Η τελευταία ημέρα της εργάσιμης εβδομάδας που πέρασε, έριξε την αυλαία της με μία άνευ προηγουμένου καταιγίδα. Τώρα θα μου πεις -και με το δίκιο σου- έγινες και εσύ από αυτούς που βρίσκουν θέμα συζήτησης στα καιρικά φαινόμενα, και άξια περαιτέρω σχολιασμού μία ημέρα που έχει “καύσωνα”, “χιόνι” ή “βρέχει!”; Όχι.
Αλλά η αλήθεια είναι πως όταν η εν λόγω καταιγίδα “πλήττει” (κλισέ) την Αθήνα τελευταία ημέρα της εβδομάδας, και εσένα το πρώτο σου ραντεβού ξεκινάει στις 11 το πρωί στην Blender Gallery της Γλυφάδας, ενώ πάνω από τον Καρέα “έχουν ανοίξει οι ουρανοί” (δεύτερο κλισέ), ε, το ακυρώνεις, και αυτό, και όλα όσα ραντεβού ακολουθούν, και αφιερώνεις όλη σου την μέρα στο σπίτι, και στα γραψίματα σου, και σε όλα όσα σε ευχαριστούν να κάνεις μία Παρασκευή, που για κάποιον αδιανόητο λόγο η πόλη έχει “παραλύσει” (και άλλο κλισέ) από την βροχή.
Μα κάποια στιγμή έρχεται εκείνη η μαγική ώρα του ουράνιου τόξου. Η ώρα που έχει δύσει ο ήλιος, η ώρα του “pencils down”, που θέλεις να φορέσεις τις Wellington μπότες σου και να πας να χορέψεις στις λακούβες, μα εκείνη ακριβώς την στιγμή, που φοράς τα air pods σου και ετοιμάζεσαι να βγεις μία αναζωογονητική βόλτα σαν τα σαλιγκάρια, σε παίρνει τηλέφωνο ο άντρας σου και αντιπροτείνει “Πάμε στο Tudor Hall να δοκιμάσουμε το Κυνήγι του Κοσκινά;”. Και φυσικά, λες αμέσως “Πάμε!”.
“Σταμάτησε η βροχή και βγήκαμε σαν τα σαλιγκάρια”, ανεβάζω την φωτογραφία από τα σαλόνια του King George, στα social media…
Και μέσα σε τριάντα λεπτά της ώρας, έχεις αλλάξει τις Wellington γαλότσες σου με τα χρυσά Marmont σου, και από τις λακούβες της Φιλοθέης έχεις βρεθεί στην όλο ζωή πλατεία Συντάγματος, και στο υπέροχο King George, στον 7ο όροφο του οποίου σε περιμένει το καλύτερο τραπέζι στο πιο αγαπημένο σου εστιατόριο.
Αυτό, ακριβώς μπροστά στο τζάκι, αριστερά από το πιάνο. Και καθώς ανεβαίνεις με το ασανσέρ στο Tudor Hall, σαν να ακούς κιόλας τα παγάκια να χορεύουν ηδονικά μέσα στο shaker που ετοιμάζει το Dry Martini σου, όσο η γνώριμη και ευγενική φωνή στην υποδοχή “Κυρία Μπέη, κύριε Κατσαρέ, καλωσορίσατε…” σε οδηγεί στην αναπαυτική θέση σου… “Following this wet day, something dry at last!” γράφω στο Instagram μου…
Οι λόγοι που αγαπάω τόσο πολύ αυτό το εστιατόριο είναι πολλοί, και δεν θα αναφερθώ σε άλλο ένα κλισέ, και στην αφοπλιστική απόσταση από το φωτισμένο Κοινοβούλιο των Ελλήνων και στην καλύτερη θέα του κόσμου, αυτή στην Ακρόπολη. Νομίζω πως καταρχήν, είναι οι καλοί τρόποι του. Είναι η αριστοκρατική απόσταση που έχει το ένα τραπέζι από το άλλο. Σπάνια το συναντάς πια. Είναι που όταν έκατσα και τοποθέτησα ασυναίσθητα την ολόλευκη λινή πετσέτα του φαγητού στα πόδια μου, ο μετρ έσπευσε διακριτικά μεν, αμέσως δε, να την αντικαταστήσει με μία μαύρη, για να μην αφήσει κάποιο ενοχλητικό χνούδι στο μαύρο βελούδινο παντελόνι μου. Είναι που σχεδόν μπορείς να ακούσεις τις αναμνήσεις από άλλες αντίστοιχες βραδιές, να σου ψιθυρίζουν καθώς τσουγκρίζεις απαλά το ακριβό κρύσταλλο των ποτηριών. Και είναι τα καλωσορίσματα. Όλου του προσωπικού, και φυσικά, του σεφ. Του Αλέξανδρου Κοσκινά, που θα βγει πάντα από την κουζίνα του για να σε υποδεχθεί και για να σε ξεναγήσει προσωπικά στο πάντα ευφάνταστο και ευφυές μενού του.
