Πόσες λέξεις μπορούν να περιγράψουν μία ανεπανάληπτης αισθητικής εβδομάδα στην Σύρο;

Πόσες λέξεις μπορούν να περιγράψουν μία ανεπανάληπτης αισθητικής εβδομάδα στη Σύρο; Στη Σύρο με την Ερμούπολη, τον Κάμπο και την Ποσειδωνία της; Δυσκολεύομαι…

Τώρα, που επέστρεψα στις Σπέτσες μετά από μία ολόκληρη εβδομάδα καλεσμένη στο πέτρινο σπίτι του Πάρι και της Σίας Ξαναλάτου, ακόμη πιο ψηλά και από την Άνω Σύρο, στον Κάμπο, ακριβώς εκεί που συναντιέται ο χορός των πεφταστεριών, μου έρχονται οι εικόνες μία μία στο μυαλό.

 

Ένα σπίτι, τρεις οικογένειες, πολλοί φίλοι, εννιά παιδιά, όλη η χαρά. Και ηλιοβασιλέματα που δεν ξεχνιούνται.

Ο Άγγελος και η Βιβή Μπασινά με την Αλεσάντρα και την Βαλέρια.

Στο σπίτι μας υποδέχονται ο Πάρις με την Σία και από πίσω τους ο Κωστής και η Ίρις τρέχουν να δείξουν στα κορίτσια μας από που θα πετάνε τους χαρταετούς στα δικά τους ηλιοβασιλέματα, που θα κάνουν βόλτες με τα άλογα του νησιού, που θα παλεύουν με τα πελώρια κύματα.

Το μωρό, η Αλίκη μας κοιτάει με τα πελώρια μάτια της και αδημονεί να ενσωματωθεί στην παρέα. Το καταφέρνει με συγκινητική επιτυχία.

 

 

Το βράδυ έχουμε τραπέζι την Μιμίκα Χανδακά, καταπιάνομαι με την μαγειρική και το στρώσιμο του τραπεζιού κάτω από την δυτική πέργκολα, μπροστά στα παράθυρα με θέα την Άνδρο. Πόσα “παράθυρα με θέα” είδα αυτές τις ημέρες θεέ μου; Φτιάχνω Vitello Tonnato και Fresh Pasta με τυρί από το Σαν Μιχάλη, μαζεύω βότσαλα να ζωγραφίσω τα ονόματα μας, η Μιμίκα φτάνει με ένα υπέροχο πουκάμισο από Ελληνικό μετάξι “βρήκα στο Σούλι μετά από εξονυχιστικό ψάξιμο τις κυρίες που τα υφαίνουν για την Zeus+Δione” μας λέει ενώ την βομβαρδίζουμε με δεκάδες ερωτήσεις για την talk of the world επιτυχία που γνωρίζει η εταιρία που δημιούργησε με την Μαρέβα Γκαμπρόφσκι ταξιδεύοντας σε όλον τον κόσμο το Ελληνικό στυλ, την Ελληνική αισθητική.

 

Η Μιμίκα μας καλεί με την σειρά της την επόμενη για lunch στο υψηλής αισθητικής σπίτι της στην Ποσειδωνία. “Το ομορφότερο σπίτι του κόσμου” όπως λέει η Βίκυ Καγιά που έφτασε μόλις σήμερα το πρωί με τον Στέφανο Χανδακά, τον Πέτρο Κόκκαλη, την Έλενα Σκουλά.

 

 

 

 

 

Θα φτιάξει ο Στέφανος Sushi και Pasta του αγρού για τα παιδιά. Η Βίκυ μόλις επέστρεψε από το Miami… “Ωραία ήταν αλλά σαν την Σύρο πουθενά!” Η Villa Mimika γεμίζει φίλους, γέλια, θετική ενέργεια, χαρές.

 

Η Έλενα πηγαινοέρχεται Αθήνα-Σύρο γιατί δουλεύει ασταμάτητα με τον Κωνσταντίνο Ρήγο για το “Καμπαρέ” στο Μέγαρο Μουσικής και στο Θέατρο Αθηνών τον “Μαξιλαρένιο” με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη. Είμαστε όλοι μαζεμένοι γύρω από την κουζίνα του Στέφανου και λέμε ιστορίες…

 

 

 

 

Οι επόμενες ημέρες κυλούν με θάλασσα, ήλιο, κύματα…Παίρνουμε σβάρνα τις παραλίες του νησιού.

