“Δεν θα ήθελα να βρισκόμουν πουθενά αλλού στον κόσμο…” σκέφτομαι, και η αλήθεια αυτής της διαπίστωσης είναι τόσο δυνατή, που την ακούω να βγαίνει από τα χείλη μου καθώς συναντάει την γεμάτη ροζ γουλιά του Watermelon Martini. “Αυτό ακριβώς γράφω αυτή τη στιγμή!” μου λέει έκπληκτος ο Κρις Γραμματίδης και μου δείχνει με μία κίνηση το μήνυμα που μόλις πόσταρε στον λογαριασμό του στο facebook: “Δεν θα ήθελα να ήμουν πουθενά αλλού…”
Μεγάλη κουβέντα. Την οποία δεν την ξεστομίζεις σε ονειρικούς προορισμούς, χειμώνα σε εξωτικές παραλίες του Ειρηνικού, σε βουνοκορφές των Άλπεων, ή καλοκαίρι σε κρυφό κόλπο στις νότιες γειτονιές της Γαλλίας, στις βόρειες της Ιταλίας. Αυτή η κουβέντα ξεκινάει από το μυαλό σου και φτάνει στα χείλη σου μόνο σε μέρη που μιλάνε στην ψυχή σου. “Στην ομορφότερη βεράντα του κόσμου όλου…” Απολαμβάνοντας την παρέα που μιλάει στις αλήθειες σου, και γεύσεις που σε ταξιδεύουν σε γλυκές αναμνήσεις.
Υπάρχουν πολλά ομορφότερα νησιά σε μία χώρα γεμάτη πανέμορφα νησιά, από τις Σπέτσες. Υποθέτω. Αν και στην ερώτηση “ποιο είναι το πιο όμορφο νησί στην Ελλάδα”, υπάρχουν απαντήσεις ισάριθμες με τον πληθυσμό μας, και συνάμα καμία. Σε κάθε περίπτωση, ένας από τους λόγους που αγαπάω τόσο πολύ τις Σπέτσες, είναι οι φίλοι που πηγαινο-έρχονται όλο το καλοκαίρι, και στις αποσκευές τους κουβαλούν χαρά. Όλα αυτά σκέφτομαι χθες βράδυ στο τραπέζι με το λευκό λινό τραπεζομάντιλο, στο “On the Verandah”.
Και άλλη μία διαπίστωση. Πως πολύς ο λόγος για τις περιβόητες “παιδικές φιλίες”. Υπερεκτιμημένες οι “παιδικές φιλίες”, όσο υπερεκτιμημένος είναι και ο “πρώτος έρωτας”. Τυχεροί όσοι διατηρούν μία παιδική φιλία, από αυτές που δεν θέλεις και δεν μπορείς να κρύψεις τα πιο κρυφά κουτάκια σου, αλλά ακόμη πιο τυχεροί όσοι αποκτήσαμε στην διαδρομή μας και στην ενήλικη πορεία μας φιλίες ώριμες, πολύτιμες, ουσιαστικές. Αυτές που μοιράζονται τα γέλια σου και τις σιωπές σου, αυτές που κατασταλαγμένος πια από ανθρώπους και ανθρώπους που συνάντησες στο διάβα σου, επέλεξες για να ξαποστάσεις μαζί τους στην πιο όμορφη βεράντα του κόσμου…
Στο σημερινό μας δείπνο, το τιμώμενο πρόσωπο είναι ο Πάνος Δεληγιάννης. Ο Σταμάτης Μαρμαρινός βάζει -για μία ακόμη φορά- τα δυνατά του, και τα καταφέρνει. Όλοι, περιμένουμε να διαβάσουμε την κριτική του Πάνου στο επόμενο άρθρο του στο fnl…
Δεν θα ήθελα να βρισκόμουν πουθενά αλλού στον κόσμο…Μεγάλη κουβέντα! xxx