όμορφη εκκλησία, στρίβουμε σε σοκάκια με την ελπίδα να χαθούμε στη γοητεία της μποέμ αυτής γειτονιάς.
Τέλος, σταματάμε έξω από μία «γκαλερί» που μου κοινά το ενδιαφέρον, σχεδόν με μαγνητίζει. Είναι ένα υπόγειο, απ’ εξω έχει αραδιασμένα κάποια σπασμένα κομμάτια από Δανέζικα σερβίτσια, ψάθινα καλάθια, μία ξύλινη παιδική κούνια, ένα παραδοσιακό κηροπήγιο και μία χειρόγραφη πινακίδα που ενημερώνει για τα vintage κομμάτια design και Τέχνης… Θέλω οπωσδήποτε να μπω. Με το που κατεβαίνω τα τρία τέσσερα σκαλιά, με αγκαλιάζει η μουσική και η βαθιά φωνή του εκφωνητή του ραδιοφώνου. Μία γυναίκα όμορφη, με μία επίσης όμορφη κορμοστασιά, φοράει blue jeans, μία μαρινιέρα και μία χοντρή δανέζικη ζακέτα, και τα ξανθά της μαλλιά πιασμένα σε μία χαλαρή κοτσίδα, πρέπει να είναι γύρω στα 65, κάθεται μπροστά στο καβαλέτο της και ζωγραφίζει με ήρεμες θεατρικές κινήσεις, είναι τόσο απορροφημένη στο έργο της, που σχεδόν μου έρχεται να κάνω δύο βήματα πίσω και να φύγω, για να μην την ενοχλήσω. Εκείνη με χαιρετάει χωρίς να με κοιτάξει, μου πετάει ένα μελωδικό «Hej», τα μάτια της χαμογελούν, αλλά μόνο αυτά, σαν να με παρακινούν να μείνω. Γύρω στην «γκαλερί» βλέπω ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί από το νοικοκυριό ενός σπιτιού που είμαι σίγουρη πως στο παρελθόν πέρασε ευτυχισμένες στιγμές, ενός νοικοκυριού πλημμυρισμένου από όμορφες αναμνήσεις, πράγματα εντελώς ασύνδετα μεταξύ τους, που όμως είμαι σίγουρη πως αν τα προσέξεις θα σου ψιθυρίζουν μοναδικές ιστορίες. Θα μπορούσα να εμπνευστώ ολόκληρο μυθιστόρημα αν καθόμουν λίγο ακόμα δίπλα σε αυτή τη γυναίκα. Αντ’ αυτού, αγοράζω ένα μαντήλι και φεύγω. Αυτό το μαντήλι θα μου θυμίζει για πάντα αυτή την γυναίκα με τις ανείπωτες ιστορίες, την επίσκεψη στην «γκαλερί» του Norrebrø. Λες και θα την ξεχνούσα…
Το κανάλι του Nyhavn με τα πολύχρωμα σπίτια του 17ου αιώνα, μία συνοικία-σύμβολο της δανέζικης πρωτεύουσας που ήταν κάποτε το πιο κακόφημο σημείο της πόλης.
Nyhavn σημαίνει «Νέο Λιμάνι» και είναι η εμβληματική συνοικία στο κέντρο της Κοπεγχάγης, με τα ψηλά, πολύχρωμα κτήρια και τα δεκάδες μαγαζιά και καφέ, βρίσκεται ακριβώς μπροστά σε ένα κανάλι του 17ου αιώνα όπου ναυπηγούνταν τα παλιά, ξύλινα πλοία του βασιλείου της Δανίας και της Νορβηγίας. Οι πιο χαρακτηριστικές εικόνες της Κοπεγχάγης είναι τραβηγμένες όλες εδώ. Τα κτήρια που αποτελούν σήμα κατατεθέν του Nyhavn βρίσκονται στο ίδιο σημείο από τον 17ο αιώνα και στη θέση τους τώρα θα δεις εστιατόρια που σερβίρουν μύδια, oyesters ή fish & chips, μπαρ που σερβίρουν Δανέζικη μπύρα και καφετέριες, οι οποίες βγάζουν τα τραπεζάκια τους στον εξωτερικό χώρο ακριβώς μπροστά στο κανάλι και σερβίρουν τα πιο νόστιμα cinnamon rolls του κόσμου. Μεγάλες σόμπες και χοντρές κουβέρτες προστατεύουν τους τουρίστες από το κρύο. Μπροστά στα μάτια σου παραλάβουν travel & fashion bloggers από όλον τον κόσμο που εδώ βρίσκουν το καλύτερο περιεχόμενο του κόσμου για να τροφοδοτήσουν το Instagram feed τους. Εδώ έζησε για πολλά χρόνια ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, από εδώ ξεκινούν και τα καραβάκια για τη βόλτα στα κανάλια, ώστε να πάρεις και μία γεύση της πόλης από το νερό.
