The Year is not Over yet… Make it Memorable!!!

Μία ημέρα μετά τα Χριστούγεννα, εννιά το πρωί, και με την γλύκα και τα αρώματα της χθεσινής ημέρας ακόμη απλωμένα σε ολόκληρο το σπίτι, με την Ελμίνα να κοιμάται στο σπίτι της γιαγιάς και τον Νικόλα να μην έχει ξυπνήσει ακόμα, ανοίγω -as dreamily as it gets- το pc μου, και ξεφυλλίζω τα άπειρα μη διαβασμένα mails μου, και άλλα τόσα που έχω προσπεράσει βιαστικά.
Μαζί με αυτά τα mails, ξεφυλλίζω και τους τελευταίους δύο μήνες, οι οποίοι ακόμη χορεύουν σαν ανεμοστρόβηλος στα ολόχρυσα κουτάκια των πολύτιμων στιγμών, που μετακόμησαν κιόλας σε αυτά των αξέχαστων αναμνήσεων, κάποια, σε αυτά των μοναδικών εμπειριών.
Πόσα μοιραστήκαμε και αυτούς τους δύο τελευταίους μήνες, αλλά και πόσα δεν ειπώθηκαν ποτέ, πόσα δεν πρόλαβα να μοιραστώ μαζί σας.
Καρδιά Νοεμβρίου, και έκανα άλλο ένα σύντομο ταξίδι στην Άλμπα της Ιταλίας, αφιερωμένο και αυτή την φορά στην λευκή τρούφα και σε μερικούς κορυφαίους chef που μετράνε από ένα έως τρια Αστέρια Michelin ο καθένας.
Κοίτα τώρα. Σας έχω πει τόσα και τόσα από αυτές εδώ τις σελίδες, και δεν έγραψα ούτε λέξη για αυτό το ταξίδι. Για το πως είναι να φτάνεις αμέσως μετά το αεροδρόμιο -και μία σύντομη στάση στο Μιλάνο- στο The Royal Villa, το Hunting House και περιβόητο love cave του βασιλιά Vittorio Emanuele II, το οποίο σήμερα φιλοξενεί το prestigious Ristorante Guido.

Έξω να φυσάει δυνατά ο παγωμένος αέρας, να ακους καθαρά μέσα από τους πετρόχτιστους αιώνων τοίχους τον ξέφρενο χορό των φύλλων, αλλά και την υπόκλιση τους, την ώρα που ακουμπάνε με έναν όλο δροσιά σταναγμό πάνω στην λύμνη, και εσύ να “ταξιδεύεις” στα πολύτιμα – “European Winery of the Year 2017”- κελάρια του Fontana-Fredda, να ανοίγεις ένα μπουκάλι Conterno Barolo του 2010 -μαγική στιγμή- και να απολαμβάνεις όλα όσα υπέροχα ετοιμάζονται από τον Michelin Star chef ακριβώς μπροστά στα μάτια σου για εσένα και για τους φίλους σου. Φίλους στενούς. Αληθινούς.

Να ξυπνάς το πρωί και να τραβάς τις βαριές κουρτίνες για να αντικρύσεις το σαν βγαλμένο από παραμύθι Wood of Thouhts, να ακους τις τραγουδιστές “καλημέρες” των πουλιών που σε καλούν κοντά τους, να ανταλλάσεις με μιας μήνυμα με τις φίλες σου “σε δέκα λεπτά εκεί” και αυτές να καταλαβαίνουν αμέσως το που.

Ένα γαστρονομικό ταξίδι -που κράτησε πάνω από τέσσερις ώρες- στο Micelin Star “La Ciau del Tornavento” , η αγαπημένη μας πλέον συνήθεια να απολαμβάνουμε ένα casual dinner, στην καλύτερη εκδοχή των Ιταλικών συνταγών, στο Vinoteca Centro Storico, σε μία μαγική γωνιά -στην αγκαλιά των ‘Αλπεων-της Serralunga d’Alba με φίλους που έχουμε δώσει ραντεβού και έρχονται άλλοι από τη νότια μεριά της Ιταλίας, άλλοι από την Γενεύη και άλλοι από το Μιλάνο, η private ξενάγηση μας στα θερμοκήπια που καλλιεργεί όλα όσα χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει ο καλύτερος chef στον κόσμο, ο 3 Michelin Star Enrico Crippa, και φυσικά, η επίσκεψη μας -για τέταρτη συνεχή χρονιά- στο Piazza Duomo, ώστε να ζήσουμε -άλλη μία φορά, και άλλη μία…- την εμπειρία ζωής που αποτελεί το Truffle Degustation Menu του star chef.

