
Ήμουν εκεί. Όχι μία φορά. Η πρώτη φορά που πήγα καλεσμένη στο Φεστιβάλ των Καννών πρέπει να ήταν το 2006. Την πρώτη φορά που διέσχισα το κόκκινο χαλί επέλεξα να φορέσω ένα ολομέταξο Κιμονό. Το είχα ξεχωρίσει και λατρέψει από την πρώτη ματιά στο “Le Streghe Son Tornate”… “Αυτό να βάλεις!” επέμενε τότε και η Ριάννα Κούνου, ιδιοκτήτρια του ναού των vintage, στην Χάρητος, κρατώντας το ευλαβικά. “Όλες θα βάλουν Valentino, μιας που δεν είσαι star του κινηματογράφου, μπορείς να κάνεις την διαφορά”. Το φόρεσα με ένα ζευγάρι πράσινα πέδιλα Bottega Veneta.
Όταν έφτασα στο κόκκινο χαλί και οι υπεύθυνοι με ενημέρωσαν πόση ώρα “δόξας” μου αναλογούσε όσο το διέσχιζα, -ναι, τα λεπτά είναι συγκεκριμένα- η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. Η αδρεναλίνη χτυπάει πιο κόκκινα και από το ίδιο το χαλί…Πόσοι φωτογράφοι, χιλιάδες; Μου φαίνονταν εκατομμύρια. Να χτυπάνε τις “φλασιές” τους πάνω μου, να μην χάσουν κίνηση μου. Όχι επειδή ήμουν εγώ, φυσικά. Επειδή όμως θα μπορούσα να είμαι η οποιαδήποτε… Ναι, το κόκκινο χαλί δεν το περπατάνε μόνο οι αναγνωρίσιμοι επίγειοι θεοί , αλλά και σκηνοθέτες, παραγωγοί, composers, αθέατα Τέρατα της 7ης Τέχνης…
Μαζί μου, ήταν και η Ελμίνα Κοπελούζου. Ντυθήκαμε μαζί, είχε επιλέξει μία συναρπαστική πράσινη δημιουργία, του Laskaris αν θυμάμαι καλά. Και η Μαριάννα Λάτση, με ένα sparkling φόρεμα του Versace. Έλαμπε σαν πραγματική σταρ…Και η Ρόη Αποστολοπούλου. Τόσο όμορφη όσο λίγες σταρ…Είχαμε κλείσει τα δυσεύρετα ραντεβού μας στους καλύτερους κομμωτές και μακιγιέρ που είχαν κλείσει ορόφους ολόκληρους στο Carlton, μετατρέποντας τα σε beauty salons. Πιο εύκολα μπόρεσα να κλείσω συνέντευξη με την Bar Rafaeli παρά με τον must κομμωτή. Τα κατάφερα όμως…

Η κούκλα Bar Rafaelli έβγαινε τότε με τον Di Caprio. Ήταν σεμνή και της είχα πάρει μία συνέντευξη , όπου μου αποκάλυψε το χαμηλό προφίλ που λάτρεψα!
Την δεύτερη φορά, δεν πήγα τόσο “ψαρωμένη”. Επιμελήθηκα μόνη μου το maquillage μου, φόρεσα το αγαπημένο μου μεταξωτό φόρεμα του Pucci, και πήγα. Είχα και την Ελμίνα στην κοιλιά μου. Την δική μου Ελμίνα…Ήταν το 2007, και ήμουν έγκυος πέντε μηνών…

H Ivana Trump στο Nikki Beach. Γενικά, για να μην επαναλαμβάνομαι, όλα συνέβαιναν στο Nikki Beach. Ή τα περισσότερα από αυτά…Πρωί, μεσημέρι και βράδυ…
Χόρεψα ξυπόλητη με την Fay Dunaway –“έλα συνονόματη!” με παρέσυρε στην πίστα του Nikki Beach-, δείπνησα με τον Κώστα Γαβρά, έδειξα στον Jude Law πως πίνεται σωστά το champagne piscine, έπιασα κουβέντα με τον Oliver Stone, στο κόκκινο χαλί , σε απόσταση αναπνοής από εμένα ήταν ο Brad Pitt με την Angelina Jolie – είναι πολύ πιο μικροσκοπικοί και οι δύο από τέτοια απόσταση, αλλά το ίδιο συναρπαστικοί, και ναι, έχουν και αυτοί τρακ.
Την τρίτη συνεχόμενη χρονιά που πήγα, το 2008… το’χα! Η Κρουαζέτ ήταν το ίδιο γοητευτική, η λάμψη της το ίδιο, τα bubbles το ίδιο μεθυστικά. Όμως, ok! Ένα πάρτι ήταν και αυτό…
Έγραφα τότε στις ανταποκρίσεις μου….
