Σήμερα το www.fayscontrol.gr κλείνει έναν μήνα ζωής.
Ήταν 11 Δεκεμβρίου λίγο πριν τα μεσάνυχτα, όταν καθισμένη στο γραφείο της κουζίνας μου-το μόνο δωμάτιο του σπιτιού όπου επιτρέπεται η κακή συνήθεια του καπνίσματος λόγω απορροφητήρα- ολοκλήρωνα το γράψιμο της πρώτης μου ανάρτησης, το πρώτο Editorial αυτού του site. “Ανέβασε το στις 12 το βράδυ, 12/12/12” με προέτρεψε με ένα φιλί και πολλή θετική ενέργεια ο Νικόλας, πάντα δίπλα μου σε κάθε μου ξεκίνημα τα τελευταία οκτώ χρόνια, γνωρίζοντας καλύτερα από οποιονδήποτε πόσο ονειρευόμουν αυτή τη στιγμή, αλλά ποτέ δεν την τολμούσα. Δικαιολογίες έβρισκα άπειρες για την αναβολή της: Με τις απαιτητικές συνεργασίες μου με το περιοδικό “Life&Style” και την εφημερίδα “Αξία”, πού να βρεθεί χρόνος και για την δημιουργία ενός site… Και αν βρεθεί, πόσο σωστό είναι για τους εργοδότες μου, αφού η νέα μου ενασχόληση θα απαιτούσε όλον τον χρόνο μου; Η σχέση μου με την τεχνολογία είναι τελείως “αναγκαστική”, πως μπορεί να γίνει τόσο στενή και απόλυτη; Άλλο ένα site στα εκατομμύρια που υπάρχουν… so what? Και τι ενότητες θα έχει το εν λόγω site; Gossip, Μαγειρική, Σχέσεις, Παιδί, Μόδα, Ζώδια, που βλέπουμε συνήθως; Με τίποτα! Και αν καμιά φορά λόγω έλλειψης θεμάτων αναγκαστώ και εγώ να καταφύγω στη λύση της φτηνής αντιγραφής και των άνευ λόγου αναρτήσεων που δεν ενδιαφέρουν κανέναν; Με τίποτα…
Η ανάγκη μου για να το δημιουργήσω όπως ακριβώς το ονειρευόμουν-δηλαδή να γράψω ό,τι θα μου άρεσε να διαβάσω- στάθηκε πιο δυνατή από όλες τις δικαιολογίες όπου μπορούσα να εφεύρω. Και οι οδηγίες προς τον Νίκο Παπαπολίζο, τον άνθρωπο που σχεδίασε το fayscontrol.gr , σαφείς: Minimal. Εύχρηστο. Καθαρό. Ξεκούραστο. Μοντέρνο. Σε καμία περίπτωση η μία ανάρτηση αραδιασμένη κάτω από την άλλη σαν υλικά σε προχειρογραμμένη συνταγή μαγειρικής. Με κατηγορίες θεμάτων που καταπιανόμουν μία ζωή, και όχι φτηνές συμβουλές του συρμού. Lifestyle. People I Love. Art. Make. Go. Get. Προτάσεις…Και οπωσδήποτε, να απευθύνεται σε φίλους που έχουμε κοινή αισθητική. Αυτά. Τα άλλα, θα ΄ρθουν…
Και ήρθαν…Και η μία ανάρτηση έφερε την άλλη. Και ο ένας φίλος έφερε τον άλλο. Και πριν καν το καταλάβω γίναμε πολλοί. Και ήρθαν και διαφημίσεις. Και ποιος το περίμενε; Επιτέλους, χαρά! Και η…AGB των εν λόγω sites, το Google/Analytics να μαρτυρά καθημερινά και άλλες ευχάριστες ειδήσεις για την πορεία του fayscontrol.gr . Πόσοι και πόσες φορές μπαίνουν καθημερινά έχοντας το αγκαλιάσει στις καθημερινές τους συνήθειες. Πόσοι μπαίνουν από τα social media και πόσοι direct. Από ποιες χώρες του κόσμου και από ποιες περιοχές της Αθήνας. Ποια θέματα προτιμούν. Και ναι, προτιμάμε τα ίδια. Οι χαρές γίνονται πολλές. Και η νέα μου ενασχόληση να με διδάσκει και εμένα καθημερινά, και άλλα πρωτόγνωρα μαθήματα, όσα σου χαρίζει απλόχερα ένα νέο μωρό στην οικογένεια. Γράφω για ό,τι μου αρέσει χωρίς καμία δέσμευση απέναντι σε “πελάτες”, πολυτέλεια που σπάνια -έως ποτέ- έχεις σε περιοδικά. Αν βρεθώ σε μία έκθεση που μου αρέσει θα την προτείνω. Αν φάω σε ένα εστιατόριο και με ενθουσιάσει, το περιγράφω. Τόσο απλά. Ούτε πληρώνομαι για αυτό ούτε καν ενημερώνω τον εστιάτορα για την αναφορά. Αν εντυπωσιαστώ απο το art de la table στο δείπνο μίας φίλης μου-και ναι, είναι όλες απίθανες-, θα το φωτογραφίσω και θα το “ανεβάσω” με μιας. Αν μου πετύχει μία συνταγή την μοιράζομαι με τους φίλους μου και αν διαβάσω ένα καλό βιβλίο που θα με ταξιδέψει, αναζητάω συνταξιδιώτες. Αν πετύχει μία δίαιτα, ας την δοκιμάσουμε. Ό,τι λέμε στις παρέες δηλαδή. Γράφω για ανθρώπους που μου αρέσουν και όχι για πρωταγωνιστές της επικαιρότητας. Επίσης, γράφω όπως μιλάω. Αυτό έχει τα καλά του, έχει και τα “κακά” του , σε κάθε περίπτωση ο λόγος είναι πολύ πιο αληθινός, δεν χρειάζεται να μακιγιαριστεί για να γίνει αρεστός. Πήρα την ευχαρίστηση της αμεσότητας του Μέσου, της φρεσκάδας των γεγονότων, της πραγματικής έννοιας του “συμβαίνει τώρα”. Άντλησα αισιοδοξία μέσα στο εξαντλητικά απαισιόδοξο κάδρο της σημερινής πραγματικότητας. Και από αυτή, βρήκα το κουράγιο να περιγράψω ζωντανές εικόνες, όμορφων ανθρώπων έργα, να μιλήσω για ποιότητα και για την πολυτέλεια των στιγμών. Και μάλιστα χωρίς να νιώθω ενοχές για αυτό, λόγω της μιζέριας που προστάζει η εποχή. Και στην τελική, την πλάκα μας κάνουμε γιατί αυτό μας λείπει πιο πολύ…Και όσοι πιο πολλοί είμαστε, τόσο πιο καλά θα περάσουμε!
Ας το διασκεδάσουμε λοιπόν,
Φαίη
