Είμαι από το πρωί στους δρόμους, την μισή μέρα ακριβώς τρέχω να προλάβω όλα τα επαγγελματικά ραντεβού μου και την άλλη μισή για όλες τις εξωσχολικές και άλλες υποχρεώσεις της Ελμίνας, επιστρέφουμε κουρασμένες σπίτι, την βάζω για ύπνο με ένα φιλί, και πριν καν βγάλω την “στολή” της ημέρας, με μόλις ένα βλέμμα που ανταλλάζουμε με τον Νικόλα, αποφασίζουμε να “αποδράσουμε”, και να πάμε για ένα -ή δύο- cocktail στην Κηφισιά. Βρέχει… Και μου αρέσει. Ο πλακόστρωτος δρόμος που φιλοξενεί το Amaryllis, ακριβώς απέναντι από το αρχοντικό σπίτι του Γεωργίου Δροσίνη θα μυρίζει υπέροχα από τα δέντρα, τα λουλούδια και τα φυτά που τον προστατεύουν από το υπόλοιπο κέντρο της Κηφισιάς…
Αυτή, είναι η αγαπημένη μου απόδραση κάθε τέτοια εποχή. Σας το έχω ξαναγράψει, αυτό είναι το “μυστικό” μας στέκι με την Ελμίνα τα απογεύματα του χειμώνα που έχει μπαλέτο. Λίγο πριν ή λίγο μετά από το μάθημα της, να ερχόμαστε εδώ, και πάνω από μία κούπα με αρωματικό τσάι, να μοιραζόμαστε τα νέα της ημέρας.
Όμως, η άνοιξη και τα καλοκαίρια σε αυτή την κομψή βεράντα του Amaryllis στην Κηφισιά υπάρχει μία άλλη μαγεία….Και σήμερα, έχω σκοπό να την μοιραστώ με τον άντρα μου…Βιάζομαι να προλάβω το ηλιοβασίλεμα…
Follow me…
Ωραία τα απογεύματα του χειμώνα στο Amaryllis πάνω από μία κούπα τσάι, αλλά οι καλοκαιρινές βραδιές έχουν άλλη μαγεία…xxx