Το άρωμα της λευκής τρούφας καθώς πέφτει σαν σπάνια πούδρα πάνω από τα βραβευμένα πιάτα. Ο ήχος του φελλού καθώς απασφαλίζει ένα μπουκάλι πραγματικά καλής σαμπάνιας. Το άρωμα ενός άλλου, καθώς αφήνει το μπουκάλι ενός πορφυρού Barolo, μετά από τόσα χρόνια. Τα μεταξύ μας βλέμματα καθώς δοκιμάζουμε μία κουταλιά από το θεσπέσιο Mont Blanc, όλο πασπαλισμένο με ολόλευκη τρούφα. Το απαλό άγγιγμα του Νικόλα όταν θέλει να βεβαιωθεί πως δεν αφήνω ούτε μία στιγμή να χαθεί. Εμείς. Με την Σαλώμη, την Μαρίλυ, την Jen, αγκαλιασμένες, να γελάμε δυνατά στην καθιερωμένη μας πλέον φωτογραφία, στο μπαλκόνι της prive αίθουσας του Piazza Duomo, που κοιτάει αυθάδικα όλη την πλατεία από ψηλά, και με καμάρι το επιβητικό καμπαναριό της εκκλησίας στην αγκαλιά του.

Στο αεροπλάνο της επιστροφής ανοίγω την ατζέντα μου και τσεκάρω όλα όσα έχω να κάνω -μονορούφι- με το που θα πατήσω το πόδι μου στην Ελλάδα. Άλλο ένα The Pop Up Project βρίσκεται λίγες μόλις εβδομάδες πριν την πραγματοποίηση του, και τα πράγματα που πρέπει να διευθετηθούν είναι πιο πολλά από ποτέ. Το The Pop Up Project έχει γίνει πλέον θεσμός, αυτή την φορά θα είναι μεγαλύτερο από ποτέ, θα διαρκέσει δύο ολόκληρες ημέρες, τόσο η Ιλεάνα όσο και εγώ βάζουμε τα δυνατά μας, να υποδεχθούμε τον κόσμο μας, σε μία διοργάνωση που δεν έγινε ποτέ ξανά στο παρελθόν. Με ακόμα πιο πλούσιες συμμετοχές. Με ένα Press Brunch που πραγματοποιείται εν ώρα Pop Up Project στις σκεπασμένες με κομψές τέντες βεράντες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή, και με τους Swing Shoes να πρωταγωνιστούν με τις live performances τους και τα δύο απογεύματα του The Pop Up Project.

Η επιτυχία είναι μεγάλη. Η ανάγκη για να ανεβάσουμε ακόμη πιο ψηλά τον πήχη, ακόμη μεγαλύτερη.

Οι σχεδιαστές μας θέλουν να κάνουμε το επόμενο event μας στα Νότια Προάστια, οι επισκέπτες μας που έρχονται να μας βρουν από την Αθηναϊκή Ριβιέρα, το ίδιο. “Μα πότε;” αναρωτιόμαστε με την Ιλεάνα, ενώ βρισκόμαστε ήδη στην δεύτερη ημέρα του μεγάλου Χριστουγεννιάτικου The Pop Up Project με τον τίτλο “Great Things Happen Twice!”, στο Μουσείο Γουανδρή. “Σε μία εβδομάδα!” μας επιβεβαιώνει με ενθουσιασμό η The Blender Gallery, η οποία θέλει όσο και εμείς να φιλοξενήσει το πρώτο The Pop Up Project στην Γλυφάδα.

