Όχι ανήμερα την Καθαρά Δευτέρα, όπως το έχουμε καθιερώσει για πέμπτη συνεχή χρονιά, αλλά με μία ημέρα καθυστέρηση, -μιας και το διάστρεμμα στο χέρι της Ελμίνας από μία άνιση μάχη που έδωσε με τον πάγο καθώς διέσχιζε με τα σκι της την πίστα Σαχάρα, μας ανάγκασε να πάμε κατευθείαν στο νοσοκομείο για τοποθέτηση νάρθηκα-, ανοίξαμε χθες βράδυ την περίοδο της Σαρακοστής, στο πιο αγαπημένο μας Roof Garden της Αθήνας, αυτό που κοιτά αυθάδικα τόσο το Ελληνικό Κοινοβούλιο όσο την Ακρόπολη, στο GB Roof Garden της “Μ. Βρεττανίας”, εκεί όπου σερβίρεται η καλύτερη Σούπα Κακαβιά της πόλης.
“Μετά από ένα πενθήμερο winter break για σκι στον Παρνασσό, ατελείωτες ώρες με την παρέα μπροστά σε ένα μονίμως αναμμένο τζάκι, βόλτες στους χιονισμένους δρόμους της Αράχοβας, αλλά και ένα τρικούβερτο γλέντι ανήμερα της Αποκριάς, με αφορμή τα γενέθλια της Ρούλας Λινάτσα και του Αντώνη Αχιλλεούδη, στην Ταβέρνα του Νίκου, στην Αγόριανη, (το να σας τα πω και εγώ σε έτερο post εδώ είναι μάλλον περιττό, κάηκαν τα social media από σχετικά βίντεο, φωτο και insta stories), δεν μπορούσα να σκεφτώ καλύτερο επισφράγισμα από το να κάνουμε Κούλουμα, στο Roof Garden της “Μ. Βρετανίας”.
Από την μία με ξέρετε πια, πράγματι δεν το ‘χω σε τίποτα να διανύσω την (φαινομενικά) πιο ετερόκλητη διαδρομή, και να διακτυνιστώ από ένα σκηνικό σε ένα εντελώς διαφορετικό, με χαρακτηριστικό κέφι και άνεση, από την άλλη, την έχουμε πατήσει τόσες και τόσες φορές στο παρελθόν Καθαρά Δευτέρα, σε εντελώς λάθος επιλογές με σκοπό να “γιορτάσουμε” τα Κούλουμα, που αυτή την φορά ήμασταν τόσο απόλυτοι για την επιλογή μας, όσο ποτέ.
Από τις πίστες του Παρνασσού, στο Roof Garden της “Μ.Βρετανίας” για Κακαβιά, λοιπόν!
Έχετε πάει ποτέ στο ομορφότερο Roof Garden στην καρδιά του Συτάγματος, με φόρμες του ski και après-ski boots?
E, λοιπόν, το κάναμε εμείς χθες. Και κανείς δεν μας κοίταξε περίεργα. Ίσα ίσα, είμαι απόλυτα σίγουρη πως και άλλες παρέες στα διπλανά τραπέζια είχαν ακριβώς την ίδια ιδέα με εμάς…” έγραφα πέρυσι ανήμερα της Καθαρής Δευτέρας για τον Chef de Cuisine του GB Roof Garden Restaurant Δημήτρη Μπούτσαλη, ο οποίος συνεπής στις συνήθειες που μας έχει μάθει, μας ετοιμάζει όπως κάθε χρόνο την εξαιρετική σούπα Κακαβιά που όλοι έχουμε αγαπήσει με φρέσκα ψάρια και θαλασσινά!
“Από τις πίστες του Παρνασσού στο Roof Garden της Μεγάλης Βρετανίας” ήταν ο τίτλος μου, και αν εξαιρέσεις το ατύχημα της Ελμίνας, και πως αυτή την φορά ήρθαμε βράδυ, όλα μένουν ανακουφιστικά ίδια…
Follow me…
“Άκου να δεις παιδί μου”, μου είπε κάποτε ένας γέρος ψαράς που έφαγε όλη του τη ζωή στη θάλασσα “η γνήσια κακαβιά είναι απλή, όλα τα άλλα είναι ψαρόσουπες. Εμείς οι ψαράδες, από τα παλιά χρόνια, σε όποιον όρμο αράζαμε, βάζαμε δύο πέτρες, στήναμε το τσικάλι, ανάβαε φωτιά με κλαδιά τριγύρω και ψήναμε την κακαβιά. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ψαράδες έφτιαχναν την κακαβιά στην παραλία σκάβοντας ένα μικρό λάκκο στα βότσαλα, βάζοντας μετά από πάνω την κατσαρόλα στην φωτιά που είχανε φτιάξει με μικρά ξύλα και φρίγανα”
Η λέξη “κακαβιά” είναι αρχαιοελληνική και σημαίνει “το φαγητό που έχει μαγειρευτεί μέσα στον κάκαβο, ένα είδος χύτρας”… διαβάζω στο ειδικό μενού που έχει δημιουργήσει για πέμπτη συνεχή χρονιά ο Δημήτρης Μπούτσαλης, με φρέσκα ψάρια από τον βυθό της θάλασσας κατευθείαν στο πιάτο μας.
