Το συγκεκριμένο τετραήμερο αποφασίστηκε καθώς κλείναμε την αυλαία του καλοκαιριού, το δεύτερο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου, αυτό που παραδοσιακά βρισκόμαστε στις Σπέτσες, για την γιορτή της Αρμάτας. Το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου, ευνοημένο εφέτος μιας και η Εθνική μας γιορτή τυγχάνει Δευτέρα, και γίνεται αυτόματα τετραήμερο, να πάμε στην Κωνσταντινούπολη. Από πάντα και για πάντα αγαπημένη για τον Νικόλα και για εμένα, πρώτη φορά για την Ελμίνα, της οποίας οι σκόρπιες πληροφορίες αφορούν την άλωση της από τους Τούρκους, την Αγιά Σοφιά, και το γεγονός πως πρόκειται για τη μοναδική πόλη που είναι χτισμένη επάνω σε δύο ηπείρους -γεγονός που από μόνο του την έχει συνεπάρει-, την Ευρώπη και την Ασία. “Έχει και ένα από τα μεγαλύτερα καταστήματα Pink του κόσμου!” είναι η πληροφορία που της έδωσαν συμμαθήτριες της για την πρωτεύουσα του Βυζαντίου και τριών διαδοχικών αυτοκρατοριών, και όσο κι αν το άκουσμα αυτής της πληροφορίας εξοργίζει τον Νικόλα, η αλήθεια είναι πως η φήμη της Κωνσταντινούπολης δεν περιορίζεται πλέον στα χαρακτηριστικά τουριστικά αξιοθέατα της, μιας και από την άφιξη μας στο breathtaking αεροδρόμιο της κιόλας διαπιστώσαμε πως η πόλη αυτή είναι γεμάτη εκπλήξεις, και οπωσδήποτε γεμάτη αλλαγές. Τουλάχιστον από την τελευταία φορά που την επισκεφθήκαμε, έξι χρόνια πριν.
Fly with us…
Όταν έχεις ταξιδέψει σε μία πόλη αρκετές φορές, και θέλεις να δείξεις τα ομορφότερα και τα σημαντικότερα κομμάτια της στην 12χρονη κόρη σου, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να διοργανώσεις ένα ενδιαφέρον mix&match πρόγραμμα που να περιλαμβάνει τα σημαντικότερα ιστορικά και θρησκευτικά αξιοθέατα, επίσκεψη στα δύο – τρία ομορφότερα Μουσεία της πόλης, τα οποία συνδυάζεις με λίγο shopping, πολύ fun, εξερεύνηση με προορισμό τα καλύτερα local ζαχαρωτά και tasting της γαστρονομικής κουλτούρας του τόπου που επισκέπτεσαι.
Οπότε ναι, όταν εσύ θέλεις να την μυήσεις στους θησαυρούς της Αγίας Σοφίας και στα πιο γοητευτικά μυστικά του Topkapi, και αυτή σου ζητάει να την πας στο Zorlu Center (ένα από τα καλύτερα Shopping Centers της Κωνσταντινούπολης, το συνιστώ ανεπιφύλακτα, μία επίσκεψη είναι must), για να ψωνίσει από το αγαπημένο κατάστημα της ηλικίας της, το Pink, επιβεβαιώνεις για άλλη μία φορά, το γεγονός πως τα ταξίδια δεν μπορεί να είναι μόνο sight seeing, μόνο shopping ή μόνο dining, αλλά ένας συνδυασμός όλων των παραπάνω, που από τις επιτυχημένες ή όχι επιλογές σου, εξαρτώνται οι αναμνήσεις που θα αποκτήσεις για να σε συνοδεύουν σε όλη σου τη ζωή.
Στο αγαπημένο μου ξενοδοχείο, το Ciragan Palace.
Σταυροδρόμι των πολιτισμών, βασιλίδα των πόλεων, πόλη των αισθήσεων και των ρόδων. Των γεύσεων της ανατολής. Για τους Τούρκους είναι Istanbul, για εμάς πάντα Κωνσταντινούπολη… Μία πόλη γεμάτη αντιθέσεις, που πάντα μας προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα.
Μια πόλη που από τη γέννησή της κουβαλάει τη λάμψη της Ρώμης. Οι Τούρκοι την άλωσαν και από τότε η περίφημη Κωνσταντινούπολη έδωσε τη θέση της στην Istanbul. Για όλους τους Έλληνες, η Πόλη παραμένει βαθιά ριζωμένη στην καρδιά και την ψυχή μας. Και σε αυτή ερχόμαστε ξανά και ξανά, να σεργιανίσουμε και να νιώσουμε με όλες μας τις αισθήσεις.
