ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

«#iFollow»: H Brigitte Πολέμη στο Μουσείο Μπουζιάνη!

«#iFollow» είναι ο δικός μου τρόπος να πω «Σταμάτα, Σκέψου, Νιώσε, Αγάπα και Συνδέσου».

Η διεθνής εικαστικός Brigitte Πολέμη, πρωτοπόρα στη χρήση της μικτής τεχνικής ψηφιακής εκτύπωσης σε πολλαπλές στρώσεις plexi-glass, παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση στην Ελλάδα που εγκαινιάζεται στις 16 Μαΐου στο Μουσείο Μπουζιάνη, με τίτλο «#iFollow». Η έκθεση πραγματοποιείται σε συνομιλία με την Documenta 14 και στο πλαίσιο του ανοίγματος του Μουσείου Μπουζιάνη στη σύγχρονη Τέχνη.

Η Brigitte Πολέμη αγγίζει θέματα του σύγχρονου τρόπου ζωής και καλεί τον κόσμο να αναθεωρήσει την καθημερινότητά του. Η συνεχώς αυξανόμενη ενασχόληση των νέων σήμερα με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η ανάγκη τους για ταύτιση μέσα από τα «likes» και η σύνδεσή τους μέσα από τα «follows» της δίνουν την έμπνευση για τον τίτλο της έκθεσης «#iFollow».

Με όλα της τα έργα προσεγγίζει το θέμα της παγκοσμιοποίησης, της έλλειψης ταυτότητας και της «ετικέτας» που οδηγούν τους νέους της εποχής να κινούνται σαν μηχανές, με πολύ γρήγορους ρυθμούς, απόντες από το «εδώ και τώρα» καταλήγοντας να υποφέρουν μέσα στην καθημερινότητα.

«Η αγγλική λέξη «suit», κοστούμι στα ελληνικά, προέρχεται από τη λατινική λέξη «sequi» που σημαίνει ακολουθώ», λέει η Brigitte Πολέμη με αφορμή την έκθεση της και συνεχίζει: «Τα τελευταία 300 χρόνια το κοστούμι αντιπροσωπεύει τη «στολή» του «επιτυχημένου». Μια επιτυχία που ακολουθούμε τυφλά, που δεν έχουμε συχνά επιλέξει και που συχνά ορίζεται από άλλους. Μας έχουν κάνει να πιστεύουμε ότι φορώντας το κοστούμι και κάνοντας ό,τι αυτό αντιπροσωπεύει αποκτούμε κύρος, «ανεβαίνουμε κοινωνική τάξη» και γινόμαστε αποδεκτοί. Το κοστούμι είναι σαν να λέει: «Γίνε σαν και εμάς και θα πετύχεις». Κάπως έτσι καταλήξαμε να φαινόμαστε όλοι ίδιοι, χωρίς ταυτότητα, δημιουργικότητα και ελευθερία, αντίγραφα ο ένας του άλλου! Έχουμε εθιστεί στην υπερκατανάλωση, κυνηγώντας όλο και περισσότερα χρήματα, δύναμη-εξουσία, με αποτέλεσμα η απληστία και η ματαιοδοξία να κυβερνούν τη ζωή μας. Η σημερινή τεχνολογία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας έχουν δώσει διακεκριμένες θέσεις στη μοναξιά, στον απομονωμένο ναρκισσισμό, αναζητώντας επιβεβαίωση μέσα από τα «likes», τους «followers» και τα «friend requests», από ανθρώπους που τελικά δεν γνωρίζουμε και δεν θα γνωρίσουμε ποτέ. «#iFollow» είναι ο δικός μου τρόπος να πω «Σταμάτα, Σκέψου, Νιώσε, Αγάπα και Συνδέσου».

Common sense is not common

Σε όλα τα έργα της Brigitte Πολέμη διαφαίνονται καθαρά οι βαριές συνέπειες του πολιτισμού μας όπως η ανωνυμία, η μαζοποίηση, η απομόνωση, η αλλοτρίωση και η ισοπέδωση ηθών και αξιών. Παράλληλα η εικαστικός αναδεικνύει την θεμελιώδη ανάγκη του ανθρώπου για ουσιαστική επαφή και επικοινωνία. Η ανδρική φιγούρα που χαρακτηρίζει όλα τα έργα της μας καλεί να «ρίξουμε λίγο τους ρυθμούς μας», να σκεφτούμε και να αναρωτηθούμε.

