Η χρονιά ’88 του Pierce έβγαλε πολλά ταλέντα τελικά…Ένα από αυτά, την Ράνια Ράγκου! Συμμαθήτριες στο σχολείο, και τώρα τα παιδιά μας, σε άλλο σχολείο αλλά στο ίδιο θρανίο…
Λογικά οι περισσότεροι γνωρίζετε την συμμαθήτρια μου, από την έντονη δραστηριότητα της στα εικαστικά δρώμενα της χώρας μας και του εξωτερικού…
Η Ράνια λοιπόν, ένα από τα ομορφότερα κορίτσια της τάξης, αφού άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα της στο σχολείο, πέρασε από τις πρώτες στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα, και από εκεί στη Σχολή Καλών Τεχνών της Μαδρίτης, για να συνεχίσει στη Νέα Υόρκη όπου σπούδασε Video Art και Music & Sound Technique , στη Σχολή Visual Arts. Ταλέντο, όχι αστεία. Ε, από εκεί και πέρα, ό,τι έργο υπέγραψε έγινε και talk of the town, η συνέχεια λίγο πολύ γνωστή, αφού έκανε την μία επιτυχημένη ομαδική και ατομική έκθεση μετά την άλλη σε Αθήνα και εξωτερικό, ενώ τα έργα της βρίσκονται σε μερικές από τις σημαντικότερες Συλλογές του κόσμου, αλλά και στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης καθώς και στο Εικαστικό Κέντρο Ρεθύμνης. Αστέρι…
Η Ράνια μας λοιπόν, μόλις την άνοιξη που μας πέρασε -και μετά από πίεση όσων γνωρίζουμε τις δυνατότητες των εμπνεύσεων της αλλά και των χεριών της- έφτιαξε μία τσάντα. Έτσι, για πλάκα…
Και η μία τσάντα έφερε την άλλη, και η επιτυχία τους έφερε την ιδέα στην Ράνια, μετά από μία περιπετειώδη διαδρομή αναζήτησης για κατάλληλα εξαρτήματα, δέρματα και μοδίστρες, να δημιουργήσει την Magna Grecia! Βρήκε τα καλύτερα Ιταλικά δέρματα, βρήκε και έναν Ράφτη από τους ελάχιστους καλούς που έχουν μείνει και φτιάχνουν χειροποίητες τσάντες και η περιπέτεια ξεκίνησε… Οι τσάντες κατασκευάζονται μία μία και παίρνουν το χρόνο τους. Για αυτό είναι και τόσο περιζήτητες…Απέκτησαν και waiting list… Επίσης είναι και …πολυμορφικές! Μπορούμε να βγάλουμε το ένα λουρί, να βάλουμε ένα άλλο, να την φέρουμε στα μέτρα και στις ανάγκες μας…
Μία από αυτές κρατούσε το περασμένο Σάββατο σε ένα παιδικό πάρτι που συναντηθήκαμε και ξετρελάθηκα…
Είχα δει μία να κρατάει και η Δέσποινα Βανδή, αλλά δεν ήξερα ότι ήταν της Ράνιας…