Τέσσερις ημέρες με τον Βόσπορο στην αγκαλιά μας.
Από το check in κιόλας καταλαβαίνω πως οι ένοικοι του ξενοδοχείου στην πλειοψηφία τους είναι Έλληνες. Πάντα το αγαπούσαν το συγκεκριμένο ξενοδοχείο, πόσω μάλλον σε καθιερωμένα τριήμερα μας, που η Κωνσταντινούπολη είναι ένας από τους πρώτους στο μυαλό μας προορισμούς!
Μία από τις πρώτες φίλες που συναντώ στη reception, είναι η Σοφία Κωνσταντοπούλου Founder & Chairman του Greek International Women Awards. Η Σοφία ζει μόνομα στο Λονδίνο και συναντιόμαστε άλλες φορές εσκεμμένα ή άλλες τυχαία στα ταξίδια μας.
Η Ελμίνα και η Κατερίνα στο Παλάτι, στο Ciragan
Ο Τούρκος συγγραφέας Ορχάν Παμούκ έγραψε ότι η λέξη “μελαγχολία” είναι κάτι σαν συνώνυμο για την Κωνσταντινούπολη. Αλλά ποιός μπορεί να αντισταθεί στην γοητεία της;
Κλείσε τα μάτια να αφουγκραστείς όσες ιστορίες έχει να σου ψιθυρίσει…
Η Πόλη έχει αλλάξει. Από το συγκλονιστικό ολοκαίνουριο Αεροδρόμιο της (νομίζω το πιο σύγχρονο και εντυπωσιακό που έχω επισκεφθεί ποτέ στη ζωή μου), έως τους ουρανοξύστες της που ξεπηδούν κατά μήκος της ακτής του Βοσπόρου, η μεταμόρφωσή της είναι εντυπωσιακή.
“Η πιο όμορφη πόλη του κόσμου” κατά τον Νικόλα (και φυσικά όχι μόνο), η Κωνσταντινούπολη υπήρξε διαχρονικά μία και μοναδική. Δεν συγκρίνεται, δεν αντιγράφεται, δεν ξεθωριάζει. Το μυστικό της κρύβεται στα νερά του Βοσπόρου και του Κεράτιου. Δίπλα τους μεγαλούργησαν αυτοκράτορες, θυσιάστηκαν ηρωικοί πολεμιστές και δοκιμάστηκαν ορισμένοι από τους μεγαλύτερους στρατηλάτες της Ιστορίας. Οι περισσότεροι απέτυχαν.
“Στην αγκαλιά της…” ανεβάζω αυτή τη φωτογραφία στο fcbk, η οποία δείχνει την ευτυχία μου που ζω αυτό το ταξίδι μαζί της. Αυτό που δεν δείχνει, είναι το συγκλονιστικό σκηνικό που μας περιβάλλει, το Παλάτι αριστερά μας, το Ciragan δεξιά μας, και ο Βόσπορος στην αγκαλιά μας!
Και ναι, τα 12χρονα κέρδισαν και πρώτη επίσκεψη είναι στο Zorlu Center, ένα από τα καλύτερα Shopping Centers της Κωνσταντινούπολης, το συνιστώ ανεπιφύλακτα, μία επίσκεψη είναι must. Μία συνήθεια μου είναι να επιλέγω ένα άρωμα της αγαπημένης μου Jo Malone, που θα συνοδεύει κάθε ταξίδι μου. Αυτό το άρωμα κάθε φορά που θα το μυρίζω έκτοτε, θα μου φέρνει στο νου τον συγκεκριμένο προορισμό…
Ε λοιπόν, ποιο άρωμα πιο κατάλληλο για να φοράω σε αυτό μου το ταξίδι από το MYRRH & TONKA?
Ευγενές, αισθησιακό, μεθυστικό, το άρωμα MYRRH &TONKA από τη Jo Malone London είναι ένα νομαδικό τραγούδι της άμμου και του λυκόφωτος. Πλούσιο εκχύλισμα μύρου συλλέγεται με το χέρι από τα δέντρα της Ναμίμπια. Ζεστό αμύγδαλο, πλούσια βανίλια και εθιστικοί σπόροι tonka. Love it!
