Για την φίλη μου την Σαλώμη σας έχω μιλήσει; Σίγουρα θα το έχω κάνει…
Φωτογραφία από το δημοτικό της “Χιλλ”…
Λοιπόν, με την Σαλώμη Σταυρίδου γνωριζόμαστε από τα νηπιακά μας χρόνια μιας και ναι, φοιτούσαμε στο ίδιο νηπιαγωγείο και δημοτικό, αυτό της Σχολής “Χιλλ”. Κατ ‘αρχήν, μέναμε και οι δύο στην Βουλιαγμένη, πράγμα που μας έκανε αυτόματα φίλες για πολλούς λόγους, ένας από αυτούς πως ελάχιστα παιδιά του Σχολείου έμεναν τότε χειμώνα-καλοκαίρι στο λατρεμένο προάστιο. Στην πραγματικότητα μόνο εμείς, και φυσικά τα αδέλφια μας, ο Άκης και ο Βαγγέλης οι οποίοι άλλωστε έγιναν αμέσως και για πολλά χρόνια, οι καλύτεροι φίλοι. Τα γυμνασιακά και λυκειακά μας χρόνια τα περάσαμε πάλι όλοι μαζί στο “Pierce”. O Άκης και ο Βαγγέλης από χαριτωμένα -ή άχαρα;- μικρά αδελφάκια μας μεταμορφώθηκαν σε ζεν πρεμιέ του Κολλεγίου -με καθημερινές αναγκαστικές επισκέψεις στο γραφείο του λυκειάρχη-, η Σαλώμη από αγοροκόριτσο έγινε μία καλλονή. Και αποφοιτήσαμε. Μεγαλώσαμε. Χαθήκαμε. Σε σπουδές, γάμους, υποχρεώσεις, στις διαδρομές της ζωής. Η Σαλώμη από Σταυρίδου έγινε Φλουτάκου. Και εγώ, απέκτησα μία κόρη με το επίθετο Κατσαρού…
Η Νέλλυ και η Ελμίνα σε εκδρομή του “St. Catherine’s”
Είμαστε πια στο 2010 και η Ελμίνα μου ζητάει επιτακτικά να καλέσουμε για playdate την κολλητή της την Νέλλυ. Πότε απέκτησε η κόρη μου κιόλας “κολλητή”, πριν λίγες εβδομάδες ξεκίνησε το σχολείο…Και γνωρίζω επιτέλους την εν λόγω “κολλητή” μια μέρα στη πύλη του σχολείου. Και κρατούσε σφιχτά το χέρι της Σαλώμης… Της Σαλώμης που είχα τόσα χρόνια να δω. “Δική σου κόρη είναι η Νέλλυ Φλουτάκου;” Έκπληξη. Δεν ξέρω γιατί, ίσως επειδή δεν ήξερα το νέο επίθετο της παλιάς μου φίλης. Συγκίνηση. Και Χαρά. Που σιγά σιγά γίνεται ενθουσιασμός. Τόσα χρόνια μετά, οι κόρες μας δίχως την δική μας παρότρυνση ή επιρροή, ανακάλυψαν η μία την άλλη, αναγνώρισαν τη νέα τους φίλη η μία στο πρόσωπο της άλλης, και είναι τόσο διαφορετικές μα αλληλοσυμπληρώνονται με έναν τρόπο μοναδικό, μόνο δικό τους. Έκτοτε με την Σαλώμη νοιώθουμε σα να μην πέρασε μια μέρα. Ζούμε ξανά την παιδικότητα μας μέσα από την φιλία των κοριτσιών, αναβιώνουμε την σχέση μας σε πιο ώριμη βάση. Και πιο γλυκιά. Μοιραζόμαστε τις “πρώτες φορές” της Νέλλυς και της Ελμίνας, κατανοούμε την ανάγκη της μίας φίλης για την άλλη, απολαμβάνουμε τα συναισθήματα τους, συγκινούμαστε με τα επιτεύγματα τους και με όσα μας επιβεβαιώνει η δασκάλα τους για αυτές: πως ναι, είναι οι “κολλητούλες” της τάξης. Και η Σαλώμη γίνεται Σαλωμάκι, και πριν καν το καταλάβω, Σαλαμάκι. Μοιραζόμαστε καλοκαιρινές και άλλες διακοπές, καταναλώνουμε λίτρα καφέδων περιμένοντας να τελειώσουν τα κορίτσια το μπαλέτο, ο Γιάννης και ο Νικόλας γίνονται φίλοι με την σειρά τους, βγαίνουμε τα βράδια όλοι μαζί. Και καμαρώνουμε η μία την άλλη. Πως να μην καμαρώσω μία μητέρα τριών παιδιών σε διαφορετικά φύλλα και ηλικίες , με διαφορετικές ανάγκες, σκληρά εργαζόμενη που ζει κάτω από τις ενοχλητικές υπενθυμίσεις του alarm της , για να μην ξεχάσει κάποια από τις υποχρεώσεις της; Υποχρεώσεις πολλές, και αποκλειστικά δικές της και όχι κάποιας νταντάς.
