“Για να το πάρεις απόφαση πρέπει να το θέλεις πραγματικά πολύ. Να το σκέφτεσαι μεν, να βρίσκεται τρυπωμένη η σκέψη διαρκώς στο μυαλό σου, αλλά να ξυπνήσεις ένα πρωί και να πεις, θέλω να το κάνω σήμερα κιόλας, αλλιώς θα σκάσω. Αλλιώς, μην το κάνεις…”, στριφογυρίζουν τα λόγια αγαπημένης μου φίλης στο μυαλό μου ξανά και ξανά, που έχει κάνει εδώ και δύο χρόνια άνω Βλεφαροπλαστική και έφτιαξε συγχρόνως και το στήθος της, και έκτοτε η αυτοπεποίθηση της, το κέφι της και η ψυχολογία της κάνουνε πάρτι.
Δύο χρόνια φλερτάρω και εγώ με τη σκέψη της Βλεφαροπλαστικής. Και πάντα έβρισκα λόγους και δικαιολογίες για να μην το αποφασίσω. “Μπορώ να το τρενάρω λίγο ακόμα”, “Και αν δεν μου αρέσει?”, “Και αν ταλαιπωρηθώ κατά τη μετά εγχειρητική περίοδο?”, “Κι αν πονέσω?” . Μέχρι που -όπως τόσο δίκιο είχε η αγαπημένη μου φίλη- ξυπνάς μία ημέρα, και καμία από όλες τις παραπάνω σκέψεις δεν έχει τόση δύναμη όσο η θέληση σου να επιλέξεις έναν γιατρό της εμπιστοσύνης σου και να πας να το κάνεις. Σήμερα κιόλας.
Ο Πλαστικός Χειρουργός Δρ Σάββας Κωνσταντόγλου
Πρώτη φορά που επισκέφθηκα το ιατρείο του Πλαστικού Χειρουργού Σάββα Κωνσταντόγλου ήταν την Τρίτη 15 Φεβρουαρίου. Το ραντεβού μας για την επέμβαση κλείστηκε για την Τρίτη 1η Μαρτίου. Αν ήξερα από πριν ακριβώς πόσο εύκολη και εντελώς ανώδυνη θα ήταν η όλη διαδικασία και πόσο γρήγορη η επούλωση, θα είχα κλείσει αυτό το ραντεβού την επόμενη κιόλας ημέρα. Ίσως και πριν δύο χρόνια, τότε που μπήκε αρχικά η σκέψη στο μυαλό μου.
Δύο μήνες μετά, και μετά από τόσα και τόσα κολακευτικά σχόλια που έχω εισπράξει, καταρρίπτω κάθε ταμπού (σιγά το ταμπού δηλαδή) και αποφασίζω να μοιραστώ κάθε λεπτομέρεια της εμπειρίας μου.
Γιατί το έκανα, η επιλογή του γιατρού, η ενθάρρυνση και συμπαράσταση του άντρα μου και της κόρης μου.
Έγραφα θυμάμαι αμέσως μετά το ραντεβού μου στο ιατρείο του Πλαστικού Χειρούργου Σάββα Κωνσταντόγλου και μία εβδομάδα πριν το ραντεβού μου για Βλεφαροπλαστική: “ Ένα ραντεβού με τον γνωστό Πλαστικό Χειρούργο Σάββα Κωνσταντόγλου στο ιατρείο της αριστοκρατικής οδού Υψηλάντου στην πιο κομψή γειτονιά του Κολωνακίου, ήταν αρκετό για να διαπιστώσω αυτό που ήδη είχα υποψιαστεί: πλέον, όχι μόνο έχει καταρριφθεί και το τελευταίο ταμπού σχετικά με τα όσα θέλει και ονειρεύεται μία γυναίκα (φυσικά και άντρας) για να διορθώσει στην εμφάνιση της, αλλά το να υποβληθεί σε ένα mini lifting ή σε Βλεφαροπλαστική, αν θεωρήσει μαζί με τον γιατρό της πως όντως το χρειάζεται, πρόκειται για μία πράξη αγάπης στον εαυτό της. Ένα δώρο. Από αυτά τα δώρα που σε κάνουν όντως να νιώσεις καλύτερα. Όχι δώρο στον νεότερο εαυτό σου. Καμία από όσες εγώ τουλάχιστον γνωρίζω, που υποβλήθηκε σε μία αισθητική