“…..Ακόμα αξίζει να σημειωθεί ότι οι αγριοι λαοί, οι απολίτιστοι άνθρωποι και τα παιδιά δείχνουν μεγάλη αγάπη στα ζωηρά χρώματα, ενώ κάποια ζώα αγριεύουν στη θέα κάποιων χρωμάτων. Επίσης, οι καλλιεργημένοι άνθρωποι αποφεύγουν επιμελώς τα έντονα χρώματα στα ενδύματά και στο περιβάλλον τους και γενικώς προσπαθούν να τα κρατούν μακριά τους.” Johann Wolfgang von Goethe, Theory of Colours
H διπλωματική μου εργασία με τίτλο “from heavens with love”, έχει να κάνει με την αναζήτηση της ευτυχίας.
Προσωπικά -όπως και οι γύρω μου που μου αρέσει να παρατηρώ- εναποθέτω την ευτυχία μου σε κάποια στιγμή στο μέλλον. Σαν τάχα η ευτυχία να μη μπορεί να είναι εδώ, να μην μπορεί να είναι τώρα. Οι θρησκείες υπόσχονται ευτυχία στη μετά θάνατον ζωή.
Τα παιδιά περιμένουν για να μεγαλώσουν. Όλοι περιμένουμε, να αποκτήσουμε χρήματα, δικό μας σπίτι, καινούριο αυτοκίνητο, να βρούμε το άλλο μισό που θα μας συμπληρώσει, να κάνουμε δικά μας παιδιά και μετά να γίνουμε ευτυχισμένοι.
Όταν όμως φτάσει εκείνη η στιγμή και πάλι κάτι δεν πάει καλά. Δε νιώθουμε όπως θα περιμέναμε, πάλι κάτι μας λείπει και έτσι, για μια ακόμη φορά αναβάλουμε την ευτυχία μας για έναν μελλοντικό χρόνο.
Ζωγραφίζω παραδείσους. Πολλούς, όχι μία μόνο ευτυχία. Χρησιμοποιώ μεταφορικά παραλίες με φοίνικες, δέντρα φερμένα στη Δύση από μακρινές αποικίες, σύμβολα ενός “δήθεν” παραδείσου, ενός παραδείσου ουτοπικού, όπως η ευτυχία που ψάχνουμε.
Τα χρώματα λάμπουν, καλούν το θεατή να κοιτάξει ανθρώπους σε τοπία ξένα, μη αναγνωρίσιμα. Σώματα γερασμένα, αφημένα, ατελή, άνθρωποι μόνοι, αποκομμένοι από το περιβάλλον τους, ανικανοποίητοι.
“Προσπάθησα να διατηρήσω τη μπογιά, τόσο ωραία, όσο κι όταν ήταν μέσα στο δοχείο”, όπως είπε ο Frank Stella στη διάρκεια μιας ραδιοφωνικής συνέντευξης το 1964.
Το χρώμα συνδέεται με τη μαζική κουλτούρα, το κιτς, το τεχνητό, το θηλυκό, το ανατολίτικο, το παιδαριώδες, τις παραισθήσεις.
Το “φυσιολογικό” είναι ντυμένο ασπρόμαυρο. Κόσμος δισδιάστατος, κατοικημένος από γραμμές και σχήματα, επίπεδος, γραμμικός, μονόχρωμος και σταθερός.
It’s good to know:
Η Στέλλα Καπεζάνου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, ενώ έχει παρακολουθήσει το International School of Drawing, Painting and Sculpture στην Umbria της Ιταλίας.
Κέρδισε βραβείο και τιμητική υποτροφία από το ΙΚΥ για την 1η θέση στις εισαγωγικές εξετάσεις της ΑΣΚΤ το 2011 και υποτροφία της Akademie der Bildenden Künste München για να παρακολουθήσει την Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου ADBK το 2013.
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα
from heavens with love: 15-17 Ιουνίου, Πειραιώς 256
Η έκθεση εντάσσεται στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ και εγκαινιάζει την τριετή του συνεργασία με την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας.
