ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

To πρώτο μου Tattoo: Elmina…

Δεν είμαι από τα κορίτσια που γοητεύονταν από τα tattoos…Αν ήμουν, θα το είχα κάνει από τα δεκαέξι μου, και πιθανότατα θα είχα “χτυπήσει” κάτι που θα το είχα μετανιώσει στα δεκαεπτά μου…Δεν ήμουν ποτέ τόσο παρορμητική ώστε να χαράξω το όνομα ενός “έρωτα”, ένα quote που να με αντιπροσωπεύει ή ένα σύμβολο που να με χαρακτηρίζει. Για όλα αυτά, υπάρχουν και τα ημερολόγια, δεν χρειάζεται να διατυμπανιστούν με ένα τατουάζ.

Και υπήρχαν πάντα και κάποιες αναστολές ως προς την “μόδα” της όλης ιστορίας, μίας ιστορίας που είχε καταντήσει αστεία. “Σούπα…”. Τα “τι θα γίνει όταν γεράσει το δέρμα” και τα “τι θα γίνει αν το μετανιώσω ή το βαρεθώ”, υπάρχουν πάντα…

Η ιδέα του να “χτυπήσω” το όνομα της κόρης μου γεννήθηκε και καλλιεργήθηκε μέσα μου από τις πρώτες ημέρες του ερχομού της, πριν επτά χρόνια. Επιπροσθέτως, πρόκειται για ένα όνομα διόλου τυχαίο ή απλά όμορφο, μιας και είναι το όνομα της μητέρας μου.
Και πάλι όμως δεν το “τόλμησα”. Θα είναι μία σκέψη που κάνουμε όλες όσες γινόμαστε μητέρες, είπα, και άφησα την “ιδέα” να ανθίζει μόνη της στα “θέλω” του μυαλού και της καρδιάς μου, εκεί που ζουν και ανθίζουν μόνα τους άλλα ένα-δύο “θέλω” το πολύ, μέχρι και αν πραγματοποιηθούν. Πολυτέλεια η πραγματοποίηση των μονάκριβων “θέλω”
Τα χρόνια περνάνε, οι φίλοι που χτυπάνε tattoos γίνονται όλο και πιο πολλοί, η “μόδα” βρίσκεται στο ζενίθ της, μία ψιλό ξενερώνω, μία ψιλό ζηλεύω, αρχίζω να τους ρωτάω όχι “αν”, αλλά “πόσο πονάει”, αφήνω επτά χρόνια, το “θέλω” γίνεται “ανάγκη”.
Ξημερώνει η ημέρα που δεν θέλω να περάσω ούτε μία ακόμη χωρίς να υπάρχει στο εσωτερικό του αριστερού καρπού μου το όνομα “Elmina” .

Πρωτομαγιά του 2015, κάοου στο Λαγονήσι...Ζω ένα από τα πιο όμορφα ηλιοβαιλέματα, σκέφτομαι όλα τα παραπάνω, και δεν θέλω ούτε άλλη μία μέρα της ζωής μου ζωρίς το τατουάζ που ονειρεύομαι επτά χρόνια τώρα...

Πρωτομαγιά του 2015, κάπου στο Λαγονήσι…Ζω ένα από τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα, σκέφτομαι όλα τα παραπάνω, και δεν θέλω ούτε άλλη μία μέρα της ζωής μου χωρίς το τατουάζ που ονειρεύομαι επτά χρόνια τώρα…

Σάββατο 2 Μαΐου του 2015, και χτυπάω το πρώτο μου tattoo με το όνομα “Elmina”. Ακριβώς έτσι, όπως το ονειρευόμουν από την ημέρα του ερχομού της κόρης μου…

Follow me…

Το εσωτερικό του αριστερού καρπού μου. Μου φαίνεται "γυμνό"...Δεν είναι παρόρμηση, είναι ένα "θέλω" που με βασανίζει επτά ολόκληρα χρόνια...

Το εσωτερικό του αριστερού καρπού μου. Μου φαίνεται “γυμνό”…Δεν είναι παρόρμηση, είναι ένα “θέλω” που με βασανίζει επτά ολόκληρα χρόνια…

Έρχεται η ζωγράφος που θα "χτυπήσει" το tattoo μου στο σπίτι που είμαι καλεσμένη για το τριήμερο της Πρωτομαγιάς. Στην αρχή της λέω τι θέλω. Ξέρω πάρα πολύ καλά τι θέλω και έτσι η απόφαση της γραμματοσειράς παίρνεται μέσα σε δύο λεπτά. Φτιάχνει το προσχέδιο και το δοκιμάζουμε εκεί ακριβώς που το θέλω...

