Χθες ήταν το “Goodbye Party” της Χριστίνας…
Κατ’ αρχήν να εξηγήσω τι είναι το “goodbye party”: Κάποτε -μέχρι πρότινος δηλαδή- γίνονταν το ένα πάρτι μετά το άλλο. Θυμάστε, όλοι εκεί ήμασταν άλλωστε. Τα μόνα goodbye parties που γνωρίζαμε ήταν στα φοιτητικά μας χρόνια, όταν φεύγαμε στο εξωτερικό για σπουδές. Πηγαίναμε στο Rock ‘n Roll, κλείναμε όλα τα κάτω τραπέζια, και τρώγαμε-πίναμε-χορεύαμε τόσο, μέχρι να μην θυμόμαστε που πάμε την επόμενη…Η ηλικία μας δεν μας άφηνε να παχύνουμε-μεθύσουμε-κουραστούμε, όλα καλά!
Τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια, α) δεν γίνονται πάρτι β) όλο και πιο πολλοί φίλοι φεύγουν για το εξωτερικό μιας και η χώρα μας δεν τους προτείνει και πολλούς λόγους για να μείνουν εδώ.
Έτσι, κάθε Σεπτέμβριο, μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, συνηθίζουμε πλέον να πηγαίνουμε σε “Goodbye Parties”…
Ε, χθες ήταν της Χριστίνας. Της φίλης μου της Χριστίνας Κυριακίδη, η οποία επέστρεψε από το “Νησί” (όπου “νησί” εννοείται το Ντουμπάι), τον Ιούνιο για τις θερινές της διακοπές στα δικά μας νησιά, και αφού πέρασε τρεις μήνες σε Πόρτο Χέλι, Σπέτσες, Σάμο, Μύκονο…σήμερα φεύγει!
Και χθες βράδυ, μας κάλεσε όλη την παρέα στο Albion για να την αποχαιρετήσουμε, και να το ξενυχτήσουμε στον αγαπημένο Ψυχικιώτικο κήπο του λέγοντας ιστορίες από τις καλοκαιρινές μας διακοπές, αλλά και από τον Αγιασμό του σχολείου των παιδιών μας…
Το Χριστινάκι, φεύγει σήμερα για Βενετία, για την καθολική Τελετή που θα επικυρώσει τον γάμο του Enrico Vigano και της Κατερίνας Κιάσσου (η Χριστίνα τους πάντρεψε το καλοκαίρι στην Σάμο), και την Τρίτη που μας έρχεται πάει κατευθείαν στο “Νησί”, για να γιορτάσει την τρίτη επέτειο του δικού της γάμου με τον Χάρη Χάρισμα.
Τώρα, πότε πέρασαν κιόλας τρία χρόνια δεν το κατάλαβε κανείς, έστω και αν οι αλλαγές στις ζωές όλων μας είναι τεράστιες…
Καλό ταξίδι Χριστινάκι, farewell…