Η νοσταλγία μίας άλλης εποχής και η ανάγκη να επιστρέφουμε στα χρόνια της αθωότητας…Υπεύθυνη και έμπνευση για να πυροδοτηθεί η ιδέα αυτής της έκθεσης, μέσα στους εμβληματικούς χώρους του Ποσειδωνίου που θυμίζουν και θυμούνται…Το θέμα της “Nostalgia. GR”…
Σε πείσμα των χαλεπών καιρών, το Ποσειδώνιο, cult μνημείο αρχιτεκτονικής, παράγει πολιτισμό.
Δίνουμε ραντεβού με τις φίλες μου, με την Μαριάννα Οικονόμου και την Μαρία Κύρου την ώρα ακριβώς που πάει να δύσει ο ήλιος, να απολαύσουμε από κοντά τα έργα του Παύλου Σάμιου, της Χρύσας Βεργή, της Εριέττας Βορδώνη, της Ειρήνης Δανιόλου-Νεοφύτου.
Και άλλοι φίλοι έρχονται σιγά σιγά, πολλοί. Κόσμος όμορφος…
Η Κλέα Σουγιουλτζόγλου , Ιστορικός Τέχνης και επιμελήτρια της έκθεσης που εγκαινιάζεται σήμερα και η οποία θα διαρκέσει έως τις 19 Αυγούστου, μας υποδέχεται έναν έναν. Και μας ξεναγεί…
Ένας σπουδαίος ζωγράφος, ο Παύλος Σάμιος, με ένα και μοναδικό έργο, καθορίζει και περιγράφει τη νοσταλγία του έρωτα. Με χρώματα παστέλ και σχεδόν ημιτελή περιγράμματα, ένα ζευγάρι αισθησιακά αγκαλιασμένο , δίνει πνοή στη γλυκιά ανάμνηση…
Οι μνήμες της Χρύσας Βεργή ξεπροβάλλουν παγωμένες σαν αγάλματα που πέτρωσαν , σαν ανεκπλήρωτες επιθυμίες…
Η εικαστική περιπέτεια της μνήμης αποθεώνεται με τα έργα της Εριέττας Βορδώνη. Απρόβλεπτος, ορμητικός, αγέρωχος, ο κρυφός εσωτερικός της κόσμος. Πίσω από το πέπλο της αχλής του χρόνου , τα μεταφυσικά της τοπία ζωντανεύουν συναρπαστικά την ανάμνηση, που χωρίς προειδοποίηση επιστρέφει από το άβατο της λήθης…
Με τα έργα της Ειρήνης Διανιόλου-Νεοφύτου, παίρνουμε μία γεύση από ξέγνοιαστο καλοκαίρι…Πέρυσι ήταν τέτοια εποχή που ήμουν καλεσμένη στο συναρπαστικό σπίτι με τον παραμυθένιο κήπο, στο αριστοκρατικό νησί της Άνδρου…Πίναμε δροσερή βυσσινάδα, και με ξεναγούσε στον μαγικό της κόσμο, από τον οποίο δεν ήθελα να βγω. Και φέτος, ήρθε στη δική μου γειτονιά, να μας κεράσει και εδώ, μία γεύση από το χθες…Η πικρή νεραντζιά στα σοκάκια, οι μουσμουλιές μες τους κήπους, οι ελιές με τα ιριδίζοντα ασημένια φύλλα.
Αυτές είναι οι δικές μας γνωστές νοσταλγικές διαδρομές. Όλοι εμείς οι …μεσογειακοί, περπατάμε στα ίδια μονοπάτια, ακούμε τα ίδια παραμύθια και βιώνουμε την ίδια ιστορία, δίπλα στην ίδια γαλάζια θάλασσα… Νοσταλγία…