Πλέον το Nyhavn είναι τόσο δημοφιλές, ίσως τόσο φωνογραφημένο όσο ο Πύργος του Άιφελ ή το Big Ben, και είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι πριν από εκατοντάδες χρόνια εδώ βρισκόταν μία από τις πιο κακόφημες και επικίνδυνες γειτονιές της πόλης, με γυναίκες που εκδίδονταν και μεθυσμένους άντρες που γύρευαν φασαρίες. Η ξεναγός μας εξηγεί πως η αλλαγή αυτή στο υπέροχο Nyhavn δεν συνέβη έτσι απλά και από τη μία στιγμή στην άλλη. Σταδιακά η γραφικότητα και η ομορφιά του συγκεκριμένου σημείου άρχισαν να αποκτούν μυθική διάσταση και κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1950 τα πολύχρωμα, παραδοσιακά σπίτι του Nyhavn έγιναν «φόντο» για μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές, ανάμεσα σε αυτές το «Α Lesson in Love» του Ingmar Bergman, το κατασκοπικό θρίλερ του Hitchcock «Torn Curtain» με πρωταγωνιστές τους Paul Newman και Julie Andrews και, βέβαια, το «Danish Girl», μία από τις πιο γνωστές ταινίες της δεκαετίας του 2010.
I love Kopen-hagen out with you!
Μέσα σε τέσσερις μόλις ημέρες περπατάμε σχεδόν ολόκληρη την πόλη. Μπαίνουμε στις συγκλονιστικά όμορφες εκκλησίες Grundtvig’s Kirke και Vor Frelsers Kirke αλλά και στην Frederiks Kirke, με τον εντυπωσιακό τρούλο από πράσινο χαλκό και τη rococo αρχιτεκτονική, κάνουμε βόλτα έως τη Γλυπτοθήκη Ny Carlsberg, κάνουμε βόλτα έως το Κάστρο Ρόζενμποργκ, βλέπουμε την μοναδικής αρχιτεκτονικής στέγη της Όπερας, στην οποία σκαρφαλώνουν τα παιδιά για να κάνουνε βουτιές, προσπερνάμε με το σκάφος το Amager Bakke, τον εντυπωσιακό σταθμό παραγωγής ενέργειας από την καύση απορριμμάτων, στην στέγη του οποίου υπάρχει…πίστα για σκι!!!!