επέμβαση, δεν είχε ζητούμενο απλά να βρει τη νεότερη εκδοχή της. Μια χαρά είναι όλες τώρα, σε πολλές περιπτώσεις, καλύτερα από ποτέ. Ούτε καν να προσπαθήσουν να σταματήσουν τον χρόνο δεν επιδίωξαν. Όποια επέλεξε να διορθώσει αυτό που την ενοχλούσε, το έκανε για να νιώσει περιποιημένη. Τόσο απλά. Γιατί περί αυτού πρόκειται πλέον. Για να νιώσει όμορφα με την εμφάνιση της, χρησιμοποιώντας όσα όπλα της προσφέρει απλόχερα η επιστήμη. Για να μην παρεξηγηθώ: Σε καμία περίπτωση μία γυναίκα που προτιμά να αφήσει να φανούν τα σημάδια της ζωής της, και τιμάει το natural beauty δεν θεωρείται “απεριποίητη”. Απεναντίας, όλο και πιο πολλές γυναίκες με επιρροή, επιλέγουν όχι μόνο να πουν “όχι” στις επεμβάσεις αισθητικής -βλ. πριγκίπισσα Καρολίνα του Μονακό, Ιζαμπέλα Ροσελίνι, Σάρον Στόουν, Μπρουκ Σίλντς-, αλλά κάποιες από αυτές, επιλέγουν to keep it natural και στο χρώμα των μαλλιών τους αφήνοντας ελεύθερες τις ασημένιες ανταύγειες τους να φανούν. Όμως, αν νιώσεις κάποια στιγμή πως ήρθε για εσένα το πλήρωμα του χρόνου να προχωρήσεις σε μία διόρθωση που θα βελτιώσει την εικόνα σου και τη ψυχολογία σου, τη αυτοπεποίθηση σου και τη διάθεση σου, η επιστήμη έχει προχωρήσει τόσο πολύ, που κάνει την όλη διαδικασία εύκολη, ασφαλή, γρήγορη και προσιτή”.
Η τελευταία φωτογραφία μου πριν την Βλεφαροπλαστική. Δεν έχω ρυτίδες, δεν έχει “πέσει” αισθητά το βλέφαρο μου, όμως το βλέμμα μου φαίνεται κουρασμένο. Ίσως επειδή είναι…
Δεν αποφάσισα πως θέλω να κάνω Βλεφαροπλαστική επειδή είχα ρυτίδες (δεν είχα), ούτε επειδή είχε “πέσει” το άνω βλέφαρο μου (δεν είχε). Όμως ξύπνησα μία ημέρα και είδα το βλέμμα μου κουρασμένο. Και μετά ξύπνησα και δεύτερη ημέρα και το ξαναείδα, και την τρίτη και την τέταρτη. Και μετά παρατήρησα στις φωτογραφίες μου πως επειδή έχω την τάση και χαμογελάω έντονα και να γελάω πολύ, (which is good) τα μάτια μου είχαν αρχίσει να χάνονται πίσω από μία σχισμή (which is not good), και μετά είδα και τις φίλες μου την μία πίσω από την άλλη (σε πολλές περιπτώσεις αρκετά μικρότερες μου) να έχουν ήδη διορθώσει το κουρασμένο βλέμμα τους, και μετά τρύπωσε η σκέψη του να κάνω αυτό το δώρο στον εαυτό μου. Και το ‘κανα…
Ο γιατρός μου: “Είχα την τύχη και την τιμή να γνωρίσω και να μάθω όλα τα μυστικά του επαγγέλματός μου από τον Dr. Ivo Pitanguy, έναν από τους πρωτοπόρους της αισθητικής χειρουργικής σε όλον τον κόσμο. Υπήρξα επιμελητής σε Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία του Λονδίνου (St.Thomas, Guy’s, UCLH, Middlesex, Royal London και Royal Free) και απέκτησα επιπλέον εξειδικεύσεις:
– Στην Αμερική, με τον Dr. Sherell Aston στη Νέα Υόρκη, τον Dr. Sam Hamra στο Ντάλας του Τέξας και την Dr. Julie Terzis στη Βιρτζίνια.
