“Ήταν η θλίψη και η απώλεια που με οδήγησαν σε αυτό το μονοπάτι και όπου με βγάλει γιατί όσο με ηρεμεί, δεν έχω σκοπό να το σταματήσω…”
“Ήταν η θλίψη και η απώλεια που με οδήγησαν σε αυτό το μονοπάτι και όπου με βγάλει γιατί όσο με ηρεμεί, δεν έχω σκοπό να το σταματήσω…” αυτά τα λόγια με την τόση δυναμική δεν θα μπορούσαν παρά να αποτελέσουν και τον τίτλο μου για αυτό το αφιέρωμα στη συνάδελφο μου Τζούλια Κυριλή.
Μία συνάδελφο που από τότε που γράφαμε στα διπλανά γραφεία στην ΙΜΑΚΟ, εκείνη πάντα Beauty Editor εγώ πάντα Lifestyle Editor, έως τώρα που η κάθε μία γράφει για το δικό της Μέσο, η Τζούλια για το beautyblog.gr και εγώ για το fayscontrol.gr, πολλές φορές μου έχει δώσει έμπνευση και αφορμές να αναφερθώ σε εκείνη.
Συναντιόμαστε όχι τόσο συχνά όσο θα θέλαμε αλλά μιας και λαμβάνουμε σχεδόν τις ίδιες προσκλήσεις, τις βρίσκουμε και σαν ευκαιρία να πούμε τα νέα μας, έστω και πεταχτά. Τα νέα της Τζούλιας δεν ήταν εύκολα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Αυτό το ήξερα. Τελευταία ευκαιρία που είχαμε να συναντηθούμε ήταν την Πέμπτη που μας πέρασε, σε ένα press event της La Roche Posay. Και εκεί, λίγο μετά την φωτογράφιση για τις ανάγκες του launching ενός νέου αντηλιακού φίλτρου, λίγο πριν την επίσημη παρουσίαση του, βρήκαμε ευκαιρία, να μου πει τα νεότερα της. Που επιβεβαιώνουν για μία ακόμα φορά, πως μέσα από έναν μεγάλο πόνο γεννιέται σχεδόν πάντα μία ανακουφιστική ελπίδα, μία δύναμη να ψάξεις καλά μέσα σου και να ανακαλύψεις τι είναι αυτό που σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένο. Και η Τζούλια, ανακάλυψε τη ζωγραφική.
Αυτά είναι αποσπάσματα, όπως μου έρχονται στο μυαλό, από τα νεότερα της Τζούλιας Κυριλή, όπως η ίδια μου τα εξιστόρησε και που αφορούν το ταξίδι της στον μαγικό κόσμο της ζωγραφικής, και την προετοιμασία της πρώτης Ομαδικής Έκθεσης που θα συμμετέχει.
“Έγραφα κάτι και ξαφνικά συνειρμικά σκεφτόμουν ένα ταξίδι με τον Χάρυ στην Τοσκάνη όταν ήμουν 19 ετών. Διάβαζα κάτι και ενώ γέλαγα, θυμόμουν ένα φαγητό στο Black Duck που μείναμε νηστικοί από το πολύ νουβελ κουζιν, και μετά ο Χάρυ μας έφτιαξε μακαρονάδα σπίτι του και το γέλιο μου έβγαινε σε ακράτητο κλάμα. Άκουγα αγαπημένα τραγούδια και τα συνδύαζα με ταξίδια μαζί του στα ελληνικά νησιά. Δεν μπορούσα να ηρεμήσω…”
«Η Ακουαρέλα (υδρόχρωμα) είναι ένα συγκεκριμένο είδος υλικού. Ως βασικό συστατικό έχει το χρώμα σε σκόνη και το νερό και διαλύεται σε νερό. Είναι ένα ιδιαίτερο εκφραστικό μέσο όπου ο σπουδαστής μαθαίνει να χρησιμοποιεί τη διαφάνεια, τη φρεσκάδα και τα λαμπερά χρώματα. Για να «μάθει» κάποιος να χρησιμοποιεί αυτό το δύσκολο στη χρήση του υλικό, καθώς και τις τεχνικές του, χρειάζεται κουράγιο, υπομονή και επιμονή. Το αποτέλεσμα όμως προσφέρει μεγάλη ευχαρίστηση.»