Ο κύκλος της ζωής. Όλες γνωριζόμασταν ή ήμασταν φίλες και η ζωή μας έφερε ξανά μαζί για να γίνουμε κολλητές: Φαίη, Σάντυ, Σαλώμη, Βανέσσα…
Και καμαρώνουμε η μία τις επιτυχίες της άλλης. Και άλλες χαρές, πολλές. Η οικογένεια της Σαλώμης έχει τα παγωτά “Kayak”. Μία αρχικά μικρή -τόση δα- οικογενειακή επιχείρηση που μεγάλωσε σιγά σιγά, γιγαντώθηκε, βραβεύει την Ελλάδα, κατακτάει τον κόσμο. Που αναδεικνύει τη γευστική μας κληρονομιά μέσα από τη βανίλια, το καϊμάκι, τη μαστίχα Χίου και το σαλέπι. Που εμπνέεται για τις γευστικές της ανατροπές από την φύση, τον αέρα, τα μυρωδικά και τα προϊόντα της γης. “Μα ποιο είναι πια το μυστικό;” την ρωτάω μία μέρα απολαμβάνοντας άλλη μία πελώρια μπουκιά βανίλια Μαδαγασκάρης. “Το φρέσκο γάλα. Η φρέσκια κρέμα γάλακτος. Οι χυμοί από την σάρκα των πιο εκλεκτών φρούτων και οι ολόφρεσκοι ξηροί καρποί. Και φυσικά, η καλύτερη σοκολάτα!” μου λέει η Σαλώμη με τον πιο φυσικό τρόπο, λες και όλοι οι ανταγωνιστές της θα έπρεπε να κάνουν το ίδιο. Θα έπρεπε… Και άλλες χαρές. Οι γεύσεις Mastic Pink Pepper και Belgian Chocolate κερδίζουν πρόσφατα από ένα Χρυσό Αστέρι, και το Lemon Grass βραβεύεται με δύο (!) Χρυσά Αστέρια στον κορυφαίο διαγωνισμό γεύσης Great Taste Top Food της Μ. Βρετανίας.
Για την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, η Kayak ετοίμασε τούρτα καρδιάς με μους bitter σοκολάτας και βάση από μπισκότο χωρίς αλεύρι, έχει γεύση έντονη, ιδιαίτερη!
Και θα μπορούσα να μιλάω με τις ώρες για τα συγκεκριμένα παγωτά, αλλά το αφήνω σε πιο ειδικούς από μένα. Και θα αρκεστώ σε ένα και μόνο περιστατικό που έχει όμως ιδιαίτερη αξία. Σε ένα μάθημα μαγειρικής που παρακολουθούσα πέρυσι στο “ΠBOX Cookery” , με τον Χριστόφορο Πέσκια, όπου μία ομάδα από τους πιο καταρτισμένους food bloggers που πήραν μέρος στο μάθημα, μετά το τέλος του ήρθε η κουβέντα και ρώτησαν τον chef ποιο είναι κατά την γνώμη του το καλύτερο παγωτό του κόσμου. “Εγώ το δοκίμασα στo Perche No! στην Φλωρεντία” έλεγε ο ένας προσπαθώντας να εντυπωσιάσει τον chef. “Εγώ στο A’jia Hotel, στην Κωνσταντινούπολη” ο άλλος, “Το κορυφαίο παγωτό του κόσμου σερβίρεται στο Ice Cream City του Τόκιο” ο τρίτος, “Αν δεν έχεις δοκιμάσει παγωτό στο Devon House στην Τζαμάικα, δεν ξέρεις τι πάει να πει παγωτό” ο τελευταίος. Ο Πέσκιας , τους άκουγε προσεκτικά, αμίλητος και σκεπτικός. “Λοιπόν chef”; κρέμονταν από τα χείλη του οι bloggers. “Το καλύτερο παγωτό του κόσμου κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι Ελληνικό, και είναι τα Kayak!” η απάντηση του Χριστόφορου Πέσκια, που με έκανε να ψηλώσω από περηφάνια για την φίλη μου άλλους δέκα πόντους…
Τα μακαρόνς του ΚΑΥΑΚ, που στις διαφορετικές γεύσεις τους και με τα ποικίλα χρώματά τους, μέσα στις βραβευμένες συσκευασίες της εταιρίας, αποτελούν μία κομψή πρόταση για ένα δώρο που μοιάζει -και είναι- μαγικό! Κλαίω…
Το αγαπάω πολύ το Σαλαμάκι μας, και ελπίζω, σε όποιο σχολείο κι αν συνεχίσουν οι κόρες μας, να είναι πάντα οι “κολλητούλες”, και να μην χωρίσουν ποτέ…
Αλλά έστω κι αν συμβεί αυτό στις διαδρομές της ζωής, ας ξανασυναντηθούν με τις δικές τους πλέον κόρες στην πύλη ενός σχολείου. Η συνάντηση αυτή, θα έχει γεύση παγωτού βανίλιας καϊμάκι…
‘Ενα από τα ομορφότερα ζευγάρια της Αθήνας, Γιάννης και Σαλώμη Φλουτάκου