Για το πρώτο βράδυ έχουμε κλείσει τραπέζι -guess where!- στο εστιατόριο του Nusret Gökçe -nicknamed Salt Bae-. Άλλο ένα “αξιοθέατο” της Κωνσταντινούπολης, το εστιατόριο “Nurset” του chef με τους 23,7Μ followers στο Instagram, o οποίος έχει καταφέρει να γίνει πιο γνωστός και από το Topkapi, από την χαρακτηριστική κίνηση που ρίχνει το αλάτι.
Μελαχρινός με κορμί «φέτες», γυαλιά ηλίου, κολλητά μπλουζάκια και πολύ μα πολύ ταπεραμέντο, ο Νουσρέτ έγινε γνωστός τον Ιανουάριο του 2017, όταν πόσταρε στον λογαριασμό του στο Instagram ένα βίντεο όπου κόβει μία μπριζόλα και ρίχνει σε αυτή αλάτι από ψηλά σπάζοντας τον καρπό του.
Αυτή η τόσο μοναδική κίνηση τον έκανε να γίνει viral μέσα σε μόνο λίγες ώρες. Το συγκεκριμένο βίντεο, πλέον, το έχουν δει πάνω από 14,5 εκατ. άνθρωποι.
Γεννήθηκε το 1983 στο Ερζερούμ και ήταν ένα από τα πέντε παιδιά ενός εργάτη ορυχείων. Ο Νουσρέτ έγινε στα 14 του μαθητευόμενος κρεοπώλης και από τότε ξεκίνησε να χτίζει την αυτοκρατορία του. «Εργαζόμουν ασταμάτητα, δεν έπαιρνα άδειες, ούτε υπερωρίες. Δούλευα 18 ώρες την ημέρα», είχε πει σε συνέντευξή του.
Το 2009 έφυγε για την Αργεντινή, όπου για τρεις μήνες εργαζόταν σε φάρμες, κρεοπωλεία και εστιατόρια. Ενα χρόνο μετά βρέθηκε στην Αμερική. Ζήτησε να του εκδώσουν βίζα, άλλα δεν είχε ούτε χρήματα σε λογαριασμό, ούτε περιουσία και δεν ήταν παντρεμένος. Του αρνήθηκαν τέσσερις φορές.
Το όνομά του, παρόλο αυτά, έχει υπάρξει σε εφημερίδες, ενώ έχει δημοσιεύσει μενού στους New York Times.
Χωρίς να βρίσκει την τύχη του στην Αμερική, επέστρεψε στην Τουρκία. Ηξερε πως ήθελε να ανοίξει ένα δικό του μέρος, με τις προτάσεις να είναι πολλές. Ενας παλιός του φίλος ο Μιτάτ Ερντεμ ήταν ο άνθρωπος που τον εμπιστεύτηκε.
«Δώσε μου χρήματα και θα σου δώσω μια ταμειακή μηχανή που θα μετράς χρήματα», του είχε πει, μετά από περίπου έξι μήνες έγινε η επένδυση και του πλήρωσε το μερίδιό του.
«Εβλεπα το σήμα του καταστήματος κάθε βράδυ, καθώς περνούσα από την πόρτα. Προσευχόμουν και ήμουν ευγνώμων. Ακόμα είμαι», είχε πει σχετικά με το πώς ένιωσε για την επιτυχία του.
Δύο χρόνια μετά τη δημιουργία του πρώτου του εστιατορίου ταξίδεψε ως το Ντουμπάι. Πλέον, είναι ιδιοκτήτης πέντε steakhouses και δύο μπεργκράδικων, ενώ στο επεισόδιο του Survivor μάθαμε πως θέλει πολύ να ανοίξει δύο εστιατόρια στην Ελλάδα, ένα στην Αθήνα και ένα στη Μύκονο.
Σύμφωνα με τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης, η αυτοκρατορία εστιατορίων του αξίζει εκατομμύρια δολάρια και απασχολεί 400 εργαζόμενους.
Ανάμεσα σε αυτούς που έχουν δειπνήσει στα εστιατόριά του είναι ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, ο Ρότζερ Φέντερερ, ο Μεζούτ Εζίλ αλλά και ο Αντώνης Ρέμος. Μάλιστα, ο Ελληνας τραγουδιστής τον είχε χαρακτηρίσει «τον καλύτερο του κόσμου, τον βασιλιά», διαβάζω την όλη ιστορία του στο Iefimerida.