– Στην Ευρώπη με τον Dr. Thierry Besins στο Παρίσι, τον Dr. Frank Trepsat στη Λυόν και τον Dr. Patrick Tonnard στο Βέλγιο. Από το 1996 έχω το δικό μου ιατρείο, ενώ από το 1999 συνεργάζομαι με το νοσοκομείο “Υγεία” και “Γένεσις”.
Έχω εξειδικευτεί στις αισθητικές επεμβάσεις του προσώπου και στη ρινοπλαστική, τη χειρουργική των μαστών και της σιλουέτας.
Είμαι συνεργάτης της Κλινικής του Dr. Ivo Pitanguy και μέλος της Βραζιλιάνικης και Ελληνικής Εταιρίας Πλαστικής Χειρουργικής.
Έχω δημοσιεύσει πολλές επιστημονικές εργασίες και έχω δώσει διαλέξεις και μαθήματα για τις διάφορες τεχνικές της Πλαστικής Χειρουργικής”.
Το ότι θα επέλεγα έναν από τους δύο-τρεις κορυφαίους Πλαστικούς Χειρουργούς που διαθέτει η χώρα μας και που το αριστουργηματικό αποτέλεσμα της δουλειάς τους βλέπουμε (και σε κάποιες περιπτώσεις ζηλεύουμε) σε μερικές από τις πιο όμορφες και κομψότερες γυναίκες, ήταν παραπάνω από δεδομένο. Εγώ όμως έψαχνα και κάτι παραπάνω. Τον γιατρό που δεν θα με έβλεπε ως άλλο ένα περιστατικό. Αυτόν, που δεν θα ήμουν άλλο ένα -έστω κι αναγνωρίσιμο- όνομα στην ατζέντα με τα χειρουργεία της ημέρας. Τον Πλαστικό Χειρουργό που θα άκουγε τους προβληματισμούς μου, που θα εμπιστευόμουν την αισθητική του κρίση, αυτόν που δεν θα μου αράδιαζε ανέξοδα και αβίαστα τη λίστα των επώνυμων γυναικών που εμπιστεύθηκαν τα χέρια του. Και τέλος, αυτόν που θα μου διέθετε όσο χρόνο χρειαζόμουν στο ιατρείο του, για να συζητήσουμε όλα όσα εύλογα ή υπερβολικά ενδεχομένως θα στριφογύριζαν στη σκέψη μου, και θα συμμεριζόταν τις ανησυχίες μου. Και κατέληξα στον Δρ. Σάββα Κωνσταντόγλου.
Μπήκα το πρωί στη Κλινική Γένεσις Αθηνών -η οποία συμπωματικά βρίσκεται σε απόσταση πέντε λεπτών από το σπίτι μου-, μία ώρα αργότερα είχα τελειώσει και με περίμενε ο Νικόλας με ένα πανέμορφο μπουκέτο λουλούδια για να επιστρέψουμε σπίτι. Είχα κανονίσει για δύο ημέρες να μην έχω σημαντικά ραντεβού στην ατζέντα μου. Το επόμενο πρωί, ήρθαν οι φίλες μου σπίτι να παίξουμε μπιρίμπα.
Δύο ημέρες πριν την αισθητική επέμβαση είχα στο mail μου όλο το πρωτόκολλο για την αγωγή που θα πρέπει να ακολουθήσω. Σιγά την αγωγή δηλαδή, το πιο σημαντικό ήταν τελικά οι κρύες κομπρέσες της πρώτης ημέρας. Με παίρνει ο γιατρός μου άλλο ένα τηλέφωνο να με ρωτήσει πως είναι η ψυχολογία μου, αν χρειάζομαι κάτι παραπάνω από όσα μου έχει εξηγήσει ο ίδιος ή μου έχει στείλει η βοηθός του, ενώ ακολουθεί άλλο ένα τηλέφωνο της αναισθησιολόγου, να μου εξηγήσει πως θα προχωρήσει σε Τοπική νάρκωση με Μέθη, και να λύσει όποιες τυχόν απορίες μου. Μία ημέρα πριν την αισθητική επέμβαση με καλεί για άλλη μία φορά στο τηλέφωνο η εξυπηρετικότατη και ευγενέστατη βοηθός του γιατρού μου (η οποία, έχω την αίσθηση, πως με όλες αυτές τις γνώσεις που έχει, μπορεί να είναι και η ίδια τελικά γιατρός), για να με ενημερώσει πως έχει ήδη παραγγείλει ό,τι θα χρειαστώ, και πως με περιμένουν στο πιο κοντινό μου φαρμακείο, για να μην ταλαιπωρηθώ ψάχνοντας τα. Είναι αυτό που είπα και παραπάνω. Το ότι θα επέλεγα έναν από τους δύο-τρεις κορυφαίους Πλαστικούς Χειρουργούς που διαθέτει η χώρα μας και που το αριστουργηματικό αποτέλεσμα της δουλειάς τους βλέπουμε (και σε κάποιες περιπτώσεις ζηλεύουμε) σε μερικές από τις πιο όμορφες και κομψότερες γυναίκες, ήταν παραπάνω από δεδομένο. Εγώ όμως έψαχνα και κάτι παραπάνω. Και όλα αυτά τα παραπάνω που μου πρόσφερε ο γιατρός μου, έκαναν την όλη εμπειρία μου υπέροχη. Και κύλησαν όλα ευκολότερα και καλύτερα κι από όσο θα ονειρευόμουν.
