ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

Πήραμε ελέγχους δεύτερου τριμήνου, Α' Δημοτικού!

Χθες, πήραμε τους ελέγχους για το δεύτερο τρίμηνο. Της Α’ Δημοτικού…

Τα συναισθήματα και τα αστεία μεταξύ των μαμάδων, ανάμεικτα. “Πως τα πήγατε, θα μπείτε στο MIT;”, “Μπα… για Harvard μας βλέπω”, άκουγες γέλια και φιλικά πειράγματα μεταξύ των μαμάδων, όμως η αλήθεια είναι μία: Ήμασταν όλες εκεί-και με χαρά οφείλω να ομολογήσω και πολλοί μπαμπάδες-, και όλες, με τον έλεγχο του παιδιού μας στο χέρι, περιμέναμε ώρες ατελείωτες στις ουρές για να μάθουμε για την πρόοδο του παιδιού μας από όλους τους δασκάλους ανεξαιρέτως.
Όλες, θέλαμε να μάθουμε έως και την παραμικρή, φαινομενικά ασήμαντη λεπτομέρεια για την σχολική ζωή του παιδιού μας, για την πρόθυμη ή μη συμμετοχή του στο μάθημα, για την συμπεριφορά και τους τρόπους του μέσα στην “ομάδα”, για την συγκέντρωση του την ώρα της μελέτης.
Αν και τα μεταξύ μας πειράγματα ήταν αρκετά, καμία δεν θα υποτιμούσε την σπουδαιότητα της προόδου του παιδιού της στην πρώτη του σχολική χρονιά, όσο και αν στην ουσία της προόδου, λίγη σημασία έχει αν ακόμα το παιδί της γράφει την λέξη “πριγκίπισσα” με ένα “σ” ή με δύο, και τον χρόνο που χρειάζεται για να λύσει μία άσκηση αριθμητικής…

579231_10152273463467229_1407379002_n
Και παρά τα όσα θα νόμιζε κανείς, πιο πολύ ενδιαφέρoν δίναμε όλες στους “περιφερειακούς” δασκάλους, παρά στην κύρια δασκάλα των Ελληνικών.
Αυτή, αυτό το “μαγικό πρόσωπο” που με τον ρόλο του γοητεύει την καθημερινότητα των παιδιών μας, παίρνοντας τα σκήπτρα από την ασφάλεια της αγκαλιάς μας, λίγο πολύ όλες την βλέπουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα, μαθαίνουμε την πρόοδο, παρακολουθούμε την μελέτη τους στο σπίτι, βλέπουμε καθημερινά τα τετράδια και τις εργασίες τους, καθώς και τα σχόλια της -ευτυχώς όχι υπογεγραμμένα με τον δυσοίωνο κόκκινο στυλό!

1236465_10152274957462229_1558024889_n
Οι ουρές οι μεγάλες από το πλήθος των γονιών σχηματίζονταν ως επί το πλείστον έξω από τα γραφεία των δασκάλων των καλλιτεχνικών, της μουσικής, της γυμναστικής, των προπονητών των αθλημάτων που έχουν επιλέξει τα παιδιά μας, των ξένων Γλωσσών και πάει λέγοντας. Μέσα από αυτούς εκμαιεύουμε τις περισσότερες πληροφορίες για τα παιδιά μας και για την ζωή τους στο σχολείο.
Έχει ανεπτυγμένο το συναίσθημα της συνεργασίας; Έχει αναδείξει κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο; Η αθλητική του διαπαιδαγώγηση είναι επαρκής; Ξέρει την διαφορά του συναγωνισμού και του ανταγωνισμού; Ενδιαφέρεται για το σύνολο της ομάδας; Ξέρει να εκτιμήσει σωστά τον ρόλο του “αρχηγού”; Σέβεται τους “κανόνες”; Μπορεί να προσηλωθεί στον “στόχο”; Ξέρει να μοιράζεται; Και εν τέλει: το παιδί μου, έχει σωστές βάσεις; Αυτές, είναι οι σημαντικές ερωτήσεις που μας προβληματίζουν στην σημαντικότερη τάξη της σχολικής τους διαδρομής, και όχι με πόσα “σ” γράφεται η λέξη “πριγκίπισσα”
Και οι ουρές απελπιστικά μεγάλες, έξω από τα γραφεία των δασκάλων των Αγγλικών
Εκεί, που η κάθε μία βρισκόταν για τον δικό της λόγο, και όλες για έναν: σε ποιο επίπεδο βρίσκονται τα αγγλικά του παιδιού της.