Και μέσα σε αυτή την μόλις μία εβδομάδα που μεσολαβεί ώστε να διοργανώσουμε κάτι τόσο μεγάλο, μεσολαβεί και ένα διήμερο μου στην Γενεύη. “Μα είναι τρέλλα να το κάνω!”, “Μα είναι μεγαλύτερη τρέλλα να μην το κάνεις!” οι δύο -γνωστές- φωνές, και Πέμπτη απόγευμα με βρίσκει σε άλλο ένα αεροπλάνο να πετάω με τον Νικόλα, την Σαλώμη και τον Γιάννη για Γενεύη, και για το Χριστουγεννιάτικο πάρτι του Allesio και της Jen, στο εκπληκτικής αισθητικής σπίτι τους, στο Genolier.

Ένα υπέροχο βράδυ, for close friends only, στην όλο πέτρα κάβα του σπιτιού -που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις περίφημες του κόσμου- για ένα συγκλονιστικό cheese & wine party, μία βόλτα στην Γενεύη το επόμενο πρωί – που κατέλειξε στο “Les Amoures” για το καλύτερο fondue της πόλης- και το ίδιο το πάρτι το ίδιο βράδυ, με φίλους από όλο τον κόσμο να συναντιόμαστε για να ανταλλάξουμε ευχές, είναι όλα όσα πρόλαβε να καραγράψει το ημερολόγιο του αξέχαστου αυτού διήμερου, πριν την επιστροφή στις υποχρεώσεις.

Όλα τα άλλα, είναι βαθιά χαραγμένα στην καρδιά, μιας και το συγκεκριμένο ταξίδι ήταν από αυτά, που λόγω της πίεσης και της χρονικής περιόδου ανάμεσα σε δύο Pop Up, το είχα ανάγκη όσο τίποτα άλλο πιο πολύ.

Στο μεταξύ τα mails μαζεύονται, άλλα διαβάζονται άλλα όχι, προσκλήσεις καταφτάνουν σαν βροχή, σε άλλες μπορώ να ανταποκριθώ, άλλες είναι εντελώς ακατόρθωτο, δεν έχουμε καν χρόνο για ενθουσιασμούς για το πρώτο μας Pop Up Project στα Νότια Προάστια, η σκέψη έγινε κιόλας πράξη, και το αποτέλεσμα αυτής, χαρά.

Τρεις ημέρες μόλις πριν από τα Χρισυούγεννα…  Κι όμως, το The Pop Up Project Goes To Glyfada, είναι γεγονός!

Ένα ρεβεγιόν με τους κολλητούς μας και τα παιδιά μας και τους κολλητούς των παιδιών μας στο Scorpina, ανήμερα τα Χριστούγεννα με όλη την οικογένεια γύρω από το μεγάλο τραπέζι της γιαγιάς και του παππού, αγκαλιές, φιλιά, δώρα, και άλλα δώρα και κορδέλες να πετάγονται από τα παιδιά με λαχτάρα, τσουγκρίσματα και ευχές να ανταλάσσονται από εμάς, όλες οι ευχές καταλήγουν στο να είμαστε και του χρόνου όλοι μαζί, να μην αλλάξει τίποτα από αυτή την υπέροχη και λατρεμένη εικόνα.

Μία ημέρα μετά τα Χριστούγεννα, εννιά το πρωί, και με την γλύκα και τα αρώματα της χθεσινής ημέρας ακόμη απλωμένα σε ολόκληρο το σπίτι, με την Ελμίνα να κοιμάται στο σπίτι της γιαγιάς και τον Νικόλα να μην έχει ξυπνήσει ακόμα, ανοίγω -as dreamily as it gets- το Pc μου, και ξεφυλλίζω τα άπειρα μη διαβασμένα mails μου, και άλλα τόσα που έχω προσπεράσει βιαστικά.
Χαμογελάω, πατάω αποφασιστικά το delete και κατευθύνομαι στο σαλόνι, να προσθέσω άλλο ένα ξύλο στο τζάκι, ανάβω άλλο ένα κερί, με άρωμα Black Gardenia. Σε λίγο θα έρθει η Ελμίνα από την γιαγιά, θα ξυπνήσει και ο Νικόλας, και δεν θέλω τίποτα να με αποσπάσει από την παρέα αυτή. Ό,τι πρόλαβα, πρόλαβα, όποιο μέιλ ήταν να διαβαστεί, διαβάστηκε. Για τις λίγες επόμενες ημέρες, θα ζήσω στο έπακρο τη δική μου γιορτή.

The Year is not Over yet… Make it memorable!!! xxx