Τσικνίσαμε! Απόφαση της -στην κυριολεξία- τελευταίας στιγμής, αφού έως τις 10 το βράδυ προσποιούμαστε πως αδιαφορούμε παντελώς για το έθιμο… “Σνομπάρουμε” όλους όσους θα παρακαλάνε για ένα τραπέζι για να στριμωχτούν σε κυριλέ Bbq των κομψών συνοικιών της Αθήνας, για να παραγγείλουν Black Angus με…grilled asparagus, για το …έθιμο. Come on…
Δεν βαριέσαι, θέλω και εγώ να τσικνίσω! “Πάμε στο Lnko!” προτείνουν φίλοι των βορίων προαστίων, δεν το ξέρω, κάτι θα ξέρουν, πάντα κάτι καλό ξέρουν…
22.15′ βρισκόμαστε στην Άνοιξη, παρκάρουμε το αυτοκίνητο πάνω στο παγωμένο χιόνι, νιώθω πως βρίσκομαι στο Λιβάδι του Παρνασσού, από τις τζαμαρίες του “Lnko” (αργότερα θα μάθω πως είναι η λέξη “Ελληνικό”) διακρίνω μία συγκλονιστική open kitchen! Θέλω τραπέζι ακριβώς δίπλα στην ανοιχτή κουζίνα, αν είναι να τσικνίσουμε, ας το κάνουμε all the way! Θέλω να μυρίσει το πουλόβερ μου τσίκνα…
Και του χρόνου!!!