Η πρώτη φωτογραφία μου αμέσως μετά την επέμβαση της Πλαστικής στα άνω βλέφαρα μου! Λίγο -εύλογο- πρήξιμο και μία μικρή -ακόμη- μελανιά στα μάτια. Στέλνω τη φωτογραφία αμέσως στις κολλητές μου, οι οποίες με ενθουσιώδη emojis με διαβεβαιώνουν πως τελικά πιο πολύ σαν μία σκούρα σκιά στα μάτια φαίνεται, παρά σαν μελανιά από επέμβαση. Δεν πονάω καθόλου. Σκέφτομαι πως ίσως να είναι τα παυσίπονα. Τελικά όμως καταλαβαίνω πως και τις επόμενες ημέρες δεν θα χρειαστεί να πάρω καθόλου κάποιο παυσίπονο, εγώ που είμαι υπερβολικά ευαίσθητη στον πόνο (κλαίω όταν διορθώνω τα φρύδια μου), δεν νοιώθω καθόλου μα καθόλου τον παραμικρό πόνο.
Την επόμενη ημέρα ξυπνάω με αυτές τις μελανιές στα μάτια. Βλέποντας με κάποιος ίσως να υποθέσει πως πονάω, πως με ενοχλούν τα ραμματάκια, τέλος πάντων, πως υπάρχει μία δυσφορία. Δεν υπάρχει καμία. Μπορεί η εμφάνιση μου να σε τρομάζει λίγο (ευτυχώς ο Νικόλας και η Ελμίνα με διαβεβαίωναν για το αντίθετο), όμως στην πραγματικότητα, μόλις επέστρεψα από το super market (φορώντας γυαλιά ηλίου δεν καταλαβαίνει κανείς τίποτα), για να υποδεχθώ τις φίλες μου, για την μπιρίμπα που προανέφερα. (Για την ιστορία, το ξημερώσαμε, όσο για το σημαδάκι που βλέπεις κάτω από την μύτη μου είναι η ελιά που με την ευκαιρία μου αφαίρεσε ο γιατρός μου …)
Αυτή η φωτογραφία “έπαιξε” πολύ μεταξύ εμού και των κολλητών μου, με τη λεζάντα “Τα ΧΑΝΑΧ που δεν πήρα”! Μου τα συνταγογράφησε ο γιατρός μου, μήπως τα χρειαστώ, τα πήρα για κάποια ασφάλεια, μήπως και φρικάρω, δεν φρίκαρα ποτέ. Εκτός αυτού, δεν έχω πάρει ποτέ στη ζωή μου κανενός είδους ηρεμιστικό, οπότε και μόνο η ιδέα πως θα έπαιρνα, ήταν αυτή που με φρίκαρε περισσότερο. Το λέω για άλλη μία φορά, δεν πόνεσα ούτε για μία στιγμή, Καθόλου.