Ο Chef de Cuisine Δημήτρης Μπούτσαλης μας καλοσωρίζει και μας ξεναγεί στο ειδικό μενού αφιερωμένο στην Σαρακοστή και στην Σούπα Κακαβιά, το οποίο θα διαρκέσει από τις 12 Μαρίου έως τις 26 Απριλίου. Εννοείται πως εμείς ήρθαμε από την πρώτη ημέρα. Και θα έρθουμε ξανά και ξανά…
Κακαβιά ή Μπουγιαμπέσα? H γαλλική εκδοχή της ελληνικής κακαβιάς. Σύμφωνα με ένα μύθο η Αφροδίτη, που όταν ήθελε ήταν σπουδαία μαγείρισσα, τάιζε σούπα τον άντρα της για να έχει την ησυχία της. Σύμφωνα με άλλο μύθο την επινόησε μια ηγουμένη ως γεύμα της Παρασκευής.
Η αλήθεια είναι πάντα απλή. Αρχικά, ξεκίνησε σα φαγητό των ψαράδων το 600π.κ.ε στην Μασσαλία. Καθώς ξεδιάλεγαν τα ψάρια που προορίζονταν για πούλημα, συνήθιζαν να κρατούν στην άκρη μερικά είδη ψαριού κατώτερης διαλογής που δεν μπορούσαν να πουληθούν γι’ αυτούς και την οικογένειά τους. Τα έβραζαν σε θαλασσινό νερό με μάραθο και σκόρδο. Το διαφορετικό σε αυτή τη σούπα είναι ότι τα υλικά της δεν βράζουν όλα μαζί. Το ίδιο κάνουν οι ψαράδες σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Κακαβιά ή Μπουγιαμπέσα: Πρόκειται για μια μυρωδάτη ζεστή ψαρόσουπα ιδανικό φαγητό για ένα χειμωνιάτικο κυριακάτικο μεσημέρι, που βελτιώθηκε με τον καιρό και σήμερα μπορεί να περιέχει μαλακόστρακα ή να συνοδεύεται με κάποια σάλτσα, συνήθως aioli…
Για πρώτο πιάτο επιλέγουμε Τριλογία Καρπάτσιο με λαβράκι, σολομό και τόνο, καθώς και Ψάρι ημέρας ταρτάρ
Μετά από πέντε ημέρες στον Παρνασσό, την πατάω σαν πρωτάρα και παθαίνω κανονικό έγκαυμα στο πρόσωπο μου, με αποτέλεσμα να απαγορεύεται ρητά από το απλό σαπούνι έως -εννοείται- το μακιγιάζ. Γεγονός που δεν με πτοεί, και έρχομαι να απολαύσω την αγαπημένη μου Κακαβιά looking like this, σε ένα από τα πιο κομψά εστιατόρια της Αθήνας, όπου συναντώ σε όλα τα τραπέζια φίλους και γνωστούς. Who cares? Αυτοτρολάρομαι και τραβάω μία selfie…
Το ορεκτικό, προετοιμάζει την γεύση μας για να υποδεχθεί την πρωταγωνίστρια του μενού, την Σούπα Κακαβιά!
Ολόφρεσκα ψάρια και θαλασσινά, κατευθείαν από τον βυθό του Αιγαίου στο πιάτο μας, για να τα σκεπάσει με την ζεστή αγκαλιά της η θεσπέσια σούπα…
Πάνω από όλα τα αρώματα του Αιγαίου, λέμε με τον Νικόλα τα νέα των πενθήμερων διακοπών μας που ολοκληρώνονται σήμερα, με αυτό εδώ το δείπνο…
Υπέροχη!
Της Κακαβιάς, ακολουθεί το κυρίως γεύμα με το Ολόφρεσκο ψάρι της Ημέρας, μία συγκλονιστική Σφυρίδα, με λαχανικά στον ατμό!
Το δείπνο, ολοκληρώνεται με ένα ποτήρι εκλεκτή grappa…
… Και μία αγκαλιά στην ομορφότερη ταράτσα της Αθήνας….
“Από τις πίστες του Παρνασσού στο Roof Garden της Μεγάλης Βρετανίας” ήταν ο τίτλος μου, για την περσυνή Σαρακοστή με Κακαβιά, και αν εξαιρέσεις το ατύχημα της Ελμίνας, και πως αυτή την φορά ήρθαμε βράδυ, όλα μένουν ανακουφιστικά ίδια…
Καλή Σαρακοστή! xxx
