Ήταν όλοι εκεί. Χθες βράδυ, στο Ileana Tounta Contemporary Center. Όπου η Μαργαρίτα Βιτάλη-Σαραντοπούλου παρουσίασε τη πρώτη ατομική έκθεση της, υπό την επιμέλεια της Ιστορικού Τέχνης, Άννας Χατζηνάσιου. Η Μαργαρίτα Σαραντοπούλου στρέφεται στη νεκρή φύση και πιο συγκεκριμένα στην αναπαράσταση μιας σειράς μεγάλης κλίμακας έργων, που αναπαριστούν γλυκίσματα όλων των ειδών. Με κατάρτιση στη συμπεριφορά του χρώματος και στις τεχνικές της ζωγραφικής αποδίδει τα αντικείμενα πέντε έως και δέκα φορές μεγαλύτερα από το φυσικό. Η καλλιτέχνης εξηγεί το λόγο για τον οποίο επέλεξε τα γλυκά ως θέμα της: “το γλυκό είναι αισθητικό αντικείμενο που κινητοποιεί δύο βασικές αισθήσεις την γεύση και την όραση καθώς και την μνήμη. Το γλειφιτζούρι είναι αντικείμενο οπτικής απόλαυσης.”
Η Μαργαρίτα δημιουργεί ζωγραφικά έργα εμπνευσμένα από φωτογραφίες που η ίδια έχει επιλέξει, χωρίς όμως το τελικό αποτέλεσμα να μοιάζει απόλυτα με τη φωτογραφία. Το να ζωγραφίζεις έναν φωτορεαλιστικό πίνακα είναι μια εμπειρία αυτοπεριορισμού όπου τη θέση της προσωπικής αγωνίας παίρνει η υπομονετική παρατήρηση. Η κοπιώδης, συστηματική, σχεδόν εμμονική προσήλωση του καλλιτέχνη σε κάθε έργο του -συχνά εργάζεται μήνες πάνω σε ένα και μόνον πίνακα- προσδίδει στα θέματα ένα νέο νόημα. Τα ζωγραφικά της έργα μοιάζουν με φωτογραφία και ταυτόχρονα είναι τόσο διαφορετικά από αυτήν. Καθώς ζωγραφίζει το κάθε κομμάτι το κάνει δικό της. Μπορεί να αποτυπώνει τη φωτογραφική πληροφορία με ακρίβεια αλλά προσθέτει σ’ αυτήν την οπτική της για το πώς φαίνονται και πώς είναι τα πράγματα.
Συγχαρητήρια Μαργαρίτα!
Φωτογραφίες: Studio Panoulis