Τέταρτη ημέρα του Ιανουαρίου και βρίσκομαι στο αεροπλάνο με προορισμό την Αθήνα του 2016. Διαβάζω τις ανασκοπήσεις της χρονιάς που πέρασε για να περάσει η ώρα, οι περισσότερες στέκονται στο καλοκαίρι, στο δημοψήφισμα, στις αγωνίες μας, στα “ναι” και στα “όχι” μας. Μπροστά από τα μάτια και από το μυαλό μου περνάνε εικόνες με ουρές μπροστά στα ΑΤΜ, με κλειστές τράπεζες, με πανικόβλητους πολίτες να σέρνουν καρότσια στους διαδρόμους των super markets. Και φίλους να τσακώνονται μεταξύ τους στα social media. Να διαγράφεις κάποιον από την ζωή σου επειδή δεν πιστεύει τα “πιστεύω” σου.
Και όλες οι ανασκοπήσεις να καταλήγουν σε μία μόνο ευχή, να πάει στο καλό -ή στον αγύριστο;- το 2015, να καλώς έρθει η επόμενη χρονιά. Για το τι θα ακολουθήσει, απλά ελπίζουμε…
Στο Λονδίνο πάλι που επιλέξαμε να αλλάξουμε τον χρόνο, οι τελευταίες μέρες του Δεκεμβρίου και οι πρώτες του Ιανουαρίου, σε τελείως διαφορετικό σκηνικό. Και εμείς, το βάλαμε σκοπό -και- αυτές οι γιορτές να είναι αφιερωμένες στα παιδιά. Τους το χρωστάμε. Να βουτήξουμε στο ’16 με κέφι, με μεγάλες ταχύτητες, να στροβιλίζουμε ανάμεσα στα πολύχρωμα φώτα της Winter Wonderland, και να φωνάζουμε από χαρά…
Καλή χρονιά σε όλους, με υγεία, τύχη, αγάπη, πολλά χαμόγελα και αληθινούς, καλούς φίλους!xxx
Because, a bad day in London is still better than a good day anywhere else…
2016…
Ας είναι αυτή η χρονιά μαγική, όσο μαγικά είναι τα παιδικά χαμόγελα…Όσο μαγικό είναι ένα τεράστιο, απολαυστικό πολύχρωμο frozen yogurt…
Sweet Sixteen!!!! xxx