Δειπνώντας ανάμεσα στα ελαιόδεντρα και στους κίονες του Amanzo'e…

Χθες βράδυ. Αφήνουμε πίσω μας το νησί, διασχίζουμε τους ελαιώνες που κρύβονται στην αγκαλιά του Πόρτο Χέλι, και κατευθυνόμαστε στην κορυφή του λόφου όπου δεσπόζει το Amanzo’e…

Δεν είναι η πρώτη φορά που το επισκεπτόμαστε ούτε που δειπνούμε στο συγκλονιστικό περιβάλλον του. Η διαδρομή από τις Σπέτσες είναι σύντομη και πανέμορφη, γίνεται δια θαλάσσης ή με αυτοκίνητο από την Κόστα, όσοι παραθερίζουμε στη γειτονιά το γνωρίζουμε από την εποχή που χτιζόταν ακόμα ο θρύλος του, το γνωρίζουμε από τα πάρτι του Μίλτου Καμπουρίδη και της Μαρίνας Βερνίκου, από τα πάρτι που διοργανώνει το ίδιο το Resort για τα μέλη του, από το zen εστιατόριο του…

“Φιλεναδίτσα είμαι Αθήνα και φεύγω αύριο για Μύκονο, όλο τον Αύγουστο όμως θα είμαι κοντά σου” μου στέλνει μήνυμα στο κινητό μου το Μαρινάκι, την ώρα που πίνουμε το cocktail μας δίπλα στις φλόγες που λες και θέλουν να αγκαλιάσουν το φεγγάρι. Αύριο, θα είναι ολόγιομο…