…Με το που προσγειώνομαι στο αεροδρόμιο της Νίκαιας , ανοίγω το κινητό μου και αρχίζουν να καταφτάνουν τα πρώτα μηνύματα με τα πιο hot κουτσομπολιά που εξελίσσονται ήδη στις Κάννες…
… “Είναι καλό να είσαι διάσημος. Όταν κάνεις τους άλλους να βαριούνται , νομίζουν πως είναι δικό σου λάθος”, είχε δηλώσει ο Χένρι Κίσινγκερ , ενώ ο Φρεντ Άλεν είπε κάποτε: “Διασημότητα είναι ένας άνθρωπος που εργάζεται σκληρά για να γίνει γνωστός και ύστερα φοράει σκούρα γυαλιά για να μην τον αναγνωρίσουν”…
…Και όμως εδώ, κανείς δεν φοράει σκούρα γυαλιά. Και αν το κάνουν, είναι μόνο για να προστατευτούν από τις δυνατές ακτίνες του ήλιου, που αγκαλιάζει την Κυανή Ακτή. Εδώ οι διασημότητες σου μιλούν, σου δίνουν το χέρι τους, τσουγκρίζουν μαζί σου μία σαμπάνια piscine, σου χαμογελάνε και πιάνουν την κουβέντα μαζί σου, τελείως ακομπλεξάριστα. Τ’ ακούτε εκεί στην Αθήνα;…
…Με το που εμφανίζονται η Ελίζαμπεθ Χάρλεϊ και η Μίνι Ντράιβερ , καταχειροκροτιούνται από τους εκστασιασμένους τουρίστες –ναι υπάρχουν και αυτοί, και είναι μιλιούνια- , που έχουν πιάσει θέση πίσω από τα κάγκελα από το πρωί και θαμπώνονται από το πλήθος των ομολογουμένως καλοντυμένων paparazzi , που εστιάζουν τα φλας τους πάνω στους σταρ…
…Ταυτόχρονα, στο Nikki Beach, απέναντι από το Carlton , επικρατεί οργασμός προετοιμασιών , καθώς οι μετρ με τα λευκά γάντια γυαλίζουν τα ασημένια μαχαιροπίρουνα και γεμίζουν με φρέσκο πάγο τις σαμπανιέρες που θα υποδεχτούν τους επίσημους καλεσμένους του Valentino και της Caroline Scheufele. O ηλιοκαμένος Ιταλός σχεδιαστής φιλάει με χάρη το χέρι μου και μου λέει με σεμνότητα: “Όταν ήμουν νεαρός στυλίστας στο Παρίσι, περίπου είκοσι ετών, ερχόμουν πολύ συχνά στις Κάννες κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ και έβλεπα τους σταρ και τους μεγιστάνες του Χόλιγουντ να περνούν στην Κρουαζέτ. Δεν είναι μυστικό, πάντοτε εμπνεόμουν από το γκλάμουρ και τη μαγεία του σινεμά…”…
…Η Εύα Χερζίκοβα δίπλα μου φοράει ένα κολιέ σε ροζ χρυσό 18 Καρατίων , στολισμένο με ροζ πέρλες, βιολέτες και κουνζίτες. Έχει μεγαλύτερη κοιλίτσα από την δική μου, θα γεννήσει την άλλη εβδομάδα. Είναι κούκλα…
…Ένα ολόκληρο κλαμπ σε σχήμα θόλου έχει στηθεί πάνω στη θάλασσα ειδικά για το μεγάλο γεγονός και καλεσμένη είναι όλη η αφρόκρεμα της Ευρώπης, οι δισεκατομμυριούχοι της Ρωσίας, όλοι οι βραβευμένοι σκηνοθέτες του Φεστιβάλ, ο Νικολά Σαρκοζί, αλλά και οι “δικοί” μας, Θόδωρος Αγγελόπουλος και Κώστας Γαβράς. “Ετοιμάζω μία καινούργια ταινία στην Κρήτη. Σύγχρονη” μου λέει κατά τη διάρκεια του δείπνου….
…Αύριο είναι το μεγάλο πάρτι των πρωταγωνιστών της ταινίας Ocean 13, σε ένα κότερο , αυστηρά για πενήντα καλεσμένους, με τιμή πρόσκλησης 25.000 ευρώ, τα έσοδα του οποίου θα διατεθούν για το φιλανθρωπικό έργο της Αντζελίνας Τζολί. Θα ακολουθήσουν και πολλά άλλα πάρτι. Μερικά από αυτά, με τη λαμπρότητα των οικοδεσποτών και των καλεσμένων , θα επισκιάσουν μέχρι και τις ίδιες τις ταινίες. Γιατί όχι; Έτσι δεν γίνεται πάντα;…