Βλέπουμε κόσμο να μπαίνει στην θάλασσα για να κάνει μπάνιο, εκεί επί τόπου, ενώ μία γυναίκα γύρω στα πενήντα, το απόγευμα της Παρασκευής με θερμοκρασία 5 βαθμούς Κελσίου, δεν διστάζει να βγάλει τα ρούχα της και να μείνει με το μαγιό της, να βγάλει με μία απόχη και κάποια φύκια, και να πέσει στο νερό, χωρίς να έχει καν μαζί της μία πετσέτα. Πόσες εικόνες Θεέ μου μέσα σε τέσσερις φανταστικές ημέρες…
Η Μικρή Γοργόνα…
Βασισμένο στο παραμύθι με το ίδιο όνομα από τον Δανό συγγραφέα Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, το μικρό (ναι είναι όντως μικρό, το ύψος του φτάνει μόλις τα 1,25 μέτρα), κομψό και τόσο μα τόσο οικείο άγαλμα είναι ένα από τα εμβλήματα της Κοπεγχάγης και αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά τουριστικά αξιοθέατα. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχει γίνει δημοφιλής στόχος από βανδάλους και πολιτικούς ακτιβιστές, όμως καθώς κατευθυνόμαστε προς τη «Μικρή Γοργόνα» η διαδρομή είναι τόσο ρομαντική, που δεν μπορείς να σκεφτείς τίποτα άλλο εκτός από το πόσο -μα πόσο- τυχερός είσαι που ζεις αυτές τις στιγμές. Περπατάς ανάμεσα στο βαθύ μπλε της θάλασσας και σε υπέροχα καταπράσινα πάρκα, διασχίσεις σιντριβάνια και αγάλματα, μπαίνεις ακόμη πιο βαθιά σε αγαπημένη αγκαλιά για να προστατευθείς από το κρύο, ενώ την ίδια στιγμή σου αρέσει που ο αέρας σου χαϊδεύει τα μαλλιά, όταν ξαφνικά, η «Μικρή Γοργόνα» σου εμφανίζεται σε ένα βράχο δίπλα στο ποτάμι στο Langelinie. Γύρω της τουρίστες, εκστασιασμένοι από την ομορφιά αλλά και από την ιστορία της, γοητευμένοι από το παραμύθι της που τη θέλει να είναι διατεθειμένη να παρατήσει τη ζωή της στη θάλασσα και την ταυτότητά της ως γοργόνα, για να αποκτήσει ανθρώπινη ψυχή.
Χρήσιμα tips από το Fay’s Control:
🧜♀️Μην πάρεις μαζί σου ευρώ, εδώ περνάνε μόνο οι κορώνες, αλλά δεν θα τις χρειαστείς μιας και μπορείς να πληρώσεις παντού με την κάρτα σου. Εμείς δεν είχαμε καθόλου μετρητά μαζί μας, δεν τα χρειαστήκαμε ποτέ. Παρόλα αυτά, υπάρχουν αρκετά σημεία σε όλη την πόλη για συνάλλαγμα. Αυτό που ίσως σε κουράσει λίγο είναι όταν πας για shopping που οι τιμές είναι γραμμένες μόνο σε κορώνες, και πρέπει να βγάλεις calculator για να υπολογίσεις την μετατροπή. 🧜♀️Επίσης, τα πάντα είναι γραμμένα στα δανέζικα. Παντού, από τα εστιατόρια έως το αεροδρόμιο της πόλης. Όμως όλοι μιλάνε μια χαρά αγγλικά και όλοι είναι πολύ πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν. 🧜♀️Μην πάρεις μαζί σου τα Louboutin. Θα νιώσεις άβολα και οι άλλοι θα σε χλευάσουν για την άγνοια σου. Ναι, οι κάτοικοι στην Κοπενχάγη μπορούν να γίνουν αρκετά σνομπ με τέτοιου είδους τουριστικές παρασπονδίες. Και καλά κάνουν. Πάρε μαζί σου μπότες, πάρε Ugg, πάρε sneakers, πάρε ankle boots για το βράδυ, αλλά προς θεού, μην πάρεις τακούνια, όλη η πόλη είναι γεμάτη πλακόστρωτους δρόμους.
Επίσης πάρε μαζί σου πουλόβερ, μπερέ, ένα ζεστό παλτό και μην φύγεις από την Κοπεγχάγη αν δεν αγοράσεις ένα τεράστιο κασκόλ από το Ganni. Τέλος, μην ακούσεις αυτούς που σε συμβουλεύουν να πας αρχές φθινοπώρου ή από τον Μάιο και μετά. Μπούρδες. Την κάθε πόλη πρέπει να την ζήσεις στην εποχή που την χαρακτηρίζει. Να πας στην καρδιά του χειμώνα -τα Χριστούγεννα είναι μαγικά εδώ- να νοιώσεις το κρύο της Κοπεγχάγης στα μάγουλα σου, να ζήσεις τον ρυθμό της πόλης στις Σκανδιναβικές της θερμοκρασίες, να αφεθείς στο DNA της, να σε παρασύρουν οι ιστορίες της, όσο είσαι χωμένος στην ζεστή σου pashmina. Αλλιώς είναι σαν να πας στο Λονδίνο τον Αύγουστο μπας και αποφύγεις την βροχή του. Θέλεις? Δεν θέλεις…