Έρχεται η ζωγράφος που θα “χτυπήσει” το tattoo μου στο σπίτι που είμαι καλεσμένη για το τριήμερο της Πρωτομαγιάς. Στην αρχή της λέω τι θέλω. Ξέρω πάρα πολύ καλά τι θέλω και έτσι η απόφαση της γραμματοσειράς παίρνεται μέσα σε δύο λεπτά. Φτιάχνει το προσχέδιο και το δοκιμάζουμε εκεί ακριβώς που το θέλω…

Μετά από δύο δοκιμές ώς προς το ακριβές σημείο βγαίνω πάλι να συναντήσω το ηλιοβασίλεμα. Είναι ακριβώς αυτό που θέλω για να συντροφεύει όλη μου την ζωή; Είναι....

Μετά από δύο δοκιμές ώς προς το ακριβές σημείο βγαίνω πάλι να συναντήσω το ηλιοβασίλεμα. Είναι ακριβώς αυτό που θέλω για να συντροφεύει όλη μου την ζωή; Είναι….

 

Στην αρχή είναι μία “ιδέα” που αναπτύσσεται και γίνεται “θέλω”. Αν δεν γίνει “ανάγκη”, μην το χτυπήσετε. Θα είστε έτοιμοι μόνο όταν ξυπνήσετε μία μέρα και πείτε “δεν θέλω δεν μπορώ να περάσω ούτε μία μέρα ακόμη χωρίς αυτό…”

Η διαδικασία:

Μετά από επτά ολόκληρα χρόνια "ερευνών" για το αν και πόσο πονάει, και όλων των αντιφατικών απαντήσεων που έχω εισπράξει, επιτέλους μαθαίνω μόνη μου την αλήθεια...

Μετά από επτά ολόκληρα χρόνια “ερευνών” για το αν και πόσο πονάει, και όλων των αντιφατικών απαντήσεων που έχω εισπράξει, επιτέλους μαθαίνω μόνη μου την αλήθεια…

Δεν "πονάει"! Φυσικά, υπάρχει μία "ενόχληση" αλλά δεν υπάρχει ο "πόνος" όπως τον φανταζόμουν εγώ ή όπως μου τον είχαν περιγράψει. Όταν αποφασίζεις να το "χτυπήσεις", το θέλεις άλλωστε τόσο πολύ που ο όποιος "πόνος" έρχεται σε δεύτερη ή και σε τρίτη μοίρα...

Δεν “πονάει”! Φυσικά, υπάρχει μία “ενόχληση” αλλά δεν υπάρχει ο “πόνος” όπως τον φανταζόμουν εγώ ή όπως μου τον είχαν περιγράψει. Όταν αποφασίζεις να το “χτυπήσεις”, το θέλεις άλλωστε τόσο πολύ που ο όποιος “πόνος” έρχεται σε δεύτερη ή και σε τρίτη μοίρα…Φυσικά, κάθε περιοχή έχει τις δικές τις ευαισθησίες. Συμπτωματικά, η περιοχή που ήθελα για το δικό μου τατουάζ, δεν πονάει…

Οι φίλες μου μου είχαν πει πως μετά το αρχικό ξάφνιασμα θα μουδιάσει η περιοχή και έτσι δεν θα πονάω. Το αρχικό ξάφνιασμα υπάρχει, όμως ούτε μούδιασα ούτε πόνεσα. Και είμαι και αρκετά ευαίσθητη ως προς τον πόνο. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως για να καθαρίσω τα φρύδια μου, λιώνω ασπιρίνη στην περιοχή γιατί δεν αντέχω...Και όμως τώρα, το μόνο που νιώθω είναι ία "ενόχληση". Πρέπει να παραμείνω ακούνητη, και την βοηθάω ως προς το ως με τον φακό ενός κινητού τηλεφώνου.

Οι φίλες μου μου είχαν πει πως μετά το αρχικό ξάφνιασμα θα μουδιάσει η περιοχή και έτσι δεν θα πονάω. Το αρχικό ξάφνιασμα υπάρχει, όμως ούτε μούδιασα ούτε πόνεσα. Και είμαι και αρκετά ευαίσθητη ως προς τον πόνο. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως για να καθαρίσω τα φρύδια μου, λιώνω ασπιρίνη στην περιοχή γιατί δεν αντέχω…Και όμως τώρα, το μόνο που νιώθω είναι μία “ενόχληση”. Πρέπει να παραμείνω ακούνητη, και για να φωτιστεί ακόμα καλύτερα η περιοχή την βοηθάω με τον φακό ενός κινητού τηλεφώνου.

Ηόλη διαδικασία κρατάει μόλις δέκα λεπτά. Ανάλογα και το σχέδιο βέβαια, το δικό μου όμως που αφορά μόλις έξι γράμματα για το πιο πολύτιμο όνομα της ζωής μου, κρατάει δέκα λεπτά.

Η όλη διαδικασία κρατάει μόλις δέκα λεπτά. Ανάλογα και το σχέδιο βέβαια, το δικό μου όμως που αφορά μόλις έξι γράμματα για το πιο πολύτιμο όνομα της ζωής μου, κρατάει δέκα λεπτά.

