Τα νέα μου τα έχει πει η φίλη μου η Αμαλία Σωτηροπούλου εδώ και καιρό, αφορούν την επόμενη έκθεση της που θα πραγματοποιηθεί στην θερινή “γειτονιά” μου την πρώτη μέρα του Σεπτέμβρη, θα σας τα ανακοίνωνα αργότερα, αλλά πρώτον όσοι ενδιαφέρεστε να την επισκεφθείτε καλό είναι να το προγραμματίσετε από τώρα, ενώ η σημερινή της “καλημέρα” που μου έστειλε με την φωτογραφία από την Ύδρα, στάθηκε η καλύτερη αφορμή για να την μοιραστώ μαζί σας!
Το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας διοργανώνει και φιλοξενεί από 1η Σεπτεμβρίου μέχρι 30 Οκτωβρίου την έκθεση φωτογραφίας της εικαστικής φωτογράφου Αμαλίας Σωτηροπούλου με θέμα «ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ».
Πρόκειται για μία σειρά εντυπωσιακών φωτογραφιών με το εξαιρετικά ενδιαφέρον και συμβολικό θέμα των πασίγνωστων εμβληματικών κορών από τις Καρυές που κοσμούσαν άλλοτε το ναό του Ερεχθείου στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και τώρα ατενίζουν το ίδιο περήφανα τους χιλιάδες επισκέπτες του Μουσείου της Ακρόπολης.
Οι Καρυάτιδες, ειδωμένες με ιδιαίτερο τρόπο μέσα από τον καλλιτεχνικό φακό της γνωστής φωτογράφου, αναδεικνύουν με τη δύναμη των φίλτρων της ακόμη περισσότερο τα χυμώδη κορμιά τους που δείχνουν να αναπνέουν κάτω από τις πτυχές των πέπλων, όπως και τους γυμνούς τους ώμους και τα μακριά τους μαλλιά που είναι δεμένα σε διαφορετικό για την κάθε μία περίτεχνο χτένισμα.
Η έκθεση της Αμαλίας Σωτηροπούλου «ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ» θα εγκαινιαστεί την Κυριακή 1η Σεπτεμβρίου στις 8.30 μ.μ.
Φαίη Μπέη, Αμαλία Σωτηροπούλου
Μου έλεγε η Αμαλία για τη φωτογραφική συλλογή της:
“Με το φακό μου θέλησα να αποτυπώσω τα συναισθήματα μου, και να δώσω καλλιτεχνικές προεκτάσεις για τον άνθρωπο, για την πόλη, και πάνω από όλα για την Ελλάδα.
Το όραμα μου ήταν να φέρω έστω εικονικά στη χώρα μου την μοναχική, ξενιτεμένη Καρυάτιδα, που το 1803 άρπαξε ο λόρδος Έλγιν και την πήγε στο Λονδίνο. Την επισκέφτηκα σε μία αίθουσα του Βρετανικού Μουσείου, δίπλα στα γλυπτά του Παρθενώνα όπου μετρούσε την μοναξιά της.
Οι Καρυάτιδες είναι για μένα σιωπηλοί συνομιλητές, σύμβολα της γυναικείας δύναμης και διαχρονικότητας, που η ομορφιά τους στέκει πάνω απο τον χρόνο. Περιφρονούν την ανορεξική εποχή μας. Είναι στιβαρές αλλά και αέρινες συνάμα. Μπορεί να μοιάζουν μεταξύ τους αλλά η καθεμιά τους είναι μοναδική.
Το Ερέχθειο ήταν το πρώτο από τα μνημεία της Ακρόπολης που αποκαταστάθηκε. Ομως οι πέντε κόρες απο τις Καρυές δεν μπορούσαν να αντέξουν την ατμοσφαιρική ρύπανση. Ετσι τις πήγαν στο μουσείο και τις απομόνωσαν σε ένα γυάλινο δωμάτιο με άζωτο για να σωθούν. Απο το 1975 ως το 2007 τριάντα δύο ολόκληρα χρόνια ασφυκτιούσαν εκεί μέσα. Τώρα στο νέο τους σπίτι τις περιποιούνται με ειδικά μηχανήματα και την μέθοδο lazer. Μόνο η ξενιτεμένη λείπει.
Εδώ και κάμποσα χρόνια γίνονται προσπάθειες από την πολιτεία για την επιστροφή της. Κάποιοι το πίστεψαν, όπως κι εγώ. Για αυτό και θέλησα εικονικά να τη φέρω πίσω, να συναντήσει τις αδελφές της..
Σημασία έχει ότι δεν είμαστε μόνοι, αλλά στηρίζουμε ιδέες και αξίες από τον 5ον π.Χ. αιώνα, ιδέες που έζησαν και ζουν στο βράχο της Ακρόπολης, έως σήμερα…”