1959631_10152274966922229_388363342_n
Κάποιων από εμάς τα παιδιά, βρέθηκαν σε αυτό το σχολείο προερχόμενα από βρετανικά νηπιαγωγεία. Τα παιδιά μας, επί τρία χρόνια μάθαιναν τα Αγγλικά ως πρώτη Γλώσσα. Η βρετανική προφορά τους είναι άπταιστη, πολύ καλύτερη από όλους όσους έχουμε σπουδάσει χρόνια και χρόνια σε Πανεπιστήμια της Αγγλίας, που βρεθήκαμε σε αυτά στα 18 μας! Θα πέσει το επίπεδο τους στα Αγγλικά και θα πάνε “στράφι” αυτά τα τρία χρόνια;
Κάποιων άλλων από εμάς τα παιδιά δεν γνώριζαν καθόλου Αγγλικά, άφησαν την εκμάθηση της Γλώσσας στην Α’ Δημοτικού, και στους δασκάλους αυτού του Σχολείου. Κάποιων άλλων από εμάς τα παιδιά, γνώριζαν ελάχιστα, τα βασικά, από μερικές ώρες διδασκαλίας-παιχνιδιού στο σπίτι.
Φυσικά, όλα αυτά τα παιδιά είναι χωρισμένα σε διαφορετικά τμήματα, αλλά η αγωνία κάθε γονιού είναι κοινή: Ποιο είναι ακριβώς το level του παιδιού μου; Θα μάθει σωστά Αγγλικά;
Και εκεί, σε αυτές τις ουρές έξω από τα γραφεία των Αγγλικών, περιμένοντας με τις ώρες να έρθει η σειρά μου, και πίνοντας αρκετούς καφέδες, άκουσα και τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες… Οι περισσότερες από αυτές, ανεξαρτήτου level Αγγλικών, είχαν να κάνουν με το Cambridge English-Language Assessment-Part of the University of Cambridge. Τον Οργανισμό, που προσφέρει από πολύ μικρή ηλικία την κορυφαία γκάμα γλωσσικών πιστοποιητικών διεθνώς για σπουδαστές και δασκάλους Αγγλικών. Τους παρέχει εξαιρετική υποστήριξη, κατάλληλη για εκπαιδευόμενους και δασκάλους, καθώς και έρευνα και διαχείριση ποιότητας παγκόσμιας κλάσης. Η εξειδίκευσή τους, που έχει επιτευχθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων 100 ετών γλωσσικής εκπαίδευσης και αξιολόγησης, τους έχει οδηγήσει σε συνεργασίες με εκπαιδευτικά ιδρύματα, καθώς και τοπικούς και περιφερειακούς κρατικούς φορείς σε όλο τον κόσμο.
Και έμαθα, πως το πρόγραμμα Cambridge English είναι μια ιδιαίτερη προσέγγιση στη διδασκαλία, την εκμάθηση και την αξιολόγηση των Αγγλικών, που δεσμεύεται στην εξασφάλιση αριστείας στην εκπαίδευση, στην παροχή περισσότερων ευκαιριών για σπουδαστές και δασκάλους.

Εννοείται πως πήρα όλες όσες πληροφορίες χρειαζόμουν από τις υπόλοιπες μαμάδες, μπήκα αμέσως με την επιστροφή μου στο σπίτι σε όλα τα προτεινόμενα links που αντέγραψα από τις ατζέντες τους σε post it, και ενημερώθηκα για όλα τα σχετικά.

Την ημέρα της ενημέρωσης γονέων, την ημέρα που περιμένεις ώρες ατελείωτες στις ουρές για να πάρεις τους βαθμούς του Β’ τριμήνου της Α’ Δημοτικού, μαθαίνεις πολλά. Και η πρόοδος του παιδιού σου είναι μόλις ένα από αυτά. Για κάποιους γονείς που το ενδιαφέρον μας όλο εστιάζεται στην συνολική του παρουσία στην μαθητική κοινότητα και ζωή, ίσως και το λιγότερης σημασίας-σε αυτή την ηλικία…

Καλή συνέχεια “πρωτάκια” μου! Να σας εκμυστηρευτώ κάτι…Ναι, η λέξη “πριγκίπισσα” χρειάζεται δυο “σ”. Εσείς όμως χρειάζεται να μάθετε πολλά σημαντικότερα. Και εμείς θα είμαστε πάντα εδώ, πάντα στην “ουρά”, για να είμαστε σίγουροι πως τα “Συγχαρητήρια” που αξίζετε, γράφονται πάντα με κεφαλαίο “Σ”

error: Content is protected !!