«Οι μεγάλοι ποπαρτίστες και ιδιαίτερα ο Άντυ Γώρχωλ γονιμοποίησαν τη φαντασία της Brigitte Πολέμη και της έδωσαν τις κατευθύνσεις που χαρακτηρίζουν τα πρόσφατα έργα της», γράφει η διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης Ευρυδίκη Τρισόν Μιλσανή. «Σχηματοποιημένο σχέδιο, πλακάτα χρώματα, μαυρόασπρο, αποφθέγματα α λα Ζέννυ Χόλτζερ δημιουργούν ένα κλίμα εκούσια απρόσωπο. Οι υπερθέσεις του πλεξιγκλάς εξωραΐζουν την εικόνα που μοιάζει μηχανική, αχειροποίητη. Τέλεια και αποστασιοποιημένη μας μιλά με ένα ψυχρό ιδίωμα για το σημερινό μας κόσμο: ένα κόσμο μηχανοποιημένο, ρηχό, ομοιόμορφο, του οποίου η Πολέμη καυτηριάζει τη σκληρή και αμετάκλητη πορεία προς ένα αβέβαιο μέλλον», καταλήγει η Ευ. Τρ. Μιλσανή.

Τα γλυπτά από σιλικόνη, ρητίνη και plexi-glass έρχονται να συμπληρώσουν τη συλλογή, όχι σαν ξεχωριστά αντικείμενα, αλλά ως δημιουργίες που έχουν κυριολεκτικά ξεπηδήσει μέσα από τον πίνακα. Η επιλογή των υλικών δεν είναι τυχαία. Αντιθέτως η χρήση τους σε συνδυασμό με το σχήμα τους θέλει να τονίσει την αντίθεση μεταξύ του αληθινού και του ψεύτικου, του σημαντικού και του ασήμαντου, του φυσικού και του κατασκευασμένου, της ασφάλειας και της ανασφάλειας. Στα μάτια της Πολέμη, τα συνθετικά υλικά αντιπροσωπεύουν τον υπερκαταναλωτισμό, τον απάνθρωπο ανταγωνισμό, την αλλαγή του κόσμου μας όπως τον ξέρουμε, τη μοναξιά, ενώ το σχήμα της καρδιάς προσδιορίζει την αρχέγονη και πρωταρχική ανάγκη του ανθρώπου για επαφή, σύνδεση, συναίσθημα, συντροφικότητα και τέλος ευτυχία.

Η ιδιαίτερη και ταυτόχρονα ξεχωριστή μικτή τεχνική που χρησιμοποιεί (εκτύπωση πάνω σε διαφορετικές στρώσεις διάφανου plexi-glass & ζωγραφική με λάδι σε διαφορετικές στρώσεις board) προσδίδουν στα έργα μία τριασδιάστατη αίσθηση, βάθος, και σε συνδυασμό με τα χρώματα, τα μηνύματα και τα διαφορετικά μοτίβα στο φόντο μαγνητίζουν πραγματικά το βλέμμα του θεατή.

No Freedom

Στο σπίτι του Γ. Μπουζιάνη και στο Μουσείο θα παρουσιαστούν παλιά και νέα έργα, καθώς και video animations της εικαστικού. Παράλληλα, εν είδει διαλόγου/ιστορικής καλλιτεχνικής παραπομπής, θα εκτίθενται κατασκευές του Γιάννη Γαΐτη.

 

Επιμέλεια έκθεσης: Φοίβος Κυπραίος/ Αναστασία Πιλιτσίδη
Project coordinator/ Συντονισμός: Σίσσυ Χλωμίσιου
Εγκαίνια: Τρίτη 16 Μαΐου, ώρα 20.00
Διάρκεια έκθεσης: 16/05/2017 – 16/07/2017

Μουσείο Μπουζιάνη: Οδός Γ. Μπουζιάνη 27-31 , τκ 17 234, Δάφνη Μετρό: στάση Άγιος Ιωάννης

error: Content is protected !!