Η πρόσκληση ήταν για το βράδυ της Τετάρτης, για το βράδυ πριν τις πενθήμερες διακοπές μου στην Μύκονο. Και αφορούσε το δείπνο στο Mama Fuga στο Μέγαρο Μουσικής, μία γαστρονομική βραδιά υπό την επιμέλεια του Fabrizio Bulliani, η οποία θα συνοδευόταν από το αγαπημένο μου Idylle d’ Achinos του Κτήματος La Tour Mela, με οικοδεσπότη τον Πάνο Δεληγιάννη και την κομψή και ευανάγνωστη υπογραφή των fnl events. Το τραπέζι μας, στο κέντρο μίας δροσερής και καταπράσινης όασης, διακρίνω μόνο φίλους. Φίλους που συναντιόμαστε μετά από μία πολυάσχολη ημέρα και τα νέα μας συνοδεύονται από τον γάργαρο ήχο του φίνου ροζέ κρασιού του Κύρου Μελά, στα κρυστάλλινα ποτήρια μας. Κάπως έτσι δεν είναι και στα όνειρα; Μα η βραδιά είναι πέρα για πέρα αληθινή…
Είναι η τελευταία ημέρα του Μαΐου, η οποία απομακρύνει την άνοιξη με τον πιο γλυκό τρόπο και μας προετοιμάζει να υποδεχθούμε το καλοκαίρι με τα αρώματα και τα χρώματα των τριαντάφυλλων του Idylle d’ Achinos, μέσα στα ποτήρια μας. “Καλό καλοκαίρι” τσουγκρίζουμε και σκεφτόμαστε δυνατά όλα όσα θέλουμε να ζήσουμε και αυτό το καλοκαίρι. Ο chef μας, ο Fabrizio, μας συστήνει το -όλο εκπλήξεις- μενού της βραδιάς που συμπεριλαμβάνει μερικά από τα πιο συναρπαστικά ρουστίκ πιάτα της Ιταλικής κουζίνας, δίνοντας μας αμέσως μία πρώτη γεύση της νέας εποχής για το Mama Fuga. Σαλάτα ραντίκιο από το Trevizo, ψημένη στο μαντέμι, με καπνιστή μπουράτα. Ναι, το ραντίκιο είναι ίσως το πιο αγαπημένο λαχανικό του Fabrizio, όπως μας ενημερώνει ο Πάνος, ο οποίος κάθεται στο τραπέζι μας και κάθε πιάτο που μας σερβίρεται αποτελεί και μία υπέροχη ιστορία που μας εξιστορεί, όσο ο ροζέ αχινός του La Tour Melas ταιριάζει απόλυτα με κάθε μία από τις ξεχωριστές αυτές δημιουργίες εμπνευσμένες από την Ιταλική εξοχή. Τώρα, ο Fabrizio μας σερβίρει νιόκι με αχιβάδες σε βενετσιάνικο ζωμό. “Ένα άψογο τεχνικά πιάτο με αφοπλιστική νοστιμιά που κάνω δημόσια έκκληση να ενταχθεί και στο κανονικό μενού του εστιατορίου” όπως εύστοχα παρατηρεί ο Τάσος Μητσελής στην δική του περιγραφή της βραδιάς. Η βραδιά συνεχίζει με τα γέλια μας και τα σχέδια μας για αυτό το καλοκαίρι, με την Εύη Φέτση πιο χαρούμενη από ποτέ -ναι το ροζέ κρασί είναι το αγαπημένο της ποτό- να περνάει από τραπέζι σε τραπέζι και σχεδόν να τιτιβίζει ευχές για τις φετινές μας διακοπές, όσο ο Bulliani συνεχίζει να ξεσηκώνει όλες τις αισθήσεις μας μέσα από το Ριζότο με κονφί λεμονιού και αχινό και με ένα υπέροχο Timballo di Pasta γεμιστό με φρέσκα ραβιόλια μανιταριών και ορτύκι. Μία διόλου εύκολη ρουστίκ Ιταλική σπεσιαλιτέ που απαιτεί μεγάλη δεξιότητα για να σερβίρει κάποιος σε ογδόντα περίπου καλεσμένους, κι όμως όλοι παραμιλάμε για την νοστιμιά του με την οποία φλερτάρει μαγικά το ροζέ κρασί του Κύρου Μελά, που συνοδεύει ακόμα και το Zuppa Inglesse, την γλυκιά νότα που κλείνει την βραδιά. Αυτό ήταν άλλωστε και το στοίχημα του Fabrizio, να μας δείξει μέσα από ένα σπουδαίο αλλά χωρίς υπερβολές προς χάριν εντυπωσιασμού δείπνο, πως ο φίνος Αχινός του Μελά ταιριάζει υπέροχα γευστικά με όλες τις δημιουργίες ενός μενού με απαιτήσεις.
Ακόμα και τώρα που γράφω αυτές τις αράδες χαμογελάω με την θύμηση αυτής της βραδιάς. Ακούω ακόμη τα γέλια μας, έχω ακόμη την γεύση των δημιουργιών του Bulliani στα χείλη μου, θυμάμαι ένα προς ένα τα αρώματα του ροζέ κρασιού του Κύρου Μελά. Όπως είναι στα όνειρα, μα η βραδιά ήταν πέρα για πέρα αληθινή…
Φωτογραφίες Panos Smirniotis