Με μεσημεριανά στο “Αλλού Γυαλού” στο Κίνι τσουγκρίζοντας τα ποτήρια μας στις στιγμές μας, με το κύμα να σκάει στα πόδια μας όσο η Λίνα στην κουζίνα φουρνίζει ψωμί με καλαμπόκι, ψήνει ολόφρεσκα ψάρια , στολίζει τις θαλασσινές νοστιμιές της με σκόρδο και λάδι.

Με δροσερές λεμονάδες στην πλατεία του Δημαρχείου όσο τα παιδιά μας δοκιμάζουν λουκούμια περγαμόντο από τον “Κορρέ” ή παγωτό από το “Daidadi” και το “Django”. “Σαν την Μαρί Σαντάλ νιώθω με όλα αυτά τα παιδιά” λέει ξεκαρδισμένη στα γέλια η Βιβή…

Με σαλάτα με μαριναρισμένο καρπούζι στην “Κουζίνα” και κοτόπουλο με αγκινάρες.

 

Με τα καλύτερα cocktails στο “Baba”, που τα σερβίρει σε τσίγκινες κούπες και σε μπουκάλια για το λάδι…

 

 

 

Με πρωινά από τα χέρια της Σίας, με Eggs Benedict και sauce Hollandaise, πάνω σε φρυγανισμένο brioche. Κερήθρα και μέλι από το διπλανό χωριό…

Με απόβραδα στην Άνω Σύρο…Οι περαστικοί βλέπουν τον Άγγελο και φωνάζουν συνθήματα χαράς “Ελλάς-Ελλάς Άγγελος Μπασινάς!!!” ή ψιθυρίζουν το πέρασμα του. Όλοι ζητούν να φωτογραφηθούν μαζί του, την λατρεία του κόσμου την βλέπεις ολοκάθαρα στα πρόσωπα τους. Ο Άγγελος ανταποδίδει την αγάπη, μιλάει με όλους και με καθέναν ξεχωριστά, μιλάει ξανά και ξανά για τις ανεπανάληπτες στιγμές του Euro… “Του χρόνου συμπληρώνονται δέκα χρόνια…”

 

Το τελευταίο μας βράδυ στο νησί, το περνάμε στο “Baba” με cocktails με ginger. Ο Πάρις, η Σία, ο Στέφανος και η Μιμίκα, η Βίκυ, η Βίλμα, ο Μάκης, ο Νικόλας…Σήμερα δεν μιλάμε για τίποτα άλλο, για τίποτα περιττό, μόνο για την Σύρο…
Προσπαθούμε να αποφύγουμε τα κλισέ για την “Αρχόντισσα των Κυκλάδων”, για την “Εκλεκτή του Ερμή”, για τους στρωμένους με γρανίτη δρόμους και την μαρμαροστρωμένη πλατεία , για το αριστούργημα του Τσίλερ. Μιλάμε για την Σύρο όπως την έχει ο καθένας κρυμμένη στην καρδιά του, στα καλοκαίρια των αναμνήσεων του, στο “καλύτερα κρυμμένο μυστικό μας”…Μιλάω για την Σύρο που εξερεύνησα μόλις τώρα με την βοήθεια των οικοδεσποτών και των φίλων μου και δεν σκοπεύω να την βγάλω από το κουτάκι της χαράς. Κάθε καλοκαίρι θέλω να έρχομαι ξανά και ξανά εδώ. Να βουτάω μακροβούτι στην αισθητική της και να ανακαλύπτω τα σοκάκια της.
Οι λέξεις δεν είναι ποτέ αρκετές…

Φεύγοντας ο Πάρις, η Σια, ο Κωστής, η Ίρις και η Αλίκη μας προσέφεραν αποχαιρετηστήριο δώρο όλα τα καλούδια του νησιού, σε ένα ψάθινο καλάθι….

Συνεχίζεται με όλες μας τις συνταγές που εκτελέσαμε όλες αυτές τις ημέρες….