Σε “καλό” restaurant των βορείων προαστίων…

Δευτέρα βράδυ, και θέλουμε να δούμε τους φίλους μας. Και θέλουμε να δειπνήσουμε. Καλά. Όχι σε “μοδάτο” εστιατόριο της μίας σεζόν, ούτε σε “δήθεν” κουζίνες που προσπαθούν μάταια να βρουν την ταυτότητα τους. Το “κάπου βόρεια” μας βολεύει. Μετά από δέκα-δώδεκα μηνύματα που ανταλλάσσουμε με Εύη και Μαρίλυ, αντιλαμβανόμαστε πως ή δεν υπάρχουν επιλογές, ή εμείς γίναμε περίεργοι, ή απλά μεγαλώσαμε. Το τελευταίο μας πραγματικό στέκι, το “Beau Brummel” έκλεισε μαζί με τον εργένικο βίο μας, ενώ το “Geona’s” τις Δευτέρες είναι κλειστό….

“Πάμε Balena!” άλλο ένα μήνυμα του Χάρη. Το να παραδεχθείς πως ίσως και να μεγάλωσες είναι από μόνο του βαρύ. Το να μεταφέρεις την ιδέα στις φίλες σου να πάμε στο παλιό “Old Times” είναι πλήγμα!

Όμως το παλιό κτήριο του “Old Times” έχει αλλάξει ριζικά. Από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνεις πως θέλει να γίνει ένα “καλό” restaurant των βορείων προαστίων, οι σωστές Γαλλικές αναφορές του σε ξαφνιάζουν ευχάριστα ενώ οι μουσικές επιλογές του -κάτι που πολλές φορές είχε αναφέρει έτσι και αλλιώς ο Χάρης- ολοκληρώνουν το χαλαρό σκηνικό. Έξω στην αυλή βλέπεις όμορφο πλακόστρωτο και ωραίες φερ φορζέ πολυθρόνες , μέσα, στα διπλανά τραπέζια γνωστές παλιές οικογένειες της Κηφισιάς.

Πιάνω στα χέρια μου τον κατάλογο με το menu, η φωτογραφία σε ταξιδεύει στη Νότια Γαλλία των ’50s ενώ το ίδιο το menu παίζει με το ψάρι.

Αφήνουμε τα αγόρια να επιλέξουν το κρασί, αφήνω τον Πάνο να γράψει την κριτική του, εγώ απόλαυσα την υπέροχη παρέα μου, τις επίσης υπέροχες γεύσεις που επιλέξαμε να δοκιμάσουμε -με best of το σεβίτσε από τσιπούρα, τα αχνιστά μύδια με τις φρέσκες πατάτες, τις φρέσκες ταλιατέλες με τις καραβίδες και την τρούφα, και για το τέλος, την crema Catalana με σωστό κρακελάρισμα -, και φυσικά, τα μπουκάλια με τη γκράπα, το λεμοντσέλο και τη μαστίχα, που προσγειώθηκαν στο τραπέζι μας και στάθηκαν ο απόλυτος λόγος που δεν πήραμε χαμπάρι από τον τριπλό σεισμό!

Άντε να πάρεις είδηση τον σεισμό…