Πέμπτη 3 Μαρτίου, δύο μόλις ημέρες μετά την επέμβαση στα άνω βλέφαρα. Βγαίνω και κάνω κανονικά τις δουλειές μου. Φοράω γυαλιά αλλά παρατηρώ πως και να τα βγάλω, δεν έγινε και κάτι. Επίσης μόλις συνειδητοποίησα πως αν με ρωτήσει κάποιος, του λέω κανονικά πως έκανα Βλεφαροπλαστική, δεν το κρύβω, όπως το έκρυβαν οι γυναίκες της προηγούμενης από τη δική μας γενιά. Δεν το βροντοφωνάζω, δεν είμαι γραφική, αλλά δεν προσπάθησα ούτε μία φορά να το αποκρύψω. Συνεχίζω και βγάζω φωτογραφίες για να παρακολουθώ την εξέλιξη του αποτελέσματος, έστω κι αν μου έχει πει ο γιατρός μου πως είναι νωρίς ακόμα. Τελικά, όλες αυτές οι selfie που έβγαζα, στάθηκαν πολύτιμες για αυτό εδώ το post.
Η Βλεφαροπλαστική -μαζί με το mini lifting- είναι από τις πιο δημοφιλείς επεμβάσεις της αισθητικής προσώπου. Ελάχιστα επεμβατική, διορθώνει άμεσα τα σημάδια του χρόνου, όπως οι ρυτίδες, η χαλάρωση του άνω βλεφάρου ή οι «σακούλες» κάτω από τα μάτια. Με τη βλεφαροπλαστική ζωντανεύει ξανά το βλέμμα, ενώ δεν επηρεάζει καθόλου το σχήμα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια απλή διαδικασία που δεν απαιτεί νοσηλεία.
Παρασκευή 4 Μαρτίου, η μελανιά φεύγει σιγά σιγά από τα μάτια, απλώνεται έως ότου να εξαφανιστεί. Θυμάμαι στο ραντεβού που έκανα στο ιατρείο του Σάββα Κωνσταντόγλου, που τον είχα ρωτήσει αν χρειάζεται να κάνω και στα κάτω βλέφαρα. Μου εξήγησε πως δεν είναι καθόλου πρησμένα ούτε έχουν ρυτίδες, δεν έχω καμία ανάγκη (ακόμα) για μία τέτοια επέμβαση. Τον εμπιστεύομαι τυφλά. Όχι μόνο για την επιστημονική του κατάρτιση, όχι μόνο για την εμμονή του να παρακολουθεί όλα αυτά τα συνέδρια ανά τον κόσμο -παραβλέποντας όλα αυτά τα χειρουργεία που θα μπορούσε να κάνει όλον αυτό τον καιρό-, αλλά τον εμπιστεύομαι και τον εκτιμώ αφάνταστα γιατί ό,τι μου είπε, αυτό ακριβώς έκανε. Γιατί για ό,τι με είχε προειδοποιήσει αυτό και συνέβη. Τίποτα πιο ωραιοποιημένο, τίποτα σε υπερβολή για εντυπωσιασμό. Επίσης, τρεις ημέρες μετά, και ακόμη μου στέλνει από ένα μήνυμα την ημέρα, να ρωτήσει πως είμαι.
“Με το πέρασμα των χρόνων το δέρμα χάνει την ελαστικότητά του, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ρυτίδων και τη συσσώρευση λίπους. Η βλεφαροπλαστική είναι η λύση για την αφαίρεση της περίσσειας δέρματος στο άνω βλέφαρο, η οποία πολλές φορές συνδυάζεται με τη βλεφαροπλαστική με μετάθεση λίπους. Αυτήν την τεχνική χρησιμοποιώ, γιατί πιστεύω ότι αποτελεί την πιο άρτια χειρουργική λύση για την ταυτόχρονη χαλάρωση του κάτω τμήματος του κυκλοτερούς μυός, με παράλληλη προβολή του περικογχικού λίπους (τις γνωστές «σακούλες»)” θυμάμαι τα λόγια του γιατρού μου.