Εντάξει, to make a long story short, είχαμε όλη την καλή θέληση να πάμε να φάμε την πολυπόθητη μπριζόλα στο famous εστιατόριο, κάναμε την κράτηση μας, πήγαμε με εντελώς λανθασμένη εικόνα, πως δηλαδή θα πάμε σε ένα fine restaurant να δοκιμάσουμε μερικά από τα καλύτερα κρέατα ever, το σκηνικό ήταν άκρως απογοητευτικό, μιλιούνια κόσμου περίμεναν σε ατελείωτες ουρές, όλοι με το κινητό στο χέρι να απαθανατίζουν τις φωτιές και τις μπριζόλες, και να κάνουν selfie με τους ιδρωμένους και εκνευρισμένους σερβιτόρους, οι οποίοι φώναζαν πως είτε έχεις κράτηση είτε όχι “πρέπει να περιμένεις στην ουρά, όχι δεν ξέρω για πόση ώρα!”. Not my cup of tea, φύγαμε άρον άρον για την αναπαυτική αγκαλιά του ‘Tuğra’, του συγκλονιστικού εστιατορίου μέσα στο Παλάτι.
Follow me…
“Στα καλύτερα σαλόνια!” η λεζάντα μας! LOL!
Με το Μαριλάκι!
Σε εντελώς αντίθετο σκηνικό από αυτό του εστιατόριο του Nurset…
Located on the first floor of the historical Ciragan Palace with a breathtaking view of the Bosphorus. The word ‘Tuğra’ describes the Ottoman sultans’ calligraphic signature, used like a letterhead or imperial seal, and the restaurant has specially designed plates incorporating this elegant motif. For a real taste of this world, look no farther than the hotel’s Tuğra Restaurant, which serves Ottoman and Turkish dishes to accompany glittering Bosphorus scenery. History is more than an image for Executive Chef Sezai Erdogan, who has taken inspiration for his menu from recipes recorded in the archives of historic sites such as Topkapi Palace.
Όσες νύχτες κι αν μετράει η παραμονή μου στην Κωνσταντινούπολη, θα μπορούσα να τις αφιερώσω όλες σε αυτό το εστιατόριο! Θα μπορούσα να έρχομαι μόνο εδώ!
Και η πραγματικότητα δεν απέχει πολύ από τα “θέλω” μου, από τα τρία βράδια της παραμονής μας στην Κωνσταντινούπολη, τα δύο δειπνήσαμε στο Tuğra Restaurant! Το τρίτο, στο Zuma…
Λένε πως είναι η πιο όμορφη πόλη του κόσμου. Μπορεί να είναι, μπορεί και όχι. Είναι όμως σίγουρα η πιο ερωτική. Μεθυστική, αισθησιακή.
Το επόμενο πρωί μας βρίσκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Η ονομασία Οικουμενικό Πατριαρχείο αναφέρεται στην Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως-Νέας Ρώμης η οποία εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη. Άλλη ονομασία με την οποία είναι γνωστό είναι Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι το πρώτο τη τάξει, μεταξύ των 14 συνολικά Ορθόδοξων Αυτοκέφαλων Εκκλησιών. Η εκκλησιαστική δικαιοδοσία του περιλαμβάνει Επισκοπές οι οποίες βρίσκονται σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Αφρική. Ο προκαθήμενός του φέρει τον τίτλο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως-Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης και είναι σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Τα 4 Β των Παλαιολόγων, κάτω από τα οποία φωτογραφιζόμαστε με την Ελμίνα, σημαίνουν Βασιλεύ Βασιλέων Βασιλεί Βοήθει = Βασιλιά των Βασιλέων (Χριστέ), βοήθα το βασιλιά (το Βυζαντινό αυτοκράτορα).
Κάνουμε βόλτα έως το Spice Bazaar για να πάρω τα σαπούνια μου, τα μπαχαρικά μου και τα ρόδα μου….
… Και η Ελμίνα παγωτό Καϊμάκι.