Όσο χαιρετάω γνωστούς μου στο διπλανό τραπέζι, ο Αλέξανδρος Κοσκινάς ξεναγεί τον Νικόλα στο Winter Game, στο menu που δημιούργησε για τους λάτρεις της κυνηγετικής κουζίνας.
Σας τα είχα γράψει όλα τα νέα, και σας είχα πει πως θα έρθω με την πρώτη ευκαιρία. Μόλις μία εβδομάδα ακριβώς μετά, ποια καλύτερη ευκαιρία, από την σημερινή, από μία υπέροχα χειμωνιάτικη και βροχερή Παρασκευή, δίπλα στο τζάκι…
Ο αγαπημένος μου Chef de Cuisine Αλέξανδρος Κοσκινάς, έως τις 17 Μαρτίου, ετοίμασε κάτι νέο, το οποίο θα αποτελέσει το απόλυτο talk of the town, και αφορά τους λάτρεις της κυνηγετικής κουζίνας. Αυτό τον χειμώνα, η κυνηγετική κουζίνα βρίσκει καταφύγιο στο εστέτ Tudor Hall, με τον Αλέξανδρο Κοσκινά, να εμπνέεται και να δημιουργεί αυθεντικά πιάτα με ελάφι, αγριογούρουνο, λαγό και φραγκόκοτα. Ψητή Φραγκόκοτα με μουσελίν πατάτας και γλασαρισμένα καρύδια, Αγριογούρουνο στιφάδο με σελινόριζα, σάλτσα ρίγανης και κόκκινου κρασιού, Χειροποίητα ζυμαρικά με λαγό, αγκινάρες και τρούφα, αλλά και Ψητό ελάφι με κάστανα και φρούτα του δάσους, είναι οι δημιουργίες του εμπνευσμένου σεφ.
Αφού απολαύσετε το απεριτίφ σας, ξεκινήστε το δείπνο σας με μία σαλάτα που θα επιλέξει ο σεφ για εσάς. Μόλις ενημερώσετε τι θα θέλατε να δειπνήσετε, ο σεφ θα σας προτείνει την κατάλληλη σαλάτα που θα προηγηθεί του μενού.
Εμείς επιλέξαμε αντί να ανοίξουμε ένα μπουκάλι κρασί, να κάνουμε food & wine pairing. Το ίδιο θα πρότινα και σε εσάς. Επιλέξτε ποιο κρασί θα θέλατε να συνοδέψει κάθε πιάτο σας ή ακόμα καλύτερα αφήστε τον sommelier να το κάνει για εσάς.
Για πρώτο πιάτο, μοιραζόμαστε με τον Νικόλα τα Χειροποίητα Ραβιόλι με λαγό, αγκινάρες και τρούφα. Ναι, καλά το καταλάβατε, ο λαγός βρίσκεται μέσα στην αγκαλιά του Ραβιόλι…
Για κυρίως πιάτο, επιλέξαμε την Ψητή Φραγκόκοτα με μουσελίν πατάτας, γλασαρισμένα καρύδια, ελιές Καλαμών και φύλλα ρόκας…
Και φυσικά το carving γίνεται μπροστά στα στο τραπέζι σου…
Το φαγητό είναι εξαίσιο, η Φραγκόκοτα λιώνει απολαυστικά στο στόμα και ταιριάζει υπέροχα με το κρασί του 2016, από το κτήμα Κίκονες, που κάνει ένα άκρως ενδιαφέρον pairing με το Κυνήγι. Η ώρα έχει περάσει, ακούω απ’ έξω την βροχή να δυναμώνει ξανά, χαμογελάω. Το εστιατόριο είναι γεμάτο πια από κόσμο, οι γλυκές μελωδίες του πιάνου έχουν αγκαλιάσει όλον τον χώρο, όσο το ακούραστο τζάκι εξακολουθεί να είναι μάρτυρας των στιγμών μας.
Μόλις βλέπω τον δίσκο με τα αποστάγματα ξέρω πως έφτασε η ώρα που ο Αλέξανδρος Κοσκινάς θα έχει ήδη επιλέξει για εμάς το γλυκό. Συνήθως, τα γλυκά…
Να έρθετε. Οπωσδήποτε, κάντε την κράτηση σας σήμερα κιόλας. Το Winter Game Menu με τις τέσσερις προτάσεις Κυνήγι είναι ξεχωριστό, η τιμή των πιάτων ιδιαίτερα προσιτή και σε ευχάριστη αντίθεση με το “ακριβό” περιβάλλον του εστέτ Tudor Hall. Πιστέψτε με, πολύ πολύ πιο προσιτό από πάρα πολλά άλλα “all day restaurant cafe”, με τις φτηνές τζαμαρίες που ταρακουνιούνται από την κίνηση των αυτοκινήτων στον δρόμο, το ένα τραπέζι κολλητά στο άλλο, και τον έναν επισκέπτη να τρώει Φιλέτο όσο ο δίπλα πίνει Espresso Freddo…
Ευχαριστούμε σεφ, για την υπέροχη βραδιά…
Πάντα έτσι να κυλάνε οι Παρασκευές μας…
Καλή εβδομάδα!