Δευτέρα 7 Μαρτίου, Καθαρά Δευτέρα! Ξυπνάω και κάνω το πρωινό μου ντους, σήμερα θα πάμε με τον Νικόλα και την Ελμίνα για φαγητό στη “Μ. Βρετανία”. Ναι, έχω ακόμα τα ράμματα, όχι δεν με ενοχλούν. Αν δεν ήταν αργία, θα πήγαινα στον γιατρό μου να τα βγάλω σήμερα. Είναι όμως τόσο λεπτά, σχεδόν δεν τα νιώθω. Μπορεί να μην ταξιδέψαμε για το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, λόγω της ανάρρωσης μου, όμως δεν έχω κανένα πρόβλημα να κλείσουμε τραπέζι για Κούλουμα σε ένα τόσο “κοσμικό” εστιατόριο, όπως αυτό της Μεγάλης Βρετανίας. Η μελανιά έχει σχεδόν εξαφανιστεί, αλλά έτσι κι αλλιώς, είμαι σίγουρη πως πολλές από τις κυρίες που θα γευματίζουν σήμερα στα διπλανά τραπέζια θα έχουν ήδη υποβληθεί σε μία αντίστοιχη επέμβαση και θα γνωρίζουν πως βρίσκομαι ήδη στην έκτη ημέρα της ανάρρωσης μου. Οι υπόλοιπες, μπορεί να και “ζηλέψουν” λίγο που δεν δίστασα. Εγώ ζήλευα για δύο ολόκληρα χρόνια…
Στο αυτοκίνητο επιστρέφοντας σπίτι, αφού μόλις έχω πάει στη κλινική για να μου βγάλει ο γιατρός μου τα ράμματα. Θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει και απορροφησιμα ράμματα. Αυτό είναι και το τελικό στάδιο της “ανάρρωσης”. Αν εξαιρέσεις τις κρύες κομπρέσες που έκανα την πρώτη μέρα, δεν έκανα και τίποτα άλλο τελικά για αυτή την περιβόητη “ανάρρωση”. Ο γιατρός μου εξέτασε τη πορεία των βλεφάρων μου, έχει μείνει απόλυτα ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα, έστω κι αν δεν είναι ακόμα το τελικό. Έστω κι αν το τελικό αποτέλεσμα θέλει έναν δύο μήνες για να φανεί, ο (υπέροχος) Σάββας Κωνσταντόγλου μου δείχνει τις φωτογραφίες που μου είχε βγάλει όταν είχα επισκεφθεί το ιατρείο του και μένω άφωνη από την μεγάλη διαφορά. Την οποία την βλέπεις κατάματα, μόνο όταν έχεις αφήσει ήδη το παλιό σου, κουρασμένο βλέφαρο πίσω σου πια….
Στον νιπτήρα του κομμωτηρίου, μία εβδομάδα ακριβώς μετά την επέμβαση. Είμαι τόσο χαρούμενη που μου έρχεται να γράψω για όλη την εμπειρία μου, θέλω να την μοιραστώ, θέλω να διαβάσουν οι αναγνώστες του Fay’s Control όλα όσα θα ήθελα να είχα διαβάσει και εγώ από ένα πρόσωπο που εμπιστεύομαι απόλυτα. Δεν το κάνω ακόμα, είναι νωρίς. “Άσε έναν δύο μήνες και αν το θέλεις ακόμα, γράψε το τότε” με συμβουλεύει ο Νικόλας.
Όλα όσα έμαθα από τον γιατρό μου: Πότε πρέπει να εξετάσετε το ενδεχόμενο να προβείτε σε βλεφαροπλαστική.
✔ Αν έχετε περίσσεια δέρματος που καλύπτει τη φυσική πτυχή των άνω βλεφάρων.
✔Αν έχετε χαλαρό δέρμα που κρέμεται κάτω από τα άνω βλέφαρα, πάνω από τις βλεφαρίδες.
✔ Αν τα άνω και κάτω βλέφαρα φαίνονται πρησμένα, κάνοντας τα μάτια σας να φαίνονται κουρασμένα και γηρασμένα.
✔ Αν έχετε έντονες «σακούλες» κάτω από τα μάτια.
Πως γίνεται η επέμβαση της βλεφαροπλαστικής
👉Η βλεφαροπλαστική μπορεί να πραγματοποιηθεί στα άνω βλέφαρα, στα κάτω βλέφαρα, ή και τα δύο.
Με βάση την προεγχειρητική αξιολόγηση που γίνεται, ανάλογα με τη δομή του προσώπου, των οστών και τη συμμετρία των φρυδιών σας, θα αποφαστεί η χειρουργική τεχνική.
Στην άνω βλεφαροπλαστική, δημιουργείται προσεκτικά μία τομή κατά μήκος της φυσικής πτυχής του άνω βλεφάρου, που την καθιστά αόρατη με την αποθεραπεία. Η περίσσεια δέρματος αφαιρείται, καθώς και η σωστή ποσότητα λίπους, εάν χρειάζεται, με αποτέλεσμα να μπορούμε να πετύχουμε, με μεγάλη ασφάλεια, ένα αρμονικό και όμορφο αποτέλεσμα.