Πάμε τα παιδιά στην Αγιά Σοφιά…
Η Μεγάλη Εκκλησία
Ο Νικόλας της εξηγεί όσα βλέπουν τα έκπληκτα μάτια της. Τους παρατηρώ. Δεν βαριέται, όπως φοβόμουν, απεναντίας τον ακούει με ενδιαφέρον, τον ρωτάει όσα θέλει να μάθει, επιμένει ξανά και ξανά σε όσα δεν μπορεί να καταλάβει. Γιατί συνέβησαν…
Και μετά πάμε στο Topkapi…
To Topkapı Sarayı είναι το ανάκτορο που είναι χτισμένο σε λόφο που επιβλέπει το Βόσπορο και ήταν ακρόπολη του αρχαίου Βυζαντίου, αποτελώντας την επίσημη κατοικία των σουλτάνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τα μέσα του 15ου αιώνα μέχρι την κατασκευή του παλατιού Ντολμά Μπαχτσέ. Αρχικά γνωστό ως «Νέο Παλάτι», έλαβε τη σημερινή ονομασία του κατά το 19ο αιώνα από παρακείμενη ομώνυμη πύλη. Είναι μέρος των ιστορικών περιοχών της Κωνσταντινούπολης που ανήκουν συλλογικά στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Η κατασκευή του χρονολογείται λίγα χρόνια μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τον Μωάμεθ Β΄. Τα τείχη που περιβάλουν το παλάτι ανεγέρθηκαν περίπου το 1460 και η κατασκευή τους ολοκληρώθηκε το 1478. Στη διάρκεια του χρόνου, υπέστη σημαντικές τροποποιήσεις, επεκτάσεις, αλλά και φυσικές φθορές, συνδυάζοντας την αρχιτεκτονική διαφόρων αιώνων, καθώς νέα κτίσματα προστίθονταν από τους σουλτάνους.
Το άλλοτε κυβερνητικό κέντρο λειτουργεί από τις 3 Απριλίου του 1924 ως μουσείο και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης. Εκτός από τα ιστορικά κτίσματα, στις συλλογές του περιλαμβάνονται έργα κεραμικής, ισλαμικής καλλιγραφίας, χειρόγραφα, υφάσματα, τεχνουργήματα, θησαυροί των σουλτάνων, καθώς και ισλαμικά κειμήλια μεγάλης αξίας. Τα κύρια τμήματα του παλατιού είναι η αυτοκρατορική πύλη (τουρκ. Bâb-ı Hümâyûn), τα τέσσερα προαύλια (Alay Meydanı, Divan Meydanı, Enderun Avlusu, Sofa-i Hümayun) και το χαρέμι.
Μαγεία….
“Απόκρυφες στοές γαλλικής αρχιτεκτονικής με παλιατζίδικα, εστιάτορες που τηγανίζουν μύδια και τα προσφέρουν σε καλαμάκι, ντιζαϊνάτα μαγαζιά με ρούχα και έξυπνες στάμπες σε κοντομάνικα -«Κάποιοι το λένε χάος, εμείς το αποκαλούμε σπίτι μας», έγραφε ένα σχολιάζοντας την Κωνσταντινούπολη-, πάγκοι με λογής-λογής μπαχαρικά και ξηρούς καρπούς, μικροσκοπικά καφέ όπου η αριστερή τουρκική νεολαία σφυρηλατεί την αγωνιστική της συνείδηση. Όλα θα ξεδιπλωθούν μπροστά σας. Αρκεί να φύγετε από την πεπατημένη” διαβάζω για την Κωναστινούπολη, και προσυπογράφω.
Της ολοήμερης ξενάγησης στα σημαντικότερα αξιοθέατα της Κωνσταντινούπολης, ακολουθεί μπάνιο στην πισίνα του ξενοδοχείου, έως αργά…
Και σε ελάχιστη ώρα είμαστε έτοιμοι για να αναχωρίσουμε για το δείπνο μας στο Zuma.
Στο Istinye Park
H καρδιά της εύπορης Κωνσταντινούπολης χτυπάει εδώ…
To Zuma βρίσκεται στο İstinye Park, που έχει τα πιο εντυπωσιακά καταστήματα της Κωνσταντινούπολης by far.
Κατά τον Νικόλα, δεν λέει και πολλά. Ευκολάκι βέβαια δεν τον λες, αλλά όπως υποστηρίζει, είναι ένα εστιατόριο που θα μπορούσε να είναι στο Λονδίνο ή στο Ντουμπάι, οπότε whatever. Εγώ αγαπώ το Zuma και στο Λονδίνο και στο Ντουμπάι, οπότε το διασκεδάζω…
Το ίδιο και τα κορίτσια!
Forever, for always and no matter what…
Μία ακόμη εικόνα από το μπαλκόνι του δωματίου μου, πριν πέσω για ύπνο!
Καλημέρα!
