Sani Gourmet: The Silk Road from Beijing to Rome, Part Two!
Ξυπνάμε αργά από τα αρώματα των κήπων και της θάλασσας, και σηκωνόμαστε νωχελικά από τα δροσερά μας σεντόνια. Θα μπορούσα να κάτσω όλη μέρα σε αυτό το συγκλονιστικό δωμάτιο, αλλά προφανώς δεν θα ήταν λογικό όταν έχεις έρθει μόνο για τρεις μέρες…
Το τραπέζι μας στο Dunes μας περιμένει για πρωινό, η Ελμίνα δεν κρατιέται, θέλει να εξερευνήσει κάθε γωνία αυτού του παράδεισου που είναι αφιερωμένη για τα παιδιά, και να καταλήξει στην απέραντη λευκή άμμο και στην παραλία που είναι σαφέστατα πολύ πολύ καλύτερη από οποιαδήποτε των Μαλδίβων…
Το μεσημέρι, θα πάμε για ψάρι στο εστιατόριο του “Αλέξη”, στην Μαρίνα του Sani, “το καλύτερο ψάρι που έχω φάει ποτέ στην ζωή μου” κατά τον Πάνο Δεληγιάννη, ε, αυτό από μόνο του λέει πολλά….
Σε ένα μαγευτικό φυσικό περιβάλλον με πευκοδάση, μία συγκλονιστική καταγάλανη παραλία με ρηχά νερά και ατμόσφαιρα που δημιουργεί θετική διάθεση, γονείς και παιδιά διασκεδάζουν, διαλέγοντας ανάμεσα σε μία μεγάλη ποικιλία δραστηριοτήτων ψυχαγωγίας και πολυτελών εστιατορίων…
Follow me…
Γεννημένος το 1986, είναι ο νεότερος κάτοχος αστεριού Michelin στην Ιταλία…
Στην ηλικία των 20, ξεκίνησε να δουλεύει σε μερικά από τα εστιατόρια με τη μεγαλύτερη επιρροή της περασμένης δεκαετίας. Αφού πήρε το δίπλωμά του στην Διοίκηση Ξενοδοχείων στο Recoaro, εργάστηκε για τον κάτοχο αστεριού Michelin σεφ Renato Rizzardi στο εστιατόριο Locanda di Piero στη Βιτσέντζα. Η πολύτιμη αυτή συνεργασία, του έδωσε την ευκαιρία να εργαστεί στο πρώην καλύτερο εστιατόριο της Αυστραλίας, το εστιατόριο Vue de Monde στην Μελβούρνη, όπου επέλεξε να επεκτείνει το μαγειρικό του υπόβαθρο, γεγονός που τον ξεχώρισε από τους υπόλοιπους Ιταλούς σεφ. Κατόπιν ταξίδεψε για μικρές και μεγάλες χρονικές περιόδους στην Σιγκαπούρη, το Τόκυο και την Ισπανία, ώσπου τελικά μετακόμισε στην Δανία, όπου εργάστηκε στο εστιατόριο Noma. Η σημαντική αυτή εμπειρία του αποτέλεσε το έναυσμα να ακολουθήσει το αιώνιό του όνειρο: να ανοίξει το δικό του εστιατόριο…
Στα 25 του χρόνια, απέκτησε το πρώτο του Αστέρι Michelin, ένα χρόνο αφού άνοιξε το εστιατόριό του El Coq, στο Marano Vicentino.
Ο φιλόδοξος στόχος του είναι να δημιουργήσει ένα νέο είδος κουζίνας, γι’ αυτό προτιμά να αποκαλεί τη μαγειρική του «ενστικτώδη». Σύμφωνα με εκείνον, πρόκειται για μια κουζίνα βασισμένη στη συνειδητοποίηση των δεξιοτήτων και στη συνεχή αναζήτηση ποιοτικών πρώτων υλών, μαζί με τη χρήση διαφορετικών και μοντέρνων τεχνικών.
Το σημερινό μενού…
Σουπιά στα κάρβουνα σούπα με πατάτες, χαβιάρι ρέγγας και πάπρικα , Σπαράγγια μαγιονέζα με εστραγκόν και αβγά , Ριζότο με τυρί Taleggio μούστος δαμάσκηνου & πούδρα ραντίτσιου, Χοιρινή πανσέτα καραμελωμένο γιαούρτι & λαχανικά τουρσί , και τέλος, Παγωτό βανίλια καραμέλαμε wasabi, φουντούκι και αχλάδι…
“Καταλαβαίνεις πόσο “δυνατό” είναι ένα πιάτο όταν το αναζητάς στις αναμνήσεις του μυαλού σου, όταν είσαι ολομόναχος και θα ήθελες να πας να το δοκιμάσεις ξανά. Όταν μιλάει στην ψυχή σου” σχολιάζει ο Πάνος Δεληγιάννης, και αυτό το πιάτο έχει ήδη μιλήσει στις δικές μας ψυχές…
Η βραδιά συμπληρώνεται με ξεχωριστά κρασιά, ο sommelier έχει κάνει αντίστοιχη συναρπαστική δουλειά, περιμένουμε πως και πως τον Cogo να τον χειροκροτήσουμε, να φωτογραφηθούμε μαζί του, εγώ, να ζητήσω συνταγές….Yeah, right…
Δεν θα αργήσω να επιστρέψω σε αυτόν τον μοναδικό παράδεισο…xxx