Στην κάτω βλεφαροπλαστική, χρησιμοποιείται μία σύγχρονη χειρουργική τεχνική, αυτήν της κάτω βλεφαροπλαστικής με ταυτόχρονη μετάθεση του λίπους. Η χαλάρωση του κάτω τμήματος διορθώνεται και οι αντιαισθητικές «σακούλες» απομακρύνονται. Η μετάθεση και ανακατανομή του λίπους στα όρια του κόγχου, επιτρέπει στον γιατρό να γεμίσει τους μαύρους κύκλους (την κοιλάδα του δακρύου), εξαλείφοντας την κούραση που προσδίδει και προσφέροντας νεανικότητα και αποτέλεσμα σε ισορροπία.
Μία άλλη τεχνική που απευθύνεται σε νεαρότερες ηλικίες, είναι η βλεφαροπλαστική χωρίς εξωτερική τομή (transconjuctival approach), στην οποία αφαιρείται μόνο λίπος και όχι δέρμα. Η τομή γίνεται εσωτερικά του βλεφάρου και αφαιρείται η περίσσεια του λίπους που δημιουργεί τις αντιαισθητικές σακούλες.
Η ελαστικότητα και η ποιότητα του δέρματος δεν επηρεάζονται καθόλου.
Η επέμβαση πραγματοποιείται σε οργανωμένο χειρουργείο, παρουσία αναισθησιολόγου, διαρκεί περίπου μία ώρα, ενώ έχει εντυπωσιακό χρόνο αποθεραπείας και απειροελάχιστα οιδήματα, που- χάρη στην τεχνική του- υποχωρούν σταδιακά, αλλά πολύ άμεσα.
Παρασκευή 1η Απριλίου. Ακριβώς ένα μήνα μετά την Βλεφαροπλαστική, σε δείπνο με την Emmanuelle Béart. Ακούω τα πιο κολακευτικά σχόλια, τα οποία αποδέχομαι με χαρά. Αν με ρωτήσει κάποιος ευθέως τι έχω κάνει, του απαντάω. Αν απλά αρκείται στο κομπλιμέντο, κι εγώ με τη σειρά μου απλά τον ευχαριστώ. Έχω ακριβώς το αποτέλεσμα που ονειρευόμουν. Και ακόμα καλύτερο.
Έχω την αίσθηση πως όταν έλεγα πως έχει μεγάλη σημασία η ίδια η αισθητική του Πλαστικού Χειρουργού, δεν είναι υπερβολή. Έχοντας κάνει δύο επισκέψεις στο όμορφο ιατρείο του Σάββα Κωνσταντόγλου, στο 49-51 της αριστοκρατικής Υψηλάντου, και βλέποντας τις υπέροχες γυναίκες που περίμεναν στο σαλόνι του, για να τον επισκεφθούν, εύκολα αντιλήφθηκα πως τον συγκεκριμένο Πλαστικό Χειρουργό τελικά προτιμούν οι πιο κομψές γυναίκες της Αθήνας. Πολλές εύκολα αναγνωρίσιμες, άλλες όχι τόσο, λίγη σημασία έχει. Σημασία έχει πως εδώ, δεν θα δεις εντυπωσιακές, έντονες γυναίκες, άλλα από αυτές που μόλις περάσουν δίπλα σου, θέλεις ένα δύο δευτερόλεπτα για να γυρίσεις να τις ξαναδείς. Πραγματικά κομψές. Όπως η δουλειά η γιατρού μου.
Αυτή η φωτογραφία είναι τραβηγμένη προχθές βράδυ. Ακριβώς δύο μήνες μετά τη Βλεφαροπλαστική μου. Την τράβηξε ο Νικόλας στο εστιατόριο Le Pavillon, καθώς δειπνούσαμε, και μόλις την είδε μου είπε “Αν θέλεις να το γράψεις ακόμα, νομίζω πως τώρα είσαι έτοιμη…”.
Το post αυτό με την όλη εμπειρία μου δεν είναι καθόλου μα καθόλου διαφημιστικό. Το βλέμμα μου όμως ελπίζω να είναι διαφήμιση για τον γιατρό μου. Τον καλύτερο γιατρό του κόσμου.