Σήμερα έχουμε κλείσει ραντεβού να κάνουμε Turkish Bath, δηλαδή Χαμάμ. Την απόλυτη εμπειρία pampering την έχω ζήσει και στο παρελθόν αρκετές φορές, αυτή είναι η πρώτη φορά που θα την ζήσω παρέα με την κόρη μου, και είμαι ενθουσιασμένη. “Είναι ένας χώρος καθαρισμού, αποτοξίνωσης και αναζωογόνησης” προσπαθώ να εξηγήσω τα βασικά στην Ελμίνα -η οποία αρχικά είναι διστακτική- καθώς κατεβαίνουμε στο Spa του Ciragan, όπου βρίσκεται το Χαμάμ.
Το χαμάμ είναι μια διαχρονική αξία καθώς εδώ και πολλούς αιώνες μετά την ίδρυσή του, συνεχίζει να είναι πρώτο στις προτιμήσεις του κόσμου και να αποτελεί πόλο έλξης για όλους όσους επιθυμούν υγεία και ευεξία σε συνδυασμό με ένα ταξίδι αισθήσεων στον χρόνο. Το χαμάμ -ή Τουρκικό μπάνιο- είναι η Ανατολική έκδοση του ατμόλουτρου και θεωρείται η υγρή έκδοση της σάουνας. Τα χαμάμ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην κουλτούρα των Ανατολικών χωρών καθώς ήταν μέρη συναντήσεων, εξαγνισμού και αρχιτεκτονικής ομορφιάς. Η Κωνσταντινούπολη, η πόλη των Σουλτάνων, έχει πολλά ιστορικά τούρκικα λουτρά, και μία επίσκεψη στο Çemberlitaş Hamam, κάτω από ένα τεράστιο θόλο, μπορεί να είναι μια από τις καλύτερες εμπειρίες λουτρού στην Τουρκία. Το Çemberlitaş Hamam βρίσκεται στο Yerebatan, κοντά στο Μεγάλο Παζάρι και είναι ένα χαμάμ τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες. Εμείς επιλέξαμε αυτό μέσα στο Ciragan για καθαρά πρακτικούς λόγους. Φεύγοντας, αρωματίζουν τα πόδια μας με αρώματα λεμονιών.
Το τελευταίο μας βράδυ στην Κωνσταντινούπολη!
Περπατάμε έως το ‘Tuğra’ , που έχουμε επιλέξει για το τελευταίο μας δείπνο στην Κωνσταντινούπολη, και μυρίζουμε τα ρόδα στην ατμόσφαιρα, και τα αρώματα τους όταν συναντούν αυτά από τις λεβάντες…
Περπατάμε χέρι χέρι και μοιραζόμαστε τις ομορφότερες ιστορίες από όσα ζήσαμε εδώ τις τελευταίες ημέρες
Την μαγεία του παραμυθιού συνοδεύει το τραγούδι των πλοίων που διασχίζουν τον Βόσπορο και οι μελωδίες από το Παλάτι που μας καλούν σαν άλλες σειρήνες…
Μαζί μου τώρα έχω το τo Moonlight in Heaven της Κilian Paris, σε travel edition, το απόλυτο luxury αξεσουάρ για την τσάντα mου στο ταξίδι!
Το Moonlight in Heaven εκπέμπει μία αρωματική λάμψη, με τα αρώματα εσπεριδοειδών να αναδύονται από τον εκρηκτικό συνδυασμό λεμονιού, γκρέιπφρουτ και ροζ πιπεριού. Το γάλα καρύδας και το ρύζι- λευκά όπως η όψη του φεγγαριού- συμπληρώνουν το κρεμώδες mango και το πουδρέ αραβικό γιασεμί, ενώ οι καρποί τόνκα αγκαλιάζουν το ντελικάτο vetiver για ένα εξαίσιο κλείσιμο. I think I’m in heaven…
H Eλμίνα και η Κατερίνα πίνουν αρωματικό ροδόνερο
Και εμείς κλείνουμε το εξαιρετικό δείπνο με την πιο χαρακτηριστική γεύση της Κωνσταντινούπολης στην καλύτερη εκτέλεση της, το Κιουνεφέ. Η τελευταία γεύση από την τετραήμερη αυτή απόδραση που έκλεισε μοναδικά την αυλαία του Οκτωβρίου.
Με ατίθασα μαλλιά από το χαμάμ, αλλά με χορτάτα τα μάτια από χίλιες και μία εικόνες, τραβάμε μία τελευταία φωτογραφία, πριν αφήσουμε πίσω μας το μαγικό αυτό παραμύθι, και κλείσουμε απαλά την αυλαία του Οκτωβρίου…
Καλό μήνα! xxx
