Σεραφείμ Φυντανίδης & Βιργινία Βεντουράκη: δείπνο στο σπίτι μίας πραγματικής “οικοδέσποινας”!
Τα Σάββατα προτιμάμε να μην βγαίνουμε. Με εξαιρέσεις κάποιον γάμο ή άλλο από καιρό προγραμματισμένο κοινωνικό γεγονός, τα Σαββατόβραδα μας αρέσει να μένουμε σπίτι. Ή, να αποδεχόμαστε προσκλήσεις από πολύ πολύ κοντινούς μας φίλους , κοντινούς τόσο χιλιομετρικά όσο και ουσιαστικά. Σαν τη χθεσινή πρόσκληση από τον Σεραφείμ Φυντανίδη και την Βιργινία Βεντουράκη, για να φάμε παρέα σπίτι τους.
Η σχέση μας με τον Σερ της Ελληνικής δημοσιογραφίας και του Ελληνικού πολιτισμού, και με την χαμηλών τόνων σοφιστικέ ευζωίστρια σύζυγο του κρατάει χρόνια.
Στην αρχή καθαρά κοινωνική, εξελίχθηκε σε φιλική για να καταλήξει σχεδόν οικογενειακή. Αλαβάστρινος κρίκος στην σχέση μας, ο Χάρης Τσιμόγιαννης. Λατρεμένος μου φίλος ετών, και νονός του γιου του Σεραφείμ και της Βιργινίας, του εννιάχρονου Λευτέρη. Ο Χάρης, μόλις επέστρεψε από άλλο ένα ταξίδι του στις Βρυξέλλες και προσφέρει στην οικοδέσποινα ένα κουτί σοκολάτες από το Corne Port-Royal… Αυτό είναι δώρο!
Ναι, η Βιργινία είναι πραγματική οικοδέσποινα. Από αυτές που θα σε πάρουν τηλέφωνο για να σε ρωτήσουν τι κάνεις κέφι να φας. Από αυτές που θα κάτσουν δύο ολόκληρες ημέρες για να μαγειρέψουν για σένα. Προλαβαίνει με τόσο έντονη επαγγελματική δραστηριότητα; Πάντα προλαβαίνει… “Όσο πιο απασχολημένες ήμαστε, τόσο πιο πολλά προλαβαίνουμε…” Μαζί με το ποτό σου προσφέρει ολόκληρα plateau με dumplings με γαρίδες, με spring rolls, με αλλαντικά και αποξηραμένα φρούτα… Είναι από τις οικοδέσποινες που δεν παραγγέλνει ακριβά, σπάνια κρασιά για να εντυπωσιάσει τους συνδαιτυμόνες, πάει η ίδια στην κάβα του Ζωίδη στην Φιλοθέη, για να τα επιλέξει ένα ένα έχοντας στο μυαλό της την κάθε γεύση, το κάθε άρωμα του menu που έχει με τόση αγάπη δημιουργήσει.
Μμμμ….Ψητό ψάρι με πολύχρωμη σαλάτα θαλασσινών, κατσικάκι στον φούρνο με πατάτες, και τα ονειρεμένα της ντολμαδάκια με γιαούρτι…
Είναι από τις οικοδέσποινες που σε υποδέχεται με flat παπούτσια, τα οποία μετά το δείπνο τα βγάζει και αυτά, και κουλουριάζει στην αγκαλιά του Σερ της, στους αναπαυτικούς καναπέδες. Ναι, όλο της το σπίτι είναι “αναπαυτικό”. Σαν την φιλία της.
Τώρα που το σκέφτομαι, είναι η ίδια που μέσα από τα ομώνυμα καταστήματα έμαθε στην Ελληνίδα την πραγματική έννοια της “οικοδέσποινας”. Το σπίτι της είναι γεμάτο έργα τέχνης, λουλούδια και βιβλία.
Ένα πιάνο, και πολλά κεριά. Τα ανθρωπάκια της Alessi σε ρόλο ενορχηστρωτή. Οι συλλογές της τοποθετημένες για να τις απολαμβάνει, μέρος της ζωής της και όχι μέρος ενός στημένου σκηνικού. Ζει μέσα από την Τέχνη, δεν προσπαθεί να βρει από τα αντικείμενα τη θέση της μέσα στη ζωή.
Οι συζητήσεις μας αφορούν τα πάντα. Μία από τις πλέον ιστορικές μορφές του Ελληνικού Τύπου, ο επί 31χρόνια διευθυντής της “Ελευθεροτυπίας” συνήθως προσγειώνει τα όνειρα και τα “θέλω” μας. Ποιος να τον κατηγορήσει;
Όλες οι εγκυκλοπαίδειες που φιλοξενεί το γραφείο του φαίνονται φτωχές μπροστά στις γνώσεις του. Ο Σεραφείμ Φυντανίδης δεν έγραψε ιστορία , ήταν πάντα μέρος αυτής…
Η βραδιά, για άλλη μία φορά τελειώνει ξημερώματα… Όχι επειδή νύσταξε κανείς. Απλά, αποκτήσαμε και άλλη τροφή για σκέψη…Και ναι, πρέπει να την επεξεργαστούμε, και έπειτα, να την φυλάξουμε καλά στο πολύτιμο κουτάκι με τον τίτλο “Αξέχαστα…”