“Είχα ένα ένστικτο, ότι η ζωγραφική θα ήταν το μόνο που θα μπορούσε να με κάνει να ηρεμήσω. Και μάλλον είχα δίκιο…”
“Είναι το μόνο που με ηρέμησε.. φυσικά το έκανα για τον εαυτό μου, ξέροντας ότι είμαι ατάλαντη, αλλά δεν με ένοιαζε.. η ζωγραφική δεν μου έρχεται αβίαστα όπως το γράψιμο, την παλεύω πολύ, αλλά μου δίνει απεριόριστη χαρά… Καταλαβαίνεις λοιπόν την έκπληξη μου όταν η καθηγήτρια μου η απίθανη Μπέτυ Καρούση, μου είπε ότι και ταλέντο έχω και κάποια από τα έργα μου τα θέλει στην Έκθεση Ζωγραφικής που γίνεται κάθε χρόνο στο Πολιτιστικό Κέντρο Αμαρουσίου! Να σου πω την αλήθεια ακόμα δεν το πιστεύω..”
“Τα εγκαίνια της έκθεσης είναι την Δευτέρα 23/5 στις 8.00 το βράδυ, στη Δημοτική Ολυμπιακή Πινακοθήκη Σπύρος Λούης, στο Μαρούσι. Ας βοηθήσουμε και εμείς όσο μπορούμε γιατί πραγματικά στο Πολιτιστικό Κέντρο Αμαρουσίου γίνονται απίθανα πράγματα που δίνουν χαρά σε πολλούς ανθρώπους- δεν μπορείς να φανταστείς! Από ότι άθλημα βάλεις στο μυαλό σου, μέχρι θεατρικά εργαστήρια, χορό, τέχνη, δημιουργική γραφή, φωτογραφία, σκηνοθεσία, μπαλέτο, κόσμημα, γιόγκα, πιλάτες, υποκριτική στο φακό, χορωδίες, ό,τι και να σου πω είναι λίγο. Και αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου είναι η Κατερίνα η Βουρλάκη που κάνει φοβερή δουλειά αφιλοκερδώς και σου τα λέω όλα αυτά γιατί ξέρω ότι και εσύ ενδιαφέρεσαι πολύ για τα κοινά”.
It’s good to know: Και τι ακριβώς είπες ότι κάνεις; Αυτή είναι ίσως η ερώτηση που έχω ακούσει τις πιο πολλές φορές στην επαγγελματική μου ζωή. Και η αλήθεια είναι ότι δεν είναι τόσο εύκολο να εξηγήσεις σε κάποιον που δεν γνωρίζει, τι ακριβώς κάνει μια Beauty Editor ή αλλιώς Συντάκτρια Ομορφιάς που εργάζεται τα τελευταία 12 χρόνια σε γυναικεία περιοδικά -Cosmopolitan, Diva, Lipstick, Cover Story, In Style, OK! και στο Esquire (γιατί και οι άντρες έχουν ανάγκη ενημέρωσης). «Δηλαδή δοκιμάζεις κάθε μέρα καλλυντικά, κρέμες και αρώματα;» «Εργάζεσαι σε κατάστημα καλλυντικών;» «Είσαι μακιγιέζ;» «Μήπως αισθητικός;» «Ξέρεις να φτιάχνεις μαλλιά;» είναι μόνο κάποιες από τις ερωτήσεις που μου κάνουν.
Και απαντώ: Ναι, ένα μέρος της δουλειάς μου είναι να δοκιμάζω νέα προϊόντα, αλλά ούτε αισθητικός είμαι, ούτε μακιγιέζ, ούτε μαλλιά ξέρω να φτιάχνω (εκτός από τα δικά μου και αυτά όχι πάντα με επιτυχία). Και τα προϊόντα τα δοκιμάζω, για να μπορώ μετά να ενημερώσω εσάς τις αναγνώστριες αυτού του site ομορφιάς. Εκτός όμως από αυτό,η δουλειά μου περιλαμβάνει και πολλά ακόμα. Σχεδόν καθημερινές συνεντεύξεις τύπου, πολλά ταξίδια στο εξωτερικό για διεθνή λανσαρίσματα, καθημερινή επαφή με τις εταιρείες καλλυντικών, συνεχόμενη ενημέρωση για ότι νέο εμφανίζεται στο χώρο. Σε αυτά προσθέστε και την καθαρά δημοσιογραφική δουλειά (έρευνα, συγγραφή κειμένων, φωτογραφήσεις, κλπ..) και έχετε αυτό, που ο χώρος μας ονομάζει, Δημοσιογράφο Ομορφιάς ή Beauty Editor. Και πλέον μέσα από αυτό το site, εγώ θα είμαι η δική σας προσωπική Beauty Editor που θα βρίσκεται εδώ για να σας ενημερώνει, να σας προτείνει, να ακούει τα σχόλια σας και να απαντάει σε κάθε σας απορία που αφορά σε αυτόν τον χρωματιστό και διασκεδαστικό χώρο.
Εκεί θα είμαστε όλοι Τζουλάκι. Εννοείται πως θα είμαστε εκεί!