Το χέρι μου πήγε αυτόματα να το επιλέξει, σαν τη δύναμη της συνήθειας που όσα χρόνια κι αν περάσουν, δεν ξεχνά. Για πόσα χρόνια άλλωστε, το μόνο που φορούσα σε καθημερινή βάση ήταν το ολόσωμο Arena μαγιό μου; Ατελείωτες ώρες προπονήσεων, ατελείωτα χιλιόμετρα spreed μέσα στην πισίνα του Ομίλου της Βουλιαγμένης, μία ώρα κολύμπι και άλλη μία ώρα παιχνίδι water polo, δύο φορές την ημέρα, για το σύνολο των καλύτερων χρόνων της ζωής μου. Άνοιγες τα συρτάρια της εφηβείας μου και μέσα τους έβρισκες τα κολυμβητικά μου μαγιό, Arena με τα χρώματα της ομάδας και Fila για τις προπονήσεις, το σκουφάκι με το νούμερο μου, το λευκό μου μπουρνούζι και την αθλητική μου ταυτότητα. Θυμάμαι ακόμα την φωτογραφία σε αυτή την ταυτότητα, με τα ξανθά από το χλώριο της πισίνας μαλλιά και τα κόκκινα από τις ατελείωτες αυτές ώρες προπόνησης, ήλιο. Όταν δεν βρισκόμουν μέσα στην πισίνα, θα με έβρισκες στις κερκίδες.
Με το ολόσωμο μου Arena μαγιό, νωρίς το πρωί, πριν το υπόλοιπο νησί ξυπνήσει
To πιο πιθανό είναι πως θα ξέρεις πως η Arena είναι η πρώτη στην Ευρώπη swimming εταιρεία, έχοντας την πιο βαριά κληρονομιά με τεράστιους αθλητές και ρεκόρ επιδόσεων. Αυτό που ίσως το ευρύ κοινό δεν γνωρίζει, είναι η τεράστια ποικιλία σε εξαιρετικής ποιότητας μαγιό παραλίας πέραν των αγωνιστικών. Με τα χρόνια, η δυναμική της Arena στο beachwear αναπτύχθηκε εντυπωσιακά στο brand που δημιουργήθηκε το 1973 από τον Horst Dassler για καθαρά αθλητικές επιδόσεις, αφού μετέτρεψε το πάθος του για το κολύμπι στο πιο επιτυχημένο brand αθλητικών μαγιό, σχεδιασμένο από κολυμβητές για κολυμβητές και όχι μόνο!
Πέρασαν χρόνια από τότε, χρόνια που μοιάζουν αιώνες, οι υποχρεώσεις της ενηλικίωσης πήρε τη θέση της ξεγνοιασιάς της εφηβείας, κι όμως να.
Μία ημέρα πριν φύγουμε για την Πάτμο και πήγα στο Golden Hall για τα ψώνια της τελευταίας στιγμής, παραμέρισα όλες τις συλλογές που με καλούσαν σαν άλλες σειρήνες μέσα στο Runner Store, προσπέρασα όλες τις προτάσεις για τις καλοκαιρινές μας διακοπές, και σαν υπνωτισμένη, σχεδόν ασυνείδητα, το χέρι μου πήγε αυτόματα να επιλέξει αυτό το ολόσωμο κολυμβητικό μαγιό της Arena.
Και αυτή τη φορά, μπορεί να μην κολύμπησα τα ατελείωτα χιλιόμετρα της πισίνας των παιδικών και εφηβικών μου χρόνων, μπορεί να ήξερα εκ των προτέρων πως έστω κι αν είμαι μέσα στο νερό, δεν θα ιδρώσω από την προσπάθεια μέσα σε αυτό, πως δεν θα ακούσω ξανά τη σφυρίχτρα του προπονητή όταν θέλει να μου αλλάξει ρότα, όμως το αγόρασα και το πήρα μαζί μου, και κολύμπησα μαζί του σαν άλλοτε, νωρίς το πρωί, τα κρυστάλλινα νερά του Αιγαίου, έως ότου ξυπνήσει το υπόλοιπο νησί.
Και είδα τα μάγουλα μου κόκκινα ξανά, και ίσως και μία ιδέα από την αίσθηση της ίδιας ευτυχίας.
