Postcards from Spetses: Απογεύματα Αυγούστου στο Καρνάγιο του Παλιού Λιμανιού!

«Να βρεθούμε την ώρα που επιστρέφουν τα καΐκια από τους πίσω κόλπους στην αγκαλιά του Παλιού Λιμανιού. Η ομορφιά των Καρνάγιων τότε, είναι μαγική», μου στέλνει μήνυμα η Κατερίνα Νικολάου, που προσφέρεται να με ξεναγήσει προσωπικά στην υπαίθρια έκθεση Home Μπάλτιζα work in progress, όπου τέσσερις καλλιτέχνες εμπνέονται από τα Καρνάγια των Σπετσών και δημιουργούν in-situ εγκαταστάσεις στο Παλιό Λιμάνι.

Δεν χρειάζεται να το επιβεβαιώσω, ήξερα καλά για ποια ώρα μιλούσε η art curator Κατερίνα Νικολάου, κόρη του πρώην Προέδρου της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και Αντιπροέδρου της Οργανωτικής Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, Λάμπη Νικολάου, η οποία διαθέτει σπίτι στο νησί, παραθερίζει από πάντα και για πάντα στις Σπέτσες, που τις αγαπάει, όπως αγαπάει κανείς τα πιο πολύτιμα του.


Η έκθεση Home εστιάζει στην ανάδειξη της ξυλοναυπηγικής τέχνης ως ψηφίδα της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού των Σπετσών. Αναδεικνύει τα καρνάγια ως εμβληματικά τοπόσημα του νησιού φιλοδοξώντας να εμπνεύσει μια νέα συζήτηση για την τέχνη των καραβομαραγκών. Οι καλλιτέχνες Π. Ευσταθιάδης, Μ. Κρανιώτη, Γ. Λασηθιωτάκης και Θ. Ψυχογιός, εξερευνούν το καρνάγιο με το ιστορικό και πολιτισμικό του βάθος, ως ένα χώρο που γεννά, προστατεύει και δημιουργεί.


Η έκθεση εστιάζει στη σημασία που έχει για τον κάθε καλλιτέχνη η έννοια του “καταφυγίου”, όπως αυτή απαντάται στον κύκλο ζωής των καïκιών.
«Να νοιώθεις ικανοποίησή και ευτυχία. Να μην ξέρεις εάν θα τα καταφέρεις αλλά να επιμένεις. Να γνωρίζεις καινούργιο κόσμο και να είναι πλάι σου. Να γελάς και να δημιουργείς σε τόπους που αγαπάς. Να εγκαινιάζεις την έκθεση Ηome στις Σπέτσες – γατί Σπέτσες είναι σπίτι και το Παλιό Λιμάνι Καταφύγιο», μου λέει η Κατερίνα, για αυτές τις μικρές πολυτέλειες και τις κορυφαίες στιγμές, που αξίζει τελικά να ζεις.


Το βλέμμα μας τώρα είναι στραμμένο σε αυτή την ολόχρυση στιγμή, που ο ήλιος πέφτει πίσω από τα λευκά αρχοντικά, όσο και τα τελευταία τρεχαντήρια επιστρέφουν από άλλη μία βόλτα στους πίσω κόλπους, την ώρα που τα μεγάλα yachts, έχουν στήσει το δικό τους επιβλητικό “τοίχος” που προστατεύει την αύρα του νησιού, που τα θαλάσσια ταξί, σαν άλλες κόκκινες σημαίες κυματίζουν πάνω από τα λευκά σύννεφα της θάλασσας καθώς προσεγγίζουν τους κομψούς τους επιβάτες στο λιμάνι.


Είναι η ώρα που οι παραθεριστές των Σπετσών φορώντας μακριά καφτάνια από ακριβό μετάξι ή φίνα λινά πουκάμισα που στο πέρασμα τους αφήνουν τα διακριτικά αρώματα του Neroli και του Mandarino di Amalfi κατευθύνονται προς τις μαγικές βεράντες του νησιού, για να πάρουν το aperitif τους.



Εμείς, πάντα με τα ψάθινα μας καλάθια, με μακριά φορέματα βαμβακερά και με σανδάλια αγορασμένα από το νησί, διασχίζουμε τα όμορφα στενά του νησιού με τις βουκαμβίλιες στο χρώμα της φωτιάς και τα αρώματα από τα λεμόνια που αναδύονται από τους κήπους και των βασιλικών από τα πιθάρια, κατευθυνόμαστε σε άλλο ένα μαγικό βράδυ του Αυγούστου.
Για περισσότερες εικόνες τόσο από την έκθεση όσο και από την ολόχρυση εκείνη ώρα του χθεσινού δειλινού, μπες στα Instagram Stories μου, ελπίζω να σου αρέσουν..
Στις Σπέτσες πάντα…