Είναι κλισέ αλλά είναι αλήθεια: Ό,τι κι αν αποφασίσετε να “χτυπήσετε” να είστε απόλυτα σίγουροι πως θα είναι “πολύτιμο” για εσάς μέχρι την τελευταία στιγμή σας, μέχρι τα βαθιά σας χρόνια. Ιδίως εάν πρόκειται για όνομα…

Δίπλα μου έχω τον Νικόλα και τις φίλες μου...Είμαι τόσο ευτυχισμένη με την απόφαση μου που δεν νιώθω κανέναν απολύτως πόνο...

Δίπλα μου έχω τον Νικόλα και τις φίλες μου…Είμαι τόσο ευτυχισμένη με την απόφαση μου που δεν νιώθω κανέναν απολύτως πόνο…

Δεν μετανιώνω που δεν το είχα "χτυπήσει" τόσα χρόνια. Ευχαριστώ τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία μου που δεν είχα "χτυπήσει" οτιδηποτε άλλο, πέρα από αυτό που ήθελα με όλη μου την ψυχή να "χτυπήσω" στα 44 χρόνια μου...

Δεν μετανιώνω που δεν το είχα “χτυπήσει” τόσα χρόνια. Ευχαριστώ τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία μου που δεν είχα “χτυπήσει” οτιδηποτε άλλο, πέρα από αυτό που ήθελα με όλη μου την ψυχή να “χτυπήσω” στα 44 χρόνια μου…

Η Ιωάννα μου "χτυπάει" το τατουάζ μου, μου εξηγεί τι πρέπει να κάνω για τις επόμενες 20 ημέρες. Πρέπει να το κρατήσω μακριά από το νερό και από τον ήλιο, να ταμπονάρω  συχνά πυκνά την περιοχή με Bepanthol...

Η Ιωάννα “χτυπάει” το τατουάζ μου και μου εξηγεί λεπτομερώς τι πρέπει να κάνω για τις επόμενες 20 ημέρες. Πρέπει να το κρατήσω μακριά από το νερό και από τον ήλιο, να ταμπονάρω συχνά πυκνά την περιοχή με Bepanthol…

Άλλο ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα συνοδεύει μία από τις πιο μεγάλες αποφάσεις μου...Είμαι ευτυχισμένη...

Άλλο ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα συνοδεύει μία από τις πιο μεγάλες αποφάσεις μου…Είμαι ευτυχισμένη…

Σάββατο 2 Μαϊου του 2015...

Σάββατο 2 Μαϊου του 2015…

Το τατουάζ μου ολοκληρώνεται...

Το τατουάζ μου ολοκληρώνεται…

Είναι στιγμές...

Είναι στιγμές…

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ο Νικόλας κράτησε την Ελμίνα μακριά. Δεν έπρεπε να δει και φυσικά δεν θέλαμε να δει αυτές τις στιγμές. Όχι επειδή είναι “τρομακτικές”, ούτε επειδή δεν θέλαμε να με δει να πονέσω. Δεν έπρεπε να το δει για να μην μπει στο υποσυνειδήτο της το τατουάζ, πως είναι κάτι φυσιολογικό που το έκανε και η μαμά και ο μπαμπάς, άρα “πρέπει” να το κάνω και εγώ όταν μεγαλώσω αφού έγινε και στο σπίτι μας. Δεν θέλαμε να γίνει μάρτυρας μίας απόλυτα συνειδητής απόφασης ενός ενήλικα γιατί δεν θα το καταλάβαινε. Μόλις ολοκληρώθηκε το τατουάζ μου και 2,5 ώρες αργότερα το έβγαλα και από την μεμβράνη του, την πήραμε αγκαλιά με τον Νικόλα, της το δείξαμε, και της εξηγήσαμε πως πρόκειται για μία πράξη που κάνει ένας άνθρωπος μόνο εάν το θέλει πραγματικά, χωρίς να υποστεί αργότερα τις συνέπειες. Και αυτό συνήθως συμβαίνει όταν κατασταλαγμένος βρίσκεσαι σε μεγάλη ηλικία, όταν το τατουάζ σου αφορά τον πιο πολύτιμο άνθρωπο της ζωής σου. Αυτόν, που θα λατρεύεις για όλη σου την ζωή…

Το τατουάζ:

Tataahh!!!!! Οι φίλες μου χειροκροτούν, ο Νικόλας μου δίνει ένα φιλί.

Tataahh!!!!! Οι φίλες μου χειροκροτούν, ο Νικόλας μου δίνει ένα φιλί…

Αν το ονειρευτείς, μπορείς και να το κάνεις...Ουόλτ Ντίσνεϊ

Αν το ονειρευτείς, μπορείς και να το κάνεις…Ουόλτ Ντίσνεϊ

 

error: Content is protected !!