Οι τελευταίες ημέρες του χρόνου με βρίσκουν σε πλήρη αποδιοργάνωση.
Κάνω οτιδήποτε εκτός από το να κάτσω να γράψω. Μαγειρεύω το ένα δείπνο πάνω στο άλλο, όταν δεν μαγειρεύω για τους καλεσμένους μου, μαγειρεύω για καλεσμένους φίλων. Μέχρι στιγμής έχω μαγειρέψει τέσσερις γαλοπούλες -σε κάθε πιθανή εκτέλεση-, δέκα πατέ, άπειρους κουραμπιέδες και άλλα τόσα ginger bread cookies, καμιά εικοσαριά φορές την σούπα κάστανο-ναι, ξεκίνησα εκστρατεία κατά της cliché κολοκυθόσουπας καθώς και των τραπεζιών “ροτόντα”. Πόσα κάστανα έχω βράσει αυτές τις μέρες….Προσκαλώ τις φίλες της κόρης μου στο σπίτι τόσες φορές όσες δεν τις έχω προσκαλέσει όλο το ’13. Το ένα playdate πάνω στο άλλο, το ένα sleepover πάνω στο άλλο. Πόσα goodnight kisses έχω δώσει αυτές τις μέρες…Το τι δώρα ανταλλάσσονται δίπλα στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο δε λέγεται… Και τα ξεθεώνω. Τα τρέχω από ice skating σε Χριστουγεννιάτικα Χωριά, από Christmas brunches σε Santa haunting και σινεμά στον “Αη Βαίλη junior”, από την Λυρική έως το Μέγαρο. Αφού πρώτα έχουν χορέψει στο σπίτι καμιά εκατοσταριά φορές το Mamacita. Και εγώ μαζί τους…
Ανακαλύπτω συνέχεια δραστηριότητες και “υποχρεώσεις” οι οποίες με κρατάνε μακριά από την ρουτίνα της καθημερινότητας μου. Και κάπως έτσι, ρίχνω την αυλαία στην χρονιά που θα αποχαιρετήσουμε όλοι αύριο. Και κάπως έτσι, κάνω την προσωπική μου ανασκόπηση σε μία χρονιά γεμάτη γεγονότα. Μικρά ή μεγάλα, ευχάριστα ή δύσκολα, ασήμαντα ή σημαντικά. Βάζουμε δυνατά το Mamacita, σκαρφαλώνουμε στους καναπέδες και αρχίζουμε τον χορό και το τραγούδι που διαρκεί όσο και οι αναμνήσεις της χρονιάς. Λαχανιάζουμε από χαρά, ένταση και προσμονή. Και μετά, βγαίνω. Βγαίνω έξω, πάω παντού. Ξεκινάω από το Salon de Bricolage και καταλήγω στο Floral στα Εξάρχεια, για το live των Swing Shoes! Ρουφάω τις τελευταίες στιγμές της χρονιάς όσα δεν πρόλαβα να κάνω καθ’ όλη την διάρκεια της. Και το απολαμβάνω. Και ας γκρινιάζω για την “κούραση των ημερών” και για τα “αλλεπάλληλα καλέσματα και ξενύχτια”. Βάζω δυνατά το Mamacita και το ξεπερνάω…
Δουλεύει, πιστέψτε με!
