Καλημέρα! Εσείς παίρνετε πρωινό; Ναι ξέρω…ούτε εγώ. Δεν προλαβαίνουμε, έναν καφέ στα όρθια, άντε και μία μπάρα δημητριακών επειδή το υποσχεθήκαμε στον διαιτολόγο μας, αν προλάβουμε χώνουμε τελευταία στιγμή και κανένα μήλο στην τσάντα να μασουλήσουμε αν πέσουμε -θα πέσουμε!- σε κίνηση. Ναι ξέρω…Ξέρετε και εσείς πως είναι “το σπουδαιότερο γεύμα της ημέρας”, πως “το πρωί πρέπει να τρώμε σαν βασιλιάδες, το μεσημέρι σαν πρίγκιπες και το βράδυ σαν ζητιάνοι”… μπλα, μπλα, μπλα…
Όμως, η αλήθεια είναι, πως σε κάθε ευκαιρία πλέον, όσα ραντεβού μπορώ τα δίνω για “breakfast”. Επαγγελματικά ή κοινωνικά, είναι -πλέον- το μόνο γεύμα της ημέρας που μπορώ να εκμεταλλευτώ -την μία αυτή ώρα που διαρκεί- για να συζητήσω με τους συνεργάτες μου ή για να δω τις φίλες μου οι οποίες μόλις άφησαν τα παιδιά στο σχολείο ή στη στάση του πούλμαν, λίγο πριν πάνε γραφείο.
Το έχω ξανά γράψει: είναι το “dinner” των ’90s που έγινε “lunch” στα ’00s και έτσι όπως τρέχουμε κατέληξε το “breakfast” του ’14…Μία τάση δημιουργημένη από τα working girls της εποχής μας που έφερε την ακόμα μεγαλύτερη μόδα, αυτή των “boulangerie”.
Την boulangerie “Frank Ze Paul” στην περιοχή της Αβάνας την πρώτο είδα την ημέρα που επέστρεψα από Σπέτσες και ανηφόριζα την Κηφισίας μετά από τους θερινούς μήνες διακοπών. Την είδα από το παράθυρο του ταξί. Το μέγεθος της που παρέπεμπε σε υπερπαραγωγή της 5th Avenue, οι καθαρές γραμμές της που μου θύμισαν κτήρια στο Μιλάνο αλλά και οι βιτρίνες της σαν άλλες patisserie του Παρισιού, με εντυπωσίασαν τόσο πολύ που με την πρώτη ευκαιρία, δώσαμε ραντεβού με την φίλη μου την Έφη Έλληνα να πάρουμε το πρωινό μας στον κρυφό του κήπο, στο ισόγειο του τριώροφου κτηρίου. Πιο βολικό μέρος για να δώσω τα ραντεβού μου δεν υπάρχει! Εκεί, γύρω στις 8.30′ το πρωί, λίγο μετά το γυμναστήριο -δίπλα είναι-, λίγο πριν το κομμωτήριο -ακόμα πιο κοντά-, το αργότερο στις 10.30′ θα είμαι πάλι πάνω από τον υπολογιστή μου…
“Πάμε να σου δείξω τον παιδότοπο που ακόμα ετοιμάζεται, σε έναν μήνα το πολύ θα είναι έτοιμος!” μου λέει η Έφη και εγώ μένω με το στόμα ανοιχτό. Παιδότοπο μέσα σε boulangerie? Πιο πολύ φαντάζομαι σε αυτούς τους χώρους έφηβους μαθητές των απέναντι σχολείων να βρίσκουν τον ιδανικό χώρο τους για τις “κοπάνες” από τις πρώτες μαθητικές ώρες -όπως είχαμε εμείς την Αβάνα ή το Βυζαντινό– παρά εξάχρονα να παίζουν στους χώρους ενός φούρνου! “Στον τρίτο όροφο βρίσκεται το bistro όπου θα σερβίρονται τα brunch της Κυριακής. Οπότε εξασφαλίζουμε έναν ολόκληρο χώρο, τον δεύτερο όροφο, για να δραστηριοποιούνται και να τρώνε τα παιδιά όσο οι γονείς τους απολαμβάνουν το γεύμα τους ανενόχλητοι” απαντάει στις σκέψεις μου η Έφη, και εγώ μόλις αντικρίζω τον χώρο φαντάζομαι τα ομορφότερα παιδικά πάρτι να διαδραματίζονται στα άπλετα και φωτεινά τετραγωνικά του που βλέπουν το πράσινο του Παλαιού Ψυχικού.
Όση ώρα κρατάει η εντυπωσιακή μας ξενάγηση στο Frank Ze Paul, ο chef της boulangerie, Παναγιώτης Αργύτης, ετοιμάζει το πρωινό μας…
Δεν δημιουργήθηκε τυχαία η τάση των “ραντεβού για πρωινό”…Και αν έχουμε μία ώρα να διαθέσουμε, ας την διαθέσουμε στους καλύτερους… Καλημέρα! xxx
Frank Ze Paul: Λ. Κηφισίας 216