Κέφια είναι αυτά…Άλλος ονειρεύεται να τρώει fondue σε βουνοκορφές στις Άλπεις, άλλος κάνοντας shopping στο Λονδίνο (άουτς!), άλλος σκι στη Courchevel…
Εγώ χθες, την μόνη ώρα που βρήκα για να βάλω τις σκέψεις μου σε μία τάξη -πολυτέλεια!-ήταν η ώρα που περίμενα την Ελμίνα στο μπαλέτο, την ώρα, που έκλεισα για λίγο τα μάτια μου, και ονειρεύτηκα Χριστούγεννα στις Σπέτσες…Ό,τι του λείπει του καθενός…
Δεν ξέρω αν θα μου βγει το πρόγραμμα -η παρέα μαζεύεται ήδη βέβαια-, αλλά το χθεσινό ταξίδι της φαντασίας μου, με ξεκούρασε…Γαλήνη, χαρά, φίλοι…Αγριεμένη θάλασσα πίσω από τις λευκές κουρτίνες, και το τζάκι να καίει όλη μέρα και όλη νύχτα…Και δίπλα του, ένα στολισμένο καράβι-έθιμο Ελληνικό-και ένα έλατο για να χαρούν τα παιδιά.
Στολισμένο με τις Χριστουγεννιάτικες μπάλες της Πουκ, αυτές με το μπλε μάτι. Ναι, αυτές θέλω φέτος…
Και άλλες εικόνες, και αρώματα πολλά! Αρώματα λεβάντας από την Προβηγκία…
Knobags… Λινές μακρόστενες τσάντες με χειροποίητες κεντημένες ευχές, γεμάτες αρωματική λεβάντα, για τα πόμολα των δωματίων μας…
Και ο σάκος του Άγιου Βασίλη ίδιος πρέπει να είναι!
Και γούρια για το σπίτι! Μπλε μάτια παντού…
Και Παναγίες-φυλαχτά…
Και στα κομοδίνα τους, οι φίλοι μου να βρουν τις χειροποίητες μπάλες με τα ονόματα τους…
Ανοίγω τα μάτια μου και πλέον είμαι σίγουρη για το πως θέλω να περάσω τα φετινά μου Χριστούγεννα.
Συνεχίζεται…