“And the sun took a step back, the leaves lulled themselves to sleep, and autumn was awakened…”
Ανεβαίνω στο House of Colour για άλλο ένα session με την Κατερίνα Μεναγάτου. Σήμερα θα ανακαλύψουμε την υπο-εποχή μου (HoC Subseason). «Τι ακριβώς σημαίνει αυτό?» την ρωτάω καθώς μου σερβίρει φρέσκο καφέ ετοιμάζοντας συγχρόνως τα χρωματιστά μαντήλια της, μπροστά στο μπουντουάρ, που φωτίζεται από τον δυνατό για την εποχή ήλιο της Κηφισιάς. Λοιπόν, όπως μου εξηγεί η Κατερίνα Μενεγάτου, με την οποία έχουμε ήδη κάνει το προσωπικό μου Colour Analysis, αλλά και το session για την προσωπική μου παλέτα του μακιγιάζ, σήμερα θα δοκιμάσουμε πάνω μου τις μαντήλες της με τα 36 αντιπροσωπευτικά χρώματα της εποχής μου, του φθινοπωρου δηλαδή, για να ανακαλύψουμε ποιοι είναι «οι καλύτεροι μου φίλοι».
«Τα 36 αυτά χρώματα και όλες οι ενδιάμεσες αποχρώσεις -που πίστεψε με είναι πάρα πολλές- όλα ταιριάζουν στον υποτόνο της επιδερμίδας σου, έστω κι αν δεν σου αρέσουν και τόσο. Ο σκοπός της υποεποχής, όπως μου εξηγεί η Κατερίνα καθώς ακουμπάει απαλά τη μία μαντήλα μετά την άλλη ως φόντο στο πρόσωπο μου, είναι να γνωρίζουμε τα χρώματα που μας αναδεικνύουν στο μέγιστο και να τα χρησιμοποιούμε στοχευμένα στις αγορές μας ή όταν θέλουμε να κάνουμε «εμφάνιση» και ειδικά στο κέντρο επικοινωνίας (γύρω από το πρόσωπο), στα γυαλιά, στα αξεσουάρ, στις μπλούζες, πουκάμισα, πουλόβερ, κοστούμια και φυσικά στα φορέματα.
“Η εποχή μας παραμένει πάντα η ίδια, η υποεποχή μας όμως μπορεί να αλλάξει με τα χρόνια. Κάθε 5-7 χρόνια μπορούμε να κάνουμε ένα re-rating… ”
Tataahh!!!! «Εσύ λοιπόν είσαι μια blue autumn , όπως το διαπιστώσαμε σήμερα», μου ανακοινώνει η Κατερίνα με την ίδια έμφαση και ενθουσισμό που θα ανακοίνωνε ο γυναικολόγος στη μητέρα το φύλο του παιδιού που θα φέρει στον κόσμο. Μου εξηγεί πως είμαι από τα πιο «σκούρα» φθινόπωρα, στα όρια του χειμώνα όπως βλέπουμε τον τροχό των χρωμάτων. «Γι’αυτο και η απόχρωση στα μαλλιά σου δεν χρειάζεται καμία αλλαγή, την έχεις βρει μόνη σου διαισθητικά», μου λέει καθησυχαστικά, μιας και λίγες εβδομάδες νωρίτερα, μόλις είχαμε ανακαλύψει πως είμαι «Φθινόπωρο», της είχε κάνει εντύπωση πως μπορεί να μου πηγαίνει τόσο πολύ έβα τόσο ψυχρό ξανθό, αντί για άλλες πιο ζεστές αποχρώσεις του μελί.
«Στην εκπαίδευση μας είχαμε κάνει εκτεταμένη αναφορά στο Blue autumn και σε αυτή την ενδιαφέρουσα ιδιαιτερότητά του. Μπορείς να «κλέψεις» λίγο προς το μαύρο, ίσως όχι όμως στα γυαλιά ηλίου ή οράσεως…» καταλήγει η Κατερίνα, καθώς την βλέπω τώρα να ξεχωρίζει όλα τα προϊόντα μακιγιάζ που θα με πλαισιώσουν τη δική μου χρωματική παλέτα. «Πριν λίγη ώρα θα υποστήριζα πως είσαι blue και leaf», μου λέει καθώς δοκιμάζει τα μολύβια ματιών στη παλάμη μου, «το παίρνω πίσω, είσαι κατά βάση blue απλώς σου πάνε πολύ τα θερμά κόκκινα και τα σκονισμένα ροζ…» συνεχίζει, καθώς βλέπει την ικανοποίηση στα μάτια μου από αυτή την την πεποίθηση για το αγαπημένο μου σκονισμένο χρώμα. «Θα σκεφτώ λίγο τις σκιές σε συνδυασμό με τα μολύβια ματιών και θα επανέλθω, καλύτερα βέβαια να τις δοκιμάσουμε στην επόμενη συνάντησή μας…» καταλήγει καθώς με ξεπροβοδίζει στην ήσυχη Κυριαζή, που πλέον ο ήλιος έχει κρυφτεί πίσω από τα σύννεφα του Νοεμβρίου. Τα χρώματα του ουρανού μου μαρτυρούν περισσότερες ιστορίες πλέον…
